"Δύσκολοι καιροί " λένε όλοι ...
Φόβος .
Με περίτεχνα λεπτοδουλεμένες σκέψεις
χαράζει σε άλλοτε όμορφα πρόσωπα
τις δικές του ευθείες γραμμές απόγνωσης .
Δείχνει να βρήκε τον χώρο του
αυτή την εποχή
όπου με αποκλειστική μας ευθύνη
κάναμε συνώνυμες
τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας .
Λείψαν οι καμπύλες του χαμόγελου ,
λείπουν οι κόκκινες φωτιές πίσω από μάτια ,
τώρα ψυχρό μπλε ολόγυρα
μετράει , υπολογίζει ,
προσφέρει στην αγορά
όλα όσα ποτέ δεν γεννήθηκαν
για να πουληθούν .
Πίσω και πάνω απ' όλα ένας νους
που κάποια στιγμή στο παρελθόν
του παραδώσαμε τις ζωές μας και τα όνειρα
της (πάντοτε) μελλοντικής ευτυχίας μας
Του αρέσει να
λιώνει όλα τα άλλοθι του ρίσκου .
Στην εποχή των μηχανών
δεν έχεις δικαίωμα να νιώθεις άνθρωπος .
Μόνο να ψάχνεις για κείνο το ενυδρείο
με το χλιαρό νερό και τα τέσσερα ταϊσματα τη μέρα
για να χωθείς "ασφαλισμένος"
και να βολέψεις και τα παιδιά σου .
Στις δύσκολες στιγμές
δραπετεύω στο χρόνο και ψάχνω την εκκίνηση ,
αναζητώντας το πρώτο σταυροδρόμι
που λοξοδρόμησα .
Αυτή τη φορά συνοδοιπόρος μου
ο Osho ,
κατά την άποψή μου
ο ορισμός του μη κοινωνικά
προγραμματισμένου ανθρώπου
Ο νους είναι απο τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή,αλλά μόνο σαν υπηρέτης, όχι σαν αφέντης.Τη στιγμή που ο νους γίνεται ο αφέντης, αρχίζουν τα προβλήματα.Τότε ο νους αντικαθιστά το καρδιά σου, αντικαθιστά το είναι σου,σε καταλαμβάνει ολοκληρωτικά.
Τότε, αντί να ακολουθεί τις εντολές σου,αρχίζει να σου δίνει εντολές.Δεν λέω καθόλου να καταστρέψεις το νου.Είναι το πιο εξελιγμένο φαινόμενο στην ύπαρξη.Λέω απλώς να προσέχεις τον υπηρέτη για να μη γίνει αφέντης.Να θυμάσαι:Πρώτο έρχεται το είναι σου, δεύτερη έρχεται η καρδιά σουκαι τρίτος έρχεται ο νους σου.Αυτή είναι η ισορροπημένη προσωπικότηταενός αυθεντικού ανθρώπινου όντος.Ο νους είναι λογικός.Είναι εξαιρετικά χρήσιμος και μάλιστα στην αγοράδεν μπορείς να επιβιώσεις χωρίς νου, πρέπει να τον χρησιμοποιείς.Πρέπει όμως να τον χρησιμοποιείς εσύ,όχι να σε χρησιμοποιεί αυτός.Και η διαφορά είναι μεγάλη.Ο νους σού έχει δώσει όλη την τεχνολογία, όλη την επιστήμη ,αλλά ακριβώς επειδή ο νους σού έχει δώσει τόσα πολλά,ισχυρίζεται ότι εκείνος είναι το αφεντικό τού είναι σου.Και εκεί είναι ακριβώς που αρχίζει η βλάβη.Έχει κλείσει εντελώς τις πόρτες τής καρδιάς σου.Η καρδιά δεν είναι χρήσιμη,δεν έχει κανένα σκοπό να εκπληρώσει.Είναι όπως το τριαντάφυλλο.Ο νους μπορεί να σου δώσει ψωμί,μα δεν μπορεί να σου δώσει χαρά,δεν μπορεί να σε κάνει να πανηγυρίσεις τη ζωή.Είναι πολύ σοβαρός.Δεν μπορεί ούτε καν το γέλιο να αντέξει.Και μια ζωή χωρίς γέλιοπέφτει κάτω από το ανθρώπινο μέτρο.Γίνεται απάνθρωπη,επειδή μόνο ο άνθρωποςαπό ολόκληρη την ύπαρξη έχει την ικανότητα να γελάει.Το γέλιο είναι δείγμα υψηλής ανάπτυξης τής συνειδητότητας.Τα ζώα δεν μπορούν να γελάσουν,τα δέντρα δεν μπορούν να γελάσουνκαι οι άνθρωποι που παραμένουν εγκλωβισμένοι μέσα στο νου- οι άγιοι, οι επιστήμονες,οι αποκαλούμενοιμεγάλοι ηγέτες δεν μπορούν επίσης να γελάσουν.Είναι τόσο σοβαροί!Η σοβαρότητα είναι αρρώστια.Είναι ο καρκίνος τής ψυχής.Είναι καταστροφική.Και επειδή έχουμε αφήσει τα πάντα στα χέρια τού νου,όλη η δημιουργικότητα έχει τεθεί στην υπηρεσία τής καταστροφής.Οι άνθρωποι πεθαίνουν από ασιτίακαι ο νους επιχειρεί να συσσωρεύσει περισσότερα πυρηνικά όπλα.Οι άνθρωποι πεινάνε και ο νους επιχειρεί να φτάσει στο φεγγάρι.Ο νους δεν έχει απολύτως καθόλου συμπόνια.Για τη συμπόνια, για την αγάπη, για τη χαρά,για το γέλιο χρειάζεται να ελευθερωθείη καρδιά από τα δεσμά τού νου.Η καρδιά έχει υψηλότερη αξία.Δεν έχει καμία χρησιμότητα στην αγορά,επειδή η αγορά δεν είναι ο ναός σου,η αγορά δεν είναι το νόημα τής ζωής σου.Η αγορά είναι η κατώτερηαπό όλες τις δραστηριότητες των ανθρώπων.Ο Ιησούς είχε δίκιο όταν είπε ότι ο άνθρωποςδεν μπορεί να ζήσει μόνο με ψωμί.Ο νους όμως μπορεί να εξασφαλίσει μόνο το ψωμί.Μπορείς να επιβιώσεις, αλλά η επιβίωση δεν είναι ζωή.Η ζωή χρειάζεται κάτι περισσότερο: χορό, τραγούδι, χαρά.
Θέλω όμως να βάλω τα πράγματα στη θέση τους.Η καρδιά πρέπει καταρχήν να ακούσει αν υπάρχει διαμάχηανάμεσα στο νου και την καρδιά.Σε οποιαδήποτε διαμάχη ανάμεσα στην αγάπη και τη λογική,ο αποφασιστικός παράγοντας δεν μπορεί να είναι η λογική, αλλά η αγάπη.Η λογική δεν μπορεί να σου δώσει κανένα χυμό, είναι ξερή.Είναι καλή για τους υπολογισμούς,είναι καλή για τα μαθηματικάκαι είναι καλή για την επιστημονική τεχνολογία.Δεν είναι όμως καλή για τις ανθρώπινες σχέσεις,δεν είναι καλή για την ανάπτυξη τού εσωτερικού σου δυναμικού.Πάνω από την καρδιά βρίσκεται το είναι σου.Όπως ο νους είναι λογική και η καρδιά είναι αγάπη ,έτσι και το είναι είναι διαλογισμός.Γνωρίζεις το είναι σου όταν γνωρίσεις τον εαυτό σου.Και γνωρίζοντας τον εαυτό σου,γνωρίζεις το ίδιο το νόημα τής ύπαρξης.Το να γνωρίσεις το νόημα τής ύπαρξης σημαίνει ότιφωτίζεις τα σκοτάδια τού εσωτερικού σου κόσμου.Κι αν δεν φωτίσεις το μέσα σου,όλα τα εξωτερικά φώτα δεν έχουν καμία χρησιμότητα.Αν μέσα σου υπάρχει μόνο σκοτάδι, αβυσσαλέο σκοτάδι,έλλειψη συνειδητότητας, τότε όλες σου οι πράξειςθα έρχονται από εκείνο το σκοτάδι, από εκείνη την τυφλότητα.Έτσι, όταν λέω κάτι εναντίον τού νου, μην το παίρνεις στραβά.Δεν είμαι εναντίον τού νουκαι δεν θέλω καθόλου να τον καταστρέψεις.Θα σε ήθελα να γίνεις μια ορχήστρα.Το ίδιο μουσικό όργανο μπορεί να δημιουργήσει μια κόλαση θορύβου,αν δεν ξέρεις πώς να δημιουργήσεις μια συμφωνία,πώς να δημιουργήσεις μια σύνθεση,πώς να βάλεις τα πράγματα στη σωστή τους θέση.Το είναι σου πρέπει να είναι το υπέρτατο.Δεν υπάρχει τίποτε πέρα από αυτό.Είναι μέρος τού Θεού μέσα σου.Μπορεί να σου δώσει εκείνο που δεν μπορείνα σου δώσει ούτε ο νους ούτε η καρδιά.Θα σου δώσει σιωπή, θα σου δώσει ειρήνη, θα σου δώσει γαλήνη,θα σου δώσει μακαριότητακαι τελικά θα σου δώσει την αίσθηση τής αθανασίας.Όταν γνωρίσεις το είναι, η ζωή ανοίγει φτερά στην αιωνιότητα.Ο άνθρωπος που δεν έχει επίγνωση τού ίδιου του τού είναι,δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι αληθινά ζωντανός.Μπορεί να είναι ένας χρήσιμος μηχανισμός, ένα ρομπότ.Μέσα από τον διαλογισμό,αναζητάς το είναι σου, αυτό που πραγματικά είσαι.Μέσα από την αγάπη, μέσα από την καρδιά,μοιράζεσαι την ευτυχία σου.Αυτό είναι αγάπη:Το να μοιράζεσαι τη χαρά σου,να μοιράζεσαι το χορό σου,να μοιράζεσαι την έκσταση σου.Ο νους έχει τη δική του αποστολή στην αγορά.Όταν όμως έρχεσαι στο σπίτι,ο νους δεν πρέπει να συνεχίζει τη φλυαρία του.Όπως βγάζεις τα ρούχα τής δουλειάς σου και τα παπούτσια σου,έτσι πρέπει να πεις στο νου σου:"Τώρα ησύχασε.Αυτός εδώ δεν ο κόσμος σου."Αυτό δεν σημαίνει ότι το είναι εναντιώνεται στο νου.Στην πραγματικότητα, απλώς ξεκουράζει το νου.Στο σπίτι, με τη γυναίκα σου,με τον άντρα σου, με τα παιδιά σου,με τους γονείς σου,με τους φίλους σου δεν υπάρχει ανάγκη για νου.Υπάρχει ανάγκη για μια καρδιά που ξεχειλίζει.Αν δεν υπάρχει αγάπη που να πλημμυρίζει την κατοικία σου,δεν μπορεί ποτέ να γίνει σπίτι, παραμένει κατοικία.Και αν μπορείς να βρεις στο σπίτι σουμερικές στιγμές για να διαλογιστείς,για να βιώσεις το ίδιο σου το είναι,τότε το σπίτι υψώνεται στην υψηλότερη κορυφή και γίνεται ναός.Ο ίδιος χώρος που για το νου είναι απλώς μια κατοικία,για την καρδιά γίνεται σπίτι και για το είναι γίνεται ναός.Ο χώρος παραμένει ίδιος.Εσύ αλλάζεις.Η οπτική σου αλλάζει, οι διαστάσεις σου αλλάζουν,ο τρόπος τής κατανόησης σου αλλάζεικαι αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα.Ο άνθρωπος για να νιώθει πληρότηταθα πρέπει να έχει αυτά τα τρία σε βαθιά αρμονία ,ο νους να υπηρετεί την καρδιά,η καρδιά να υπηρετεί το είναι και το είναι να ανήκει στην ευφυΐαπου απλώνεται σε όλη την ύπαρξη...Αυτό οι άνθρωποι το έχουν ονομάσει Θεό,εγώ το λέω θεϊκότητα.Δεν υπάρχει τίποτε πάνω από αυτό.
