Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008

Always


You Have Always Choice To Go Forward!



foto : Irina Todorova

31 σχόλια:

kelly alamanou είπε...

Υπέροχη φωτό.
και..ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ,που έλεγε και ο τίτλος μίας ταινίας του Π.Βούλγαρη.
You really think that we have the choice to dont go forward?
I am just wondering.
Τα φιλιά μου

jacki είπε...

Καλησπέρα. Νομίζω ότι θα διάλεγα την ανεμόσκαλα :)
Η επιλογή είναι στα χέρια μας...ή καλύτερα σε αυτήν την περίπτωση η επιλογή είναι στα πόδια μας.

eva είπε...

Εγώ, πάλι, θα έλεγα πως η επιλογή είναι στο μυαλό μας. Και η επιλογή και η αντοχή και το πείσμα και η προσήλωση στον στόχο και το κάτι που θα μας κάνει να κάνουμε ένα βήμα ακόμα όταν νιώθουμε τις δυνάμεις μας να μας εγκαταλείπουν.

Όλα από εκεί ξεκινούν κι εκεί καταλήγουν. Στο μυαλό.

Την καλησπέρα μου :)

fish eye είπε...

παντα ειχαμε και θα εχουμε μπροστα μας πολλες επιλογες..

στο χερι μας ειναι..να επιλεξουμε αυτο που ψαχνει η ψυχη μας..
πολλες φορες ισως να χρειαζεται πολυ πολυ μεγαλη δυναμη..

αλλα το μετεπειτα ειναι η δικαιωση..

ετσι θελω να πιστευω..

ομως απο την αλλη,
πολλες φορες,εχοντας κατα νου το ψαξιμο, την αλλαγη, ξεχναμε να βαλουμε στην ζυγαρια,αυτα που ηδη εχουμε ..
γιατι ολο και καποια αξια εχουν κι αυτα..
ναι;

καλο σ/κ να εχεις ηλια

kryos είπε...

@ kelly μου

Νομίζω ότι έχεις δίκιο ... δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να προχωρήσουμε...τώρα το "που" είναι άλλη κουβέντα ...εγώ προσωπικά πιστεύω πως η ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου δεν είναι τελικά και τόσο ελεύθερη καθώς υπάρχουν πολλοί ανεξέλεγκτοι αστάθμητοι παράγοντες που παρεμβαίνουν " σοφά " στην πορεία μας....πιστεύω ότι οι επιλογές του ανθρώπου επιταχύνουν η επιβραδύνουν το προκαθορισμένο.

Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή !!!
Φιλιά

kryos είπε...

@ jacki μου

Εχω την αμυδρή εντύπωση ότι από την ανεμόσκαλα κατέβηκε ο τύπος :)
Κι εσύ θέλεις να ξανανέβεις αμέσως ? ... πριν κάνεις μια βόλτα ?
Ετσι κι αλλιώς κάποια στιγμή η ανεμόσκαλα θα είναι η μόνη επιλογή...γιατι να μην εξερευνήσουμε τον "κόσμο μας" στο ενδιάμεσο ?
Σαν να σε πηγαίνει κάποιος στην Disneyland και να θέλεις να φύγεις αμέσως :) ( εντάξει..υπάρχουν και τα τρενάκια του τρόμου αλλά όλοι ξέρουμε ότι είναι μόνο για να μας τρομάξουν ... δεν το ξέρουμε ? )

Υπέροχη Κυριακή εύχομαι και σε σένα κούκλα μου !!!
Φιλιά

kryos είπε...

Ευαγγελία μου :)

Είδες τεμπέλικη ανάρτηση και μου έκανες σχόλιο πασπαρτού :)
Σίγουρα θα σκεφτηκες ότι: "εγώ βάζω τόση φαιά ουσία και κάνω αναρτήσεις κοσμήματα κι αυτός μου κοτσάρει μια φράση και μια foto κι έτοιμος " :)

Χιούμορ κάνω φυσικά και συνεχίζω ...το "όλα στο μυαλό μας είναι " κολλάει παντού ... έτσι κι αλλιώς και η αίσθηση που έχουμε για την πραγματικότητα γύρω μας είναι δημιούργημα του μυαλού ... προχτές διάβαζα ότι ίσως ευθύνεται η σεροτονίνη.
Αααα είπα σεροτονίνη και σκέφτηκα ... το ξέρεις ότι για την εξάρτηση από το αγαπημένο πρόσωπο ευθύνεται η κυριαρχία της ντοπαμίνης έναντι της βολικής σεροτονίνης ?
Και ο έρωτας είναι στο μυαλο μας :)
Σε πειράζω :)

Να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα !!!

kryos είπε...

@ Aγκαλιές του φεγγαριού μου

Συμφωνώ σε ότι λες ... έχεις δίκιο.

Πιστεύω ότι η λέξη κλειδί εδώ είναι το " always " ... το οτι ΠΑΝΤΑ έχεις την επίλογή να προχωρήσεις σε βγάζει από το τρυπάκι της " χαμένης ευκαιρίας " ... τίποτα δεν χάθηκε ..... πάμε μπροστά ότι και να σημαίνει αυτό ... πάντως να μην κολλάμε κλαίγοντας την μοίρα μας .

Κι αυτά που έχουμε σίγουρα έχουν την αξία τους ..ίσως περισσότερη απ ότι φανταζόμαστε ...αρκεί να μπορούμε να τα "δούμε".

Θα πας για καμμιά βουτιά σήμερα ?
πολύ ζέστη για μένα.
Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή !!!

anima είπε...

Ηλία μου,

ίσως να είναι έτσι όπως τα λες.Μα δεν έχεις πάντα την ευκαιρία να κάνεις αυτό που θες.Να πας εκεί που αγαπάς.Εκεί που επιθυμείς.

Στο μυαλό,ναι.ΠΑΝΤΑ έχεις τη δυνατότητα.
Μα στην πραγματικότητα αυτό το ΠΑΝΤΑ,είναι φορές που φαντάζει δύσκολο και ανέφικτο.
Κι ας το επιθυμείς...

Καλό απόγευμα καλέ μου

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

υπαρχουν αυτοι που ακολουθουν τον στρωμενο δρομο μπροστα τους...
υπαρχουν εκεινοι που θα γυρισουν πισω στην ανεμοσκαλα...
υπαρχουν και μερικοι αλλοι που θα κολυμπησουν καθως θελουν περισσοτερη περιπετεια...η'απλα τους εριξε ενα δυνατο αερακι κατα κει...
το θεμα ειναι το ταξιδι...ο δρομος μεχρι το τερμα να ειναι γεματος...
κι αυτο γινεται οταν τα ματια μας ειναι ανοιχτα και η καρδια γεματη...
το αν θα κοιταξουμε πισω η' οχι εξαρταται παντα τη γευση μας αφησε η τελικη μας φυγη προς τα εμπρος...
νεραιδενια καλησπερα!!!

eva είπε...

Πασπαρτού το σχόλιό μου;;;
Εντάξει, πασπαρτού για αλλαγή, αλλά μεστό, δεν μπορείς να πεις! Αν παραπονιέσαι, θα επιστρέψω στα σχόλια-σεντόνια! :)))

Όσο για την ντοπαμίνη και την σεροτονίνη, θα κάνω την έρευνά μου και θα επανέλθω διαβασμένη. Μη φύγεις!

Και να μου' χεις και καφέ έτοιμο!

Φιλιά :)

eva είπε...

Λοιπόν, άλλαξα γνώμη. Δεν θα διαβάσω εγώ, θα τα διαβάσεις εσύ, θα κάνεις μια ωραιότατη ανάρτηση και θα έρθω να σχολιάσω, σύμφωνοι; :))

Όμορφο βράδυ να περάσεις :)

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Ναι επιλογή, μα άλλοτε και βιασμός της ψυχής... το να προχωρήσεις, γιατί όπως και να 'χει προχωράς, μάλλον...

γιατί και η οπισθοχώρηση βάδισμα είναι... και για τους ψυχεδελικούς... ειναι προς τα εμπρός, αρκεί να σκεφτείς ότι κι αυτοί μπροστά βαδίζουν μα απο την απέναντι πλευρά...

Σε χαιρετώ

kryos είπε...

anima μου

Έχεις δίκιο....δεν έχουμε πάντα την δυνατότητα να πάμε εκεί που αγαπάμε...εκεί που επιθυμούμε .

Έχουμε όμως πάντα την επιλογή να προχωρήσουμε .

Καμμιά φορά το " πάμε γι άλλα " είναι αναγκαίο ... με κόστος και πόνο αφήνουμε πίσω μας ανθρώπους και καταστάσεις....και ίσως αυτό που θα συναντήσουμε στον δρόμο μας να είναι καλύτερο ..ίσως.

Καλό βράδυ καλή μου !!!
Φιλιά

kryos είπε...

Νεράιδα μου καλώς ήρθες !!!

"το θέμα είναι το ταξίδι λες και συμφωνώ ..γι αυτό πρέπει να προχωρήσουμε ... για το ταξίδι ... που μπορεί να είναι πορεία ζωής αλλά μπορεί και να μην είναι τόσο μακρινό....ίσως χρειάζεται μια μικρή αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε ώστε να αλλάξουμε "ματιά" και να ταξιδέψουμε ...και το υποτιθέμενο γνωστό να γίνει μαγικό...νεραϊδένιο.

Χάρηκα που πέρασες ... να έχεις ένα υπέροχο βράδυ !!!

kryos είπε...

Λίτσα μου !!!

Το ήξερα ότι θα μου την έχεις φυλαγμένη :)

Πως τα κατάφερες να βρίσκομαι με μια εργασία μπροστά μου ακόμη δεν μπόρεσα να το καταλάβω ... παρ' όλα αυτά θα σηκώσω το γάντι και θα προσπαθήσω να τα καταφέρω .

Χημεία του έρωτα λοιπόν προσεχώς :)
και θα περιμένω τα όμορφα σου σχόλια...μόνο μην μου πεις το ίδιο
"όλα στο μυαλό μας είναι" :)

Καλό βράδυ σου εύχομαι και γλυκά όνειρα
Φιλιά

kryos είπε...

Κοπελιά μου ..
Πολλές φορές προχωράμε με κόστος .... το "βιασμός της ψυχής" μου ακούγεται λίγο υπερβολικό...πιστεύω ότι η ψυχή δεν προσβάλλεται ...ο πόνος είναι εγκεφαλικός .

Η οπισθοχώρηση είναι αναγκαία όταν πλησιάζουμε στα όρια μας και τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα .... είναι περίεργο όμως το πως με την πάροδο του χρόνου την θέση της απελπισίας καταλαμβάνει το κουράγιο..και κερδίζουμε οχυρά που μέχρι πριν από λίγο φάνταζαν απροσπέλαστα .

Καλό βράδυ γλυκιά μου !!!

Αλεξάνδρα είπε...

Πάντα υπάρχουν επιλογές.

Μα πάντα θα υπάρχουν δειλές, βασανισμένες ψυχές που προτιμούν την αβάσταχτη συνήθεια του τίποτα από το άγνωστο που ανοίγεται μπροστά τους.

Το όνειρο είναι η απάντηση σε μια ερώτηση που δεν ειπώθηκε ακόμα.

Είμαι πίσω μα ακόμα μες το όνειρο!

Φιλιά πολλά!!!

kryos είπε...

:)))))))

Καλώς τηννν !!!!!!!!!!!!

Δεν πρόλαβα να σου στρώσω το κόκκινο χαλί που σου αρμόζει Αλεξάνδρα μου !!!

Και χαίρομαι ιδιαίτερα που μέσα σ' όλη την αναστάτωση που θα επικρατεί εκεί βρήκες χρόνο να περάσεις από το φτωχικό μου .... και να σχολιάσεις με τον δικό σου μοναδικό τρόπο :))

Φιλιά !!! κι έρχομαι από κει :)

Σταλαγματιά είπε...

Έχεις πάντα την ευκαιρία να απλώσεις τα χέρια,
Στο κρύο
Τον ήλιο
Την αλμύρα της θάλασσας
Τον αγέρα.
Ότι κι αν κρατήσεις …απλά νιώσε το

Αλεξάνδρα είπε...

@kryos: Κόκκινο χαλί; Τι υποδοχή!!!

Μα μου έλειψες. Κι ας σε είχα στη σκέψη μου.

Διάβασα την ανάρτησή σου για την βροχούλα πρώτα και χάρηκα που έχεις την ίδια τρέλα. Στην Φλόριντα πέρα από την Fay (δεν την είδα για τυφώνα, μάλλον σε καταιγίδα μου έκανε, κι ας έριξε σε δυό μέρες ότι ρίχνει εδώ σε δυό χρόνια) έχει την τροπική απογευματινή βροχούλα.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από το να αφήνω τις σταγόνες της βροχής να μου χαιδεύουν το σώμα και να με δροσίζουν.
Ακόμα καλύτερα να κολυμπάω και να βρέχει.

Και στα roller coaster παρέα σε είχα με ελεύθερο και πάλι το παιδί που έχεις μέσα σου. Να χαίρεσαι που καταφέρνεις να μπαίνεις στα πιο δύσκολα, τα πιο ψηλά, με τις περισσότερες τούμπες.
Δεν άφησα κανένα! Κι ας έλεγα πριν πάμε πως δεν με ενδιαφέρει να μπω. Δεν με ήξερα καλά!

Και τι ωραία που είναι να αιφνιδιάζομαι απ΄τον ίδιο μου τον εαυτό!!!

Μην αρχίσω τα σεντόνια και σε κάνω να χασμουριέσαι όμως.

Φιλιά πολλά
πολύ χαίρομαι που τα λέμε πάλι

kryos είπε...

anastasia
Γύρισες κι εσύ ? :)
Άντε να μαζευόμαστε πάλι σιγά σιγά όλη η παρέα !!!

Είναι σημαντικό να νιώθεις κάθε στιγμή κάθε εμπειρία...έχεις δίκιο ...τελικά αυτή είναι η ζωή .
Να μπορείς να σταματάς τον καταιγισμό σκέψεων του μυαλού και να βιώνεις αυτό που σε περιβάλλει με το συναίσθημα που γεννάει ... και το συναίσθημα του παρόντος 99% είναι καλό και ευχάριστο .

Καλό βράδυ κούκλα μου !!!

kryos είπε...

@ Αλεξάνδρα

Κι εμένα μου έλειψες ..είναι δυνατόν να γινόταν αλλιώς ?

Είμαι σίγουρος ότι κι εκεί έκανες αισθητή την παρουσία σου...μέχρι και η fay από τυφώνας μετατράπηκε σε καταιγίδα για να μπορέσει να σε δροσίσει χωρίς να σε ταράξει :)

Ακόμα δεν ξεκίνησες να μας τα περιγράφεις κι ήδη ζηλεύω ..και χαίρομαι που συνεχίζεις και γνωρίζεις άγνωστες πτυχές του εαυτού σου κάθε μέρα .

Να έχεις ένα υπέροχο βραδάκι!!

Πολλά φιλιά !!!

ΥΓ.Ποτέ δεν με νυστάζουν τα κείμενα σου ..αντίθετα με κάνουν κι ονειρεύομαι ξύπνιος...όσο μεγαλύτερα τόσο καλύτερα :)

Αλεξάνδρα είπε...

Θα την ειχα κάνει την ανάρτηση μα δεν θέλω να είναι σαν οδοιπορικό, μα να μην είναι κι αλλοπαρμένη, να μην διαβάζεται σαν ταμπελοποιημένη άποψη μα σαν ξεκάθαρο συναίσθημα.
Να έχει μουσική που να ταιριάζει. Κι ύστερα ψάχνω τροπο οι 1000 λέξεις μου να μπουν σε μια εικόνα. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι;

Και πέφτουν πάνω μου οι λέξεις και δεν μου φαίνονται ταιριαστές και τις σπρώχνω, προχωράω για άλλες και τις διαλέγω μια μιά κι ύστερα τις αφήνω να ωριμάσουν...

Ηθελα τόσο να βρεθώ στην μπλογκογειτονιά, που χαίρομαι να περπατάω στα σοκάκια σας.

Πρώτα θα γυρίσω στην γειτονιά κι ύστερα θα γράψω.

Απάντηση στο υστερόγραφο: ξέρεις τι λέει μια παροιμία; "Δώσε αέρα στον χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι".

Μα κι εγω χαίρομαι με όσα γράφεις που μπορεί να φαίνονται λίγα μα κρύβουν πολλά!

Φιλιά πολλά

Dee Dee είπε...

Σου αφηνω ενα φιλι και παω μπροστα.....στην Λημνο....10 μερουλες χαΛαραα ;)

Να περνας καλα Ηλια μου!!

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Ποιος μπορεσε στ'αληθεια να παει εστω και για λιγο πισω;;;

...

"Είναι όλοι οι δρόμοι ακόμα άγνωστοι και ξένοι
είναι όλοι οι δρόμοι ακόμα μπρος μας ανοιχτοί."

Καλο ξημερωμα Ηλια μου...!

κοκκινη κισσα είπε...

εξαιρετική η επιλογή του θέματος,αρκούντως μεταφυσική η όψη!..
μπαίνω λοιπόν στόν πειρασμό
"Γύρω από τα βήματα μου
αναδύεται ένα νησί από πέτρες
από σπινθήρες-
ασάλευτο το κύμα του
ταξιδεύει το ακρογιάλι.
Αδωνις.
καλό φθινόπωρο ,νάχουμε!!!

kryos είπε...

@ Αλεξάνδρα μου !!!

Η ανάρτηση σου ξέρω ότι θα είναι εξαιρετική....μην την βιάζεσαι ...πάρε ανάσες..είμαι σίγουρος ότι θα προτιμούσες να μας έχεις γύρω από ένα τραπέζι και να μας τα διηγηθείς , για να λύνεις ταυτόχρονα και τις απορίες μας ...κι έτσι όμως είμαι σίγουρος ότι θα μας βάλεις στο κλίμα ..στο συναίσθημα .

Καλό φθινόπωρο !!!

Πολλά φιλιά και Χρόνια πολλά και καλά κι από εδώ !!! Να μας ζήσεις

kryos είπε...

@ Kατερίνα μου !!!

Να περάσετε υπέροχα...κι αυτό είναι σίγουρο με την διάθεση που βλέπω πως ξεκινάτε .
Κι όταν με το καλό γυρίσετε θέλουμε να πάρουμε κι εμείς την δόση μας από Λήμνο :) φωτογραφίες ..κείμενα και συναίσθημα .

Καλό φθινόπωρο και σε σένα κούκλα μου ....θα έχουμε έναν όμορφο χειμώνα !!!

kryos είπε...

@ Εύα μου !!!

Πάντα μπροστά ... κι αν για λίγο ξαποσταίνουμε είναι για να πάρουμε ανάσες και να αφουγκραστούμε τα μαθήματα ...για να πάμε στα επόμενα..σε καινούριες διαδρομές άγνωστες και γι αυτό τον λόγο γοητευτικές .

Χάρηκα που πέρασες .... καλό φθινόπωρο κι ένα υπέροχο βράδυ σου εύχομαι !!!

kryos είπε...

@ κόκκινη μου !!!

Έχω μια τρέλα με την μεταφυσική ειδικά αυτούς τους καιρούς που η κβαντική φυσική έρχεται να την αγκαλιάσει από πίσω .

"ασάλευτο το κύμα του
ταξιδεύει το ακρογιάλι"

Πολύ όμορφο !!!

Εγώ προσωπικά θα ήθελα περισσότερο "μαγεία" στην καθημερινότητα μας...και είναι όμορφο να βλέπεις ανθρώπους γύρω σου μ αυτήν την ιδιαίτερη ματιά ...ματιά που μπορεί να δει θαύματα εκεί που άλλοι προσπερνούν.

Ανταποδίδω την ευχή σου ...
Καλό βράδυ κούκλα μου!!!