Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Περί σκιάς ο λόγος .....



Εσείς την ξέρετε τη σκιά σας ?


Όχι ......δεν εννοώ αυτό το μαύρο πράγμα που τυλίγεται στα πόδια μας....αυτή που την κλωτσάμε συνεχώς και δεν φεύγει.....εκείνη μην την φοβάστε.......απλώς δεν υπάρχει....δεν έχει υπόσταση.....είναι μια απλή εκδήλωση έλλειψης.....έλλειψης φωτός....είναι μια απουσία.



Εγώ θέλω να σας μιλήσω για την άλλη σκιά......αυτή που πρώτος βάφτισε ο Γιούνγκ.....που σίγουρα υπάρχει και έχουμε όλοι μας....που πολλές φορές μας φοβίζει.....γιατί στην ουσία πρόκειται για το άλλο μας μισό...το άγνωστο.


Όλοι μας γεννιόμαστε ως μια ολότητα....κάπου όμως στην αρχή του μονοπατιού μας καθώς δοκιμάζουμε κάποιο φρούτο από το δέντρο της γνώσης ,τα πράγματα αρχίζουν να χωρίζονται σε καλό και κακό.....τότε ξεκινάει και ο πρώτος διχασμός....κάποια πράγματα θεόσταλτα και κοινωνικώς αποδεκτά θα πρέπει να μεγεθυνθούν για να αποτελέσουν την λεγόμενη πολιτισμένη συμπεριφορά και κάποια άλλα θα πρέπει να μείνουν στην άκρη.


Αυτά όμως τα απαράδεκτα χαρακτηριστικά δεν εξαφανίζονται ...απλώς συγκεντρώνονται στις σκιερές γωνιές της προσωπικότητας μας....μετά από κάποιο διάστημα εκεί αποκτούν δική τους υπόσταση και δική τους ζωή....η γέννηση της σκιάς μας είναι τότε γεγονός.

Κάπως έτσι γεννήθηκε και η δική μου η σκιά.....από νωρίς κατάλαβα τη δύναμη της και έμαθα να την σέβομαι.....δεν πρέπει να την θάψεις.....αν περιφρονηθεί μεταμορφώνεται σε τρομερό τέρας που θα ξεσπάσει επάνω σου ......ή το χειρότερο.....επάνω σε άλλους.




Είναι σαν μια τραμπάλα που πρέπει πάντα να ισορροπεί .... με την δεξιά πλευρά επικοινωνούμε με τον κόσμο.....την αριστερή πλευρά μπορούμε να την κρύβουμε από τον κόσμο...ποτέ όμως από τον εαυτό μας....έχει το ίδιο ενεργειακό δυναμικό .... σε πολλές περιπτώσεις αν δεν προσεχθεί παίρνει η ίδια τον έλεγχο με καταστροφικά αποτελέσματα...κάθε μέρα βλέπουμε στις ειδήσεις για σκιές που αυτονομήθηκαν....ταυτόχρονα όμως είναι εξαιρετικά δημιουργική και είναι ίσως η μοναδική οδός προς την πνευματική ολοκλήρωση.....η διαχείριση της δε, είναι το μοναδικό μονοπάτι αυτογνωσίας.




Η δική μου σκιά λοιπόν είναι μερικώς αυτονομημένη....μετά από τόσα χρόνια πιστεύω πλέον πως έχει όρια και αξίζει λίγη ελευθερία....όταν γνωρίσαμε τα blog θέλησε να κάνει ένα δικό της...θα ήταν ένας υπέροχος τρόπος να εκφράζεται......να εκτονώνεται....δεν την άφησα και πάντα μου το χτυπάει....πάντα φοβάμαι για το τι θα μπορούσε να γράψει....ξέρετε μια σκιά λέει ψέματα ...ζηλεύει....είναι ειρωνική...αδιάκριτη....ενοχλεί.....χλευάζει.....απαντάει με αναίδεια.......κι εγώ δεν είμαι τέτοιος τύπος. :)






Εδώ μέσα υπάρχουν πολλά blog που τα διαχειρίζονται σκιές ....κάποια έχουν χάσει τα όρια....είναι τόσο σκοτεινά που μετά από λίγο καιρό ούτε ο ιδιοκτήτης θέλει να μπαίνει.....κάποια άλλα είναι αριστουργήματα καλλιτεχνικής έκφρασης.....βλέπετε καμμιά φορά στην σκιά μας κρύβονται και χρυσά πετράδια της προσωπικότητάς μας που δεν μπορούν να εκφραστούν έξω......το μυστικό είναι να μην αφήνεις την σκιά σου να σχολιάζει......αυτό το κομμάτι είναι δική σου αρμοδιότητα....είναι το κομμάτι που επικοινωνείς .....πολλές φορές με αγαπημένα πρόσωπα.....που μπορούν να καταλάβουν την ανάγκη σου να εκφραστείς αλλά θα γίνουν καθρέφτες αν επιτεθείς προσωπικά.....και μια σκιά μπορεί να το κάνει αυτό χωρίς λόγο.




Αυτό που μας σώζει σαν κοινωνία είναι το ότι η σκιά επειδή κινείτε και στον χώρο του ασυνείδητου δεν μπορεί να καταλάβει την διαφορά του πραγματικού από το συμβολικό....έτσι μπορείς να την κοροϊδεύεις και να την ξεγελάς με υποκατάστατα ....όλες οι κοινωνίες τα ήξεραν αυτά τα κόλπα.... οι τελετουργίες από αρχαιοτάτων χρόνων είχαν αυτό τον σκοπό.....σκεφτείτε πόσα τέτοια φεστιβάλ είχαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.....μέχρι και η θεία λειτουργία αργότερα , περιλαμβάνει αίματα και θυσίες και άλλα τέτοια μακάβρια...σκεφτείτε πόσα σεξουαλικά απωθημένα εκτόνωναν (και εκτονώνουν) εκείνες οι καρακιτσάτες εκδηλώσεις στις οποίες ομοιώματα πέους περιφέρονται από χέρι σε χέρι.




Η δική μου λοιπόν σκιά (για να επανέλθω) παρόλο που δεν έχει δικό της τετράδιο αρέσκεται να κάνει βόλτες σε άλλα σκιερά που της αρέσουν...της αρέσουν τα καλλιεργημένα ......σκιερά αλλά υπέροχα με τον τρόπο τους και την αισθητική τους .....της έχω πει να μην σχολιάζει αλλά είμαι σίγουρος ότι καμμιά φορά κάνει ζαβολιές και υπογράφει με το όνομά μου....ένα τέτοιο blog που της αρέσει και επισκέπτεται συχνά είναι και της Talisker.... προχτές λοιπόν που γύρισε από εκεί κάθησε και μου έγραψε ένα παιδικό ποιηματάκι.....μάλλον εμπνεύστηκε από κάποια ανάρτηση εκεί( την βρήκα και σας τη βάζω link......λέγεται...... Παίξε και είναι πραγματικά υπέροχη )....μου ζήτησε να το δημοσιεύσω γιατί λέει αφορά πολλούς....δεν θα μπορούσα να της χαλάσω το χατήρι γιατί θα είχαμε πάλι γκρίνιες για το βήμα που ακόμα δεν της έχω δώσει.....θα σας το αφήσω εδώ λοιπόν με την ελπίδα να μην το κρίνετε αυστηρά.......άλλωστε η σκιά μου δεν γράφει συχνά ποιήματα..και είναι και ευαίσθητη στην κριτική. :))





ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΔΥΟ


Δυο κορίτσια παίζουνε κρυφτό...
η Σάλλυ και η Άλλη....
μια φυλάει η μια και μια η άλλη.
Παιχνίδι για δυο.

Αν αγαπάς την Σάλλυ ένα θα σου πω..
το είδα στο φλυτζάνι σου...
έχεις δρόμο μπροστά σου μακρύ...
στης ψυχής σου τ ανήλιαγα μέρη...
σε τόπο ιερό.

Αν αγαπάς την Άλλη ένα θα σου πω ..
το είδα στο φλυτζάνι σου...
έχεις δρόμο μπροστά σου μακρύ...
σ αυτά που η ζωή θα σου φέρει..
σε τοπό μιαρό.

Αν αγαπάς και τις δυο...
ναι...σε σένα θα το πω...
μην φοβάσαι..
μην ανησυχείς ..
πάντα βρίσκει η μια την άλλη.


Αγάπα το άλλο σου μισό..
είναι παιχνίδι για δυο.

Αυτό το τελευταίο είμαι σίγουρος ότι το έγραψε για μένα...έτσι πήγα και της χάιδεψα το κεφάλι και την καθησύχασα....πάντα θα την αποδέχομαι και θα την αγαπάω.....της το είπα να το ξέρει .




Το ξέρω ότι έχω καταχραστεί την υπομονή σας αλλά σκέφτηκα μόλις τώρα να σκαρώσω κι εγώ ένα παιχνίδι - πρόκληση....δεν θα με καλούν μόνο... ..να καλέσω κι εγώ......θα ήθελα λοιπόν σ αυτό το παιχνίδι ν αφήσετε την σκιά σας να γράψει κάτι......αν δεν θέλετε στο δικό σας blog γιατί μπορεί να σας διαβάζουν και παιδιά :) μπορείτε να το κάνετε στα δικά μου σχόλια.....και ανώνυμα δέχομαι....θα ήταν τιμή μου...αν ούτε κι έτσι μπορείτε , κάντε το σε μια σελίδα χαρτί που μετά θα σκίσετε....δουλεύει κι έτσι.....καλεσμένοι όλοι όσοι διαβάζουν αυτές τις γραμμές...αν θέλετε καλέστε κι άλλους.

Υποψιάζομαι ότι μερικοί θα δυσκολευτείτε και μερικοί όχι ( maya μου μια ακόμα ανάρτηση με αϊγαμίδια :))......εσύ πάλι Talisker γράψε κάτι σε φωτεινό.....παραείναι εύκολο το παιχνίδι μου για σένα....εσύ Κατερίνα μου (μία είναι η Κατερίνα εδώ μέσα) σκέψου κάποιον να πειράζει ένα σκυλάκι και άσε την πένα σου ελεύθερη :).

Στο μεταξύ εγώ θα ασχοληθώ με τα άλλα παιχνίδια που με κάλεσαν....αν και η σκιά μου έχει παίξει ήδη και μου έφερε τις απαντήσεις της εδώ δίπλα μου.....δεν θα θέλατε να την διαβάσετε πιστέψτε με....ακούστε μόνο τι θα έβαζε στην ταφόπλακα μου ...

" Λείπω σε σεμινάρια στο εξωτερικό....αν είναι κάτι επείγον καλέστε με στον καθρέφτη σας και θα επικοινωνήσω εγώ μαζί σας"

Έλεος :)

UPDATE
Μια εβδομάδα μετά :


'Ενα βρέφος γεννιέται ως μια ολότητα....από τις πρώτες μέρες της ζωή του όμως αρχίζει ο διχασμός.....πρώτα χάνετε η επαφή με το ίδιο του το σώμα ....θα μάθει να αγνοεί τα σημάδια που του στέλνει......το μωράκι πρέπει (λέει ο γιατρός) να τρώει κάθε δυο ώρες......όχι όποτε πεινάει.....θα το ξυπνάτε λοιπόν μέσα στη νύχτα για να φάει.
Επίσης θα πρέπει να κοιμάται όποτε βολεύει τους γονείς.....πριν από το τραπέζι που έχουμε προγραμματίσει.....μην μας το χαλάσει........"το μωρό το κοίμισες ?...έρχονται όπου να 'ναι".......έτσι θα το κουνήσουμε με ρυθμούς που κυμαίνονται από απαλές κινήσεις μέχρι άτσαλες στα πρόθυρα της μανίας..... για να ζαλιστεί....να ζαλιστεί
χτυπώντας τον εγκέφαλο του στα τοιχώματα....κι αφού κοιμηθεί θα του δώσουμε και φιλάκι ...."κοιμήθηκε το πουλάκι μου".
Θα το ντύσουμε σαν κρεμμύδι....θα νιώσει το κρύο πρώτη φορά στα 10 του.




Από εκείνες τις πρώτες μέρες θα του διδάξουμε τον δικό μας διχασμό......θα βάψουμε το δωμάτιο του.....γαλάζιο για τα αγοράκια....ροζ για τα κοριτσάκια....θα του έχουμε πάρει ήδη τα παιχνίδια του...ποτέ αυτοκινητάκια για τα κορίτσια.....μόνο κούκλες ..... για τα αγοράκια πιστόλια....να μάθουν τους ρόλους τους.

Μεγαλώνοντας λίγο ακόμα θα γεννηθεί η σκιά του ... αυτό μπορεί να συμβεί την πρώτη φορά που θα το αναγκάσουμε να φιλήσει εκείνη την κακομούτσουνη θεία .....ενώ αυτό θέλει να την δαγκώσει ..... το δάγκωμα που δεν θα γίνει θα θρέψει τη σκιά για πρώτην φορά.


Αυτή η σκιά στην πάροδο του χρόνου θα φουντώσει και θα αναπτυχθεί....κι έτσι πρέπει να γίνει ....η κοινωνία έχει κανόνες που πρέπει να ακολουθηθούν (αυτό δεν το λέω ειρωνικά )....δεν θα πει κακές κουβέντες γιατί φοβάται το πιπέρι...δεν θα παίξει τα μεσημέρια ..... δεν θα κάνει φασαρία στο τραπέζι...δεν θα μιλάει με αγνώστους.

Αργότερα και μεγάλος πια όταν θα έχει μάθει όλους του ρόλους θα καλεστεί να διαλέξει στρατόπεδο ....κάθε μέρα θα πρέπει να αποφασίζει... ροκ ή ποπ ....βουνό ή θάλασσα.....νόστιμο φαγητό ή μόνιμη δίαιτα....Βίσση ή Βανδή......πρακτικές αξίες ή θρησκευτικές?




Ειδικά αυτός ο τελευταίος διαχωρισμός είναι που δημιουργεί τις περισσότερες αντιφάσεις.....ο άνθρωπος μας είναι τόσο μα τόσο μπερδεμένος...υποφέρει....κάθε φορά που διαλέγει ένα μονοπάτι νιώθει τύψεις γι αυτό που άφησε πίσω του....εκεί πίσω αφήνει ένα κομμάτι του.....νιώθει πλέον κουρασμένος.....κομματιασμένος..
..κατακερματισμένος
.





Αδιέξοδο ? !!!

Κι όμως υπάρχει μία έννοια που μπορεί να μας οδηγήσει σε λύση ....η έννοια της
mandorla.....είναι μια ιδέα από τον Χριστανισμό του Μεσαίωνα .




Η mandorla σαν σύμβολο απεικονίζεται με δυο κύκλους που αλληλεπικαλύπτονται μερικά......δεν είναι στατικό σύμβολο.....απεικονίζει μια ένωση που βρίσκεται σε εξέλιξη....όταν οι δύο κύκλοι ενωθούν και γίνουν ένας τότε θα αποκτηθεί και πάλι η ολότητα.

Τόπος λοιπόν της mandorla είναι το υπομόχλιο της τραμπάλας που πρέπει να ισορροπεί....εκεί που τα κατακερματισμένα από καιρό , ενώνονται ...εκεί που για κάποιους ανοίγει η πόρτα του ιερού τόπου...εκεί που ο ουρανός ενώνεται με την γη.....εκεί που η σκιά ενώνεται με το εγώ και γίνονται ένα.....το καλό με το κακό......το αρσενικό με το θηλυκό.

Είναι ένα σύμβολο....ελπίδας.....συμφιλίωσης....ενότητας.....θεραπείας.
...είναι η καιόμενη βάτος....και η βάτος δεν καίγεται αλλά και δεν σβήνει η φωτιά....η mandorla δεν αφήνει περιθώρια για μετάνοιες και τύψεις ....αξιώνει ένα έργο συνείδησης και ευθύνης.

Mantorles σχεδιάζονταν στις εισόδους των σπιτιών....για να θυμούνται οι ένοικοι.



Αν κοιτάξουμε γύρω μας με προσοχή θα δούμε πολλές mandorles....το παλιό σύμβολο του Χριστού ( δυο καμπύλες γραμμές που αποτυπώνουν το ίχνος ενός ψαριού ) είναι μια mandorla....κάθε ματιά μεταξύ ενός αντρός και μιας γυναίκας που περιέχει σεβασμό είναι μια mandorla....κάθε καλή συζήτηση που καταλήγει σε συμφωνία είναι μια mandorla.... πάντα η mandorla προκαλεί συναισθήματα χαράς γιατί υποσυνείδητα καταλαβαίνεις ότι κρύβει μέσα της ελπίδα...γιατί κανένας μας δεν θέλει τον διχασμό.




Η σημερινή κοινωνία μας καθημερινά φέρεται υποκριτικά και ηλίθια...αρέσκεται να δίνει "μάχες"....όλες χαμένες από χέρι........προσπαθεί να πολεμήσει το σκοτάδι με σκοτάδι....τη βία με βία ....βλέπουμε ανθρώπους να διαδηλώνουν με πολεμικό τρόπο σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις ... με πέτρες και ρόπαλα.




Αυταρχικά μέτρα σε κοινωνικά προβλήματα όπως τα ναρκωτικά ....βεντέτες μίσους που δεν τελειώνουν ποτέ.



Η mandorla από την άλλη μας διδάσκει να σταθούμε απέναντι.....να προκαλέσουμε ισορροπία .... στο σκοτάδι να ανάψουμε ένα κερί....απέναντι στον πόλεμο να καλλιεργήσουμε την ειρήνη ( όταν ρώτησαν την μητέρα -Τερέζα γιατί δεν κατεβαίνει σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις τους είπε "κάντε διαδήλωση για την ειρήνη και θα έρθω").....απέναντι στα ναρκωτικά να καλλιεργήσουμε την αυτοεκτίμηση.



Η mandorla είναι ένα πρότυπο επίλυσης συγκρούσεων .... πριν όμως δράσεις πρέπει
"να είσαι"
..να έχεις επίγνωση... εκεί είναι η προσωπική ευθύνη .




Ξεκινήσαμε αυτό το παιχνίδι βάζοντας την σκιά μας ( το άλλο μας μισό ) να μας μιλήσει .... στην πράξη αποδείχτηκε ότι μια σκιά δεν βγαίνει εύκολα να μιλήσει .....μπορεί εύκολα να πεταχτεί στον δρόμο και να βρίσει έναν άλλον οδηγό αλλά πολύ δύσκολα θα πάρει πένα και θα γράψει....θα είναι πολύ ωμή....κι όπως λέει η φίλη μου η faraona θέλουμε να εκτεθούμε , αλλά λίγο ....όσο πατάει η γάτα.

Το παιχνίδι γύρισε λοιπόν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων βάζοντας εμάς να μιλήσουμε για τη σκιά μας....φυσικά έχει κι αυτό την γοητεία του γιατί μας αναγκάζει να κοιτάξουμε μέσα μας.....να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξη της.....να δούμε τρόπους εκτόνωσης της... νομίζω ότι το πετύχαμε.


Γράφτηκαν και γράφονται υπέροχα κείμενα είτε σε αναρτήσεις είτε σε σχόλια....θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που ανταποκριθήκατε στο "παιχνίδι" μου ......και τους φίλους που θα παίξουν τις επόμενες μέρες....θα προσπαθήσω να βάλω όλα τα link εδώ .

Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Robert Johnson
( Γιουγκιανό αναλυτή )
που με βοήθησε σ αυτή την ανάρτηση με τα φώτα του.





Talisker Anepidoti Maya


Aλεξάνδρα
Dee dee


Ευαγγελία


Titania


Morfeas


Aggelosspyrou


Yannis-petsas


Anima


Βασίλης


Νεράιδα της βροχής


Κόκκινη Ομπρέλα


Με Το Φεγγάρι Αγκαλιά


Anastasia


Νάιδα








120 σχόλια:

Talisker είπε...

@Kryos

εχεις καταφερει το εξης

να με κανεις να κλεισω τη μουσικη μου για να συγκεντρωθω

να ακουσω απο κατω πως εχεις και συ και μαλιστα μου αρεσε αλλα να τη κλεισω τελικα και αυτη



να διαβασω νομιζω το μεγαλυτερο ποστ ως τωρα (δεν ειμαι τερας υπομονης).



να ξαφνιαστω που ειδα το ονομα μου και να ενοχληθω σχεδον (φαντασου)γιατι μου διεκοψε την αναγνωση και το οιρμο το μπες βγες στα λινκ

να χαμογελασω

να αναρρωτηθω ποτε σου ζητησα να δημοσιευσεις το ποστ και μετα να καταλαβω πως μιλας για τη σκια σου


Χριστε μου καταφερες τοσο να με μπερδεψεις
και τελικα να με ξαφνιασεις ..
με ενα θεμα που τοσο μου αρεσει να παιζω
και βαλμενο σε ταξη

πανεμορφο το ποιηματακι σου

και καθολου απλοικο για να αποκαλειται ποιηματακι

Εχω και την απαντηση στο αν αγαπαω η οχι το αλλο μου μισο

και θα στη φερω σε λιγο με παλιοτερο λινκ


τι να πω!!!


Λυπαμαι μονο που σε γνωρισα μια λιγο δυσκολη εποχη και δεν κανουμε πολλες συζητησεις ..εχεις παρα πολλα να πεις .


Να της μιλας της σκιας σου Κρυε
ειναι δημιουργικη και να την ελευθερωνεις.

-θα ξαναρθω αλλα δε στο λεω θα μας κυνηγα ο μαγειρας:)

maya είπε...

...και τι δεν θάδινα
να διάβαζα αυτά που δεν έγραψες...

να παίξω.
αλλά δεν κατάλαβα τι θες.
την πιο μαύρη μου
ή την άλλη?
με πέτυχες και καπάκι απο αγανάκτηση τέτοια
και λίγο μπερδεύομαι...

το ποίημα μαι ωραία αρχή.
θέλω κι άλλα.

το θέμα της σκιάς μας
μεγάλο.
πολύ.

γουστάρω που το ξεμπρόστιασες.
συμφωνώ.

:)

Talisker είπε...

http://talisker-talisker.blogspot.com/2008_08_01_archive.html


εδω!!

κατα τα αλλα να πω οτι το κειμενο σου γενικως περι σκιων ειναι απολυτως ετσι

με εβρισκε συμφωνη σε ολα
οσο διαβαζα

και καταλαβα ακριβως τι εννοουσες οταν τονισες προχτες πως στα σχολια απανταω εγω και οχι η σκια μου...
ΧΧΧΧΧΧΧ

πραγματικα μια πολυ καλη αρτια, αναρτηση.


Φυσικα και θα παιξω αλλωστε θελω να γραψω κατι φωτεινο

-σε ευχαριστω.

Unknown είπε...

εγώ και η σκιά μου πότε χωρισμένες και πότε μαζί. πότε σκοτεινές και πότε γκρι. πότε την επισκιάζω και πότε με μουτζώνει. πότε τη ντύνομαι και πότε με ντύνει. σελίδα δικιά της έφτιαξε και όταν αυτονομείται πάει και τα λέει εκεί. και μ' αφήνει εμένα βαμένη κόκκινη να είμαι μονίμως στο αλλού. δε βαριέσαι. δεν μπορεί να κάνει χωρίς εμένα άλλωστε. της δίνω τροφή για να βάφεται μαύρη. το αγαπημένο της χρώμα. και τις κάνω πουστιές όταν μπινελικώνω. ααα..ναι...ξέρεις...εκείνη είναι που τα λέει αλλιώς. εγώ τα λέω χύμα...

ως και κει ανάποδη...τι ψάχνεις :))

φιλιά βρόχινα...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

καμια δεν αγαπησα και δεν φοβηθηκα περισσοτερο απο αυτη...την σκια μου...
αυτη φταιει για ολα τα ασχημα εγω μονο ομορφα ξερω...
αυτη φωναζει εγω ψιθυριζω...
αυτη τρεχει εγω περπατω...
αυτη κανει λαθη εγω μονο τα σωστα...
αυτη με παρασερνει εγω εχω αυτοελεγχο...
αυτη ομως ειμαι εγω κι εγω αυτη και δεν ξερω τι θα καναμε η μια χωρις την αλλη...συμπληρωνομαστε και αδειαζουμε...
αγαπιομαστε και βριζομαστε...
εγω κι αυτη...
αυτη κι εγω...
με ακολουθει και την ακολουθω...
η σκια μου κι εγω...
δεν ξερω ποια απο τις δυο γραφει εδω...
σεφ φιλω...κι εγω κι αυτη...

Dee Dee είπε...

Ηλια μου

(που μου εχεις κλεψει το ενδιαφερον απο την πρωτη μερα που σε βρηκα στην ανιμα)

γραφω απο τη δουλεια, παντα! Οι αναρτησεις μου ειναι "κοπος" 15 λεπτων το πολυ! Πιστευεις οτι μπορω να αφησω την Αλλη να εκφραστει σε τοσο λιγο χρονο;; Αυτη παιδι μου ειναι απληστη, αχορταγη....

Ειναι τοσο καθαρα τα οσα γραφεις...κι ομως δεν τα ειχα δει μεχρι τωρα :) Το ποιημα της σκιας σου, εξαισιο, μαθημα για ολους μας. Μα δεν ειναι κι ευκολο, ουτε της στιγμης η κατακλειδα της. Ειναι αγωνας μιας ζωης....ποτε δε φτανεις να εισαι σιγουρος οτι τα καταφερες. Ισως να ειναι και η γλυκα της ζωης αυτο.

Θα "παιξω" με ατελειωτη χαρα το παιχνιδι σου Ηλια μου. Θα το παιξω στο σπιτι μου, οταν θα εχω χρονο....και ειμαι σιγουρη οτι θα ειμαι χειμαρος....ειμαι σιγουρη οτι το ειχα αναγκη και βρεθηκες να μου δειξεις τον δρομο σ' αυτη τη διασταυρωση του ταξιδιου μου και σ' ευχαριστω!

Αν το αποτελεσμα μπορει να διαβαστει απο καποια ατομα του στενου μου κυκλου που ξερω οτι με διαβαζουνε θα το κανω αναρτηση.....αν οχι θα στο στειλω σε mail .Αν και ξερω οτι δεν χρειαζεται να στο στειλω....αλλα μαλλον θα το θελω :)

Η σκια μου δεν εχει μονο στα σκυλια αδυναμια...αλλα και στους Ανθρωπους ;)

xxxxxxx

Dee Dee είπε...

το μονο που βρηκα ειναι οτι mandorla σημαινει αμυγδαλο......με τους συμβολισμους κανω τα πρωτα μου βηματα! Ταχνικη σκεψης....θα μαθω σιγα σιγα....δωσε καμια βοηθεια ακομη για τους αρχαριους!

καλο απογευμα!

Αλεξάνδρα είπε...

Γι αρχή οι στίχοι απ΄το τραγούδι "Παιχνίδια με τον διάβολο" του Νίκου Πορτοκάλογλου
Πάλι αυτή η σκιά με κατασκοπεύει
πάλι αυτή η φωνή πίσω μου γελά
κάτι μου ζητά κι όλο παζαρεύει
μα όσα κι αν δίνω δεν είναι αρκετά

φωνάζω την αγάπη μου
να 'ρθει να με σκεπάσει
κι αυτή μου λέει αν κοιμηθείς
πρόσεξε, θα με χάσεις

Αν φοβηθείς να παίξεις
παιχνίδια με το διάβολο
κι όρθιος να παλέψεις
παιχνίδια με το διάβολο
τι μου ζητάς, δε μ' αγαπάς
αν φοβηθείς να παίξεις
παιχνίδια με το διάβολο
κι όρθιος να αντέξεις
παιχνίδια με το διάβολο
τι μου ζητάς, δε μ'αγαπάς
αν φοβηθείς να παίξεις
παιχνίδια με το διάβολο

Ακούω βήματα βαριά μέσα στο σκοτάδι
και στο κρεβάτι τρυπώνω σαν παιδί
ένας κρυφός εχθρός μ' έβαλε σημάδι
κι όλοι μου οι φόβοι στήσανε γιορτή

Φωνάζω την αγάπη μου
την πόρτα να κλειδώσει
κι αυτή μου λέει αν του κρυφτείς
κανείς δε θα σε σώσει

αν φοβηθείς να παίξεις...

και επανέρχομαι....

Αλεξάνδρα είπε...

....MANDORLA λοιπόν....

δυό κύκλοι ο ένας μέσα στον άλλο έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα αμύγδαλο στη μέση (mandorla σημαίνει αμύγδαλο στα ιταλικά)Deedee καλά το ξέρεις.

Γιατί αμύγδαλο; ίσως επειδή το κέλυφός του μπορεί και προστατεύει το περιεχόμενό του.

Συμβολίζει την αλληλοεξάρτηση των αντιθέτων και των δυνάμεων που υπάρχουν στο "όλο".

Το ζητούμενο είναι η ισορρόπηση των δυνάμεων και των αντιθέτων....

Οι πρώτοι χριστιανοί ζωγράφιζαν τον Ιησού και την Μαρία σε πλαίσιο mandorla. Την έλεγαν και Κύστη Ιχθύος...

Νομίζω όμως πως οι δυό κύκλοι μπορούν να παραπέμπουν και σε δυό Μαντάλα....

...και εκεί η πηγή είναι το κέντρο. Συμβολίζει το σύμπαν και αφιερώνεται σε κάποια θεότητα.

Η ταπεινή μου άποψη είναι πως τους συμβολισμούς όλες οι θρησκείες τους πήραν από τους αρχαίους Ελληνες.

Να ΄ναι καλά ο Ορφέας! ΄

....Κι επανέρχομαι....

Talisker είπε...

Μετα γιατι αποκαλω την Αλεξ
σοφη!
-να γιατι!

Επαιξα λοιπον και προσπαθησα να μου βγει φωτεινο
:)

Dee Dee είπε...

ουαουυυυ!!!

Αλλος ενας νεος κοσμος εδω για μενα! Μερικες φορες απορω που μου χαριζονται τοσες γνωσεις, τοσο απλοχερα :)

Αλεξανδρα ευχαριστουμε πολυ για την εξηγηση. Διαβασα και την εξηγηση του Ηλια στα σχολια της Ταλι, που θα αντιγραψω εδω να τη διαβασουν κι αλλοι :):):)

Ηλια μου επιτρεπεις ε; ε; ε;

ταδε εφη Ηλιας λοιπον:


Ο/Η Kryos είπε...

Εγώ σ ευχαριστώ που με τίμησες με την συμμετοχή σου Τάλι μου( η Σάλλυ μου :))....έπαιξες υπέροχα κι αν όλο αυτό που διάβασα οφείλετε σε μένα θα πρέπει να μου ανάψουν λαμπάδα οι απανταχού θαυμαστές σου.

Θα ήθελα όμως να καταχραστώ την φιλοξενία σου και να πω εδώ το γιατί με ενέπνευσε έτσι το "μαύρο" σου blog....για να το εξηγήσω καλύτερα αυτό θα χρειαστώ την βοήθεια του Dr Robert Johnson που υπήρξε μαθητής του Γιούνγκ και ασχολήθηκε πολύ στην ζωή του με τις σκιερές πλευρές της ψυχής..

Κατά τον Johnson λοιπόν η λύση για όλο το αδιέξοδο του διχασμού που ταλαιπωρεί την σημερινή κοινωνία μας είναι μια έννοια από το παρελθόν....η έννοια της mandorla....μια ιδέα που πηγάζει από τον χριστιανισμό του μεσαίωνα ( δεν ξέρω Αλεξάνδρα αν προέρχεται από τους δικούς μας αρχαίους όπως λες...μακάρι )η οποία είναι σήμερα παντελώς άγνωστη.

Η mandorla σαν σύμβολο απεικονίζεται με δυο κύκλους που αλληλεπικαλύπτονται μερικά...αν βάλετε την λέξη στο google και ζητήσετε εικόνες θα την δείτε μπροστά σας σε παλιές εικόνες και τοιχογραφίες....δεν είναι στατικό σύμβολο.....απεικονίζει μια ένωση που βρίσκεται σε εξέλιξη....όταν οι δύο κύκλοι ενωθούν και γίνουν ένας τότε θα αποκτηθεί και πάλι η ολότητα.

Τόπος λοιπόν της mandorla είναι το υπομόχλιο της τραμπάλας που πρέπει να ισορροπεί....εκεί που τα κατακερματισμένα από καιρό , ενώνονται ...εκεί που για κάποιους ανοίγει η πόρτα του ιερού τόπου...εκεί που ο ουρανός ενώνεται με την γη.....εκεί που η σκιά ενώνεται με το εγώ και γίνονται ένα.....το καλό με το κακό..το αρσενικό με το θηλυκό.

Είναι ένα σύμβολο....ελπίδας.....συμφιλίωσης....ενότητας.....θεραπείας.
...είναι η καιόμενη βάτος....και η βάτος δεν καίγεται αλλά και δεν σβήνει η φωτιά....η mandorla δεν αφήνει περιθώρια για μετάνοιες και τύψεις ....αξιώνει ένα έργο συνείδησης και ευθύνης.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας με προσοχή θα δούμε πολλές mandorles....το παλιό σύμβολο του Χριστού ( δυο καμπύλες γραμμές που αποτυπώνουν το ίχνος ενός ψαριού ) είναι μια mandorla....κάθε ματιά μεταξύ ενός αντρός και μιας γυναίκας που περιέχει σεβασμό είναι μια mandorla....κάθε καλή συζήτηση που καταλήγει σε συμφωνία είναι μια mandorla.... πάντα η mandorla προκαλεί συναισθήματα χαράς γιατί υποσυνείδητα καταλαβαίνεις ότι κρύβει μέσα της ελπίδα...γιατί κανένας μας δεν θέλει τον διχασμό.



Για να καταλήξω επιτέλους Τάλι μου ( ή Σάλλυ μου :)), θα πω ότι μια mandorla είδα κι εγώ στο άλλο σου blog ....μια όμορφη ένωση...μια υπέροχη σκιά που γράφει ποίηση για να εκφραστεί και να εκτονωθεί από την μια πλευρά .....και μια υπέροχη κυρία που επικοινωνεί στα σχόλια με ευγένεια και χιούμορ στους αγαπημένους φίλους που την επισκέπτονται...μου άρεσε και θέλησα να σου το πω....απλό :)..αν ήταν στο χέρι μου θα έβαζα ένα σύμβολο της mandorla εκεί ψηλά.

Κλείνω τώρα γιατί έγινα κουραστικός κι εγώ με τέτοια θέματα δεν τελειώνω :)...

Και πάλι σ ευχαριστώ....να έχεις μια όμορφη μέρα !!!

6 Νοέμβριος 2008 3:29 πμ

kryos είπε...

@ Talisker

Όλα αυτά τα προκάλεσα εγώ ? :)

Απαντώ και πάλι λίγο ετεροχρονισμένα καθώς ήδη έχεις παίξει υπέροχα .... διάβασα το σχόλιο της faraona στο δικό σου blog και συμφωνώ απόλυτα μαζί της .... εγώ δεν έχω τόσες εκφραστικές ικανότητες για να αποδώσω με λόγια αυτό που προκαλείς με την ποίηση σου ...

Η Κατερίνα μας , μετέφερε αυτά που έχω γράψει εγώ εκεί και εξηγούσα τι μου προκάλεσε την έμπνευση για το δικό μου post...έχω μάθει να τιμώ και να σέβομαι κάθε άνθρωπο που δίνει την μάχη του για να ισορροπήσει την ζωή του...που κάνει το εσωτερικό του ταξίδι....κι ευτυχώς σ αυτή την γειτονιά βρήκα πολλούς ....αισθάνομαι τυχερός γι αυτό.

Έχει φτιαχτεί ένα υπέροχο puzzle σχολίων και αναρτήσεων πάνω στο θέμα της σκιάς (με όλα αυτά τα link )το οποίο θα εμπλουτιστεί κι άλλο ελπίζω με την συμμετοχή και των άλλων φίλων ... όταν κάθε κομμάτι του μωσαϊκού μπορεί να σταθεί και μόνο του αλλά όλα μαζί συνθέτουν την πανέμορφη εικόνα μιας πολύχρωμης mandorlas που θα είναι δημιουργημένη από όλη την παρέα....δεν είναι όμορφο ?

Σ ευχαριστώ και πάλι που συμμετέχεις σ αυτήν τόσο υπέροχα !!!

Να έχεις μια όμορφη μέρα σου εύχομαι( δεν το ήξερα για τον χαιρετισμό :))

kryos είπε...

@ maya μου

Να γράψεις ότι πιο μαύρο σου βγει....αν και όπως σε διάβασα τρόμαξα λιγάκι :)

Κι εσύ χρησιμοποιείς το blog σου συνειδητά η ασυνείδητα για να εκτονώνεις την σκιά σου όταν υπερχειλίζει....κι έχεις κι ένα άλλο που δεν της επιτρέπεις την είσοδο.

Ένα πράγμα που θα δυσκολευτούμε πολύ να καταλάβουμε εμείς οι άντρες είναι το πόσο γρήγορα μπορεί να εκτονωθεί μια γυναίκα..τον μηχανισμό ...γράφεις ένα post που στάζει αγανάκτηση..μπαίνει ο άλλος για να σου πει μια καλή κουβέντα και σε βρίσκει ήδη αλλαγμένη....και μόνο η διαδικασία της γραφής έχει κάνει το θαύμα της....πιστεύω ότι στους άντρες δεν λειτουργεί τόσο άμεσα.

Θα περιμένω με ανυπομονησία να παίξεις ... αν και έχω διαβάσει πολλά post της σκιάς σου :)

Να έχεις μια όμορφη μέρα σου εύχομαι !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ νεράιδα της βροχής

Κι εσύ κάνεις το ίδιο με τα δύο blog ... είναι εξαίρετος τόπος έκφρασης και αισθητικής ... η δική σου σκιά όμως είναι πιο ... πως να το πω....ξέρει να ελίσσεται και να μεταμορφώνεται .... κάνει βόλτες και στα δυο .... παίρνει πιο δυσδιάκριτα τη θέση σου. :)..κάνω λάθος ? :)
Είναι όμως κι αυτή υπέροχη ... καλλιεργημένη ...χαίρομαι να την διαβάζω κάθε φορά που πιάνει την πένα στα χέρια της.

Χάρηκα που πέρασες κούκλα μου !!!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα σου εύχομαι !!!

kryos είπε...

@ ναϊδα

Να σου πω εγώ το μυστικό .... περισσότερο αποδοχή ... άφησε την να σου μιλήσει ... να σου πει αυτό που θέλει πραγματικά...ίσως δεν είναι και κάτι τόσο τρομερό...ίσως βρείτε μαζί τρόπους εκτόνωσης...είπαμε ότι δουλεύουν και οι συμβολικοί...μια μικρή τελετή που θα συμμετέχετε και οι δυο....εσείς οι νεράιδες ξέρετε απ αυτά.

Προχτές την άφησες να γράψει .... μου άρεσε πολύ αλλά δεν είχα χρόνο για να σχολιάσω όπως ήθελα ... έχεις υπέροχη γραφή και ευαισθησία...το χάρισμα που για να ολοκληρωθεί θα πρέπει να περάσει μέσα από την αποδοχή νομίζω.

Χάρηκα που πέρασες γλυκιά μου ... εύχομαι μια υπέροχη μέρα !!!

Φιλιά !!!

Dee Dee είπε...

Συγνωμη....τωρα το προσεξα....στην Ταλι σχολιασες 3:29 τα χαραματα;;; Τι ωρες κοιμασαι;

kryos είπε...

@ Κατερίνα μου !!!

Κατ αρχήν θέλω να σου πω ένα πολυεπίπεδο ευχαριστώ ... δεν είμαι τίποτα περισσότερο από κάποιον άνθρωπο που θεωρεί ότι τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία.....και διαβάζει :).... πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος λόγος που ζούμε αυτή την έρμη τη ζωή ...κάποιο ιερό σχέδιο....και μέσα σ αυτό το πλαίσιο προσπαθώ να κινούμαι και γενικότερα να ζω ...δεν τα καταφέρνω πάντα.

Δοκιμάζω ... αλλάζω γνώμες....διαβάζω απόψεις...προσπαθώ να μπω μέσα στην σκέψη του άλλου....προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω...για να μάθω....πιστεύω ότι είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι που πάντα έχεις εσύ το τιμόνι...και την ευθύνη .

Για την mandorla ήθελα από καιρό να κάνω μια ανάρτηση....θα ήταν όμως πολύ ξεκάρφωτη....τώρα με όλη αυτή την εισαγωγή της σκιάς ίσως θα ήταν κατάλληλη εποχή...βλέπεις η mandorla παρακινεί σε δράση ....κάτι που δεν τονίσαμε.

Χαίρομαι που η ανάρτηση μου έγινε αιτία για προβληματισμούς από μέρους σου... μου αρέσει να βρίσκω συνοδοιπόρους με τους οποίους μπορώ να μοιραστώ σκέψεις μου....να δώσω και να πάρω με την καλή έννοια.

Να σ ευχαριστήσω εγώ λοιπόν ακόμα μια φορά για την παρουσία σου , την ευγένεια και τα καλά σου λόγια...εγώ χαίρομαι που σε γνώρισα !!!

Να έχεις μια υπέροχη μέρα σου εύχομαι dee dee !!!

ΥΓ Για όποια απορία που μπορώ εδώ είμαι ...
ΥΓ2 τα ρολόγια είναι εφεύρεση των ανθρώπων :)

kryos είπε...

@ Αλεξάνδρα μου !!!

Διαβάζω τους στίχους του Πορτοκάλογλου και μου έρχεται στο μυαλό ένα προαιώνιο ερώτημα .

Παιχνίδια με τον διάβολο είναι τα παιχνίδια της σκιάς μας ? υπάρχει άραγε κακό πέρα από το μυαλό μας ?... υπάρχει άραγε μια πηγή έξω από μας που είναι το σπίτι του πραγματικού κακού ?....ή όλα αυτά είναι απλά νοητικά παιχνίδια....πεποιθήσεις που μας ταϊσαν όταν μαθαίναμε τον κόσμο στην παιδική μας ηλικία....παραμυθάκια που ρίζωσαν....όχι χωρίς σκοπό φυσικά.

Μου αρέσει η παρέμβαση σου στο θέμα....είσαι σπουδαγμένος συνοδοιπόρος και χαίρομαι που μου αφήνεις στάλες της σοφίας σου...ελπίζω να συνεχίσεις να επανέρχεσαι....κι όταν επανέρχεσαι θα επανέρχομαι :))

Θα σου πω κι μια φιλοφρόνηση που είμαι σίγουρος ότι δεν σου είπε κανείς ποτέ ....

Είσαι μια κινητή mandorla ....πες μου ότι σου το είπαν να τρελαθώ :))

faraona είπε...

Krye
καλως σε βρισκω.
Πολλα χρόνια πριν ήμουν στα μαρμαρενια αλώνια με την σκια μου.
Αιτιες υπηρχαν πολλες ,το βήμα στο χάος τόκανα μόνη μου,φυσικα ,αλλιως δεν γινεται...αλλα εκει μεσα στο μαυρο πολτώδες βρηκα πολλα που τα αγάπησα σιγα σιγα.
Μέσα στο αμύγαλο ειμαι πια,ετσι φαινεται τουλάχιστον ...γιατι ηρέμησε ο πυρήνας μεσα μου κι αρχισε να παγώνει κι φλοιος μου.
Ημουν τοτε φανατικη και με τον Γιουνγκ,και συνεχιζω δηλαδη...αλλα τωρα πια δεν εχει σημασια .
Θα βρεις κατι που εγραψα ,αν θελeις ριξε μια ματια...εδω ...εχει ενδιαφερον γιατι υπαρχουν αποψεις πολλων φιλων.
Γραφεις πολυ καλα αυτα που θελεις να πεις...εχεις αυτο το χαρισμα στη γραφη που λεγεται μεταδοτικοτητα...μ αρεσει.

καλο απογευμα
χαιρομαι που σε βρισκω...
οι διαδρομη μου ως εδω ειναι πασιφανής νομιζω.

fish eye είπε...

Ως σκιά στην αναλυτική ψυχολογία νοείται το κατώτερο τμήμα της προσωπικότητας, το άθροισμα όλων των προσωπικών και συλλογικών ψυχικών στοιχείων τα οποία, εξαιτίας της ασυμβατότητάς τους με την επιλεγμένη συνειδητή στάση, δεν εκφράζονται στη ζωή και επομένως ενώνονται σε μία σχετικά αυτόνομη «διχασμένη προσωπικότητα» με αντιθετικές τάσεις μέσα στο ασυνείδητο. Η σκιά συμπεριφέρεται αντισταθμιστικά στη συνείδηση. Για αυτό τα αποτελέσματά της μπορούν να είναι τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Στα όνειρα, η σκιά έχει πάντα το ίδιο φύλο με τον ονειρευόμενο.

Σύμφωνα με τον Γιουνγκ: «Η σκιά προσωποποιεί οτιδήποτε αρνείται να αναγνωρίσει το υποκείμενο γύρω από τον εαυτό του. Προβάλλεται πάνω στο άτομο άμεσα ή έμμεσα. Για παράδειγμα, κατώτερα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα και άλλες ασύμβατες τάσεις» (C.W. 9, i, παρ. 513). Επιπλέον, «... η σκιά είναι εκείνη η κρυμμένη, απωθημένη, στο μεγαλύτερο μέρος της κατώτερη, ένοχη προσωπικότητα, της οποίας οι έσχατες διακλαδώσεις φθάνουν πίσω στο βασίλειο των ζωικών μας προγόνων και έτσι περιλαμβάνουν ολόκληρη την ιστορική όψη του ασυνείδητου... Μέχρι τώρα πίστευαν ότι η ανθρώπινη σκιά ήταν η πηγή κάθε κακού. Τώρα, όμως, είμαστε βέβαιοι πως ο ασυνείδητος άνθρωπος, δηλαδή η σκιά του, δεν αποτελείται μόνο από ηθικά κατακριτέες τάσεις, αλλά διαθέτει επίσης και έναν αριθμό από καλές ιδιότητες, όπως τα φυσιολογικά ένστικτα, οι κατάλληλες αντιδράσεις, οι ρεαλιστικές διαισθήσεις, οι δημιουργικές παρορμήσεις κ.λπ


οι πληροφοριες περι σκιας απο το google ηλια μου..

προσωπικα, δεν νοιωθω ''διχασμενη προσωπικοτητα''παρα μονο σε καποια πραγματα που εγω θελω να κανω κι η σκια μου με καθηλωνει στην τηλεοραση, ή στον καναπε..
μονο τοτε με κανει οτι θελει..στην αρχη την ακουω, την δεχομαι, και μετα σιγα σιγα αρχιζει η αμφισβητηση, ο καβγας, ο θυμος..

και μενω μονη με καθαρο μυαλο κι ειναι οι πιο ομορφες κι οι πιο δημιουργικες μου στιγμες..

χμ χμ χμ
θα ελεγα πως τα συμβολα απο παιδι με τρομαζαν λιγακι, με απωθουσαν κυριολεκτικα..
ακομη κι η ζωγραφικη μου δεν θελω να συμβολιζει τιποτα, δεν το δεχομαι..

ασε που μου θυμιζουν αλλες εποχες. αλλους λαους και τεςπα μια φιλοσοφια εξω απο την δικη μου..

το mandorla σου, το οποιο πρωτη φορα το ακουω σαν εννοια, αυτος ο μεγαλος κυκλος και οι δυο μικροτεροι μεσα του ξερεις τι μου θυμιζουν;

ο μεγαλος κυκλος την ''ζωη''..
οι δυο μικροτεροι σε ενωση, το αρσενικο και το θηλυκο..
ετσι πολυ απλα, οσο απλη ειμαι κι εγω..

συγχαρητηρια για τα ποστ που ανεβαζεις, μ αρεσει που μπηκα στην διαδικασια να ψαξω στο net..

φιλι μεγαααλο!!

:)))

Αλεξάνδρα είπε...

mandorla εγω; όχι καλέ μου κανείς δεν μου έχει κάνει τέτοια σπουδαία φιλοφρόνηση.

Σε ευχαριστώ που με βλέπεις έτσι.

Ααα και μπράβο που επιτέλους έβαλες μουσική! Μου αρέσει να διαβάζω τα κείμενα με τις μουσικές επιλογές του συγγραφέα. :-)

Αλεξάνδρα είπε...

Το καλό και το κακό υπάρχει μέσα μας. Οχι έξω από μας.

Εντάξει, θα μπορούσα να γράφω ώρες αλλά μάλλον δεν θέλεις την διατριβή μου για το κακό....

Εωσφόρος δεν είναι το άλλο όνομα του διαβόλου; ετοιμολογικά όμως είναι αυτός που φέρνει το φως. Και Διάβολος είναι αυτός που διαβάλλει.


Οταν ο Θεός μας δημιούργησε κατ εικόνα του και μας έδινε ελεύθερη βούληση, έπρεπε να μας αφήσει και την επιλογή του Κακού...

Ο Φρόυντ το είπε ασυνείδητο, ο Γιούνγκ σκιά, ο Φρομ το είδε ως μια εξελικτική διαδικασία, ο Σωκράτης Δαιμόνιο...

Τι σημασία έχει; είναι πάντα εκεί και είναι επιλογή.... Αλίμονο σε αυτούς που την υποτίμησαν...

Οι ενοχές που μας τάιζαν ήταν κακό...

Εν τέλει:

Ο καλός άνθρωπος συγκεντρώνει γύρω του καλούς ανθρώπους και γνωρίζει λίγα για το κακό. Ενας κακός θα συγκεντρώσει τους ομοίους του και δεν θα κάνει τίποτα καλό.
Οι άνθρωποι είναι σαν το κρασί. Αρκετά δυνατό, αρκετά γλυκό, αλλά με μια κηλίδα μούχλας πάνω στο σταφύλι που το κάνει αυτό που είναι... Και ποτέ μην το πιείς ξενέρωτο

κοκκινη κισσα είπε...

"...Ανάμεσα στήν ιδέα
και στό γεγονός
ανάμεσα στήν κίνηση
και στήν πράξη
η Σκιά πέφτει

¨οτι Σού εστίν η Βασιλεία

Ανάμεσα στη σύλληψη
και στη δημιουργία
Ανάμεσα στη συγκίνηση
και στήν ανταπόκριση
η Σκιά πέφτει

Είναι η ζωή μακριά πολύ

Ανάμεσα στόν πόθο
και στό σπασμό
ανάμεσα στη δύναμη
και στήν ύπαρξη
ανάμεσα στήν ουσία
και στήν κάθοδο
η Σκιά πέφτει
Οτι σού εστίν η Βασιλεία

¨οτι Σού εστίν
είναι η ζωή
Οτι σού εστίν

Ετσι τελειώνει ο κόσμος
Ετσι τελειώνει ο κόσμος
Ετσι τελειώνει ο κόσμος
Οχι μ΄ ένα βρόντο μα μ΄ενα λυγμό."

Τ.Ελιοτ (μετ.Γ.Σεφέρη)

Επειδή σού αρέσουν οι αποκρυπτογραφήσεις και φυσικά οι μεταφορές!

anepidoti είπε...

ανοιχτή πρόσκληση ήταν,
δεν είχα ύπνο
διάβαζα με ενδιαφέρον την..τεράστια αλλά
ζεστή και φοβερά μεταδοτική σκιά σου
-από την σαλυταλυταραντούλα βρέθηκα εδώ και πολύ καλά έκανα-
ξεμύτισαν οι σκιές μου και...επαιξα
καλημέρα!

kryos είπε...

@ faraona

Καλώς ήρθες στο φτωχικό μου ... πήγα και διάβασα με προσοχή την συζήτηση που είχατε τότε για το θέμα της σκιάς...πραγματικά διάβασα πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις και σ ευχαριστώ για το link.

Για μένα το πιο σημαντικό είναι το σοκ που γράφεις κι εσύ σε κάποιο σχόλιο σου εκεί....η βουτιά στο κενό....αυτό που προηγείται του εσωτερικού ταξιδιού...είναι μια εμπειρία μεταμορφωτική που δεν μπορεί να περιγραφεί με την ανθρώπινη ομιλία ....σήμερα έχει γίνει της μόδας το να διαβάσω λίγο Βαμβουνάκη το απόγευμα ....μετά να πολεμήσω λίγο το εγώ μου με τον καπουτσίνο μου κι αργότερα ευτυχώς που βρέθηκε ο φίλος μου ο Μήτσος και πήγαμε για κοκορέτσι σ εκείνο το όμορφο γωνιακό μαγαζί....δεν είναι έτσι τα πράγματα....είναι μια στιγμή απόλυτης απελπισίας...όταν νιώθεις την απόλυτη μοναξιά .

Θυμάμαι μια σκηνή από έναν αγαπημένο συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας...τον Clive Barker...(μου αρέσουν οι ονειρόκοσμοι του)...μπαίνει ο ήρωας σ ένα δωμάτιο λοιπόν όπου θα συναντούσε ένα μέντιουμ για να του δώσει ένα χρησμό....όλα τα παράθυρα ανοιχτά και η φασαρία μεγάλη....τον ρωτάει πως μπορεί και κάθεται έτσι με τέτοιο θόρυβο ?...
- Μου αρέσει ν ακούω τον "κόσμο" να λειτουργεί... απάντησε το μέντιουμ .

Έτσι αισθάνεσαι τότε ... σαν να σταμάτησε ο κόσμος...σαν τα windows εκεί που σε άφηναν να λειτουργείς ελεύθερα ξαφνικά σε βαφτίζουν 'κακόβουλο λογισμικό' κι αρχίζει το κυνηγητό...η συμπαντική συνωμοσία συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου...και η κλήρωση σε σένα....πρωταγωνιστής επιτέλους αλλά σε θρίλερ.
Μια παχιά ομίχλη καλύπτει τώρα τα πάντα...ο αγαπημένος σου τραγουδιστής γκαρίζει...ο αγαπημένος σου συγγραφέας λέει παπαριές...το ποδόσφαιρο μεταμορφώνετε σε 22 ιδρωμένους μαλάκες που τρέχουν πάνω κάτω....ο αγαπημένος σου άνθρωπος στην καλύτερη περίπτωση παίρνει εκείνο το συγκαταβατικό χαμόγελο και θέλεις να του ρίξεις μπουνιά...ο πλησίον φαντάζει τόσο μακρινός....οι φίλοι σου σου λένε σύνελθε αλλά εσύ νιώθεις ότι ξύπνησες ....κάπου αλλού...και πως θα γίνει να ξανακοιμηθείς?

Στρέφεσαι για συμμάχους ... να βρεις κάποιον να σε ακούσει, να σε καταλάβει...εκείνο το βλέμμα "που θυμίζει θεία κοινωνία" που λέει και η Μάρω ... που όμως να το βρεις?

Πας στον παπά κι αυτός δοκιμάζει τον καινούριο συναγερμό του αυτοκινήτου του έξω από την εκκλησία ... όσο σχέση έχεις εσύ με την αεροναυπηγική άλλη τόση έχει κι αυτός με την πνευματικότητα....πας στους γονείς σου και πρώτη φορά τους βλέπεις τόσο κενούς...τίποτα δεν έχουν καταλάβει τόσα χρόνια?... μήπως εκείνος ο ζητιάνος εκεί στην γωνία ?
Τότε εκεί στην απόλυτη απελπισία ... στην απόλυτη μοναξιά...τότε τσακίζεις....το εγώ σου θρυμματίζεται σε χίλια κομμάτια...ούτε η ασυνείδητη σκιά σου μπορεί να σε βοηθήσει...εκείνη την στιγμή και για πρώτη φορά στη ζωή σου στρέφεσαι στο "ιερό" και το εννοείς ....αν υπάρχει κάποιος άγγελος που σε ακολουθεί συνέχεια , σ αυτόν δεν χρειάζεται να εξηγήσεις τίποτα ...αυτός τα ξέρει όλα....στρέφεσαι στον προγραμματιστή ....κάπου εκεί κοντά πρέπει να είναι...όλα σ αυτόν οφείλονται στο κάτω κάτω....και επικοινωνείς μαζί του για πρώτη φορά...κι αρχίζει η επώδυνη μεταμόρφωση....όταν όλα γκρεμίζονται γύρω σου όλη η οικοδομική δραστηριότητα μεταφέρεται μέσα , διάβασα κάπου προχτές και μου άρεσε.
Η βουτιά στο κενό γίνεται βουτιά στο καινό ...αλλάζουν σιγά σιγά οι προτεραιότητες ... δεν σ ενδιαφέρει εκείνη η μικρή γρατζουνιά στο αμάξι ούτε το ότι δεν είναι γυαλισμένο....δεν κάνεις ηλίθιες επισκέψεις σε άτομα που δεν γουστάρεις ... δεν δίνεις και τόσο σημασία στο κοινωνικώς αποδεκτό .... αρχίζεις και βλέπεις μια έννοια "σκοπού" πίσω απ όλα.
Είσαι στην αρχή του εσωτερικού ταξιδιού.
Ακούς τώρα πιο μελαγχολική μουσική...διαβάζεις άλλα βιβλία ...οι συζητήσεις σου αλλάζουν θεματολογία....την λέξη "ψυχή" την λες πιο συχνά....μπαίνεις πιο συχνά στην θέση του άλλου....αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι το δώρο της ζωής...το να ζεις την κάθε μέρα...χαμογελάς όταν ακούς ανθρώπους γύρω σου να κάνουν σχέδια για δυο χρόνια μετά .
Όταν τσακίστηκε το εγώ του Νάρκισσου άρχισε να μιλάει με τα δέντρα και τα ποτάμια....για μένα είναι πολύ σημαντικό να μιλάς με τα δέντρα και τα ποτάμια...μου αρέσουν οι άνθρωποι που το κάνουν...να βλέπεις το ιερό σε κάθε σου βήμα....γύρω σου...να νιώθεις ευγνωμοσύνη και μόνο που ζεις...τότε συνειδητοποιείς ότι όλη αυτή η εμπειρία ήταν ένα δώρο....ένα δώρο που ποτέ δεν θα επέλεγες από μόνος σου...που έπρεπε να σου χαριστεί χωρίς να το ζητήσεις.

(Σε κείνο εκεί το σταυροδρόμι κάποιοι θα στραφούν στο κακό .. κι ο διάβολος άλλωστε τα ξέρει όλα ...κι αυτός μπορεί να σου σταθεί...με το ανάλογο τίμημα φυσικά , να σου δώσει παντοδυναμία...από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Γερμανών οι μισοί βγήκαν καλύτεροι και οι μισοί χειρότεροι.. η επιλογή δική σου....και η πορεία σου.)

Όλα αυτά είναι παροδικά αν δεν τα καλλιεργήσεις ... ξεχνάς εύκολα.....ξανακοιμάσαι εύκολα...θα συζητήσεις πάλι την καινούρια μεταγραφή του Ολυμπιακού ... αλλά μια αλλαγή στον πυρήνα σου έχει ήδη συμβεί.....ποτέ δεν θα είσαι ξανά ο ίδιος.....μια ευλογημένη "κατάρα" ακολουθεί πλέον το διάβα σου....η λέξη κατάρα κολλάει πάνω στο κοινωνικό τίμημα που μπορεί να πληρώσεις για όλα αυτά ... αλλά λίγο σ ενδιαφέρει .

Δεν ξέρω γιατί τα έγραψα όλα αυτά εδώ faraona μου ...ίσως το σχόλιο κάποιου εκεί στο link .... δεν μου αρέσει να κρίνω άλλους ...ο καθένας ακολουθεί το δικό του μονοπάτι αλλά μερικοί βλέπουν λίγο ανάλαφρα το θέμα και δεν είναι.

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...θα χαρώ να τα λέμε .

maya είπε...

χμμμ...
έπαιξα.
κάνω παύση...
να εξηγήσω πώς?
μπα.
άσε.
όπως μου βγήκε έπαιξα.
:)

ευχαριστώ για την πρόσκληση.
καλησπέρα κρύε μου
χχχχχχχχ

kryos είπε...

@ Φεγγαρένια μου καλή !!!

Μου αρέσει που μία καλλιτέχνης έφερε την επιστήμη στο τετράδιο μου...είδες τι ανατροπές συμβαίνουν εδώ μέσα ? :) σ ευχαριστώ ..

Ποια είναι τελικά η σκιά ? αυτή που θέλει να κάτσει στον καναπέ και να δει τηλεόραση ή αυτή που θέλει να σηκωθεί και να δημιουργήσει?

Δεν μου είπες αν θα παίξεις στο παιχνίδι μου..νομίζω ότι θα έχει ενδιαφέρον να αφήσεις την σκιά σου να μας μιλήσει.... :)


Κάθε ζωγραφικό πίνακα μπορείς να τον δεις και σαν σύμβολο.....απεικονίζει κάτι άλλο με μια ιδιαίτερη ματιά ... παιχνίδι του μυαλού και της φαντασίας....της αρέσει της ψυχής μας να ταξιδεύει κι ας μην το επεδίωκε ο καλλιτέχνης με συμβολισμούς.

Χάρηκα που πέρασες κούκλα μου...περιμένω :)
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα.
Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Αλεξάνδρα

Το ήξερα ότι θα απαντήσεις έτσι...ξέρω ότι κι εσύ βαδίζεις στο εσωτερικό σου μονοπάτι με τις ανηφόρες και τις κατηφόρες του...το κακό προκύπτει εκ των έσω...και οι άλλοι καθρέφτες που μας βοηθάνε να δούμε "εμάς"...πως αλλιώς θα μπορούσαμε να μας δούμε ?

Σ ευχαριστώ για την παρουσία σου .

Εύχομαι να έχεις ένα όμορφο απόγευμα !!!

Φιλιά

kryos είπε...

@ κόκκινη κίσσα

Σ ευχαριστώ πολύ για το δώρο σου ..
πραγματικά ένα ποίημα για ....πως το είχες πει την άλλη φορά ? ....ξεφλούδισμα ?....ακριβώς αυτό ...και θα το προσπαθήσω ..να είσαι σίγουρη.

Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!!!

Ευχαριστώ και πάλι .

kryos είπε...

@ anepidoti

Καλώς ήρθες στο σπιτάκι μου ...χαίρομαι πολύ που ανταποκρίθηκες στην ανοιχτή μας πρόσκληση ... χαίρομαι που σου κέντρισε το ενδιαφέρον....ελπίζω να βρήκες ενδιαφέρουσα την διαδικασία και να το χάρηκες....
Θα περάσω να σε διαβάσω με ανυπομονησία .

Να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα σου εύχομαι !!!

kryos είπε...

@ maya μου !!!!!!!

Έπαιξες ???? :)

Έρχομαι να σε διαβάσω !!!

faraona είπε...

Για μενα ολο αυτο?
Μενω άφωνη.
Πως να σου δωσω να καταλαβεις τωρα...
ξερω οτι δεν το θεωρεις ξοδεμα δικο σου
αλλα απ την αλλη πλευρα ...
δεν ξερω
θα σου πω αλλη ωρα καλυτερα...
ειναι η μεγαλυτερη απαντηση που εχω λαβει σε σχολιο μου εδω κι ενα χρονο.
Μ αρεσει υπεβολικα αυτη η διαθεση σου προς αγνώστους...
πιστευω οτι χρειαζεται θρυμματισμενο εγωισμο ολο αυτο ...
σ ευχαριστω (σου το λεω οσο πιο σιγα μπορω ...αν ημουν κοντα μπορι και να μην το ακουγες...θα το εβλεπες ομως ).
Θα επανελθω.

Talisker είπε...

32 sxolia
ποτε ρε παιδια??
θελω να τα διαβασω ολα
θα ξαναρθω
σας αφηνω μονο μια καλησπερα
ειναι οι μερες μου μεσα στο τρεξιμο και τη κακοκεφια αλλα η συζητηση αποσπασματικα οπως διαβασα και τωρα και το πρωι ειναι τοσο ενδιαφερουσα


(ΚρΥΕ!! φτηνα τη γλυτωσες απο τη Μαγια ...κιχ λεμε!κιχχχχ!!!::))
καλο σας απογευμα!!

anepidoti είπε...

να σου εκμηστηρευθώ κάτι;
είπες ό,τι ζει αυτός εκεί με τις βουτιές στα..βαθιά
τον ξέρω, αλήθεια!!!
ίσως κάποτε τον περιγράψω και σε σας
πλησιάζω στην ακτή με απλωτές!
(για το σχ. στα σχ. του λινκ της φαραώνας, λέω)
χωρίς ρούχα
τ' άφησα στους φτωχούς για να φτιασιδώνονται
δεν θ' αγοράσω καινούρια
άλλωστε δεν χρειάζονται, η θάλασσα είναι καθαρή
ευχαριστώ για την ανάγνωση!

maya είπε...

@τάλισκερ

ααααααααααχαχαχαχαχαχαχα
'σαισυμία!

μην και το αφήσεις να πέσει κάτω!

Ανώνυμος είπε...

Αρχίζω να γνωρίζω τη σκιά μου.
Αυτή η σκιά στ' αλήθεια με τρομάζει.
Ζούσε μέσα μου βαθιά κρυμμένη ως τώρα.
Είναι μια αλλόκοτη σκιά.
Άλλοτε δημιουργηκή κι άλλοτε τόσο σκοτεινή κι ανατριχιαστική...
Τη φοβάμαι...
Το είδωλο της στον καθρέφτη του μυαλού μου δείχνει απόμακρο.
Κι όμως είναι η άλλη πτυχή του εαυτού που τώρα ανακαλύπτω.
Ενός διαφορετικού εαυτού.
Του εαυτού που παλεύει να επιβιώσει
περπατώντας τρομαγμένος στα σκοτεινά μονοπάτια μου...
Ποια είμαι τελικά;
Μήπως είμαι απλά μια μαριονέτα στα χέρια της σκιάς μου;
Το σκοτάδι της με πνίγει.
Το μίσως της με νεκρώνει.
Ποια είμαι τελικά;
Μήπως μια μικρογραφία της σκιάς μου;
Το είδωλό της μου μοιάζει.
Ποια είμαι τελικά;
Μήπως μια απεγνωσμένη κραυγή στον ωκεανό της μοναξιάς της;
Αυτή η μοναξιά με παραλύει.
Μήπως την έχω αφήσει να με κυριεύσει;
Φοβάμαι...
Αυτή η σκιά με έχει φυλακίσει σ' έναν εαυτό που μισώ.
Φοβάμαι...

Αυτά τα έγραψα με αφορμή την ανάρτησή σου που πραγματικά συμφωνεί μ' αυτά που πιστεύω. Συγγνώμη για το φλύαρο σχόλιο μου! Να έχεις ένα ταξιδιάρικό κι ονειρικό βράδυ!!!

kryos είπε...

@ faraona

Δεν θεωρώ πραγματικά ξόδεμα το να ανοίγεις την ψυχή σου και να εκφράζεσαι....περισσότερο το θεωρώ γέμισμα....αυτός είναι και ο λόγος που μπήκα στην όμορφη παρέα που είχατε από καιρό δημιουργήσει.....ξόδεμα για μένα είναι το θάψιμο.
Ki όσον αφορά το ότι το κάνω σε αγνώστους που λες.... δεν σε θεωρώ και τόσο άγνωστη....μπορεί να μην σχολίαζα αλλά σε διάβαζα κι έτσι ένιωσα την σχετική ασφάλεια που απαιτείται....στο ότι θα γίνω αντιληπτός εννοώ.

Θα ήθελα όμως εδώ να δώσω μερικές διευκρινίσεις για το σχόλιο μου αφού το ξαναδιάβασα και μετά από ένα mail που έλαβα που ήταν μεν ευγενικό αλλά πιστεύω ότι με παρεξήγησε...θα απαντήσω εδώ και για κάποιους άλλους που διαφωνούν μαζί μου αλλά δεν εκφράστηκαν....και με τον κίνδυνο να γίνω κουραστικός από τους φίλους μου.

Να ξεκινήσω κλέβοντας δυο παραγράφους από το προσωπικό ημερολόγιο του κ. Ντέμη Κυριάκου ( ψυχιάτρου ...δραματοθεραπευτή συγγραφέα ...αρθρογράφου ) που δημοσιεύτηκε από τις εκδόσεις Αρχέτυπο ... ( τον συμπαθώ πολύ τον κύριο ).

"Η εργασία για την ισορροπία της προσωπικότητας ,την αντιμετώπιση των φόβων ,του άγχους ,την επαφή με τα συναισθήματα ,μας κάνει πιο λειτουργικούς και προάγει το ευ-ζην ...δεν είναι απλώς χρήσιμη αλλά απαραίτητη στη ζωή και στην καλύτερη έκφραση των ρόλων που καλούμαστε να παίξουμε .

Από την άλλη η εσωτερική εργασία , η οποία στοχεύει σε ότι πιο ολοκληρωμένο και βαθύ κρύβουμε μέσα μας ,δεν είναι διόλου απαραίτητη για την καλή μας λειτουργικότητα στη ζωή .Κανείς μπορεί να ζήσει μια πολύ χαρούμενη και ισορροπημένη ζωή ,χωρίς να του λείπουν ουσιαστικά πράγματα και χωρίς την εσωτερική εργασία ....η εσωτερική εργασία είναι κατ επιλογήν και σε πολλά σημεία της πάει ενάντια στις προθέσεις μιας "καλής και ήρεμης ζωής "

Έχουμε και λέμε λοιπόν ..

1. Σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα κάθε άνθρωπο που παλεύει την ζωή του και μεγαλώνει τα παιδιά του με αρχές , χωρίς να νιώθει την ανάγκη να ακολουθήσει κανένα εσωτερικό μονοπάτι.
2. Δεν έχω στο συρτάρι μου την Βίβλο του εσωτερικού μονοπατιού ... ούτε το copywright της λέξης φυσικά ... ο καθένας μπορεί να βαφτίζει τον δρόμο του όπως θέλει κι αγαπά ...προσπάθησα να περιγράψω τον δύσκολο δρόμο όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ....σίγουρα θα υπάρχουν και ευκολότεροι και σίγουρα είναι πιο έξυπνοι αυτοί που τους ακολουθούν χωρίς να χρειαστεί να υποστούν κάποιο σοκ.
3. Υπάρχουν χτυπήματα της μοίρας που πολύ πολύ πολύ πολύ δύσκολα θα χαρακτήριζα ως δώρα ....ειδικά αν αφορούν συνανθρώπους μου.
4.Ήμουν λίγο υπερβολικός στο σημείο της απόλυτης μοναξιάς για να τονίσω το δραματικό της κατάστασης....στην πραγματικότητα και στις περισσότερες περιπτώσεις όλο και κάποιος θα βρεθεί να σταθεί δίπλα σου κι ας μην καταλαβαίνει....ένας "φωτισμένος" σύντροφος....ένας φίλος που θα ξενυχτίσει μαζί σου....αλλά αυτό δεν μειώνει την ένταση των αισθημάτων...ούτε αλλάζει την πορεία....το παιχνίδι είναι ατομικό κι όχι ομαδικό.
4.Μου αρέσει η Βαμβουνάκη.
5.Ποτέ δεν μου άρεσε το ποδόσφαιρο.
6.Μου αρέσει το κοκορέτσι...με κόκκινο κρασί και καλή παρέα.

Αν συνεχίσω έτσι θα μπορώ να πω μετά ότι έπαιξα στο παιχνίδι με τις 7 αλήθειες ? ..ήδη είπα 6......να πω και μια ακόμα...

7.Μου αρέσουν τα μαύρα σπόρια περισσότερο από τα άσπρα . :)

Καλή μου faraona ένα ακόμα μεγάλο σχόλιο....ελπίζω να μην σε κούρασα.

Να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο σου εύχομαι !!!

kelly alamanou είπε...

Oποιος αγαπάει τη σκιά του,κατανοεί και είναι συμπονετικός με τις πληγές της σκιάς του διπλανού του.
Γιατί πονάνε οι σκιές,και όταν πονάνε, πονάνε πολύ.
Και έχουν ανάγκη από κατανόηση και αγάπη.
Από την άλλη μία σκιά που αγαπιέται Τι ενέργεια! Θεέ μου!

Σε φιλώ καλέ μου

Yannis Petsas είπε...

k r y o s
με προέτρεψε η Maya να έρθω και τη χρησιμοποιώ σαν διαπιστευτήριο. Σ’ ευχαριστώ που μου θύμησες τη σκιά μου … και τη μία και την άλλη.

faraona είπε...

Ηλια καλημερα.
Ειμαι περιπου 3 ωρες μεσα στο μπλογκ σου και το διαβασα ολο απο την αρχη.Μπορει να σου φαινονται λιγες δεν ξερω, αλλα διαβαζω διαγωνιως πραγμα που μου επετρεψε να διαβασω και ολα τα σχολια.
Μου εκανε μεγαλη εντυπωση και το δευτερο σχολιο σου ,η απαντηση δηλαδη στο σχολιο μου.
Να πω σ αυτο εδω:

{ ....η εσωτερική εργασία είναι κατ επιλογήν και σε πολλά σημεία της πάει ενάντια στις προθέσεις μιας "καλής και ήρεμης ζωής "}

οτι αυτο το ειδος της «καλης και ηρεμης ζωης» δεν μ ενδιαφερει καθολου.
Σεβομαι απολυτα ομως τους ανθρωπους που ζουν χαρουμενα οπως λες χωρις αυτο.
Μονο που εγω δεν μπορω να ΖΗΣΩ κοντα σ αυτους.
Συμφωνω στο 4 μαζι σου οτι το παιγνιδι ειναι ατομικο και προσωπικα δεν θελω ουτε κουνουπι διπλα μου οταν βρισκομαι σε τετοιες διαδικασιες που κατα την αποψη μου παντα, ειναι διαδικασιες παυσης του εσωτερικου διαλογου κατ αρχην.Ποσο μαλλον των εξωτερικων διαλογων.
Και ναι εκτιμω τους ανθρωπους που εχουν χιουμορ και δημιουργουν μ αυτο μικρες ηλεκτροπληξιες (σοκ),πρωτα στον εαυτο τους και μετα στους φιλους.
Γιατι κι εμενα μ αρεσει το κοκορετσι ,αλλα προτιμω το τσιπουρο χωρις γλυκανισο και τις καραβίδες σαγανακι.
Θα ηθελα να παιξω το παιγνιδι της σκιας αλλα νομιζω οτι θα σοκαριζε ενα ειλικρινες κειμενο απο μενα εδω.
Χαχαχα!!!
Προς θεου μην με παρεξηγησεις ε?
Απλα ειναι απολυτως αδυνατον κατι τετοιο γιατι εγω δεν μπορω να γραψω κατι τετοιο συγκεκαλημενα και με παραβολες η μεταφορικο λογο.
Δεν εχω αυτη την δυνατοτητα σ αυτο ειδικα το θεμα.Δεν ειμαι ουτε ποιητρια ,ουτε συγγραφεας κι η γλωσσα μου θα ειναι σ αυτο το θεμα ακαταλληλη για ανηλικους.
Σ αφηνω να καταλαβεις μονος σου, γιατι πιστευω σ αυτη σου την δυνατοτητα ,
τι θελω να πω και ποσο ωμο και αγριο ειναι αυτο που περασα με την σκια μου.
Τουλαχιστον με τα μεγαλυτερα κομματια της γιατι εεεεεχει ακομη πραγμα πολυ.
Θα ηθελα ομως να ειχα την δυνατοτητα να το κανω με καποιον τροπο.
Θελω να εκτεθω αλλα οχι οσο παταει η γατα.Δεν γινεται...
Γιατι η αποφασιζεις να εκτεθεις και λες τα γεγονοτα με το ονομα τους η οχι.Αλλος δρομος δεν υπαρχει.
Σ ευχαριστω πραγματικα που εσκυψες και με διαβασες.
Ειναι μεγαλη υποθεση για την αφεντομουτσουναρα μου ,ενας απλος φιλος απο την μπλογκοσφαιρα να διαθετει τον χρονο του για μενα.
ΟΚ ΟΚ!!!!Ξερω τοκανες γιατι το ηθελες και γιατι γεμισε κι εσενα ...συμφωνω οκ, αλλα ειναι ο προσωπικος σου χρονος και για μενα τιποτε δεν μετραει περισσοτερο απο αυτο σαν ενδειξη του ενδιαφεροντος ενος ανθρωπου για εναν αλλο.Το ξανατονιζω ...εννοω εδω μεσα ...εξω παιζουν κι αλλα πραγματα και ειναι πολλα.
Θα τα λεμε... πιστευω ,ελπιζω,θα ηθελα.

και παλι καλημερα Ηλια μου.

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Ηλια μου, νομιζω οτι οι σκιες ειναι πολλες ή ακόμα κι αν ειναι μονο μια, αυτη εχει πολλες πτυχες. Στο παρελθον μια σκια μου ειχε να κανει με την ενοχη. Αυτη με εμποδιζε να ζησω «φυσιολογικα», σαν κατι να παλευε μεσα μου. Η μη αποδοχη αυτης της πλευρας ειχε ως αποτελεσμα την αυτοτιμωρια. Οποτε προσπαθουσα να με ακουσω αυτοματως με εστηνα στον τοιχο και με πυροβολουσα. Καποια στιγμη ενιωσα σαν να κατηγορω ενα παιδι για κατι που δεν εκανε επιτηδες οπως για παραδειγμα οταν σπαει καταλαθος ενα ποτηρι και η μαμα του το μαλωνει! Ετσι αποφασισα να ακολουθησω τη μεθοδο της διδασκαλιας: ο εαυτος μου ηταν ο δασκαλος και η σκια ο μαθητης. Και οι δυο αντιδραστικοι... Ο δασκαλος αποφασισε να γονατισει, να ερθει στο ιδιο υψος με το παιδι, να το παρει απο το χερι. Εξωστρακισε τις ηδη υπαρχουσες γνωσεις και ξεκινησε απ’την αρχη. Κενο ερμαριο. Ο δασκαλος εξημερωνε τον μαθητη κι ο μαθητης τον δασκαλο. Οι αρχικες κατηγοριες εφυγαν. Ο δασκαλος ακουσε προσεκτικα. Κατανοησε. Αγγιξε τον μαθητη. Τον χαιδεψε, Τον αγαπησε... Και η σκια χαθηκε... Ο μαθητης περασε την ταξη.
Ο δασκαλος περιμενε τον επομενο μαθητη. Ειναι αυτος που προσπαθει να εξημερωσει τωρα: ο θυμος....! Ο θυμος για τους αλλους. Αυτους που δεν θελουν να καταλαβουν. Αυτους που μεγαλωσαν και ξεχασαν πως ειναι να εισαι νεος, πως ειναι να εχεις στοχους, πεισμα, επιμονη... Αυτους που σε προτρεπουν να βολευτεις π.χ σε μια δουλεια, χωρις να λαβουν υπ’οψιν τους τι θελεις, τι αγαπας, τι θες να προσπαθησεις. Αυτους που σου λενε: προσεξε μην κανεις λαθη, μη εχοντας αντεξει οι ιδιοι να γευτουν ποσο ωραια ειναι τα λαθη!
Αυτη τη φορα ο δασκαλος εχει γινει μαθητης και περιμενει καποιον να τον κατανοησει, να τον ενθαρρυνει...
Περιεργη αυτη η σκια...

Καλο ξημερωμα!

kryos είπε...

@ Talisker

Την καλημέρα μου Τάλι..... η συζήτηση πραγματικά είναι ενδιαφέρουσα και οι απόψεις όλων των φίλων , αλλά είπαμε ότι είναι και παιχνίδι ... χαλαρά λοιπόν και χωρίς καθόλου πίεση .... έχεις τόσα σχόλια να απαντήσεις κι από κει ...οπότε καταλαβαίνω :)

Από την maya πέρασα και είναι καλύτερα :) έχει δίκιο όμως...εκτός που έκανε την ανάρτηση και λέρωσε με καπνιά το playground έπρεπε να απαντήσει και στα σχόλια...μέχρι και τίτλο αγγλικό έβαλε :)..μου έκανε όμως την τιμή να παίξει ...την ευχαριστώ.

Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ Κυριακής....ξεκούραστο πλέον

kryos είπε...

@ anepidoti

Κι εσύ με αδιάβροχο laptop ?

Η θάλασσα πάντα αποδεικνύεται καθαρή πιστεύω αν βρεις το θάρρος που απαιτείται να βουτήξεις όταν χρειάζεται...αυτό που με προβληματίζει στη δική σου περίπτωση είναι ότι δεν απολαμβάνεις το κολύμπι αλλα πλησιάζεις την ακτή με απλωτές ....παρήγορη είναι η φράση "τ' άφησα στους φτωχούς για να φτιασιδώνονται" ...΄άρα είναι άλλος ο προορισμός τώρα πια.

Πάντως πλησιάζεις πάλι παράλια και τα νερά όσο πάνε και θα είναι πιο βρώμικα ...δεν βρήκες κανένα καλό νησάκι στην πορεία ? :)

Xάρηκα που πέρασες ... έχεις την δική σου ματιά στα πράγματα η οποία μου αρέσει ...και είναι πρωτότυπη:)
Να έχεις ένα πανέμορφο βράδυ σου εύχομαι..καλύτερο από το χτεσινό :)

kryos είπε...

@ maya μου

Κόκκινο...ήλιος.....θάλασσα...γαλάζιο....ουράνιο τόξο.....πράσινα λιβάδια....άμμος....πεταλούδες...κ.α πολύχρωμα !!!!!!!!!

Σ ευχαριστώ που έπαιξες...

Να τελειώσει το Σαββατοκύριακό σου με τον καλύτερο τρόπο ....
Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Τίνα μου

Δεν ήταν καθόλου φλύαρο το σχόλιο σου ..ίσα ίσα είναι πανέμορφο...

"Αρχίζω να γνωρίζω τη σκιά μου" λες και νομίζω ότι κείμενα σαν αυτό που έγραψες σε βοηθάνε να την γνωρίσεις καλύτερα .... γιατί θα είναι η παρέα σου για πολλά χρόνια ... είσαι εσύ κι όλα μέσα σου αυτα που σε αναγκάζει η κοινωνία να θάψεις....δεν είναι κακό να μην τα εκδηλώνεις δημόσια......δεν θα λειτουργούσε η κοινωνία αλλιώς.....πρέπει να υπάρχουν όρια στην συμπεριφορά μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων....αυτό που λέμε είναι ότι χρειάζετε και εκτόνωση...γράψε και σκίσε...ούρλιαξε με δυνατή μουσική....δες με την παρέα σου ταινίες τρόμου...όλα αυτα εκτονώνουν.

Χαίρομαι που έγινα η αιτία να το γράψεις αυτό που διαβάζω .

Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι ....το κορίτσι που διαβάζω τώρα εγώ , φωνάζει από μακριά ότι διαθέτει φίλτρα και κρίση...είναι καλό που στέκεσαι απέναντι της.....που συνειδητοποιείς την υπαρξη της κι έτσι μπορείς να την εκτονώσεις.

Χάρηκα που πέρασες....να έχεις ένα όμορφο βράδυ σου εύχομαι !!!

kryos είπε...

@ kelly μου

"Oποιος αγαπάει τη σκιά του,κατανοεί και είναι συμπονετικός με τις πληγές της σκιάς του διπλανού του."

Συμφωνώ ..το πρόβλημα ξεκινάει όταν ο άλλος εκτονώνει την σκιά του σε σένα....κανένας δεν αντέχει για μεγάλο χρονικό διάστημα έτσι...κι αυτό συμβαίνει δυστυχώς σε πολλά "έτερα ήμιση" τα οποία θεωρούν ότι ο σύντροφος τους είναι υποχρεωμένος να μεταμορφώνεται σε σάκο του μποξ για να εκτονώνονται οι ίδιοι....για να απλώνουν την σκιά τους επάνω του..

Ούτε γονείς δεν αντέχουν ...φαντάσου την σκιά ενός εξαρτημένου παιδιού που δεν μπορεί να την διαχειριστεί και την εκτονώνει στο σπίτι....αν συναντήσει και την σκιά των γονιών εκεί δένει το γλυκό....δύσκολες καταστάσεις από άτομα που δεν συνειδητοποιούν την προσωπική τους ευθύνη στο όλο θέμα .

Χάρηκα που πέρασες Kelly μου...φαίνεται το ότι έχεις δώσει μάχες με σκιές γενικώς...

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ yannis

Καλώς ήρθες Γιάννη μου στο φτωχικό μου....η maya το καλύτερο διαπιστευτήριο αν και μεταξύ μας δεν νομίζω ότι χρειάζονται τέτοια.... πέρνάω κι εγώ καμμιά φορά από το σπίτι σου σιωπηλά....μ αρέσουν οι προβληματισμοί σου και το γενικότερο ύφος σου....μια άλλη άποψη των πραγμάτων.

Χαίρομαι που έγινα η αιτία να θυμηθείς κάτι που ήθελες....αν και το avatar σου δείχνει ότι ποτέ δεν απομακρύνεσαι πολύ από τις έννοιες αυτές ... επίσης το avatar θα βοηθάει στο να μη μαλώνουν :)

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ σου εύχομαι !!!
Χάρηκα που πέρασες ..να τα λέμε

kryos είπε...

faraona μου καλησπέρα .

Να σ ευχαριστήσω κι εγώ με την σειρά μου για τον χρόνο που διέθεσες για να με διαβάσεις ... όχι δεν είναι λίγο τρεις ώρες...άλλωστε δεν γράφω πολύ και είμαι σίγουρος ότι τα περισσότερα από αυτα που διάβασες , εσύ , θα τα ήξερες ήδη....αφού βλέπω στο προφίλ σου ότι διαβάζεις και Γκουρτζίεφ :)

Καμμια φορά διαβάζοντας και μια παράγραφο από κάποιον καταλαβαίνεις το πόσο κοντά σου είναι ή αν βαδίζετε σε δρόμους χωριστούς και εκ διαμέτρου αντίθετους....εγώ από την αρχή που σε ανακάλυψα ένιωσα μια οικειότητα την οποία όμως ποτέ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσω....αυτή την οικειότητα την νιώθω και μου αρέσει όταν έχω απέναντι μου ανθρώπους με "διαφορετικά" κριτήρια ...ανθρώπους που δεν λειτουργούν βάση προδιαγραφών.....που καταλαβαίνουν το παροδικόν του πράγματος και αυτό το ενσωματώνουν στις προτεραιότητες τους....στη ζωή τους γενικότερα....αυτή η παρέα έχει πολλά τέτοια άτομα-ανθρώπους και γι αυτό κι εγώ έχτισα ένα σπιτάκι στη γωνία ....γιατί όταν εκφράζεσαι θέλεις ο απέναντι να μπορεί να σε καταλαβαίνει...να έχει τη "ματιά" που απαιτείται.

Ξέρεις...αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορείς να τους γνωρίσεις όλους....να τους κάνεις παρέα όπως θα ήθελες..αλλά χαίρεσαι και μόνο με το ότι υπάρχουν....γιατί ξέρεις ότι αυτό που έχουν το εκπέμπουν .... και πάντα με μια γλυκύτητα που αναγκάζει τον απέναντι να γίνει καθρέφτης και μοιραία να αλλάξει και ο ίδιος....σπόροι που σκορπίζουν δεξια κι αριστερά στο διάβα....και πολλες φορές βλασταίνουν και προκαλούν αλλαγές...για να επανέλθουμε και λίγο στο θέμα μας όταν ρωτούσαν τον Γιούνγκ:
- Τελικά θα τα καταφέρουμε?
αυτός απαντούσε ...
- Μόνο αν υπάρξουν αρκετοί που θα έχουν κάνει την εσωτερική τους δουλειά....
Πιστεύω ότι είσαι από τους ανθρώπους που μπορούν να εμπνεύσουν ένα τέτοιο ταξίδι ... στην "εργασία στον εαυτό" που έλεγε κι ο φίλος μας...και μου αρέσεις γι αυτό. :)

Θα χαρώ λοιπόν να τα λέμε faraona μου ...να ανταλλάσουμε απόψεις....γιατί σε εκτιμώ σαν άνθρωπο και πιστεύω ότι έχω να πάρω από σένα .... δίνεις πολλά στη γειτονιά αν και τα περισσότερα μπορεί να μην τα συνειδητοποιείς καν ... και μόνο η παρουσία καμμια φορά αρκεί.

Για το θέμα της σκιάς φυσικά και έχεις απόλυτο δίκιο....αυτό έλεγα και χτες στην Αλεξάνδρα .... το παιχνίδι ξεκίνησε με το να αφήσουμε την σκιά μας να μιλήσει ...αλλά αυτό απλά δεν γίνεται στην συντριπτική πλεοιψηφία....όλοι θέλουμε να μιλήσουμε αλλά λίγο....να εκτεθούμε αλλά λίγο.....θα τρόμαζε κάποιος αν διάβαζε την σκιά του πραγματικά....και το παιχνίδι "γύρισε" με το να μιλάμε εμείς για την σκιά μας .....φιλτραρισμένα ...έχει κι αυτό την γοητεία του όμως....και μόνο που παραδέχεσαι ότι έχεις σκιά είναι βήμα μπροστά...βήμα μπροστά είναι το να κοιτάξεις μέσα σου ....και χαιρόμαστε και την διαδικασία...βγήκαν υπέροχα κείμενα....έγιναν συζητήσεις...δημιουργήθηκε αλληλοεπίδραση ....επικοινωνία...ζωή...σε τελική ανάλυση.
Και συνεχίζεται....για όσο

Θα σε καληνυχτίσω εδώ καλή μου και θα σου πω ότι χάρηκα που σε γνώρισα.....και φυσικά θα χαρώ να τα λέμε ...

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ σου εύχομαι !!!

Talisker είπε...

Συγγνωμη για την παρεμβαση
η Φαραονα ειναι ΜΟΥ!
δεν την αφηνω πολυ πολυ να μου φευγει για ωρα και εδω απλωνει σεντονια...
@#$#@#@#
θα συζητησω μαζι της και θα σκεφτω αν θα την αφησω να ερχεται εδω με τις ωρες!
-οριστε μας!

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

-και ναι ειναι ενας απιστευτος ανθρωπος που εχει να δωσει πολλα!


-αλλα τα θελω ολα για μενα:::)))
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

(θα το δει και θα σκασει στα γελια τωρα:)

faraona είπε...

Ηλια συγγνωμη λιγο ε! Ναι!


Ταλι Μου?
Χαχαχα!!!Οντως εσκασα στο γελιο...
Αλλα φορω το βέλο μου σήμερα κι ειμαι και στα σκοτεινα ...βρεχει κιολας κι οπου ναναι θα μου την πεσει κι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης!
%$>>>
Μαυρο φιδι που τον εφαγε.
Εχω την φαλτσετα κρυμενη μεσα στο μαυρο γάντι μου.
Μπουχαχαχα!!!
Τελος.


Ηλια μου
Τον Γκουρτζιεφ τον διαβαζω χρονια τωρα και κατα καιρους παλι και παλι.Πολυ θαθελα να τον ειχα γνωρισει απο κοντα.Καποτε στη Θεσσαλονικη γνώρισα κάποιον πνευματικο ανθρωπο που με οδηγησε σ αυτον.Ειχε σχεση με την Ρώσικη Εκκλησια της Θεσσαλονικης και με το Essex.Δεν ξερω αν γνωριζεις για το χριστιανικο μοναστηρι που υπαρχει στο Essex.ΩΩΩΩ!!!
Δεν γινεται απο δω ...θα σου γραψω μειλ...

καλησπερα

kryos είπε...

@ Εύα μου ...

Η σκιά περιλαμβάνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα οποία το "κοινωνικώς αποδεκτό" δεν τα αφήνει να εκφραστούν .... θέλεις να τσιρίξεις από θυμό για όλους αυτούς που δεν μπορούν να καταλάβουν τι έχεις μέσα στην ψυχή σου και δεν το κάνεις....το θάβεις αλλά είναι εκεί και σε ταράζει....φώναξε λοιπόν όταν είσαι μόνη σου ..βάλε δυνατά την μουσική και ούρλιαξε ...μέσα στο αυτοκίνητο την ώρα που τρέχεις μόνη σου...εκτόνωσέ το.
Το άλλο που τόσο όμορφα περιγράφεις πιστεύω ότι είναι η πορεία μιας ζωής.....το εσωτερικό ταξίδι προς τον πραγματικό Εαυτό μας.....θα παλέψεις με τα αρνητικά σου συναισθήματα γιατί δεν γίνετε αλλιώς ...γιατί κάθε φορά που θα τα ακολουθείς πάντα θα καταλήγεις στο ίδιο αδιέξοδο.....θυμός....ενοχές....φθόνος..ζήλεια....εγωισμός.....και σε τελική ανάλυση Φόβος....γιατί εγώ πιστεύω ότι από εκεί ξεκινάνε όλα....θυμώνεις με τους άλλους γιατί σου μεταδίδουν τον φόβο τους...αυτόν που κάποτε σταμάτησε αυτούς....κι εσύ λαμβάνεις το μήνυμα κι αντιδράς.
Γιατί δεν γουστάρεις τον φόβο...αλλά έχουν τόσο τρανταχτά λογικά επιχειρήματα...όλοι το παίζουμε το παιχνίδι αυτό ... η "ασφάλεια" που σε αργοπεθαίνει με το "άγνωστο" που μπορεί να είναι γοητευτικό αλλά φοβίζει γιατί μπορεί να κρύβει πόνο..και μοναξιά...αλλά υπάρχει πραγματικά κατάσταση ασφαλή από πόνο και μοναξιά ? προσωπικά πιστεύω ότι ποτέ δεν είσαι ασφαλής και πουθενά.....

Το άθλημα πάντα ατομικό καλή μου....με ευθύνη παίρνουμε την ζωή μας στα χέρια μας χωρίς να γκρινιάζουμε σε κανέναν....κανένας δεν θα το κάνει για μας...είναι η στιγμή που βγαίνεις μπροστά...ότι και να ακολουθήσεις να το κάνεις με επιλογή ακόμα κι αν συμβιβαστείς....δική μου γνώμη όλα αυτά φυσικά ...μια από τις πολλές....η απόφαση πάντα του πρωταγωνιστή...κι όσον αφορά την δική σου ζωή μιλάμε για σένα :)

Χάρηκα πολύ που άνοιξες την ψυχή σου εδώ..στο μικρό σπιτάκι μου...και είδα και την ώρα που έστειλες το σχόλιο σου.

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ σου εύχομαι...με πολλά όνειρα !!!!!

Φιλιά !!!

Yannis Petsas είπε...

k r y o s, ευχαριστώ για τη θερμή σου υποδοχή. Έχω να μάθω πολλά απ’ ό,τι φαίνεται εδώ… και λέω απόψε να ξεκινήσω με το προφίλ. Μετά μια και χαλάει κι ο καιρός λέω να τα πάρω απ’ την αρχή. Σ’ ευχαριστώ που περνάς κι απ’ το δικό μου, άλλος ένας σιωπηλός λοιπόν θαυμαστής;
Ναι, όντως δεν πηγαίνω και πολύ μακριά όπως λέει πιθανώς το avatar, να πας όμως πού;
Θα τα πούμε σχετικά σύντομα, καλό βράδυ.

eva είπε...

Κάτι ήξερες όταν με παρότρυνες για δεύτερο μπλογκ εσωτερικών διαδρομών! Την είχες ήδη στο νου σου την ανάρτηση, έτσι δεν είναι; Το θέμα της σκιάς μας μόνο παιχνίδι δεν μπορεί να θεωρηθεί. Είναι το άλλο μας μισό. Το ότι προτιμά να σεργιανίζει σε μέρη πιο σκοτεινά και απόμερα δεν μειώνει τη σημασία της στη ζωή μας και όπως και η "φωτεινή" μας πλευρά, έτσι και η "σκοτεινή" χρειάζεται τον χώρο της να αναπνεύσει. Πώς; Μα, μέσα από την έκφραση. Πόσοι το σέβονται αυτό; Πόσοι αναγνωρίζουν αυτή την αναγκαιότητα; Μέσα μας, νομίζω ότι το γνωρίζουμε όλοι. Το θέμα είναι πόσοι τολμούν να της δώσουν τον χώρο που ζητά δικαιωματικά από τη ζωή μας.
Με κάλεσε στο "παιχνίδι" η Τάλι. Νόμιζα ότι θα ήταν ένα παιχνίδι όπως τα άλλα. Δεν ήταν. Ήταν ξεχωριστό. Με βασάνισε πολύ. Κι όταν διάβασα και ποιος ήταν ο εμπνευστής του, δέχτηκα με κλειστά τα μάτια. Δεν εγγυώμαι για τις αντιδράσεις, πείραμα ήταν, έπαιξα όμως με την καρδιά μου (συγγνώμη, η σκιά μου έπαιξε με την καρδιά της!) και σ' ευχαριστούμε και οι δύο πολύ γι' αυτό. Θα το αναρτήσω αύριο, γιατί μόλις μπήκα και τρέχουν εκκρεμότητες, και θα περιμένω με ανυπομονησία τη γνώμη σου.

Καλό σου βράδυ, φίλε, και την καλησπέρα μου σε όλη την όμορφη παρέα εδώ μέσα :)

faraona είπε...

Ηλια
βρηκα μια ΜANDORLA που μου αρεσε πολυ.
Την εβαλα εκει δεξια στην Αψινθο με το λινκ σου.

φιλια

anima είπε...

"Το βράδυ σπίτι μου γυρίζω
κυνηγημένη σαν πουλί,
μες στα σεντόνια μου αντικρίζω
το θάνατο που με καλεί.

Κρύβω στα χέρια την καρδιά
παίρνω απ΄ τις πόρτες τα κλειδιά,
και προσπαθώ να του ξεφύγω
κρυφά σαν τα μικρά παιδιά.

Κυλώ σα δάκρυ στη σιωπή,
μέσα στου κόσμου τη ντροπή,
και σαν τα ρούχα μου ξεσκίζω
γυμνή μ΄ αρπάζει η αστραπή.

Στους δρόμους σύντροφο γυρεύω
μια μπάντα παίζει το ρυθμό,
σκίζω τους τοίχους και χορεύω
να βρω τον άγνωστο αριθμό.

Κοιτάω μ΄ ελπίδα μια φωτιά
που ανάβει έν΄ άστρο στο νοτιά,
άραγε να ΄ναι ΄κει το φως μου,
το φως ή η ατέλειωτη ερημιά.

Φοβάμαι του όχλου τη χολή
ένας τυφώνας με καλεί,
η αγάπη χάνεται στη μνήμη
κι εγώ χορεύω σαν τρελή"

(Δήμητρα Γαλάνη:Χορός με τη σκιά μου)

Η δική μου σκιά μπορεί να είναι το alter ego μου.Αυτό που μου τα χώνει όταν κάνω του κόσμου τις μαλακίες.Να είναι ο ίδιος μου ο εαυτός που επαναστατεί όταν άλλα ονειρεύομαι κι άλλα τελικά με βρίσκουν στην πορεία
Να είναι μια αόρατη παρουσία που μου "υποδεικνύει" τις αλήθειες μου
Η σκιά μου ίσως τελικά να είμαι εγώ κι όσα δε θέλω να παραδεχτώ.Είτε από φόβο είτε από άγνοια
Μα πάνω απ΄όλα η σκιά μου,είναι πάντα ένα μέρος του είναι μου.Που έρχεται και με βρίσκει σε ώρες και στιγμές ανύποπτες.Όταν τίποτα δεν περιμένω και τίποτα δεν ελπίζω.Για να μου δείξει πως είναι κι είμαι εκεί.Για να συνεχίσουμε μαζί
Για όπου...
Για όσο...

Καληνύχτα

maya είπε...

είμαι με την άνιμα.
τέλος.
τάπε τέλεια.:)

eva είπε...

Δηλαδή, τώρα, τι νόμιζες; Ότι θα την βγάλεις καθαρή με μία εγκυκλοπαιδική ανάρτηση; Εμείς τη σκοτεινή σου την πλευρά δεν θα τη δούμε; :))
Πέρνα όποτε μπορέσεις να πάρεις την πρόσκλησή σου :))

Φιλιά

kryos είπε...

@ Τάλι μου ( για να μην ζηλεύεις :))

Συγχωρεμένη !!!

Το "μου" δεν έχει την έννοια του κτητικού...μην ανησυχείς....έχει την έννοια της οικειότητας πλέον....εκτός κι αν ούτε αυτό το επιτρέπεις οπότε θα μαλώσουμε :)

Πολύ απαιτητική σε βρίσκω...άκου "αλλα τα θελω ολα για μενα"...

Ελπίζω να συζήτησες μαζί της και να την αφήσεις να περνάει....το εύχομαι !!!!αν δω και δεν περάσει τις επόμενες δυο μέρες θα αρχίσω κι εγώ να ανησυχώ ....και ίσως στείλω την σκιά μου βόλτα από σένα :)))

Να έχεις ένα πανέμορφο βραδάκι !!!

χχχχχχχχχχχχχχχ

kryos είπε...

@ faraona Μου !!!!

Με την Τάλι το συζητήσαμε ...δεν θα ξαναενοχλήσει :))

Μου αρέσει ο Γκουρτζίεφ αν και από βιβλία που γράφτηκαν γι αυτόν έχω μόνο το "Ταξίδι στον κόσμο του θαυμαστού"...του Ουσπένσκι...τα υπόλοιπα γι αυτόν τα διάβασα από το Ίντερνετ....για το ΕSSEX είχα διαβάσει κάποτε ένα οδοιπορικό από το περιοδικό "'Αβατο" αλλά δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα ... θα χαρώ να μου δώσεις τα φώτα σου ..

Την mandorla θα περάσω να την δω..θέλω κι εγώ να βάλω....να βάλω την δική σου που είναι διαλεγμένη με το γούστο σου ?

Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα !!!

Μη χαθείς :))

kryos είπε...

@ yannis

Φίλε μου !!!

Θέλω να σου κάνω ακόμα πιο θερμή υποδοχή τώρα που μπήκες στον κόπο να σχολιάσεις ξανά....μου αρέσουν οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι μπορούν να μάθουν από ένα ταπεινό blog σαν το δικό μου...κι εγώ έτσι είμαι ....ελπίζω ο καιρός να βοηθήσει.

Όσο για το θαυμαστής ....συνήθως δεν θαυμάζω ανθρώπους....το ρήμα το χρησιμοποιώ για φυσικά φαινόμενα και πιο πολύ για φαινόμενα που έχουν κίνηση ....ενέργεια....θαυμάζω λοιπόν τα κύματα....τα ποτάμια....την καταιγίδα.....αλλά κατά μία άλλη έννοια θαυμάζω και όλους εμάς που αντέχουμε στην ελληνική κοινωνία....οπότε σε θαυμάζω αλλά και σε συμπαθώ....και μου αρέσει ο αυτασαρκασμός που βγαίνει στα γραπτά σου .

Το " να πας όμως που? " πιστεύω ότι είναι ρητορική ερώτηση και δεν απαντώ....δεν γνωρίζω :))

Χάρηκα που πέρασες...να έχεις ένα όμορφο βράδυ !!!

kryos είπε...

@ Καλή μου φίλη Ευαγγελία !!!

Κατ 'αρχήν να σε ευχαριστήσω για την ψήφο εμπιστοσύνης ...
Τώρα αλλάζω στυλ :))αγριεύω !!!

Καλά ....μόνο εγκυκλοπαιδική είδες την ανάρτηση μου..εδώ η σκιά μου έκοβε βόλτες όλη νύχτα ...σχολίασε άλλες σκιές....έγραψε και ποιηματάκι ....τι άλλο δηλαδή ????

Την ώρα που τα γράφω αυτά έχεις ήδη παίξει πανέμορφα...για μια ακόμα φορά νιώθω χαρούμενος που η ιδέα μου έβγαλε τέτοια κείμενα....τέτοια ποιήματα...εξαιρετικό....θα περάσω από εκεί για κριτική :))

Σ ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες ... θα δω τι μπορώ κι εγώ να κάνω :)

Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ Δευτέρας...φιλιά.

Αααα... μπορείς να καλέσεις όσους φίλους θέλεις :))

Dee Dee είπε...

επαιξα και ποναει πολυ!

Δεν ηθελα να γραψω για σκυλια στο παιχνιδι σου...τα γεγονοτα ομως δε μου αφησαν επιλογες!

Καλη εβδομαδα!

faraona είπε...

Ηλία
καλησπέρα.
Η Τάλι μου έδωσε multi pass οπότε εχω το ελεύθερον τουλάχιστον να γράφω.Οταν θα έρθει η ώρα να σ επισκευθώ απο κοντά ισως υπάρξει καποιο πρόβλημα με την εκδοση διαβατηρίου και βίζας, αλλα κάτι θα γινει...θα βάλω κονέ την Μάγια.Ξέρεις αμα πει η Μαγια κάτι...πφφφφφφφ!!! το επόμενο δευτερόλεπτο εχει γίνει.
Ακους Μάγια?
Χαχαχααα!!!

«Το ταξιδι στον κοσμο του θαυμαστου» κι ο «Τεταρτος δρόμος» ειναι τα πιο σημαντικα του Ουσπένσκι.
Και το «Ολα και τα πάντα» (3 τομοι) ειναι το κυριοτερο του Γκουρτζιεφ.Αυτο ειναι καταπληκτικο!Μακάρι να το διαβάσεις.
Για το Essex θα σου στειλω μέϊλ.
Θα χαρω πολυ να βάλεις την Μandorla που έχω στην Αψινθο,αν σου αρέσει φυσικα.
Να χαθω?
... οπως βλέπεις περνάω...

kryos είπε...

@ anima μου

Σ ευχαριστώ για τους στίχους που στόλισες στο τετράδιο μου...

Η σκιά μας φυσικά και δεν είναι κάτι άλλο από εμάς ...κομμάτι μας....αλλά είναι το "άγριο" κομμάτι μας ....που φθονεί..που ζηλεύει....που ειρωνεύεται...που θα τα "σπάσει"...θα βρίσει....για να εκτονωθεί όταν πάρει την κατάσταση στα χέρια της...είναι αυτό το κομμάτι μας που συμβουλεύει το αρνητικό....κι εμείς πρέπει να βρούμε τρόπο να την διαχειριζόμαστε πριν ξεσπάσει στους άλλους...να το κάνει αλλά να το κάνει σ εκείνους που πρέπει...συνήθως την πατάνε άσχετοι.

Δεν νομίζω ότι ο εσωτερικός διάλογος γίνεται πάντα και μόνο με την σκιά μας....κάτι μέσα μας πολλές φορές μας ψιθυρίζει να μην την ακούσουμε .....συνωστισμός ? :))

Χάρηκα που πέρασες καλή μου !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ maya μου ...

Κι εγώ συμφωνώ με την anima αλλά όπως έγραψα και στην ίδια δεν πιστεύω ότι ο εσωτερικός διάλογος γίνεται μόνο με τη σκιά μας .... πιστεύω ότι οι "φωνούλες" που ακούμε καμμιά φορά προέρχονται από κάτι πολύ ανώτερο .... γνώμη μου φυσικά :)

Χαίρομαι που περνάς !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Κατερίνα μου !!!

Θα περάσω να σε διαβάσω ...

Σ ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες στην πρόσκληση μου ... πονάει λες αλλά δεν είναι και μια εκτόνωση που εκφράζεσαι? ένα ξαλάφρωμα ?

Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ σου εύχομαι από εδώ κούκλα μου !!!

θα περάσω από εκεί :)

kryos είπε...

@ Κατερίνα μου !!!

Θα περάσω να σε διαβάσω ...

Σ ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες στην πρόσκληση μου ... πονάει λες αλλά δεν είναι και μια εκτόνωση που εκφράζεσαι? ένα ξαλάφρωμα ?

Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ σου εύχομαι από εδώ κούκλα μου !!!

θα περάσω από εκεί :)

kryos είπε...

@ Κατερίνα μου !!!

Θα περάσω να σε διαβάσω ...

Σ ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες στην πρόσκληση μου ... πονάει λες αλλά δεν είναι και μια εκτόνωση που εκφράζεσαι? ένα ξαλάφρωμα ?

Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ σου εύχομαι από εδώ κούκλα μου !!!

θα περάσω από εκεί :)

kryos είπε...

@ faraona μου

Δεν το ήξερα ότι η Τάλι ακούει τόσο πολύ την maya...οπότε οκ ... με την maya πιστεύω ότι έχω καλή σχέση :)

Είχα την εντύπωση ότι ο ίδιος ο Γκουρτζίεφ δεν έγραψε κάτι...μόνο ένα μικρό βιβλίο που εξηγούσε την πορεία και την καταγωγή του αλλά δεν έπεισε για την "αλήθεια" του ούτε τους μαθητές του.....σε τέτοια θέματα ήταν άνθρωπος που θα μπορούσε να λέει ότι θέλει....περισσότερο προσπαθούσε να κεντρίσει το ενδιαφέρον πιστεύω παρά να πει ιστορικές αλήθειες.

Για το βιβλίο που λες θα κοιτάξω στην πρωτοπορία και θα επανέλθω...
Την είδα την mandorla .... μου άρεσε και θα σου την κλέψω :)

Σ ευχαριστώ για το link ..

Εδώ γύρω θα είμαστε :) δεν λέω ακόμα καληνύχτα

Yannis Petsas είπε...

«Την είδα την mandorla, την είδα ψες αργά…», τι είναι η mandorla ρε παιδία;
Όσο για το θαυμαστής, «θαυμαστής» έπρεπε να γράψω, παράληψη… και το συμπαθής μια χαρά μου κάνει όμως, ευχαριστώ.

maya είπε...

μπαααα!
δεν μ'ακούει!
του κεφαλιού της κάνει
και πολύ μαρέσει!!!!

κρύε μου
οι εσωτερικές φωνές ε?
πάω πάσο.
εντελώς προσωπικό θέμα αυτό.
πολύ μεγάλη κουβέντα
την οποία εγώ δεν πιάνω γιατί ο καθένας είναι ξεκάθαρος.
διαλέγω τα θέματα στα οποία κάτι μπορεί να αλλάξει.
στα 'πνευματικά', πορευόμαστε απόλυτοι.
:)


την καλησπέρα μου
έχεις κάνει τσουνάμι παιδί μου!!!!
χχχχχχχχχχ



@φαραώνα μου
και μόνο με την σκέψη ότι μπορεί να θυμώσει όμως
(χεχεχε) γράφε εσύ παιδί μου εδώ! γράφε!!!!!
φιλιά απο δω

Yannis Petsas είπε...

... και για να είμαι λοιπόν συνεπής στον καινούργιο φίλο μου τον Ηλία, όταν τα πράγματα ξεκαθάρισαν μες το μυαλό μου, νομίζω πως έγινα καλύτερος… κι επειδή αυτό σηκώνει πολύ κουβέντα που θα έλεγε κι η Maya, εννοώ πως δεν είμαι πια τόσο φιλόδοξος, τόσο ανταγωνιστικός, τόσο αλαζονικός, τόσο απόλυτος, τόσο σκληρός, τόσο εγωιστής… κι άλλα πολλά σκοτεινά.
και απεχθή που ήμουν παλιά.
Ώρες – ώρες βέβαια ξεχνάω και γίνομαι πάλι αυτός… συνήθως όμως είμαι σε ύπνωση. Ακίνδυνος.

Yannis Petsas είπε...

Και μην μπει κανείς στον κόπο για την mandorla, διάβασα κι έμαθα… βλέπεις, πρώτα γράφω κι ύστερα διαβάζω, τι ανόητος.

faraona είπε...

HΛΙΑ
ο Γκουρτζιεφ εγραψε, τις τελευταιες μερες της ζωης του ομως αποφασισε να τα βγαλει στο φως .Κοιτα εδω.
Xαιρομαι που μου την κλεβεις.Για την Μαντορλα λεω.
Εδω γυρω θα ειμαι.

maya είπε...

αχαχαχα

συνήθως όμως είμαι σε ύπνωση. Ακίνδυνος.

γειά σου ρε γιάννη!
:)))))

kryos είπε...

@ yannis

Φίλε μου καλώς ήρθες και πάλι....χαίρομαι που έγινα η αιτία να μάθεις τι είναι η mandorla ... και δεν το λέω ειρωνικά ... πιστεύω ότι συμβολίζει ελπίδα που την χρειαζόμαστε όλοι.

Η σκιά μας ποτέ δεν εξαφανίζεται για πολύ ... και οι στιγμές της mandorlas δυστυχώς κρατάνε λίγο ...ακόμα κι ο Ιησούς "τα πήρε" όταν ο ναός μετατράπηκε σε παζάρι...έτσι δεν έχουμε ελπίδα να φτάσουμε σ εκείνη την κατάσταση της μόνιμης ύπνωσης που λες ότι φτάνεις κι εσύ...πάντα θα είμαστε εν δυνάμει επικίνδυνοι :)

Κοίτα όμως τι γράφεις ...
......όταν τα πράγματα ξεκαθάρισαν μέσα στο μυαλό μου νομίζω ότι έγινα καλύτερος....και μετά μεταφράζεις αυτό το "καλύτερος" σε "ύπνωση"....γιατί φίλε μου Γιάννη...εγώ γιατί το θεωρώ ξύπνημα ?

Θέλω να πιστεύω ότι ξέχασες πάλι τα "" :))

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ σου εύχομαι από καρδιάς !!! αν δεν τα ξαναπούμε :)

kryos είπε...

@ maya μου

Βάλε μια τάξη ... τι θα πει κάνει του κεφαλιού της ? εμένα άλλα μου είπαν....ότι αν μιλήσεις εσύ στέκεται όρθια στην γωνία :)

Εσωτερικές φωνές δεν εννοώ εκείνες της σχιζοφρένειας....να εξηγούμαστε... ακόμα δεν μου το διέγνωσαν αυτό :)

Είναι αλήθεια ακίνδυνος? συνήθως ?....για τον Γιάννη τον φίλο σου λέω...γιατί μου είπε ότι με τα δικά σου τα διαπιστευτήρια ήρθε :)

Καλό βράδυ κούκλα μου!!!

Φιλιά

Talisker είπε...

@signior Petsas

μπερδευτηκατε
τα πφ ειναι δικα μου
της Μαγιας ειναι τα ΤΣΚ!

-και ΧΑ!

__________

maya είπε...

αμάαααααααααααν!
μου βάζετε ρόλους μεγάλου και δεν μπορώ!
ένα ένα λοιπόν.

τα σοβαρά.
για τις φωνές
κατάλαβα τι έλεγες
κι επειδή η αναφορα σου ήταν για το θείο
και εγώ δεν πιστεύω πέραν του ανθρώπου και της φύσης
γι'αυτο είπα ότι δεν μπαίνω στην κουβέντα.

-------- πάει αυτό.



η ΑΜ αμαλία
δεν στέκεται στην γωνία
δεπανα φορέσω μποά και τακούνι γκλίτερ.
...τώρα που το σκέφτομαι βέβαια...
αν την πήγαινα στον τερζή...
μπα....
είναι ατίθαση γιαυτό κολλήσαμε.





ο γιάννης πάλι, ακίνδυνος?
τι θα πει?
σου λέω εγώ,
όποιος άνθρωπος σκέφτεται, είναι αυτόματα επικίνδυνος για κάποιους.
κι ένας τέτοιος άνθρωπος
όταν λέει 'εν υπνώσι'
το λέει ειρωνικά, εννοείται.
φαντάστηκες κάτι άλλο?!
είδες την συμμετοχή του στο παιχνίδι σου?
:)

καλησπέρα κρύε μου
χχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker είπε...

α μπραβο!!!!!!

καλα μαζι γραφαμε??
απιστευτο!
και λεμε παλι τα ιδια μονο που εγω ειμαι πτωμα και γραφω αφαιρετικαα!!!

maya είπε...

αχαχαχα

μίλα γιατί λείπεις και είναι μεγάαααλη δουλειά να σε εξηγώ!!!!


αχαχαχα
χχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker είπε...

ΜΑΓΙΑ ΕΧΕΙς ΓΙΝΕΙ Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ

ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΖΩ

maya είπε...

να ρε πώς έπρεπε να παίξουμε!!!!
και ήξερα ότι κάπου θάναι η σωστή ιδέα!!!!!
αχαχαχα


και να κλείσεις τα φώτα
δεν φεύγουμε!
οι πρώτες 'αυτόφωτες' σκιές!


μπουυυυυυυυυυυυυυυ

kryos είπε...

@ faraona

Σ ευχαριστώ για την ενημέρωση....δεν το ήξερα ότι έγραψε στο τέλος...θα το πάρω οπωσδήποτε και ανυπομονώ από τώρα να τον διαβάσω ....πάντα από άλλους διάβαζα για την αφεντιά του .

Τις mandorles τις σύνδεσα ..τώρα έχουν παρέα :))

kryos είπε...

@ maya μου

Πες ότι η φύση είναι "θείο" κι αμέσως έχουμε συμφωνήσει :)

Ατίθαση ε? Η Αμαλία ποια είναι ?

Μην ανησυχείς για τον Γιάννη ...τον κατάλαβα από την αρχή

kryos είπε...

@ Talisker

Πότε μπήκες και βγήκες ? :)

maya είπε...

τσκ!

ποιά είναι η αμαλία?!
η Α.Μ. αμαλίααααα?!

η κυρά που μόλις ήρθε.
αχ βρε κρύε μου
δεν είδες που φοράει και την κορόνα της?

τσκ!



οκ. τα ξαναμαναβρήκαμε :)
όχι ότι τα χάσαμε. σου ειπα.
είναι δύσκολο θέμα με απόλυτες απόψεις.
γι'αυτο δεν την πιάνω.



χαίρομαι για την αντίληψη σου!


και καληνύχτα πια!
:))))

faraona είπε...

Σ εχασα για καποια ωρα ...γιατι εμπαινα απ τις 12,30 και εβγαινε το προηγουμενο ποστ.
Μετα σκέφτηκα οτι το συμπλήρωνες η έβαζες λινκ και τωρα το ξαναειδα και το ξαναδιαβασα.
Μμμμ και τωρα βλεπω που μεγαλώνεις και τις γραματοσειρες και το φροντιζεις σαν μωρό για να το δώσεις σε μας.


...έκλαιγα οταν πρωτοπήγα το γιό μου στο σχολείο...εκείνος γελούσε ανέμελος κι εγω έκλαιγα.Οχι απο συγκίνηση και χαρά μα απο απελπισία ...ένοιωθα οτι τον παρέδιδα στην κόλαση κι ετσι νοιωθω ακόμη.

Καλο ξημέρωμα Ηλία
νασαι καλα εκει που εισαι.

faraona είπε...

HΛΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Το κείμενο σου απο το Update και κάτω εμφανίζεται με «ιερογλυφικα» δεν διαβαζεται με τίποτα δηλαδη ...μέχρι την λέξη «χτυπώντας»
Για κοιταξε το.

καλημερα

jacki είπε...

Εδώ μέσα υπάρχουν πολλά blog που τα διαχειρίζονται σκιές ....κάποια έχουν χάσει τα όρια....είναι τόσο σκοτεινά που μετά από λίγο καιρό ούτε ο ιδιοκτήτης θέλει να μπαίνει....
Τρόμαξα διαβάζοντας αυτό. Λέω πάει.. για μένα το λέει.. Σε λίγο δε θα θέλω να διαβάσω ούτε εγώ τα κείμενά μου.. γιατί είναι πολύ μαύρα (παμπολλες φορές έχω κατηγορηθεί)

Μια καλησπέρα αφήνω.. Εμένα ο σκοτεινός μου εαυτός βγαίνει βόλτες τα βράδια στους δρόμους.

kryos είπε...

@ Καλημέρα τώρα πια maya μου

Χαίρομαι κι εγώ που τα βρήκαμε .... επιτέλους έμαθα ποια είναι η Αμαλία ....αλήθεια δεν ήξερα :)...Αμαλία άκουγα κι Αμαλία δεν έβλεπα :)

kryos είπε...

@ faraona μου σ ευχαριστώ !!!

Προσπάθησα νωρίτερα να το φτιάξω αλλά σε μένα έδειχνε μια χαρά....δεν μπορούσα να σου αφήσω σχόλιο αλλά άλλαξα γραμματοσειρά....ελπίζω τώρα να μην έχει πρόβλημα.
"Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά" λέει ο σοφός λαός μας και το ίδιο έγινε και χτες.....πολύ βιαστικά την έγραψα και δεν μπορούσα να ρυθμίσω με τίποτα το μέγεθος των γραμμάτων....γι αυτό άλλαζα συνέχεια γραμματοσειρές...σήμερα θα προσπαθήσω να την καλλωπίσω λίγο...σε κάποια στιγμή φοβήθηκα ότι έχασα και τα σχόλια.

Δεν σε πήρα είδηση για να κεράσω μεταμεσονύκτιο ρόφημα ...ήταν πολύ αργά και σκεφτόμουν ότι όλοι κοιμούνται...πάντα ξενυχτάς έτσι ? :)είχα παρέα χωρίς να το ξέρω.

Διάβαζα σ ένα βιβλίο για κάποιον παιδοψυχολόγο που του πήγαιναν παιδάκια προβληματικά υποτίθεται να τα δει....στις μισές τουλάχιστον περιπτώσεις τα παιδιά ήταν υπέροχα έλεγε....ή ο δάσκαλος ήθελε θεραπεία ή ο γονιός....είναι τύχη μεγάλη να πέσεις σε εμπνευσμένο δάσκαλο που να θέλει να ασχοληθεί πραγματικά με τα παιδιά ...υπάρχουν όμως.

Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα σου εύχομαι ... μάλλον εδώ θα είμαστε :)

maya είπε...

a.k.a. ΑΜ.

ποτέ αμαλία σκέτο!!!!!
εκ του τίτλου...

ΑΜ αμαλία.

ό,τι άλλο θες, μου λες
γιατί ονόματα παίζουν πολλά κατά καιρούς!!!
:))))

πάω για ύπνο....
χχχχχχχχχχ

kryos είπε...

@ jacki μου

Mάλλον δεν έχεις περάσει ποτέ από μαύρο βρώμικο blog.....
Το δικό σου είναι τρυφερό γεμάτο ευαισθησία ....που την είδες την μαυρίλα ?

Υπάρχουν κάποιοι που ανοίγουν τα τετράδια τους...φτύνουν...και τα ξανακλείνουν....μην τους ψάξεις όμως...άδικα θα χάσεις τον χρόνο σου .....και θα προσβάλλεις και την αισθητική σου .

Σ ευχαριστώ που πέρασες...δεν θα παίξεις??

Να έχεις ένα όμορφο βραδάκι !!!

kryos είπε...

Maya μου
Το έγραψα με tatoo στο μέτωπο μου...δεν το ξεχνάω ποτέ :)

Καλή ξεκούραση με όνειρα γλυκά !!!

Φιλιά

faraona είπε...

Tωρα ειναι οκ το κείμενο!

kryos είπε...

faraona μου καλή ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Θέλω να σ ευχαριστήσω για όλη την παρουσία σου κοντά μου αυτές τις μέρες....
Και να σου ευχηθώ πολλά χαμόγελα αυτή την μέρα που μόλις ξεπροβάλει..

Χάρηκα που σε γνώρισα ...πολύ...

faraona είπε...

Hλία μου
σημερα ειμαι ολη χαμόγελα γιατι εχω γιορτουλα στο μπλογκ .Αν δεν σ ενοχλει ο συνωστισμος ...ελα να σε κερασω ιντερνετικο γλυκακι.
Αυτα δεν παχαινουν κιολας ε?χαχα!
Ελα στη Αψινθο κι απο κει θα βρεις την διαδρομη ευκολα γιατι εχω ολα τα φωτα αναμένα.
Σήμερα αναψαν τα φωτα κι εδω ε?
Ναι ναι μια χαρα ειναι.
Καιρος ηταν.
Μ αρεσει.

kryos είπε...

Αρνάκι άσπρο και παχύ
της μάνας του καμάρι,
εβγήκεν εις την εξοχή,
και στο χλωρό χορτάρι.

Απ’ τη χαρά του την πολλή
απρόσεχτο πηδούσε,
της μάνας του τη συμβουλή
καθόλου δεν ψηφούσε.

«Καθώς, παιδί μου, προχωρείς,
και σαν ελάφι τρέχεις.......

Να με συγχωρείτε αλλά.......

kryos είπε...

....ήθελα να τα κάνω 100

100 ΕΙΠΑ .....

Δεν κερδίζω κάτι ?????????

AKOYEI KANEIΣ ???

BLOGGER.COM ????

%$#%&*$#%#%#^$#
&%$^#%$^&#%$#%$&**%

kryos είπε...

faraona ΜΟΥ

Έρχομαι στο πάρτυ για γλυκό...

Συγχίστηκα !!!

maya είπε...

αχαχαχαχα!!!!!!
γειά σου ρε κρύε!!!!!!
τέλειο!!!!!

μα. άρχισα να διαβάζω...
λέω, πού είμαι?
τι επαθε η σκιά?
αχαχαχα

102ο σχόλιο εγώ!
καλά πας!

νάσαι καλά!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φίλε μου,
Έρχομαι και διαβάζω σε μια περίεργη συγκυρία.
Τον τελευταίο μήνα με έχει πιάσει μια μανία και φωτογραφίζω όλο σκιές. Ανθρώπινες αλλά όχι μόνο. Η σκιά των φύλλων ενός δέντρου στην άσφαλτο, κάτι σαν εικόνα αρνητικού-θετικού...Δεν ξέρω γιατί το κάνω. Δεν το είχα κάνει ποτέ μέχρι τώρα.
Και τα καταφέρνω σήμερα, και έρχομαι. Και τι να δω... Μπορστά μου οι σκιές. Πλησιασμένες διαφορετικά. Και νιώθω σαν να βρήκα σπιτικό. Ακολουθώ τη ροή του λόγου σου και ανακαλύπτω. Τα έχεις καταφέρει και έχεις δώσει σχήμα σε αυτό που εγώ κυνηγάω σα πούπουλο που ταξιδεύει στον αέρα, ψηλά και προσπαθώ να το φτάσω.Και νιώθω αμήχανα να σχολιάσω. Δε μ' αρέσει ούτε η λέξη, όχι δεν πρόκειται τελικά για σχολιασμό.
Εσύ και η σκιά σου. Εσύ και οι φίλοι. Εσύ και η γνώση.Εσύ και οι γνώσεις των φίλων. Διαπιστώνω ότι μας βαραίνει το παλτό που μας έχουν φορέσει. Ναι εκείνο το μωράκι δοκίμασε ίσως το κρύο στα δέκα του αλλά μπορεί ακόμη και στα σαράντα να φοράει παλτό, να προσπαθεί να προστατευτεί από πραγματικό και υποτιθέμενο κρύο.Να κλείνει τα μάτια στη σκιά του.
Διάβασα την ανάρτησή σου και τις κουβέντες των φίλων (κάποιων κοινών μας φίλων) σε μία φάση που είμαι θυμωμένη. Γιατί με εμένα συμβαίνει το εξής: δε μιλάω τόσο εγώ στη σκιά μου, όσο εκείνη σε μένα. Εκείνη με έφερε στα μπλογκς, και σήμερα η άτιμη έχει δικαιωθεί. Εκείνη μου ζητάει αχόρταγα, θέλει την προσοχή μου, μερικές φορές κάνω ότι δεν τη βλέπω, αλλά εκείνη επιμένει. Το δικό της.
Και τι να της πω που της ανοίγω την όρεξη και μετά την υποβάλλω σε δίαιτα; Θα έχει και πάλι δίκιο.

Χαίρομαι krye μου που υπάρχεις ανάμεσά μας.

Μου επιτρέπεις να πω και την καλήμερα μου στη Μάγια;
Ελεύθερο πεταλούδι, πόσες φορές σε βλέπω μια πάνω, μια κάτω, όλο εκεί να τριγυρίζεις;

Ευτυχώς πρόλαβα.
Κι ας είμαι το 103 "σχόλιό" σου.

Την καλημέρα μου!

υ.γ. τα σβησμένα πιο πάνω δικά μου. Ο δαίμων της πληκτρολόγησης είχε αφινιάσει πια....

Σταλαγματιά είπε...

Διάβασα αυτήν την ανάρτηση σου από την πρώτη μέρα μα δεν σου είχα γράψει τίποτα.
Δεν ήξερα τι θα μπορούσα να γράψω για την δική μου σκιά.
Είναι φορές που ξεχνώ πως υπάρχει, δεν εμφανίζεται, μένει σιωπηλή, ίσως απλά με παρατηρεί.
Και άλλες πάλι που χορεύει γύρω μου και με ζαλίζει, μου λεει διάφορα για αυτά που θέλω και αυτά που δεν θέλω.
Δεν ξέρω αν ποτέ καταφέρω να ισορροπήσω τις δύο όψεις ή θα μένουν πάντα όπως
Σε ένα νόμισμα.
Θα δείξει.
Καλή σου μέρα

Χαρά είπε...

φοβερό και επικό.. :) το ποστ σου! για τη σκιά θα θελα να πω πως τα προβλήματα αρχίζουν όταν τη φέρνεις στο φως και επιθυμείς να ζήσεις με αυτή.

mrs Smith είπε...

Εδώ πηγαινοέρχομαι μέρες τώρα.
Διαβάζω, ξαναδιαβάζω...
Πρώτη μου φορά εδώ, και δίνω σημασία γιατί τίποτα δεν θεωρώ τυχαίο. Ούτε όταν πρωτομπαίνω σε ένα blog.
Διάβασα πολλά δικά σου ποστ.
Όχι δεν συμπαθώ την κολακεία. Για να είμαι εδώ κάτι δικό μου βρήκα.
Από τότε που διάβασα το ποστ περί σκιάς σκέφτομαι τι θα μπορούσα να γράψω. Συγγραφέας δεν είμαι όμως και αδύναμος ο λόγος μου.

Και είδα ότι τελικά είναι πολύ, πολύ δύσκολο να εκτίθεσαι στον εαυτό σου κατά αυτόν τον τρόπο.
Πρέπει η σκιά να γράψει, και αυτή είναι μια δύσκολη παρέα...

Εκτιμώ λοιπόν πολύ αυτούς που μπορούν και έχουν το θάρρος...
Έτσι μένει να σκεφτώ γιατί μπήκα στο blog σου σε αυτό το συγκεκριμένο ποστ...

Αλλά πολλά είπα για πρώτη φορά.
Χάρηκα πολύ για την "γνωριμία" krye!
Καλή σου ημέρα :))))

kryos είπε...

@ maya μου

Περίμενα και 3 εργάσιμες κι ακόμα τίποτα....δεν ξέρω και που να διαμαρτυρηθώ :)

Αλλά .... το δώρο της επικοινωνίας μαζί σας είναι πολύτιμο ...οπότε να μην είμαι και αχάριστος :)

Καλό απόγευμα σου εύχομαι κούκλα μου ...φιλιά !!!

kryos είπε...

@ κόκκινη ομπρέλα


Να σου πω τι πιστεύω εγώ καλή μου φίλη ....

Κάτι που στην ανάρτηση μου ίσως δεν πήρε το βάρος που του αξίζει...κι αυτό γιατί νιώθω πολύ μικρός για να παριστάνω τον δάσκαλο σε μια τόσο καλλιεργημένη παρέα που έχω την τύχη να είμαι μέλος της...συγχώρεσε με αν το σχόλιο μου φανεί σαν μάθημα....είναι απλώς η προσωπική μου άποψη .

Πιστεύω λοιπόν προσωπικά στην έννοια του "σκοπού"....ζούμε για κάποιον λόγο σ αυτόν τον πλανήτη .... έχει νόημα το ταξίδι μας και δεν είναι τυχαίο.

Πίσω από την σκιά μας ( μια τόσο μικρή λέξη ) κρύβονται πιστεύω τα μαθήματα που πρέπει να πάρουμε....αν κοιτάξουμε βαθιά μέσα της θα βρούμε εγωισμό...φθόνο...μίσος...οργή....ζήλεια....όλα θανάσιμα "αμαρτήματα" .... όχι και τόσο για τους άλλους αλλά περισσότερο για μας τους ίδιους.

Όταν εγώ κουβαλάω οργή πχ δεν κάνω σε κανέναν άλλο κακό παρά μόνο στον εαυτό μου....."αμαρτάνω" στον εαυτό μου.....είμαι "μολυσμένος" κι αυτό ακριβώς είναι και η τιμωρία μου ....άμεση τιμωρία.....το αντικείμενο της οργής μου είναι στο σπίτι του κι εγώ βασανίζομαι.....μόνο εγώ μπορώ να την διώξω από πάνω μου....γι αυτό έλεγα σε ένα σχόλιο ότι το παιχνίδι είναι ατομικό κι όχι ομαδικό.

Φαντάσου κάποιον που γυρνάει έξω και φθονεί τον κόσμο....φαντάσου την παχιά μαύρη λάσπη που κουβαλάει επάνω του.....φθονεί το αμάξι του γείτονα κι ενώ εκείνος κοιμάται ήσυχα αυτός έχει χάσει την ησυχία του....μέσα στο μυαλό του επικρατεί αναστάτωση......και πως μπορεί κάποιος να τον "θεραπεύσει" αν ο ίδιος δεν συνειδητοποιήσει το πρόβλημα ? αν δεν αποφασίσει να γνωρίσει τον εαυτό του? να δει μέσα του?

Η σκιά μας ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει ... κάπου έγραψα στην ανάρτηση μου " είναι ο δρόμος προς την πνευματική μας ολοκλήρωση....ίσως το μοναδικό μονοπάτι αυτογνωσίας" ....μια σειρά που θα μπορούσε να είναι όλη η ανάρτηση....μονοπάτι αυτογνωσίας.

Την σκιά δεν μπορείς να την πολεμήσεις με νηστείες και τιμωρίες....δεν μπορείς να γυρίσεις την πλάτη στο άλλο σου μισό....δεν μπορείς να στρουθοκαμηλίσεις.....η λέξη κλειδί είναι "αποδοχή"....γνωρίζεις τον εαυτό σου με τα καλά του και τα άσχημα και τον αποδέχεσαι όπως είναι ......δεν παλεύεις μαζί του ... και σταματώντας την πάλη ηρεμείς....γαληνεύεις.

Και τότε συμβαίνει κάτι περίεργο ... γνωρίζοντας εσένα γνωρίζεις και τον απέναντι ... η οργή του απέναντι δεν σε ακουμπάει πλέον γιατί βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι ο ίδιος είναι συνοδοιπόρος....ότι βαδίζει στο δικό του μονοπάτι....όλοι βαδίζουμε......λίγο μπρος λίγο πίσω.....και εκείνη τη στιγμή δε θέλει η σκιά σου να μπλέξει σε καυγά....όχι από αδυναμία και δειλία αλλά από συνείδηση......μπορείς να δράσεις χωρίς να οργιστείς....όταν ο Χριστός μίλησε για το μάγουλο που πρέπει να γυρίσεις από την άλλη δεν το είπε από αδυναμία......ήξερε το σοκ που προκαλεί μια τέτοια κίνηση.....μπορείς να εκτονωθείς τρέχοντας στο βουνό αργότερα αν το έχεις ανάγκη....αφήνεις τον άλλον στον κόσμο του και στην δική του πορεία ...μακριά κι αγαπημένοι....κι όταν γυρίζεις στο δικό σου σπίτι είσαι καλά.....δεν τα βάζεις με τον εαυτό σου που δεν ανταπόδωσες....δεν παίζεις το παιχνίδι της σκιάς.....δεν παλεύεις ....κοιμάσαι ήσυχα....γιατί όλα τα εντάσεις στο "σχέδιο".

Φυσικά και δεν μπορούμε να λειτουργούμε πάντα έτσι στην κοινωνίας μας.....κι εγώ που τα γράφω αυτά τα ξεχνάω ...κι οργίζομαι...και μετανιώνω ....και ξανά ....αλλά δεν με πειράζει πλέον...ηρεμώ πολύ πιο εύκολα από παλιά.....έχω άλλη εικόνα και μου αρέσει αυτό.

Θεώρησε τα όλα αυτά καλή μου σαν μια μεγάλη εισαγωγή γι αυτό που θέλω να σου πω......γράφεις ότι φωτογραφίζεις σκιές ....μιλάς με την σκιά σου που ζητάει αχόρταγα.....είσαι θυμωμένη μαζί της....εγώ όλο αυτό λοιπόν το βλέπω σαν μονοπάτι αυτογνωσίας....το θεωρώ αναγκαίο για κάθε άνθρωπο.....έχεις στραφεί να δεις μέσα σου να γνωρίσεις την σκιά σου κι αυτό είναι το σημαντικό......πιστεύω ότι υπάρχουν δώρα από πίσω ... και νομίζω ότι δεν θα βγω ψεύτης.

Θέλω να σ ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια...κι εγώ χαίρομαι που υπάρχεις εδώ μέσα ...πάντα τα κείμενα σου στάζουν τρυφερότητα κι ευαισθησία....είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος και βαδίζουμε και στις ίδιες γειτονιές :)...τόσοι λόγοι για να σε συμπαθήσω :)


Να έχεις ένα όμορφο βράδυ σου εύχομαι......με όνειρα !!!

kryos είπε...

@ anastasia μου

Σε όλους μας τα ίδια κάνει αλλά πάντα υπάρχει εκεί κοντά ....έτοιμη να επέμβει αν δεν την κρατήσουμε.......τι έχεις πάθει τελευταία και σε βλέπω λίγο πιο σοβαρή χωρίς πολλά χαμόγελα ? την άφησες να εκφραστεί και το μετάνιωσες ? :)

Καλό βράδυ σου εύχομαι !!!

kryos είπε...

@ χαρά μου !!!

Εσύ που είσαι μικρούλα άφησε τα αυτά για το μέλλον :) ... έχεις πολλά χρόνια ακόμα για εσωτερικά μονοπάτια..η ηλικία σου θέλει ξεγνοιασιά νομίζω :)

Να έχεις ένα υπέροχο βραδάκι !!!
Χαίρομαι που περνάς ..

kryos είπε...

@ mrs smith

Καλώς ήρθες στο φτωχικό μου ....

Μ αρέσει να ακούω το "τίποτα δεν θεωρώ τυχαίο " ...κι εγώ το ασπάζομαι και μ αρέσει να το ακούω από άλλους ...ίσως έτσι μου δίνω άλλοθι για πράγματα που πιστεύω αλλά δεν μπορώ να αποδείξω...αν και το να αποδείξω κάτι δεν παίζει και πολύ σημαντικό ρόλο στην ζωή μου πλέον...ούτε σε μένα ούτε στους άλλους.


Χαίρομαι που πηγαινοέρχεσαι εδώ μέσα και διαβάζεις ... που βρήκες κάτι δικό σου όπως λές....δεν νομίζω ότι όλοι εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλά που μας χωρίζουν....θα έπρεπε νομίζω να βρίσκουμε τον εαυτό μας παντού...θα επρεπε αλλά δεν συμβαίνει.


Προσπάθησε να την κάνεις να γράψει.....κανένας εδώ δεν είναι συγγραφέας...άλλωστε η σκιά δεν νομίζω ότι χρειάζεται λεκτικούς ακροβατισμούς για να εκφραστεί...την έχουμε δει και στη γλώσσα του λιμανιού και μια χαρά τα πάει :))

Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ σου εύχομαι!!!

Θα χαρώ να περνάς να τα λέμε ..

Σταλαγματιά είπε...

Ναι έχεις δίκιο μου έλειψαν κι εμένα τα χαμόγελα. :)))))
Σου χαμογελώ πλατιά λοιπόν για να κάνουμε νέα αρχή.
Καλό ξημέρωμα Krye μου!!

Αλεξάνδρα είπε...

Μου αρέσει που μέσα από χιούμορ λες αλήθειες που πονούν. Πιστεύω πως η γονεϊκή αγάπη δεν είναι πάντα αγάπη...

Πόσες μητέρες θηλάζουν τα μωρά τους πια. Και για πόσο χρονικό διάστημα... Πόσες νοιάζονται για το τι εκείνα θέλουν να είναι, τι θέλουν να γίνουν...

Αν τα κάναμε άλλωστε όλα τόσο καλά μάλλον θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο κόσμο.

Ολοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο μα κανείς τον εαυτό του....

Είναι πολύ μεγάλη η κουβέντα που έχεις ανοίξει. Μακάρι να είμασταν κοντά. Διψάω για τέτοιες συζητήσεις, μα οι περισσότεροι είναι απασχολημένοι στις συζητήσεις για την οικονομική κρίση...

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Σ'ευχαριστώ για τις κουβέντες σου.
Ναι, όπως το είπες, καλέ μου φίλε, σε μονοπάτι αυτογνωσίας βαδίζω. Το "μαγαζάκι" μου διένυσε μια παρατεταμένη περίοδο εκπτώσεων και επτώχευσε κάποια στιγμή. Δεν τον ανακαίνισα. Προσπαθώ να το αναπαλαιώσω, να διατηρήσω ό,τι έχει μείνει από την παλιά του ομορφιά, να φρεσκάρω λίγο τα χρώματά του!

Για το φθόνο και για όλα όσα αναφέρεις έχεις δίκιο, μου αρέσει η οπτική σου. Και αλίμονο αν θεωρούσα το σχόλιό σου δασκαλίστικο. Απεναντίας. Μου προτείνεις τις δικές σου αλήθειες. Και απ' ό,τι έχω καταλάβει τις απέκτησες με πολύ "βάδισμα". Όσο κι αν φανεί υπερβολικό, δεν έχω φθονήσει ποτέ μου, αλλά πάντοτε προσπαθούσα να καταλάβω την ιδιοσυγκρασία που οδηγεί σε ένα τόσο δυνατά αρνητικό συναίσθημα. Έχω δώσει και άλλες εξηγήσεις κατά καιρούς, θα ήταν ωραίο κάποτε να το συζητήσουμε το θέμα.

Ξεχωριστά ευωδιαστές όμως οι γειτονιές μας! Δε συμφωνείς;

Σου εύχομαι καλό σαββατοκύριακο.
Πραγματικά ατομικό το παιχνίδι, μα, ξέρεις, είναι τελικά εκ των ων ουκ άνευ...

υ.γ. Αφηνίασα με το "αφινίασμά" μου,
όταν μιλάω για δαίμονες....

Alkmini είπε...

μπηκα κι γω εδω απο μια πορτουλα που βρηκα στο μπλογκακι της Ομπρελιτσα και θαυμασα!!!
Δεν σε ηξερα, τωρα ομως θα σ επισκεπτομαι συχνα πυκνα, γιατι μετα απο ενα περιπου χρονο στην μπλογκοσφαιρα κανω αυστηρες επιλογες τι διαβαζω και τι δεν αξιζει ουτε ματια να ριξω.
θα παιξω λοιπον κι γω και η σκια μου στο μπλογκακι μας .
μου αρεσε πολυ η αναρτηση σου και το κειμενο και οι φωτογραφιες πατριωτη Ηλια.
καλη σου μερα.

kryos είπε...

@ anastasia


Τώρα πολύ καλύτερα :))

Σου πάει πολύ το χαμόγελο κούκλα μου...μην το ξεχνάς ποτέ αυτό.

Καλή εβδομάδα σου εύχομαι !!!

kryos είπε...

@ Αλεξάνδρα

Κι εγώ είμαι άνθρωπος που δεν κολλάω στους τίτλους...δεν έχουν όλες οι μάνες την ίδια συμπεριφορά και ο καθένας βαφτίζει αυτό που κάνει όπως θέλει.....έτσι η λέξη αγάπη πολλές φορές γίνεται θηλιά για τον αγαπημένο.....πολλές μητέρες κάνουν ότι μπορούν για να καταστρέψουν τα παιδιά τους πριν ακόμα βγουν στην κοινωνία....πάντα με τις καλύτερες προθέσεις.

Πραγματικά είναι θέμα για μεγάλη συζήτηση.....θα ήθελα να μπορούσαμε να τα λέγαμε από κοντά...είμαι σίγουρος ότι θα είχε ενδιαφέρον.

Καλή εβδομάδα σου εύχομαι !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Κόκκινη ομπρέλα

Μου αρέσει που ακούω να το λες ότι βαδίζεις σε μονοπάτι αυτογνωσίας.....θα ήθελα όλος ο κόσμος να μπορεί να το πει αυτό.....οι πιο πολλοί , χαμένοι μέσα στην καθημερινότητα τους , βλέπουν τουλάχιστον σαν γραφικούς όσους δηλώνουν ότι κοιτάζουν μέσα τους......εγώ είμαι μαζί σου :))

Πραγματικά ο φθόνος είναι ίσως και το πιο αρνητικό συναίσθημα γιατί περιλαμβάνει και κάποιας μορφής επίθεση......"θεραπευτικό δηλητήριο" τον χαρακτηρίζει ένας συγγραφέας που διαβάζω.....είναι καμίνι που σε βράζει ....πόσο μπορείς να αντέξεις ?

Είσαι τόσο γλυκιά κούκλα μου που και να μου έλεγες ότι φθονείς κάτι δεν θα σε πίστευα ..... δείχνεις πολύ ισορροπημένος άνθρωπος που ξέρει τι σημαίνει "προτεραιότητα" στο διάβα της ζωής.

Ευωδιαστές οι γειτονιές μας αλλά έγώ περιμένω πως και πως τη μυρωδιά της βροχής....μου έλειψε...δεν συμφωνείς ?


Καλή εβδομάδα σου εύχομαι καλή μου συμπολίτισσα !!!! χαίρομαι που τα λέμε .

kryos είπε...

@ aliki

Καλώς ήρθες στο σπιτάκι μου και σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.....ελπίζω να μην σ απογοητεύσω κάποτε :))

Χαίρομαι που αποφάσισες να παίξεις κι εσύ ένα παιχνίδι που ξεκίνησε από εδώ .... ανυπομονώ να σε διαβάσω ...θα περάσω από εκεί.

Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα εύχομαι !!!

Πατριώτισσα :)