Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

Μονολογώ και παίζω !!!!!


Καλεσμένος σε δυο παιχνίδια από δυο καλές μου φίλες κι αποφάσισα να παίξω μιας και τα παιχνίδια όσο πάνε και λιγοστεύουν στην "πραγματική" ζωή ...μέχρι να τα καταφέρω στον έξω κόσμο θα παίζω όλα τα παιχνίδια εδώ :)))


Το παιχνίδι που με κάλεσε η φίλη μου η Αλεξάνδρα (εδώ και καιρό είναι αλήθεια ...αλλά ο Θεός και ο Ηλίας αργούν αλλά δεν λησμονούν :)) ) μιλάει για ένα τραγούδι που σε ρίχνει .... μόνο ένα ? ... εδώ και αρκετά χρόνια τα τραγούδια που με ρίχνουν είναι πολλά ...προσέξτε :

Φλωρινιώτης εισαγωγή :

- Ένα ουίσκι...
- Με λίγο πάγο..
- Και λίγο κόλα ...

Ακούγεται γυναικεία φωνή ( μπορεί και η Βανδή στα νιάτα της ) :

- Ότι θέλετε κύριε ...στο bar έχουμε απ ' όλα .

Όταν ακούω τέτοια τραγούδια (ακόμα και πέντε νότες από ένα περαστικό αμάξι) στραγγίζω ..λες και κάποιο ενεργειακό vampir σκαρφάλωσε επάνω μου και με ρουφάει ....παραπατάω και νιώθω μια σκοτοδίνη ...μπορεί να φταίει και η προχωρημένη ηλικία που οι αντιστάσεις μου είναι μικρές ..μπορεί ο σκληρός μου να είναι πλέον γεμάτος και να δέχεται μόνο επιλεγμένα αρχεία....μπορεί επιτέλους να απέκτησα αισθητική και ποιότητα στις επιλογές μου .




Που είναι εκείνες οι εποχές που ξημεροβραδιαζόμουν στα σκυλάδικα ?

Που τραγουδούσα :

- Το προσκλητήριο μου έπεσε από τα χέρια ...

- Σάπιο σανίδι πάτησα γι αυτό και παραπάτησα ...

- Σκότωσε το παληκάρι ένα αδέσποτο δοκάρι ....

Υπέροχα ασυνείδητα χρόνια ........


Η φίλη μου όμως δεν εννοούσε μάλλον αυτό... να γράψω ένα καλό τραγούδι που με ρίχνει εννοούσε ... θα επιλέξω λοιπόν ένα υπέροχο που μιλάει για απώλεια .... μου αρέσει και με ρίχνει γλυκά γιατί προκαλεί συνειρμούς...μαζοχισμός λέτε ?


Το λέει πολύ όμορφα ο Αλκίνοος αλλά εγώ θα επιλέξω να βάλω ένα video στο οποίο πρωταγωνιστεί η Χαρούλα :





Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική:
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση:
Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τ' όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου.

Κι όσο εσείς μελαγχολείτε γλυκά με τις νότες του ( ή ακόμα περιμένετε να "κατέβει" καθότι λίγο αργό ) εμένα θα μου επιτρέψετε να παίξω στο δεύτερο παιχνίδι που με κάλεσε η φίλη μου η Ευαγγελία .


Πέντε ερωτήσεις λοιπόν ...η πρώτες 4 σε ανθρώπους και η μία και καλύτερη στον Εαυτό μας ...αυτόν τον ξένο που βλέπουμε κάθε φορά που κοιταζόμαστε στον καθρέφτη .... οι υπόλοιπες σε έναν φιλόσοφο , ένα παλιό έρωτα , ένα μέντιουμ και ένα παιδί .

Με μια πρώτη ματιά και σκέψη μου έρχονται εύκολες ερωτήσεις :

Θα πήγαινα τον φιλόσοφο σε μια παιδική χαρά να του δείξω τα παιδιά και θα τον ρωτούσα πόσο καιρό έχει να διασκεδάσει έτσι ....πως μπορεί ένα παιδί να χαίρεται την ζωή έτσι χωρίς να έχει διαβάσει τίποτα ? ...θα ρωτούσα έναν παλιό μου έρωτα πόσα χρόνια έκανε να με ξεπεράσει και πόσες απόπειρες αυτοκτονίας έκανε μέχρι να τα καταφέρει......θα ρωτούσα ένα μέντιουμ που έκανε το μεταπτυχιακό του.... θα ρωτούσα ένα παιδί πως μπορεί και κουβαλάει την τόσο βαριά τσάντα του για το σχολείο ....επίσης θα ρωτούσα πως μπορεί και ξέρει όλες τις διαφημίσεις της τηλεόρασης κι αν ξέρει ποιος ευθύνεται γι αυτό.... μια άλλη ερώτηση θα ήταν πως μπορεί και κινεί τόσο γρήγορα τα χέρια του στο χειριστήριο του play station ...τέλος στον εαυτό μου στον καθρέφτη θα ρωτούσα πως είναι δυνατόν στην ηλικία μου να μην οδηγώ mercedes και να μην έχω σπίτι με πισίνα .... γιατί απέτυχα στην ζωή μου τόσο παταγωδώς ?

Όμως τώρα που το ξανασκέφτομαι αλλάζω γνώμη .... δεν θα ρωτήσω αυτά γιατί νομίζω ότι ήδη ξέρω τις απαντήσεις .... σκέφτομαι σοβαρά να μην κάνω καμμιά ερώτηση ... δεν υπάρχουν απαντήσεις για τις ερωτήσεις μου ..τουλάχιστον δεν μπορεί να απαντήσει άνθρωπος..... θα έκανα λοιπόν πολλές αλλά πάνω σε συζήτηση ...σε ανταλλαγή απόψεων...και χωρίς να περιμένω θεόσταλτα μηνύματα.

Θα συζητήσω με τον φιλόσοφο ..να μου πει την δική του ματιά πάνω στο νόημα αυτού του κόσμου και να ζητήσω διευκρινίσεις για ότι δεν καταλαβαίνω....να ακούσει κι αυτός την δική μου άποψη ( αν είναι πραγματικός φιλόσοφος θα το κάνει ) ...να κερδίσω από τους στοχασμούς του ..να κάνω ένα βήμα παραπάνω ...μερικούς ακόμα κόμπους στο χαλί των πεποιθήσεων μου.




.
Θα συζητήσω και με το μέντιουμ....θα του πω την άποψη μου ..πως μόνοι μας χτίζουμε το μέλλον μας με τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις μας .... θα του πω ότι πιστεύω πως κάθε πρόγνωση του για το μέλλον έχει αξία μόνο αν μπορέσει να με πείσει ....πως η δική μου πίστη θα δημιουργήσει αυτό που προσπαθεί να μου υποβάλει ... και θα ρωτήσω την δική του άποψη πάνω σ αυτό.




Με τον παλιό μου έρωτα θα έχουμε να πούμε πολλά .....τώρα που το σεντόνι της συναισθηματικής έντασης είναι τραβηγμένο θα ήθελα να ακούσω σκέψεις του τότε και του τώρα...χωρίς τα φίλτρα και τις προσδοκίες που κάποτε βρίσκονταν ανάμεσα μας να θυμηθούμε πρόσωπα ,στιγμές και καταστάσεις .... πιστεύω ότι κάθε έρωτας είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο για την ζωή μας και με τον τρόπο του βοήθησε να γίνουμε αυτό που είμαστε τώρα ... ένα πρόσωπο που πάντα θα κουβαλάμε μαζί μας κι αξίζει τον σεβασμό μας...έστω κι από μακριά.





Με τον Εαυτό μου θα ήθελα επίσης να συζητήσω .... να τον γνωρίσω , να τον αποδεχτώ , να τον αγαπήσω .... είναι η παρέα μου για τα δύσκολα κι έχουμε τόσα να πούμε ... αν τα έχω καλά μαζί του δεν θα είμαι ποτέ μόνος μου ....πιστεύω ότι αρκεί να αποκαταστήσω την σχέση μου μαζί του για να ξυπνήσω σ ένα διαφορετικό κόσμο .... κι όταν βρω τις σωστές ερωτήσεις να κάνω , υποπτεύομαι πως είναι ο μόνος που ξέρει τις απαντήσεις.





Το παιδί .... τι θα μπορούσες να ρωτήσεις ένα παιδί ...τι θα μπορούσες να ρωτήσεις έναν ασυνείδητο θεό που δεν έχει επίγνωση της δύναμης του ?....το παιδί βιώνει αλλά δεν ξέρει να εξηγεί με την γλώσσα των ανθρώπων...είναι ένας Αδάμ που ακόμα δεν βγήκε από τον Παράδεισο .... που κατέχει το βασίλειο του ουρανού....ένα πλάσμα που αποδέχεται τον εαυτό του ..που δεν ανησυχεί για το μέλλον...που δεν νιώθει τύψεις για ένα παρελθόν που πέρασε....αν το παρατηρήσεις γίνεται ένας υπέροχος Δάσκαλος που σου μαθαίνει να ζεις στο τώρα ...στο παρών .


Εμείς όμως καλούμαστε στο σκοτεινό και μυστήριο σχέδιο του θεού να παίξουμε τον ρόλο του Διαβόλου... να του πασάρουμε τον "κόσμο των μεγάλων" ως μήλο ώστε να εκδιωχθεί από τον Παράδεισο ...κι αν μεγάλος τώρα πια επιστρέψει να επιστρέψει συνειδητά...να επιλέξει.... να επιλέξει το "καλό "γνωρίζοντας όμως το "κακό" ... καμμιά ερώτηση λοιπόν στο παιδί ...μόνο ανοιχτό μυαλό μήπως και μπορέσω να μπω στον όμορφο κόσμο του έστω και για λίγο ...να κλέψω στιγμές μαζί του .




Τελειώνοντας δεν ξέρω αν τελικά έπαιξα στο παιχνίδι ... ελπίζω να μην σας κούρασα με την φλυαρία μου ...θέλω να ευχαριστήσω και πάλι τις φίλες μου που με σκέφτηκαν και με προσκάλεσαν ...με την σειρά μου να προσκαλέσω κι όποιον άλλον θέλει να παίξει .... αν και πάντα είμαι σχεδόν ο τελευταίος :))


25 σχόλια:

gregory είπε...

απλα μπηκα σε διαβασα μου αρεσες.. συνφονω απολυτα,δεν εχω σχολιο...
σε ευχαριστω πολυ...
καλο απογεμα..Γς.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Επαιξες.... είπες τί θα έλεγες σε όλους αυτούς που κλήθηκες να το κάνεις. αλλά εγώ σταθηκα εδώ: "μου αρέσει και με ρίχνει γλυκά γιατί προκαλεί συνειρμούς..."

Γιατί άραγε, ενίοτε, αρεσκόμαστε (κι' εγώ μέσα..) να αισθανόμαστε τούτη την ανάγκη;
΄Ισως ο φιλόσοφος ξέρει....

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Ασε που ...τρελάθηκα με το γλαρο στο μπλογκ σου...
;-)))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

τοσο γρηγορη εναλλαγη συναισθηματων στο πρωτο παιχνιδι σου krye μου...
γελασα απιστευτα με το κομματι του φλωρινιωτη και στο καπακι με το τραγουδι του αλκινοου με επιασαν οι μαυρες μου...ναι ειναι ενα απο εκεινα που με κανουν και εμενα μαζοχιστρια...
στο δευτερο παιχνιδι ανεπτυξες πολυ ομορφα τις σκεψεις σου που με βρισκουν κι εμενα απολυτα συμφωνη κυριως οσων αφορα τα παιδια και την αθωοτητα τους και το κακο που τους κανουμε εμεις οι μεγαλοι...
πολλα νεραιδενια φιλια καλε μου!

fish eye είπε...

μα ειναι να μη σε ριχνουν αυτα τα τραγουδια;
ποσο μαλλον οταν τα ακους στην διαπασων απο ενα περαστικο μερακλη οδηγο..ετσι σε κανουν να τα αντιπαθεις περισσοτερο, ακομη κι αγαπημενα να ηταν..


μου αρεσαν οι ερωτησεις που θα εκανες στα παιδια..στον φιλοσοφο, στο μεντιουμ, σε μια πρωην κοπελλα σου..

γενικοτερα θεωρω πως εισαι ατομο με αποψη..

καλημερα

Dee Dee είπε...

Εισαι απιστευτος!!!!

Χρονο δεν εχω, μπαινω παντα απο την δουλεια.....αλλα οταν φλυαρεις εσυ και κανα δυο αλλα αγαπημενα μου ατομα αξιζει τον κοπο να αφιερωσω οσο χρονο χρειαστει!!!

Ηλια μου αγαπαω τον τροπο που σκεφτεσαι και θελω να μαθω απο σενα. Μου αρεσει η πορεια των σκεψεων σου, ποσο καθαρα ακουλουθει η μια την αλλη και σε θελω για φιλο μου :)

Ειμαι περηφανη για σενα! Αληθεια!!! :):)

Εγω στα 31, που με το ζορι βγαζω τα παγια, παω καλα για να εχω επαυλη με πισινα στην ηλικια σου;;; :):):):) Αν αποτυχω κι εγω θα ερθω να μουρμουραμε μαζι :):) Αν οχι....παλι θα ερθω ....ετσι για καφε, να σου κολλαω που εγω εχω πισινα κι εσυ οχι :))


Καλημερα!!!!

maya είπε...

R E S P E C T .
:)&

έπαιξες υπέροχα το παιχνίδι μου.
πολύ χαίρομαι που μ'έστειλε η ντίντι!
δεν θέλω να σχολιάσω.
αν είχαμε διαγωνισμό
κέρδισες με το σπαθί σου...

Σ'έβαλα λινκ :)
νάσαι πάντα έτσι μετρημένος για να φτάνεις το άπιαστο
και τόσο ατρόμητος για να αντέχεις την ευτυχία.

καλημέρα
τι ήλιος είναι αυτός σήμερα!
ευχαριστώ!

χχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα είπε...

Μπορεί να άργησες να παίξεις μα έπαιξες με τον ομορφότερο τρόπο. Σε ευχαριστώ!

Το τραγούδι του Αλκίνοου είναι πολυαγαπημένο. Κανείς δεν μπορεί να κλέψει τα όνειρά μας.

Το παιχνίδι της maya που σε κάλεσε η Ευαγγελία ήταν τελικά άσκηση...

Νομίζω πως οι φιλόσοφοι καταλαβαίνουν τα παιδιά και μαθαίνουν απ΄αυτά. Ο Διογένης ο σκύλος όταν είδε ένα παιδί να πίνει νερό από την χούφτα του μονολόγησε πως ήταν υπερβολικός που είχε κούπα αφού μπορούσε να πιεί με τα χέρια. Κι έτσι την πέταξε.

Ελα που δεν ξέρεις ποιός ευθύνεται που τα παιδιά ξέρουν απ΄έξω όλες τις διαφημίσεις... ;-)

Οσο για το πόσο γρήγορα κινούν τα χέρια τους όταν παίζουν playstation, wii και λοιπές παιχνιδομηχανές, πρέπει να με δεις πως παίζω πάνω στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή. χεχεχεχε

Αααα δεν έχεις mercedes και πισίνα; Τι έχεις; porche και λίμνη; τςτςτς

Στα σοβαρά σου υποκλίνομαι...

Είσαι απόλαυση!

Μακάρι να είχες χρόνο να έγραφες περισσότερο.

Φιλια

Αλεξάνδρα είπε...

Ξέχασα να πω πως μου άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες που έβαλες. Ολες.

kryos είπε...

Kαλημέρα Γρηγόρη και σε σένα ..χαίρομαι να περνάς από το ψηφιακό μου σπίτι .
Να έχεις μια όμορφη μέρα !!!

kryos είπε...

Καλημέρα γλαρένια μου !!!


Θα πάρω το θάρρος - θράσος να απαντήσω εγώ στην ερώτηση σου αντί για τον φιλόσοφο με μια φράση που διάβασα κάπου ... λες να την έγραψε ο φιλόσοφος ? :))

" Οι μελαγχολικές σκέψεις λαξεύουν τον εσωτερικό μας χώρο για να εγκατασταθεί η σοφία "

Ίσως λοιπόν να κάνουμε αυτό ασυνείδητα ... ή ίσως να μην έχουμε καν επιλογή ...σε κάθε περίπτωση πιστεύω πως οι μελαγχολικές στιγμές στην ζωή μας κουβαλούν πολλά δώρα .

Να έχεις μια όμορφη μέρα κούκλα μου !!!

Όσο για τον γλάρο μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις όπου θέλεις ( μ αρέσει που διανέμω και το copywright :) ) ..εγώ αλλάζω συνέχεια την αρχική εικόνα του blog .

kryos είπε...

@ Νεράιδα μου !!!

Πάντα γλυκιά κι ευαίσθητη !!!
Στο θέμα των παιδιών πιστεύω ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα ... είναι φτιαγμένο έτσι το παιχνίδι ώστε να χάσουν κάποτε την αθωότητα τους ...αναγκαίο το κακό αλλά δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς ... να μην ξεχνάμε όμως ότι κι εμείς κάποτε ήμασταν παιδιά ... κι εκείνο το παιδί το κουβαλάμε ακόμα μέσα μας ... ας μάθουμε να το ακούμε γιατί πιστεύω ότι πολλές φορές πασχίζει να μας μιλήσει .

Να έχεις μια όμορφη μέρα γλυκιά μου !!!

kryos είπε...

@ Φεγγαρένια μου !!!

Θέμα αισθητικής ...να έχεις κολλήσει στην κίνηση και ο διπλανός να παίζει τέτοια στην διαπασών ..ευτυχώς που υπάρχουν τα παράθυρα..ακόμα και χωρίς air condition εγώ θα τα έκλεινα. :)

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ..είμαι σίγουρος πως αν έπαιζες κι εσύ το παιχνίδι θα τα κατάφερνες καλύτερα από μένα ... κι εσύ έχεις πολύ καλή άποψη για τη ζωή .

Να έχεις μια όμορφη ξεκούραστη χαλαρή μέρα σου εύχομαι !!!
Πολλά φιλιά !!!

eva είπε...

Μα, καλά, και σε σένα απόπειρες αυτοκτονίας; Και μετά σου λεν πως τα μεγάλα πνεύματα δεν συναντώνται!! :)))
Έπαιξες καταπληκτικά. Η πορεία της σκέψης σου ήταν σκέτη απόλαυση. Ξέρεις τι έχω καταλάβει; Πως ότι είναι να μας φέρει η ζωή, θα μας το φέρει, άσχετα με το αν έχουμε πιάσει το νόημά της ή όχι. Το θέμα είναι να' μαστε καλά με τον εαυτό μας, ανοιχτοί με τους γύρω μας, αυστηροί με τις επιλογές μας και δεκτικοί με τη ζωή. Ό,τι υπάρχει μέσα μας είναι αυτό που εκπέμπουμε και προς τα έξω. Δούναι και λαβείν πάνε αυτά. Μαυρίλα μέσα, μαυρίλα έξω. Αισιοδοξία μέσα, χαρά θεού έξω. Όσο για την ταχύτητα των παιδικών χεριών πάνω στο χειριστήριο του play station, αυτό μάλλον θα παραμείνει ένα από τα άλυτα μυστήρια της φύσης!! :))

Έπαιξες φανταστικά.

Και να φλυαρείς πιο συχνά!

Υ.Γ: Τα σκυλοτράγουδά σου... άπαιχτα! Εννοώ, στην κυριολεξία! ΔΕΝ πρόκειται να παιχτούν!!! Άκου, Φλωρινιώτης!!! Με τσάκισες!! :)))

Υ.Υ.Γ: Άντε, θα σε υπομείνουμε και χωρίς Mercedes και πισίνα!!! :))

Πολλά φιλιά :)

kryos είπε...

@ Κατερίνα μου !!!

Κοκκινίζω :))

Τα αισθήματα αμοιβαία ... κι εγώ χαίρομαι που σε γνώρισα ..που γίναμε φίλοι.... γιατί είσαι ένα υπέροχο πρόσωπο !!!

Αν κάνεις πισίνα δεν θα έρχεσαι εσύ για να μου κολλάς αλλά θα έρχομαι εγώ να πίνω τον καφέ μου εκεί :))...
και να είσαι σίγουρη πως θα σου λέω για τα έξοδα συντήρησης ... για το κρύο νερό ... για το πόσο εύκολα λερώνει :)))) ανθρώπινος φυσιολογικός φθόνος :)))

Καλημέρα κούκλα μου..και πάλι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια !!!

kryos είπε...

@ maya μου !!!

Ομολογώ ότι δεν ήξερα ότι αυτό το παιχνίδι ξεκίνησε από σένα .. δεν θα περίμενα ποτέ να κάνεις παιχνίδι με ερώτηση σε φιλόσοφο :)) ...σε διαβάζω και καταλαβαίνω αυτό που λες κι εσύ συχνά ..πως όταν σε πνίγει η καθημερινότητα και τα προβλήματα όλες οι φιλοσοφίες του κόσμου μοιάζουν σαν αμπελοφιλοσοφίες .

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές σου ... σε σένα οφείλετε το ότι ξεκίνησα κάποτε να ξεδιπλώνω τις σκέψεις μου εδώ μέσα ... χαίρομαι που έγινα μέλος της τόσο όμορφης παρέας σας ... πραγματικά μου έκανε πολύ καλό και σε δύσκολες στιγμές .

Εδώ είμαστε λοιπόν για να περάσουμε έναν όμορφο χειμώνα με ζεστασιά και συναίσθημα !!!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα κούκλα μου !!!

kryos είπε...

Καλημέρα Αλεξάνδρα μου !!!

Ευχαριστώ και σένα για τα καλά σου λόγια ... κι εσύ έπαιξες υπέροχα το παιχνίδι !!!

Για την ώρα λέω να κρατήσω τα ποτήρια μου ..δεν μου αρέσει να βρέχω τα χέρια μου κάθε φορά που διψάω :))) τώρα όμως που το σκέφτομαι ...γιατί όχι ? :)) μ αρέσει το νερό επάνω μου ...τελικά δεν ξέρουμε τι θέλουμε και το κλείνω εδώ το θέμα :))

Πολλά φιλιά !!! και μια γλυκιά όμορφη μέρα σου εύχομαι !!!

ΥΓ Θέλω βίντεο με τα χέρια σου πάνω στο πληκτρολόγιο :))

kryos είπε...

@ Ευαγγελία μου ..

Τι πήρε ο δικός σου για να αυτοκτονήσει ? η δικιά μου 4 κουτιά βιταμίνες C :))

Κι εγώ το πιστεύω αυτό που λες ...αν και έγιναν της μόδας τον τελευταίο καιρό οι ιδέες αυτές , η αλήθεια είναι πως υπάρχουν σε πολύ παλιά κι αρχαία κείμενα ως το επτασφράγιστο μυστικό της ζωής ...πως ότι έχουμε μέσα μας αντανακλάται στο σύμπαν και μας επιστρέφεται .... ίσως κάποτε βγούμε από το τρυπάκι που μας λέει πως για όλα τα κακά της μοίρας μας φταίνε οι καταστάσεις και ο απέναντι.
Τι να πεις όμως για περιπτώσεις σοβαρές που ξαφνικά χτυπάνε την πόρτα μας .... ασθένειες ..ατυχήματα ... πάλι εμείς φταίμε εκεί ...ή είναι και πάλι θέμα αντιμετώπισης ?

Κάποιοι λένε ότι ακόμα και τέτοια σοβαρά περιστατικά τα προ-σ-καλούμε εμείς ...θα το κλείσω εδώ το θέμα....το ανοίγουμε άλλη στιγμή :))

Να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια και για το ότι με ανέχεσαι και είσαι φίλη μου και χωρίς Mercedes :)) άλλωστε κάποτε ήμασταν έτοιμοι για επανάσταση .. γι αυτό την πούλησα ..επανάσταση και Mercedes δεν πάει :))

Πολλά φιλιά και μια όμορφη μέρα σου εύχομαι !!!

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Ποσο ομορφο ειναι να αναγνωριζουμε τη απλη αλλα μεγαλη μαγεια των παιδιων! Το χαμογελο τους ειναι πηγη ευτυχιας!
Το τραγουδακι του Αλκινοου εχει την ικανοτητα να παγωνει πολλους τελικα!
Ενω του Φλωρινιωτη....!
Με βρισκεις απολυτα συμφωνη οσον αφορα στις ερωτησεις!

Καλο ξημερωμα!

Σταλαγματιά είπε...

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα' ναι όπως πρώτα....
υπέροχο τραγούδι, με κάνει να σκέφτομαι πως στην ζωή όλα είναι ρευστά.
Κι αυτά που έχουμε κι όσα ίσως δεν αποκτήσουμε ποτέ.
Γιατί όπως είπες κι εσύ μόνοι ορίζουμε την ζωή μας, τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις μας!!

kryos είπε...

@ πρωτόπλαστη

Χαίρομαι που συμφωνούμε .... τελικά όλοι μας δεν διαφέρουμε και πολύ .. αν τελικά είναι έτσι ίσως είναι καιρός να αποκτήσουμε πιο αισιόδοξη ματιά για το μέλλον.... ευλογάμε και τα γένια μας :))

Καλό βράδυ κούκλα μου !!!

kryos είπε...

@ anastasia
Ίσως η ζωή να είναι τόσο όμορφη γιατί έχει αυτές τις εναλλαγές ... όταν συμβαίνουν δεν μπορούμε να το εκτιμήσουμε ..αργότερα μπορεί να το θεωρήσουμε και δώρο .
Πιστεύω ότι μόνοι μας ορίζουμε το μέλλον ...το κακό είναι πως δεν ξέρουμε τι θέλουμε .... κινέζικη παροιμία "πρόσεξε τι εύχεσαι γιατί θα το πάθεις"

Καλό βράδυ γλυκιά μου !!!

fish eye είπε...

σου εχω παιχνιδακι..
αν εχεις την διαθεση..

kelly alamanou είπε...

όμορφη ευαίσθητη και με μία αισθητική που με αγγίζει η αναρτησή σου Ηλία μου.
Ετσι ε; Ξημεροβραδιαζόσουν στα σκυλάδικα. Υπάρχει μία πρωτόγονη αυθεντικότητα σε τούτους τους χώρους; η κάνω λάθος;
Τραγουδάς δεν τραγουδάς πάντως το "προσκλητήριο" ο Μάκης παραμένει Μέγας χε χε ..
Σε εμενα πάλι τούτη την εποχή έχει κολλήσει "το πάτωμα" στην εκτέλεση της Πρωτοψάλτη.

φιλιά πολλά

kryos είπε...

Κέλλυ μου , που βρέθηκες εδώ πίσω ? :))

Ναι , πέρασα και μάλιστα ήμουν και dj στο είδος εκείνες τις εποχές , φαντάσου δυο τεράστια ηχεία δεξιά κι αριστερά από ένα μακρύ μπαρ και στα πικάπ από Καρρά ( τότε ξεκινούσε ) Μελά και πάνω ... η αδυναμία μου ήταν εκείνα τα τραγούδια που δεν χορεύονταν , και στα μπουζούκια που πηγαίναμε σχεδόν καθημερινά όταν ξεκινούσαν τα ασταμάτητα τσιφτετέλια έβρισκα σχεδόν πάντα δικαιολογία για να φύγω :)

Δεν ξέρω αν υπήρχε αυθεντικότητα αλλά ξέρω ότι πολλοί το υποστηρίζουν αυτό ... νομίζω ότι οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά κι όχι η μουσική ... κι εκεί υπήρχε το " δήθεν " , θυμάμαι δυο συγκεκριμένα τραγούδια που σήκωναν όλο το μαγαζί να χορέψει .... το "εγώ το πλουσιόπαιδο που ζούσα σε σαλόνια " και το "μια ζωή μέσα στους δρόμους και τις νύχτες" :))... κάποιοι και τότε και σε κείνους τους χώρους , ζούσαν τον κόσμο τους :))

Το σχόλιο το γράφω με την συνοδεία του "πατώματος" :)) το "προσκλητήριο" δεν εχω τα αποθέματα δύναμης για να το ακούσω :))

Καλή χρονιά κούκλα μου με πολλά πολλά χαμόγελα και άπειρες στιγμές συνειδητότητας !!!

Να σαι καλά , χάρηκα με το πέρασμα !!!