Άχρηστες γνώσεις περί Έρωτος

Τι κοινό έχουν το κακαόδεντρο

και η μπανανιά ?

Θα σας πω εγώ αν δεν το ξέρετε ..... οι καρποί τους είναι οι τροφές με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε μια πολύτιμη ουσία που θα αναλύσουμε παρακάτω ...αυτά τα δύο δέντρα αναπτύσσονται και καλλιεργούνται συμβιωτικά .......... σύμπτωση ?
( αναρωτιούνται ορισμένοι ).

Να σας γνωρίσω λοιπόν μια κυρία που βρίσκεται μέσα σε όλους μας και παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή μας και την διάθεση μας .

ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ

Η σεροτονίνη είναι χημική ουσία, ουσιώδης για τη λειτουργία του νευρικού συστήματος η οποία έχει, μεταξύ άλλων και ρόλο νευροδιαβιβαστή..

Η σεροτονίνη βοηθά στον έλεγχο του θυμού και της παρορμητικής συμπεριφοράς και επηρεάζει έτσι σημαντικά τη λήψη αποφάσεων. Η πτώση των επιπέδων της αρκεί για να εντείνει το θυμό και την επιθυμία για αντίποινα .
Ευθύνεται για την ηρεμία, την όρεξη ,τη χαλάρωση και την ευδαιμονία μας γενικότερα .

Όλα αυτά σε φυσιολογικές συνθήκες

Όταν ερωτευόμαστε αλλάζουν τα πράγματα....στους φρεσκοερωτευμένους το ποσοστό σεροτονίνης είναι μέχρι και 40% χαμηλότερο από το φυσιολογικό .... η σύμμαχος μας στην καθημερινή μας ηρεμία μας αφήνει μόνους κι απροστάτευτους..... παροδικά
(Οι ερωτευμένοι μπορούν να την πέσουν με τα μούτρα στην μαύρη σοκολάτα και τις μπανάνες)

Κυρίαρχο ρόλο δε τότε , αναλαμβάνει μια φοβερή ορμόνη που λέγεται ντοπαμίνη (εμείς οι άνθρωποι σε όλα θέλουμε να δίνουμε περίεργα ονόματα) μια χημική ουσία που μεταβιβάζει πληροφορίες από το ένα νευρικό κύτταρο στο άλλο.

Όταν η ντοπαμίνη είναι αυξημένη στον οργανισμό, επικρατεί ενθουσιασμός, αϋπνία, πόθος, ελάττωση της όρεξης και αφηρημάδα,αναστέλλεται η κριτική ικανότητα, η εμπεδωμένη σκέψη, η σωστή αξιολόγηση παρελθόντων αναμνήσεων και βιωμάτων, και κατά κύριο λόγο ο έλεγχος της κοινωνικής συμπεριφοράς.....όλα δηλαδή τα συμπτώματα των ερωτευμένων.

Από χημικής άποψης, ο έρωτας δρα πάνω μας σαν ναρκωτικό.

Όταν ερωτευόμαστε ενεργοποιούνται οι ίδιοι ακριβώς μηχανισμοί με αυτούς κατά την χρήση κοκαΐνης.

Από την άλλη όσο περισσότερη ντοπαμίνη εφοδιάζεται ο οργανισμός μας, τόσο πιο όμορφα αισθανόμαστε

Η ψύχωση αυτή, δηλαδή η κατάσταση της έντονης ερωτικής διέγερσης, έχει όλα τα κλινικά στοιχεία της μανίας....ο Άλλος είναι το ναρκωτικό μας και θέλουμε τις μεγαλύτερες δόσεις .

Αλίμονο αν δεν υπάρχει ανταπόκριση....υπέροχο χαρακτηριστικό κείμενο εδώ

από την speranza

Η κατάσταση αυτή κρατάει περίπου 4 χρόνια ....όσο χρειάζεται δηλαδή για να γίνει η πράξη και ο καρπός της να μπορεί να σταθεί στα πόδια του.....είναι η περίοδος που το ζευγάρι πρέπει να παραμείνει ενωμένο πάση θυσία .

Μετά?

Μετά περνάει όλο το πανηγύρι του πάθους ...αισθανόμαστε καλά γιατί και η σεροτονίνη μας είναι πλέον ανεβασμένη και πλέον τίθεται το θέμα της διατήρησης της σχέσης.

Μια άλλη ουσία τότε αναλαμβάνει τον ρόλο της :

Η ορμόνη οξυτοκίνη η οποία βοηθά στο να δημιουργηθούν και να εδραιωθούν δεσμοί αγάπης μεταξύ μητέρας και παιδιού, ενεργεί με ανάλογο τρόπο και μεταξύ των ερωτευμένων.

Είναι αυτή που θα κρατήσει την σχέση αν στην περίοδο του πάθους μπόρεσε το ζευγάρι να έρθει τόσο κοντά ώστε να συνεχιστεί η έλξη και αργότερα ...αν έχει συμβεί αυτό έχει ήδη δημιουργήσει δισεκατομμύρια νέα κυκλώματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων σε ορισμένες δομές του εγκεφάλου.

Η οξυτοκίνη απελευθερώνεται όταν οι σύντροφοι κάνουν έρωτα....ανταλλάσσουν χάδια.....μοιράζονται εμπειρίες ...συζητάνε...επικοινωνούν και γενικά αφιερώνουν χρόνο ο ένας στον άλλον .... αυτό είναι και το μυστικό των μακροχρόνιων σχέσεων.

Για τους λόγους αυτούς μερικοί την αποκάλεσαν
ορμόνη της αγάπης.

Επίσης έρευνες έδειξαν ότι η απελευθέρωση οξυτοκίνης δεν προϋποθέτει το στάδιο του έρωτα...σε πολλές περιπτώσεις ¨μαθαίνουμε "να αγαπάμε με τον καιρό τον σύντροφο μας μοιραζόμενοι στιγμές μαζί του.

( Πολλές άλλες ουσίες συμμετέχουν στην "χημεία του έρωτα" .... σ αυτό το μικρό post δεν θα μπορούσα να τις συμπεριλάβω ....ούτε έχω τις γνώσεις φυσικά ....και για να προλάβω τυχόν αντιδράσεις εκ μέρους των ρομαντικών ( κι εγώ είμαι ...η Ευαγγελία φταίει για την ανάρτηση :)) παραθέτω το γράμμα που έστειλε ένας αναγνώστης στο National Geographic όταν δημοσίευσε σχετικό άρθρο ).

Έρωτας
Η επιστήμη έχει καταστρέψει τα πάντα για τους εραστές και τους ποιητές. Το φεγγάρι δεν είναι πια το ασημένιο σύμβολο της αγάπης, αλλά μια χωμάτινη μπάλα με κρατήρες. Και ο έρωτας; Δεν είναι πια ένα μεγαλειώδες συναίσθημα, αλλά μια έκλυση ντοπαμίνης στον κερκοφόρο πυρήνα. Το άρθρο σας με βοήθησε να καταλάβω τι συνέβη πραγματικά όταν γνώρισα τη γυναίκα μου πριν από 46 χρόνια. Δεν ήταν έρωτας· ήταν μια έκλυση ντοπαμίνης. Η χαρά που μοιραζόμαστε τώρα πια δεν είναι έρωτας· είναι μια συνεχής απελευθέρωση οξυτοκίνης.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΧΑΡΒΕΪ

Μπελέρ, ΗΠΑ