tag:blogger.com,1999:blog-80520342735054596402024-02-08T13:39:50.877+02:00k r y o skryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.comBlogger48125tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-6794564343987620022011-05-14T01:35:00.004+03:002011-05-15T17:12:12.903+03:00Άνθρωποι και επιλογές<!--copy and paste--><span style="color: rgb(0, 0, 0);">.</span><br /><br /><br /><br /><br /><br /><!--copy and paste--><object height="326" width="446"><param name="movie" value="http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowScriptAccess" value="always"><param name="wmode" value="transparent"><param name="bgColor" value="#ffffff"> <param name="flashvars" value="vu=http://video.ted.com/talk/stream/2011U/Blank/RicElias_2011U-320k.mp4&su=http://images.ted.com/images/ted/tedindex/embed-posters/RicElias-2011U.embed_thumbnail.jpg&vw=432&vh=240&ap=0&ti=1130&lang=gre&introDuration=15330&adDuration=4000&postAdDuration=830&adKeys=talk=ric_elias;year=2011;theme=new_on_ted_com;theme=master_storytellers;theme=a_taste_of_ted2011;event=A+Taste+of+TED2011;tag=Business;tag=storytelling;tag=transportation;&preAdTag=tconf.ted/embed;tile=1;sz=512x288;"><embed src="http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf" pluginspace="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" bgcolor="#ffffff" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" flashvars="vu=http://video.ted.com/talk/stream/2011U/Blank/RicElias_2011U-320k.mp4&su=http://images.ted.com/images/ted/tedindex/embed-posters/RicElias-2011U.embed_thumbnail.jpg&vw=432&vh=240&ap=0&ti=1130&lang=gre&introDuration=15330&adDuration=4000&postAdDuration=830&adKeys=talk=ric_elias;year=2011;theme=new_on_ted_com;theme=master_storytellers;theme=a_taste_of_ted2011;event=A+Taste+of+TED2011;tag=Business;tag=storytelling;tag=transportation;" height="326" width="446"></embed></object><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">.</span><br /><br /><br /><br /><br /><!--copy and paste--><object height="326" width="446"><param name="movie" value="http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowScriptAccess" value="always"><param name="wmode" value="transparent"><param name="bgColor" value="#ffffff"> <param name="flashvars" value="vu=http://video.ted.com/talks/dynamic/MarkBezos_2011U-medium.flv&su=http://images.ted.com/images/ted/tedindex/embed-posters/MarkBezos-2011U.embed_thumbnail.jpg&vw=432&vh=240&ap=0&ti=1096&lang=gre&introDuration=15330&adDuration=4000&postAdDuration=830&adKeys=talk=mark_bezos_a_life_lesson_from_a_volunteer_firefighter;year=2011;theme=master_storytellers;theme=new_on_ted_com;theme=a_taste_of_ted2011;event=A+Taste+of+TED2011;tag=Culture;tag=community;tag=compassion;&preAdTag=tconf.ted/embed;tile=1;sz=512x288;"><embed src="http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf" pluginspace="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" bgcolor="#ffffff" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" flashvars="vu=http://video.ted.com/talks/dynamic/MarkBezos_2011U-medium.flv&su=http://images.ted.com/images/ted/tedindex/embed-posters/MarkBezos-2011U.embed_thumbnail.jpg&vw=432&vh=240&ap=0&ti=1096&lang=gre&introDuration=15330&adDuration=4000&postAdDuration=830&adKeys=talk=mark_bezos_a_life_lesson_from_a_volunteer_firefighter;year=2011;theme=master_storytellers;theme=new_on_ted_com;theme=a_taste_of_ted2011;event=A+Taste+of+TED2011;tag=Culture;tag=community;tag=compassion;" height="326" width="446"></embed></object><br /><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">.</span><br /><br /><br /><!--copy and paste--><object height="326" width="334"><param name="movie" value="http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowScriptAccess" value="always"><param name="wmode" value="transparent"><param name="bgColor" value="#ffffff"> <param name="flashvars" value="vu=http://video.ted.com/talks/dynamic/TonyRobbins_2006-medium.flv&su=http://images.ted.com/images/ted/tedindex/embed-posters/TonyRobbins-2006.embed_thumbnail.jpg&vw=320&vh=240&ap=0&ti=96&lang=gre&introDuration=15330&adDuration=4000&postAdDuration=830&adKeys=talk=tony_robbins_asks_why_we_do_what_we_do;year=2006;theme=presentation_innovation;theme=how_the_mind_works;event=How+the+Mind+Works;tag=Business;tag=Culture;tag=Entertainment;tag=politics;tag=potential;tag=psychology;&preAdTag=tconf.ted/embed;tile=1;sz=512x288;"><embed src="http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf" pluginspace="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" bgcolor="#ffffff" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" flashvars="vu=http://video.ted.com/talks/dynamic/TonyRobbins_2006-medium.flv&su=http://images.ted.com/images/ted/tedindex/embed-posters/TonyRobbins-2006.embed_thumbnail.jpg&vw=320&vh=240&ap=0&ti=96&lang=gre&introDuration=15330&adDuration=4000&postAdDuration=830&adKeys=talk=tony_robbins_asks_why_we_do_what_we_do;year=2006;theme=presentation_innovation;theme=how_the_mind_works;event=How+the+Mind+Works;tag=Business;tag=Culture;tag=Entertainment;tag=politics;tag=potential;tag=psychology;" height="326" width="334"></embed></object><br /><br /><br /><br /><br /><div style="text-align: center;">Θα ήθελα εδώ να προσθέσω ότι αυτά τα video δεν μπήκαν εδώ με σκοπό να παραδώσουν τα "αμερικανάκια" ( δεν χρησιμοποιώ ποτέ αυτή την έκφραση και δεν μου αρέσει ) μαθήματα ζωής .... μπήκαν γιατί ήθελα να δείξω πως πολλές φορές το "καλό" δεν εκφράζεται βαρετά και ξεπλυμένα αλλά με δύναμη , με ενέργεια και με γοητεία .... κι αυτό συμβαίνει όταν αποτελεί έκφραση ανθρώπων που έχουν τη δυνατότητα να δράσουν αλλιώς αλλά επιλέγουν με συνείδηση ( και κόστος διαφόρων τύπων) να φέρουν μικρές αλλαγές στο σπίτι , στην οικογένεια και γενικότερα στον μικρόκοσμό τους ... μόνο αυτοί οι μικροί πυρήνες κατά την ταπεινή μου άποψη μπορούν να οδηγήσουν την ανθρωπότητα σε καλύτερες εποχές .... η προσωπική δράση που πηγάζει από εσωτερική ανάγκη , από αίσθηση αποστολής και σκοπού μπορεί να προστατέψει την ευγένεια από τις πολλές επιθέσεις της ειρωνικής αγένειας των καιρών μας .<br /><br />* Αν το τελευταίο video σας φαίνεται μεγάλο και κουραστικό ( καθώς η αλήθεια είναι πως ο Robbins μιλάει πολύ γρήγορα ) , μπορείτε να δείτε μόνο το κομμάτι του από το 14.16 έως το 15.42 ... αυτό το απόσπασμα είχα στο μυαλό μου όταν αποφάσισα να το βάλω εδώ μαζί με τα άλλα δυο μικρότερα .<br /></div><br /><!--copy and paste-->kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com92tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-29437926899586854872011-03-22T14:20:00.001+02:002011-03-23T01:27:40.124+02:00" Δύσκολοι καιροί "<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/-pU7eKLC7wLM/TYiuYbb9uJI/AAAAAAAABj0/G0uxJOBsetE/s1600/7683069-md.jpg"><br /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/-BuqwbJO6-yI/TYisI2kTDPI/AAAAAAAABjs/zjzp4LcER8Q/s1600/9073973-md.jpg"><br /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/-qJ4OhYueZig/TYio14Jek7I/AAAAAAAABjk/WyDPgnXVJ14/s1600/7139098-lg.jpg"><br /></a>"Δύσκολοι καιροί " λένε όλοι ...<br /><div style="text-align: center;"><br /><br /><br /><br />Φόβος .<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/-y2Z92i3GTO8/TYinVfBacuI/AAAAAAAABjM/Is4-iFYEcqE/s1600/8368819-lg.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/-y2Z92i3GTO8/TYinVfBacuI/AAAAAAAABjM/Is4-iFYEcqE/s400/8368819-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586899325299618530" border="0" /></a><br /><br /><br /><br />Με περίτεχνα λεπτοδουλεμένες σκέψεις<br />χαράζει σε άλλοτε όμορφα πρόσωπα<br />τις δικές του ευθείες γραμμές απόγνωσης .<br /><br /><br /><br />Δείχνει να βρήκε τον χώρο του<br />αυτή την εποχή<br />όπου με αποκλειστική μας ευθύνη<br />κάναμε συνώνυμες<br />τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας .<br /><br /><br /><br />Λείψαν οι καμπύλες του χαμόγελου ,<br />λείπουν οι κόκκινες φωτιές πίσω από μάτια ,<br />τώρα ψυχρό μπλε ολόγυρα<br />μετράει , υπολογίζει ,<br />προσφέρει στην αγορά<br />όλα όσα ποτέ δεν γεννήθηκαν<br />για να πουληθούν .<br /><br /><br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/-P7qMSRWjlVM/TYiijr4_J8I/AAAAAAAABiU/Zub6JxHntYQ/s1600/5209350-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 285px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-P7qMSRWjlVM/TYiijr4_J8I/AAAAAAAABiU/Zub6JxHntYQ/s400/5209350-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586894071713966018" border="0" /></a><br /><br />Πίσω και πάνω απ' όλα ένας νους<br />που κάποια στιγμή στο παρελθόν<br />του παραδώσαμε τις ζωές μας και τα όνειρα<br />της (πάντοτε) μελλοντικής ευτυχίας μας<br /><br />Του αρέσει να<br />λιώνει όλα τα άλλοθι του ρίσκου .<br />Στην εποχή των μηχανών<br />δεν έχεις δικαίωμα να νιώθεις άνθρωπος .<br /><br />Μόνο να ψάχνεις για κείνο το ενυδρείο<br />με το χλιαρό νερό και τα τέσσερα ταϊσματα τη μέρα<br />για να χωθείς "ασφαλισμένος"<br />και να βολέψεις και τα παιδιά σου .<br /><br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/-BuqwbJO6-yI/TYisI2kTDPI/AAAAAAAABjs/zjzp4LcER8Q/s1600/9073973-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-BuqwbJO6-yI/TYisI2kTDPI/AAAAAAAABjs/zjzp4LcER8Q/s400/9073973-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586904605839789298" border="0" /></a><br /><br /><br />Στις δύσκολες στιγμές<br />δραπετεύω στο χρόνο και ψάχνω την εκκίνηση ,<br />αναζητώντας το πρώτο σταυροδρόμι<br />που λοξοδρόμησα .<br /><br /><br />Αυτή τη φορά συνοδοιπόρος μου<br />ο Osho ,<br />κατά την άποψή μου<br />ο ορισμός του μη κοινωνικά<br />προγραμματισμένου ανθρώπου<br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/-EL9_8Gs1epY/TYiofG5YmKI/AAAAAAAABjc/StFJMj90mUI/s1600/osho.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 371px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-EL9_8Gs1epY/TYiofG5YmKI/AAAAAAAABjc/StFJMj90mUI/s400/osho.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586900590133811362" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο νους είναι απο τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή,</span><br /><span style="font-style: italic;">αλλά μόνο σαν υπηρέτης, όχι σαν αφέντης.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Τη στιγμή που ο νους γίνεται ο αφέντης, αρχίζουν τα προβλήματα.</span><br /><span style="font-style: italic;">Τότε ο νους αντικαθιστά το καρδιά σου, αντικαθιστά το είναι σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">σε καταλαμβάνει ολοκληρωτικά.</span><br /><br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/-K5vdGs5RbZA/TYinmnn849I/AAAAAAAABjU/A_Tnevyzxyg/s1600/10626521-lg.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 368px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-K5vdGs5RbZA/TYinmnn849I/AAAAAAAABjU/A_Tnevyzxyg/s400/10626521-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586899619666518994" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">Τότε, αντί να ακολουθεί τις εντολές σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">αρχίζει να σου δίνει εντολές.</span><br /><span style="font-style: italic;">Δεν λέω καθόλου να καταστρέψεις το νου.</span><br /><span style="font-style: italic;">Είναι το πιο εξελιγμένο φαινόμενο στην ύπαρξη.</span><br /><span style="font-style: italic;">Λέω απλώς να προσέχεις τον υπηρέτη για να μη γίνει αφέντης.</span><br /><span style="font-style: italic;">Να θυμάσαι:</span><br /><span style="font-style: italic;">Πρώτο έρχεται το είναι σου,</span><br /><span style="font-style: italic;"> δεύτερη έρχεται η καρδιά σου</span><br /><span style="font-style: italic;">και τρίτος έρχεται ο νους σου.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Αυτή είναι η ισορροπημένη προσωπικότητα</span><br /><span style="font-style: italic;">ενός αυθεντικού ανθρώπινου όντος.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο νους είναι λογικός.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Είναι εξαιρετικά χρήσιμος και μάλιστα στην αγορά</span><br /><span style="font-style: italic;">δεν μπορείς να επιβιώσεις χωρίς νου,</span><br /><span style="font-style: italic;"> πρέπει να τον χρησιμοποιείς.</span><br /><span style="font-style: italic;">Πρέπει όμως να τον χρησιμοποιείς εσύ,</span><br /><span style="font-style: italic;">όχι να σε χρησιμοποιεί αυτός.</span><br /><span style="font-style: italic;">Και η διαφορά είναι μεγάλη.</span><br /><span style="font-style: italic;">Ο νους σού έχει δώσει όλη την τεχνολογία, όλη την επιστήμη ,</span><br /><span style="font-style: italic;">αλλά ακριβώς επειδή ο νους σού έχει δώσει τόσα πολλά,</span><br /><span style="font-style: italic;">ισχυρίζεται ότι εκείνος είναι το αφεντικό τού είναι σου.</span><br /><span style="font-style: italic;">Και εκεί είναι ακριβώς που αρχίζει η βλάβη.</span><br /><span style="font-style: italic;">Έχει κλείσει εντελώς τις πόρτες τής καρδιάς σου.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η καρδιά δεν είναι χρήσιμη,</span><br /><span style="font-style: italic;">δεν έχει κανένα σκοπό να εκπληρώσει.</span><br /><span style="font-style: italic;">Είναι όπως το τριαντάφυλλο.</span><br /><span style="font-style: italic;">Ο νους μπορεί να σου δώσει ψωμί,</span><br /><span style="font-style: italic;">μα δεν μπορεί να σου δώσει χαρά,</span><br /><span style="font-style: italic;">δεν μπορεί να σε κάνει να πανηγυρίσεις τη ζωή.</span><br /><span style="font-style: italic;">Είναι πολύ σοβαρός.</span><br /><span style="font-style: italic;">Δεν μπορεί ούτε καν το γέλιο να αντέξει.</span><br /><span style="font-style: italic;">Και μια ζωή χωρίς γέλιο</span><br /><span style="font-style: italic;">πέφτει κάτω από το ανθρώπινο μέτρο.</span><br /><span style="font-style: italic;">Γίνεται απάνθρωπη,επειδή μόνο ο άνθρωπος</span><br /><span style="font-style: italic;">από ολόκληρη την ύπαρξη έχει την ικανότητα να γελάει.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Το γέλιο είναι δείγμα υψηλής ανάπτυξης τής συνειδητότητας.</span><br /><span style="font-style: italic;">Τα ζώα δεν μπορούν να γελάσουν,</span><br /><span style="font-style: italic;">τα δέντρα δεν μπορούν να γελάσουν</span><br /><span style="font-style: italic;">και οι άνθρωποι που παραμένουν εγκλωβισμένοι μέσα στο νου</span><br /><span style="font-style: italic;">- οι άγιοι, οι επιστήμονες,οι αποκαλούμενοι</span><br /><span style="font-style: italic;">μεγάλοι ηγέτες δεν μπορούν επίσης να γελάσουν.</span><br /><span style="font-style: italic;">Είναι τόσο σοβαροί!</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η σοβαρότητα είναι αρρώστια.</span><br /><span style="font-style: italic;">Είναι ο καρκίνος τής ψυχής.</span><br /><span style="font-style: italic;">Είναι καταστροφική.</span><br /><span style="font-style: italic;">Και επειδή έχουμε αφήσει τα πάντα στα χέρια τού νου,</span><br /><span style="font-style: italic;">όλη η δημιουργικότητα έχει τεθεί στην υπηρεσία τής καταστροφής.</span><br /><span style="font-style: italic;">Οι άνθρωποι πεθαίνουν από ασιτία</span><br /><span style="font-style: italic;">και ο νους επιχειρεί να συσσωρεύσει περισσότερα πυρηνικά όπλα.</span><br /><span style="font-style: italic;">Οι άνθρωποι πεινάνε και ο νους επιχειρεί να φτάσει στο φεγγάρι.</span><br /><span style="font-style: italic;">Ο νους δεν έχει απολύτως καθόλου συμπόνια.</span><br /><span style="font-style: italic;">Για τη συμπόνια, για την αγάπη, για τη χαρά,</span><br /><span style="font-style: italic;">για το γέλιο χρειάζεται να ελευθερωθεί</span><br /><span style="font-style: italic;">η καρδιά από τα δεσμά τού νου.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η καρδιά έχει υψηλότερη αξία.</span><br /><span style="font-style: italic;">Δεν έχει καμία χρησιμότητα στην αγορά,</span><br /><span style="font-style: italic;">επειδή η αγορά δεν είναι ο ναός σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">η αγορά δεν είναι το νόημα τής ζωής σου.</span><br /><span style="font-style: italic;">Η αγορά είναι η κατώτερη</span><br /><span style="font-style: italic;">από όλες τις δραστηριότητες των ανθρώπων.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο Ιησούς είχε δίκιο όταν είπε ότι ο άνθρωπος</span><br /><span style="font-style: italic;">δεν μπορεί να ζήσει μόνο με ψωμί.</span><br /><span style="font-style: italic;">Ο νους όμως μπορεί να εξασφαλίσει μόνο το ψωμί.</span><br /><span style="font-style: italic;">Μπορείς να επιβιώσεις, αλλά η επιβίωση δεν είναι ζωή.</span><br /><span style="font-style: italic;">Η ζωή χρειάζεται κάτι περισσότερο: χορό, τραγούδι, χαρά.</span><br /><br /><br /><br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/-lT2Xy-0UrI0/TYijp06TOWI/AAAAAAAABik/Rd1oOOXqUpU/s1600/2858239-lg.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 261px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-lT2Xy-0UrI0/TYijp06TOWI/AAAAAAAABik/Rd1oOOXqUpU/s400/2858239-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586895276726237538" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><br /><br />Θέλω όμως να βάλω τα πράγματα στη θέση τους.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η καρδιά πρέπει καταρχήν να ακούσει αν υπάρχει διαμάχη</span><br /><span style="font-style: italic;">ανάμεσα στο νου και την καρδιά.</span><br /><span style="font-style: italic;">Σε οποιαδήποτε διαμάχη ανάμεσα στην αγάπη και τη λογική,</span><br /><span style="font-style: italic;">ο αποφασιστικός παράγοντας δεν μπορεί να είναι η λογική, αλλά η αγάπη.</span><br /><span style="font-style: italic;">Η λογική δεν μπορεί να σου δώσει κανένα χυμό, είναι ξερή.</span><br /><span style="font-style: italic;">Είναι καλή για τους υπολογισμούς,</span><br /><span style="font-style: italic;">είναι καλή για τα μαθηματικά</span><br /><span style="font-style: italic;">και είναι καλή για την επιστημονική τεχνολογία.</span><br /><span style="font-style: italic;">Δεν είναι όμως καλή για τις ανθρώπινες σχέσεις,</span><br /><span style="font-style: italic;">δεν είναι καλή για την ανάπτυξη τού εσωτερικού σου δυναμικού.</span><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Πάνω από την καρδιά βρίσκεται το είναι σου.</span><br /><span style="font-style: italic;">Όπως ο νους είναι λογική και η καρδιά είναι αγάπη ,</span><br /><span style="font-style: italic;">έτσι και το είναι είναι διαλογισμός.</span><br /><span style="font-style: italic;">Γνωρίζεις το είναι σου όταν γνωρίσεις τον εαυτό σου.</span><br /><span style="font-style: italic;">Και γνωρίζοντας τον εαυτό σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">γνωρίζεις το ίδιο το νόημα τής ύπαρξης.</span><br /><span style="font-style: italic;">Το να γνωρίσεις το νόημα τής ύπαρξης σημαίνει ότι</span><br /><span style="font-style: italic;">φωτίζεις τα σκοτάδια τού εσωτερικού σου κόσμου.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Κι αν δεν φωτίσεις το μέσα σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">όλα τα εξωτερικά φώτα δεν έχουν καμία χρησιμότητα.</span><br /><span style="font-style: italic;">Αν μέσα σου υπάρχει μόνο σκοτάδι, αβυσσαλέο σκοτάδι,</span><br /><span style="font-style: italic;">έλλειψη συνειδητότητας, τότε όλες σου οι πράξεις</span><br /><span style="font-style: italic;">θα έρχονται από εκείνο το σκοτάδι, από εκείνη την τυφλότητα.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Έτσι, όταν λέω κάτι εναντίον τού νου, μην το παίρνεις στραβά.</span><br /><span style="font-style: italic;">Δεν είμαι εναντίον τού νου</span><br /><span style="font-style: italic;">και δεν θέλω καθόλου να τον καταστρέψεις.</span><br /><span style="font-style: italic;">Θα σε ήθελα να γίνεις μια ορχήστρα.</span><br /><span style="font-style: italic;">Το ίδιο μουσικό όργανο μπορεί να δημιουργήσει μια κόλαση θορύβου,</span><br /><span style="font-style: italic;">αν δεν ξέρεις πώς να δημιουργήσεις μια συμφωνία,</span><br /><span style="font-style: italic;">πώς να δημιουργήσεις μια σύνθεση,</span><br /><span style="font-style: italic;">πώς να βάλεις τα πράγματα στη σωστή τους θέση.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Το είναι σου πρέπει να είναι το υπέρτατο.</span><br /><span style="font-style: italic;">Δεν υπάρχει τίποτε πέρα από αυτό.</span><br /><span style="font-style: italic;">Είναι μέρος τού Θεού μέσα σου.</span><br /><span style="font-style: italic;">Μπορεί να σου δώσει εκείνο που δεν μπορεί</span><br /><span style="font-style: italic;">να σου δώσει ούτε ο νους ούτε η καρδιά.</span><br /><span style="font-style: italic;">Θα σου δώσει σιωπή, θα σου δώσει ειρήνη, θα σου δώσει γαλήνη,</span><br /><span style="font-style: italic;">θα σου δώσει μακαριότητα</span><br /><span style="font-style: italic;">και τελικά θα σου δώσει την αίσθηση τής αθανασίας.</span><br /><span style="font-style: italic;">Όταν γνωρίσεις το είναι, η ζωή ανοίγει φτερά στην αιωνιότητα.</span><br /><span style="font-style: italic;">Ο άνθρωπος που δεν έχει επίγνωση τού ίδιου του τού είναι,</span><br /><span style="font-style: italic;">δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι αληθινά ζωντανός.</span><br /><span style="font-style: italic;">Μπορεί να είναι ένας χρήσιμος μηχανισμός, ένα ρομπότ.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Μέσα από τον διαλογισμό,</span><br /><span style="font-style: italic;">αναζητάς το είναι σου, αυτό που πραγματικά είσαι.</span><br /><span style="font-style: italic;">Μέσα από την αγάπη, μέσα από την καρδιά,</span><br /><span style="font-style: italic;">μοιράζεσαι την ευτυχία σου.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Αυτό είναι <span style="color: rgb(204, 0, 0);">αγάπη</span>:</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Το να μοιράζεσαι τη χαρά σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">να μοιράζεσαι το χορό σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">να μοιράζεσαι την έκσταση σου.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο νους έχει τη δική του αποστολή στην αγορά.</span><br /><span style="font-style: italic;">Όταν όμως έρχεσαι στο σπίτι,</span><br /><span style="font-style: italic;">ο νους δεν πρέπει να συνεχίζει τη φλυαρία του.</span><br /><span style="font-style: italic;">Όπως βγάζεις τα ρούχα τής δουλειάς σου και τα παπούτσια σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">έτσι πρέπει να πεις στο νου σου:</span><br /><span style="font-style: italic;">"Τώρα ησύχασε.</span><br /><span style="font-style: italic;">Αυτός εδώ δεν ο κόσμος σου."</span><br /><span style="font-style: italic;">Αυτό δεν σημαίνει ότι το είναι εναντιώνεται στο νου.</span><br /><span style="font-style: italic;">Στην πραγματικότητα, απλώς ξεκουράζει το νου.</span><br /><span style="font-style: italic;">Στο σπίτι, με τη γυναίκα σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">με τον άντρα σου, με τα παιδιά σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">με τους γονείς σου,με τους φίλους σου</span><br /><span style="font-style: italic;"> δεν υπάρχει ανάγκη για νου.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Υπάρχει ανάγκη για μια καρδιά που ξεχειλίζει.</span><br /><span style="font-style: italic;">Αν δεν υπάρχει αγάπη που να πλημμυρίζει την κατοικία σου,</span><br /><span style="font-style: italic;">δεν μπορεί ποτέ να γίνει σπίτι, παραμένει κατοικία.</span><br /><span style="font-style: italic;">Και αν μπορείς να βρεις στο σπίτι σου</span><br /><span style="font-style: italic;">μερικές στιγμές για να διαλογιστείς,</span><br /><span style="font-style: italic;">για να βιώσεις το ίδιο σου το είναι,</span><br /><span style="font-style: italic;">τότε το σπίτι υψώνεται στην υψηλότερη κορυφή και γίνεται ναός.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο ίδιος χώρος που για το νου είναι απλώς μια κατοικία,</span><br /><span style="font-style: italic;">για την καρδιά γίνεται σπίτι και για το είναι γίνεται ναός.</span><br /><span style="font-style: italic;">Ο χώρος παραμένει ίδιος.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Εσύ αλλάζεις.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η οπτική σου αλλάζει, οι διαστάσεις σου αλλάζουν,</span><br /><span style="font-style: italic;">ο τρόπος τής κατανόησης σου αλλάζει</span><br /><span style="font-style: italic;">και αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο άνθρωπος για να νιώθει πληρότητα</span><br /><span style="font-style: italic;">θα πρέπει να έχει αυτά τα τρία σε βαθιά αρμονία ,</span><br /><span style="font-style: italic;">ο νους να υπηρετεί την καρδιά,</span><br /><span style="font-style: italic;">η καρδιά να υπηρετεί το είναι και το είναι να ανήκει στην ευφυΐα</span><br /><span style="font-style: italic;">που απλώνεται σε όλη την ύπαρξη...</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Αυτό οι άνθρωποι το έχουν ονομάσει Θεό,</span><br /><span style="font-style: italic;">εγώ το λέω θεϊκότητα.</span><br /><span style="font-style: italic;">Δεν υπάρχει τίποτε πάνω από αυτό.</span><br /><br /><br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/-qJ4OhYueZig/TYio14Jek7I/AAAAAAAABjk/WyDPgnXVJ14/s1600/7139098-lg.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 266px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-qJ4OhYueZig/TYio14Jek7I/AAAAAAAABjk/WyDPgnXVJ14/s400/7139098-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586900981311771570" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /></div><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><embed src="http://assets.mixpod.com/swf/mp3/mff-stick.swf?myid=74928915&path=2011/01/05" quality="high" wmode="transparent" flashvars="mycolor=111111&mycolor2=99CCCC&mycolor3=FFFFFF&autoplay=true&rand=0&f=4&vol=100&pat=0&grad=false" name="myflashfetish" salign="TL" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" style="visibility: visible; width: 219px; height: 35px;" border="0" height="35" width="219"></embed>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com47tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-11822974484844110222010-10-11T13:40:00.020+03:002011-01-18T21:12:29.799+02:00Προσευχή<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TSSqZUE9GkI/AAAAAAAABfk/tV8enhC8KQs/s1600/6165307-md.jpg"><br /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TSSpscvhIFI/AAAAAAAABfc/lYsernnMfFM/s1600/6169650-md.jpg"><br /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">.</span><br /><br /><br /><br /><br />Ένα με τη γή από κάτω μου , θεέ μου<br /><br />Ένα με τον πάνωθέ μου ουρανό<br /><br />Ένα με τους σπόρους που φυτεύω θεέ μου<br /><br />Ένα με τις καρδιές που αγαπώ<br /><br /><br /><br /><br />Τη στάχτη μου , χώμα κάνε θεέ μου<br /><br />Και την ανάσα μου αγέρα<br /><br />Τη λαγνεία μου , αγάπη κάνε θεέ μου<br /><br />Και ζωή το θάνατό μου .<br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;font-size:180%;" ><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"></span></span></span><br /></div><a href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TSSqZUE9GkI/AAAAAAAABfk/tV8enhC8KQs/s1600/6165307-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 260px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TSSqZUE9GkI/AAAAAAAABfk/tV8enhC8KQs/s400/6165307-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5558755191944976962" border="0" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TLL9ObI8icI/AAAAAAAABds/oV7v7rCSsN8/s1600/1224143-lg.jpg"><br /></a><br /><br /><br /><br /><br /><div style="text-align: center;">Τη βρήκα σ ένα βιβλίο επιστημονικής<br /></div><div style="text-align: center;">φαντασίας του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%AC%CE%B9%CE%B2_%CE%9C%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CF%81">Clive Barker</a>.<br /><br /><br /><br /><br />Ο Barker είναι θα έλεγα λίγο περίεργος συνοδοιπόρος ,<br />πάντα "αιρετικός" ότι κι αν σημαίνει σήμερα αυτή η λέξη .<br />πάντα προκλητικός στα φανταστικά<br />"ταξίδια" του πέρα από τις πέντε αισθήσεις .<br /><br /><br /><br />Σε κάποια άλλη εποχή φαντάζομαι ότι θα μπορούσε<br />να προκαλέσει (για τα βιβλία και τα πιστεύω του) ,<br />έκτακτη γενική συνέλευση οικουμενικής συνόδου<br />και νομίζω ότι αν ήταν στο χέρι κάποιων<br />ο θάνατος της Υπατίας<br />θα θεωρούνταν γαλήνιος απέναντι στον δικό του .<br /><br /><br /><br />Όμως εδώ στάθηκε με σεβασμό ... δεν ξέρω αν τη βρήκε ή<br />αν την έγραψε ο ίδιος , πάντως την τοποθέτησε<br />σ ένα κιτρινισμένο από τα χρόνια χαρτί ,<br />σφηνωμένη ανάμεσα στο πλαίσιο και στο τζάμι<br />σε κορνίζα φωτογραφίας αγαπημένων απόντων .<br /><br /><br />"Υπήρχε κάτι παρήγορο , ανακουφιστικό στο<br />απλοϊκό μήνυμα αυτής της προσευχής ... η ελπίδα που εξέφραζε<br />για ενότητα και αλλαγή "<br /><br />... η ελπίδα που πάντα θα συνοδεύει<br />το ανθρώπινο είδος , όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεται<br />ο καθένας μας .<br /><br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TLL80PESKiI/AAAAAAAABdk/jJ1T01OhtxA/s1600/3858201-lg.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TLL80PESKiI/AAAAAAAABdk/jJ1T01OhtxA/s400/3858201-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5526757667064916514" border="0" /></a><br /><br />Μου έκανε κι εμένα κλικ και θέλησα να την βάλω εδώ ...<br />να σας πω τη δική μου αλήθεια ,<br />δεν μου φαίνεται και τόσο απλοική ,<br />δεν νομίζω ότι χρειάζονται ακροβασίες λέξεων<br />για να πεις το ουσιαστικό .... ούτε για να το αιτηθείς ,<br />στον φορέα της προσωπικής σου πίστης .<br /><br /><br />Μοιάζει με κείνα τα μικρά λεκτικά σύμβολα<br />που από σεβασμό αφήνονται αυτούσια<br />στο πέρασμα του χρόνου ,<br />αμόλυντα από υποκειμενικές προσθέσεις και επεξεργασίες ,<br />μεταφέρουν καθάριο το αρχικό μήνυμα<br />δημιουργώντας σημεία αναφοράς .<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com66tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-79640795552207407822010-10-06T00:23:00.007+03:002010-10-06T00:58:31.102+03:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TKueMqsodaI/AAAAAAAABcU/pz1eSjUU5L8/s1600/3804458-md.jpg"><br /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TKuddqJ8agI/AAAAAAAABcE/cyrYwD17jPE/s1600/5422364-md.jpg"><br /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TKuctbpPUhI/AAAAAAAABb8/j9z3WPApXn4/s1600/3804458-md.jpg"><br /></a><br /><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">Σσσσ , άφησε σε παρακαλώ τη σιωπή να ακουστεί .... </span></span></span> <span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" ><br /><br /><br />Μπορείς άραγε να την ακούσεις ? το δοκίμασες ποτέ ? </span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><br /><br /><br /></span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >Μη βιάζεσαι , κάνε μια παύση , η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι ξοδεύεσαι αθόρυβα </span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >χωρίς να το καταλαβαίνεις .... δεν οδηγεί πουθενά ο δρόμος που διασχίζεται βιαστικά </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >.... δεν το βλέπεις ότι τρέχεις να προλάβεις αυτά που αφήνεις πίσω σου ?</span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >Χαλάρωσε σε παρακαλώ , πάρε μια βαθιά αναπνοή και κλείσε τα μάτια , "δες" με τα </span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >μάτια κλειστά μια φορά .... κατέβασε το διακόπτη των αισθήσεων κι αφουγκράσου το </span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >σκοτάδι .... μη φοβάσαι , δεν είναι πραγματικό σκοτάδι , η ύπαρξη σου το ζωντανεύει .... </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >αυτό το σκοτάδι αν καταφέρεις να το μετουσιώσεις μπορεί να δώσει χρώμα στις </span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >εμπειρίες που έρχονται .... αν καταφέρεις να εξημερώσεις τη ματιά σου απέναντι του .</span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >Σε κάθε περίπτωση αυτό που μπορώ εγώ να σου υποσχεθώ είναι ότι δεν θα πάθεις </span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >τίποτε σε βάθος χρόνου , το πολύ πολύ να θυμηθείς κάτι παλιό κι αγαπημένο , κάτι </span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >που αναπαύεται σε μια πηγή που γνώριζες κάποτε .... μη φοβάσαι λοιπόν ..... πόσο </span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >μπορεί να πονέσει μια αγαπημένη ενθύμηση ελπίδας ?<br /><br /><br /><br /></span><span style="font-size:100%;"><a style="color: rgb(255, 255, 255);" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TKueMqsodaI/AAAAAAAABcU/pz1eSjUU5L8/s1600/3804458-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 377px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TKueMqsodaI/AAAAAAAABcU/pz1eSjUU5L8/s400/3804458-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524683308357154210" border="0" /></a></span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" ><br /><br /></span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >Άνοιξε μια μικρή ρωγμή στο ποτάμι του χρόνου και κρύψου λίγο εκεί να ξαποστάσεις </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >.... έχεις δικαίωμα να ξαποστάσεις , φαντάζομαι ότι δεν σου το πε ποτέ κανείς αυτό </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >..... χάρισε για σήμερα τη δόξα του νικητή σε κάποιον άλλο ιδρωμένο δρομέα </span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >παράλληλου κόσμου κι άσε την ενέργεια που θα σε τυλίξει να σου ψιθυρίσει το μυστικό </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >της ..... θα καταλάβεις ότι μονο αυτή ξέρει μυστικά , όλα τα άλλα που σου είπαν ήταν </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >πάντοτε γνωστά .... άνοιξε κι εσύ την καρδιά σου και μίλησε στον καλύτερο ακροατή </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >που θα μπορούσες ποτέ να έχεις .... μίλησε για τα όνειρά σου , για τον Έρωτα , για τις </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >επιθυμίες και τις προσδοκίες σου .... ειδικά γι αυτές τις τελευταίες εδώ υπάρχουν οι </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >καλύτερες συνταγές για την διαχείρησή τους .... κάθε προσδοκία θα μπορούσε να </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >λιώσει μ αυτή την οπτική ..... όμως δεν συμβαίνει...τουλάχιστον σε μένα , μπορώ να </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >ομολογήσω εδώ αυτή μου την “έλλειψη” .</span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><br /><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >Όχι , δεν πιστεύω ότι πεθαίνουν οι προσδοκίες αν μείνουν για λίγο νηστικές ... καμμιά </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >φορά με εκνευρίζουν αφάνταστα , όμως ταυτόχρονα τις σέβομαι .... έχει κυκλοφορήσει </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >το είναι μου μέσα σε προσδοκίες άλλων και πάντα ένιωθα να με τιμάει εκείνη η λάμψη </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >των ματιών πίσω από το κάλεσμα μιας ψυχής .... οι δικές μου όμως, τις πιο πολλές </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >φορές, με πονούσαν κερνώντας με στο τέλος απογοήτευση .... η συνταγή λέει να </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >επιθυμείς χωρίς να προσδοκάς , να θέλεις αλλά μέχρι να συμβεί το ποθητό να δίνεις χώρο στη ζωή και στην απόλαυσή της ..... μ αυτή την κλειδαριά της (περιοδικής) συνείδησης προσπαθώ να τις έχω κλεισμένες στο σεντούκι τους .<br /><br /><br /><br /> Δεν τα καταφέρνω , δεν μπορώ να τις διαχειριστώ , αν θέλεις δώσε μου το άλλοθι της ανθρώπινης αδυναμίας που τόσο αγαπάνε οι θεοί .... αν τις αφήσεις να κυκλοφορούν γύρω σου συνήθως δεν αφήνουν τίποτε όρθιο .... πάντα αχόρταγες τρώνε το παρόν , μασουλάνε συνεχώς στιγμές που γεννήθηκαν για να λάμψουν για σένα , ποτίζουν το χώρο με την αίσθηση του ανικανοποίητου ...... η μόνη περιουσία μας είναι αυτές οι μη αποθηκεύσιμες στιγμές κι εμείς τις θυσιάζουμε στο βωμό μιας αόριστης μελλοντικής πληρότητας ... θα έλεγες ότι είναι κρίμα αλλά από την άλλη όλα τα κρίματα είναι τόσο ανθρώπινα , μπορούμε λοιπόν να τα αποδεχτούμε στο πλαίσιο τής αποδοχής τής ανθρώπινης φύσης μας .... έτσι κερδίζεται κι εκείνο το χαμόγελο προς τον ουρανό , σε κείνο τον καλό κύριο που ασχολείται με τις ζωές μας και που ενίοτε δείχνει υπερβολικό χιούμορ στις αιτήσεις μας .</span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" ><br /><br /><br /><br /><br />Προσδοκώ λοιπόν και ως άνθρωπος δεν ντρέπομαι να το δηλώνω .... προσδοκώ κατά βάση ισορροπία, προσδοκώ πολλά ...... και προσδοκώ , συν τοις άλλοις, ανάσταση όλων των τυχόν συναισθηματικά νεκρών και ζωή πληρότητας παρόντος .</span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >Θα κλείσω εδώ ελπίζοντας να μην σε κούρασα αγαπητέ μου αναγνώστη .... ελπίζω να </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >μου συγχωρέσεις την εισαγωγή μου που ένας από τους σκοπούς της ήταν να σου </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >αποσπάσω την προσοχή κι έτσι να φτάσεις στο σημείο να διαβάσεις μέχρι εδώ :) .... </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >μπορείς τώρα ελεύθερα να ανοίξεις τον χρωματιστό διακόπτη των αισθήσεων , να </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >“κοιτάξεις” γύρω σου και να χαμογελάσεις στην ύπαρξη και τα δώρα της . :) </span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >ΥΓ τα χαμόγελα του κειμένου ΔΕΝ είναι ειρωνικά :)</span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:100%;" >Οι σκέψεις μου περί προσδοκίας γεννήθηκαν μετά την ανάγνωση ενός <a href="http://pavlidoykakia.blogspot.com/2010/10/blog-post_05.html">ποιήματος</a> της Κάκιας...αναρωτιέμαι αν μπορεί έτσι απλά η συμπεριφορά του "άλλου" να οδηγήσει μια δική μας προσδοκία στην ανυπαρξία . </span><br /><br /><br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TKuddqJ8agI/AAAAAAAABcE/cyrYwD17jPE/s1600/5422364-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 260px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TKuddqJ8agI/AAAAAAAABcE/cyrYwD17jPE/s400/5422364-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524682500757809666" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com85tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-25469352831210433002010-09-23T11:59:00.001+03:002010-09-23T12:04:51.991+03:00Καλό φθινόπωρο !!!<div style="text-align: center;"><br /><br /><br /><br /><br /><br /><object width="640" height="505"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/ACWdB7QX_F8?fs=1&hl=el_GR&rel=0&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/ACWdB7QX_F8?fs=1&hl=el_GR&rel=0&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="640" height="505"></embed></object><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com55tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-84407824672298928832010-09-16T23:40:00.028+03:002010-09-19T02:29:01.955+03:00Παίζω με ότι αγαπώ !!!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJTAJqchvYI/AAAAAAAABbI/kqx8EUCesvg/s1600/102.JPG"><br /></a><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJK4zv4ASoI/AAAAAAAABa4/ovQC04lZPC4/s1600/114.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 233px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJK4zv4ASoI/AAAAAAAABa4/ovQC04lZPC4/s400/114.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5517675692646484610" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><br />Όλη η γειτονιά ενθουσιάστηκε με το καινούριο παιχνίδι που έσπασε ρεκόρ αναρτήσεων .... μας αρέσει να δηλώνουμε τελικά τα πράγματα που αγαπάμε , ίσως μας αρέσει να ακούμε τον εαυτό μας να το λέει , κάπως σαν να τα ξορκίζουμε να παραμείνουν δίπλα μας .... η ζωή μας είναι μια ζυγαριά , από την μια όλα εκείνα τα στενάχωρα "πρέπει" στους ρόλους που καλούμαστε να φέρουμε σε πέρας , από την άλλη κάθε τι αγαπημένο που μας ισορροπεί και μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε .<br /><br /></div><div style="text-align: center;"><br />Καλεσμένος κι εγώ λοιπόν από αρκετούς φίλους ....την <a href="http://redtalisker.blogspot.com/">Talisker</a> , τον <a href="http://a-kakies.blogspot.com/">Οδοιπόρο</a> , την <a href="http://kovovoltes.blogspot.com/">kovovoltes</a> και την <a href="http://kayadesigner.blogspot.com/">kaya</a> (και ίσως από κάποιον άλλο φίλο που δεν αντιλήφθηκα κι ας με συγχωρέσει ), αποφάσισα να συμμετέχω και να φέρω εδώ τα δικά μου αγαπημένα πριν έρθουν τα Χριστούγεννα κι έχετε ξεχάσει όλοι σε ποιο παιχνίδι αναφέρομαι . :)<br /><br /><br />Ας ξεκινήσω λοιπόν τάχιστα για να μην σας καθυστερώ ......<br /><br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJTAJqchvYI/AAAAAAAABbI/kqx8EUCesvg/s1600/102.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 289px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJTAJqchvYI/AAAAAAAABbI/kqx8EUCesvg/s400/102.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5518246715680996738" border="0" /></a><br /><br /><br />1 . Μου αρέσει και αγαπώ το "παιχνίδι" της ζωής ... δεν είναι τίποτε περισσότερο η ζωή μας , ένα μεγάλο Παιχνίδι που δεν ξέρουμε ποιος μας έβαλε να παίξουμε , ούτε το πότε θα το εγκαταλείψουμε ..... το μεγάλο αυτό παιχνίδι διαιρείται σε επιμέρους μικρότερα παιχνίδια (άλλοτε ευχάριστα και άλλοτε δυσάρεστα) , το καθένα με τη δική του σημασία .... αυτό που δεν μπορεί κανείς να μας πάρει είναι η στάση μας απέναντι στα πράγματα , με άλλα λόγια ο προσωπικός τρόπος παιχνιδιού μας .<br /><br /><br />Μάλιστα σκέφτηκα με την ευκαιρία αυτή να φέρω ένα παράδειγμα και να κάνω μια (ελπίζω) μικρή παρένθεση εδώ .... θα μου επιτρέψετε λοιπόν να σας βάλω να παίξετε ένα τέτοιο επιμέρους παιχνίδι που θα το ονομάσω αρχικά "βρες τα όμοια " κι αργότερα θα του αλλάξω όνομα .....το γιατί θα το καταλάβετε στην πορεία :)<br /><br />Δύο στήλες λοιπόν κι από 3 link η καθεμιά ..πατάτε πρώτα αριστερά και μετά τυχαία σε κάποιο δεξιά .... ψάχνουμε το όμοιο.... άντε , εύκολο είναι ..<br /><br /><br /><br /><a href="http://alloena.blogspot.com/2007_05_01_archive.html">Α</a>--------------------<a href="http://enaspaliatsos.blogspot.com/2010/09/blog-post_07.html">1</a><br /><br /><br /><a href="http://labyrinthofsoul.blogspot.com/2009/12/hapiness-is-like.html">Β </a>-------------------<a href="http://enaspaliatsos.blogspot.com/2010/08/blog-post.html">2</a><br /><br /><br /><a href="http://kryos-gr.blogspot.com/2009/07/blog-post.html">Γ </a>-------------------<a href="http://enaspaliatsos.blogspot.com/2010/08/blog-post_07.html">3</a><br /><br /><br /><br />Για όσους βαριούνται και ανυπομονούν , η σωστή λύση είναι Α - 2 , Β - 3 , Γ - 1 ..... και τώρα θα αλλάξουμε το όνομα του παιχνιδιού και θα το ονομάσουμε "βρες το στον παλιάτσο " ..... γιατί ο κύριος δεν αντιγράφει μόνο ολόκληρες αναρτήσεις , κάνει και συρράψεις, κολάζ παραγράφων και αντιγραφές φράσεων ( εντάξει οι απλές λέξεις δεν έχουν copywright ) .... όπως θα δείτε <a href="http://enaspaliatsos.blogspot.com/2010/08/blog-post_28.html">εδώ </a>η τρίτη και τέταρτη παράγραφος είναι η τελευταία παράγραφος <a href="http://anastasia.pblogs.gr/2008/05/klepsydra-ta-heria-soy-sth-siwph.html">αυτού</a> του κειμένου της Αναστασίας .... και μάλιστα έχει ντύσει τη δική του και με όμορφη αφιέρωση ...... " το τελευταίο κείμενο ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ .............. " .<br /><br /><br />Νομίζω ότι αν ψάξετε εκεί , όλο και κάτι δικό σας θα ανακαλύψετε .... ο κύριος δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει στο mail που του έστειλα και του ζητούσα να επανορθώσει και τουλάχιστον να βάλει την πηγή εκ των υστέρων .... στο δικό μου κείμενο διάλεξε κομμάτια ( maya μου που δεν μπόρεσες τότε , πήγαινε εκεί να διαβάσεις την περίληψη :)) , άλλαξε την αφήγηση από τρίτο πρόσωπο σε πρώτο και έβαλε την ανάρτηση σ αυτές με την ετικέτα "σκέψεις" ..... υπάρχουν αναρτήσεις του με την ετικέτα "αντιγραφές" αλλά εκεί έχει αναρτήσει "επώνυμες" , ευτυχώς δεν έφτανε το θράσος του μέχρι το σημείο να οικειοποιηθεί την "ασκητική" του Καζαντζάκη .<br /><br /><br /><br />Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με το να ταξιδεύει ένα δικό μου κείμενο ανώνυμα στις λεωφόρους του διαδικτύου , άλλωστε έτσι γράφω , ανώνυμα μ ένα μικρούλι ψευδώνυμο .... και κατά κάποιο τρόπο αισθάνομαι ότι είναι τιμή μου να αγγίξουν δικές μου λέξεις κάποιον τόσο πολύ ώστε να τις νιώθει ως δικό του κομμάτι .... δεν γουστάρω όμως ο οποιοσδήποτε και δίχως να με ρωτήσει να πουλάει μούρη εδώ δίπλα μου με κίνδυνο να χαρακτηριστώ εγώ αντιγραφέας δικός του .... γιατί όλο αυτό γίνεται εσκεμμένα , δεν στοιχίζει ούτε σε κόπο ούτε σε χρόνο να βάλεις εκεί στο τέλος το όνομα αυτού που μπήκε στη διαδικασία να εκφράσει την ψυχή του ... απλά και μόνο από ευαισθησία για να τον προστατέψεις από την κατηγορία που ανέφερα πριν .... έχουμε πήξει στους δήθεν ευαίσθητους , στο ψεύτικο , στο είδωλο , φτάνει πια "φίλε" μου ..... φτιάξε κάτι δικό σου , θα σου κάνει καλό ..... αυτό είναι το όμορφο του blogging , η έκφραση , τα υπόλοιπα υπηρετούν σκοπιμότητες .<br /><br /><br /><br />Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν γιατί σας κούρασα ( το ξέρω ) και για να ξαναμπώ στο πνεύμα του αρχικού παιχνιδιού , θα πω και πάλι την πρώτη μου αγάπη χαμογελώντας :) .... την αγάπη μου για τη ζωή και για τα όσα αυτή φέρνει .... κατά μια έννοια δεν έχουμε τίποτε άλλο εκτός από αυτή τη συμμετοχή ( και την ευθύνη που κουβαλάει , φίλε μου ) .<br /><br /><br /><br />2 . Αγαπάω να με αγαπούν αγαπημένα πρόσωπα .... να βλέπω στα μάτια τους αγάπη , να την αισθάνομαι στο πετσί μου , να θέλω να τους προσφέρω , να νιώθω ότι αξίζει το να δίνομαι .... δεν είναι εύκολο να έχεις τέτοιους ανθρώπους δίπλα σου .... αν έχεις διάθεση , λένε, μπορείς να "φτιάξεις" εσύ μερικούς τέτοιους με τη δική σου συμπεριφορά .... έτσι λένε , εγώ ομολογώ ότι δυσκολεύομαι :)<br /><br /><br /><br />3 . Αγαπώ τους <i><i><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:Times,'Times New Roman',serif;">"Τους σταθερούς, ζεστούς, καλλιεργημένους, ευγενικούς και δοτικούς ανθρώπους!!! </span></span></i></i></i>" ( κλεμμένο από την Talisker :) ) .... Καλά Ελένη μου , μη βαράς , το ξέρω ότι έχεις και το Νο 2 αλλά τι να κάνω που αγαπάμε τα ίδια πράγματα ? :) ..... μου αρέσουν λοιπόν οι άνθρωποι που έχουν καθάριο βλέμμα χωρίς δεύτερες σκέψεις από πίσω ( αυτό κλεμένο από την kovovoltes , εδώ όμως έχω ζητήσει και την άδεια ) :)<br /><br /><br /><br />4 . Αγαπώ πολύ τις συζητήσεις με τους ανθρώπους του Νο 3 ..... συζητήσεις με ενσυναίσθηση που μπορούν να πάνε σε βάθος , με αλληλοκατανόηση και συναισθηματική φροντίδα ..... εκεί που ο χρόνος χάνεται και η επικοινωνία γεμίζει την ατμόσφαιρα με κείνο το αδιόρατο υλικό που κάνει τις ενεργειακά φορτισμένες λέξεις να γίνονται κατανοητές .<br /><br /><br /><br /><br />5. Αγαπώ να παίζω με τα αντίθετα ..... να κρυώνω για να απολαμβάνω μετά κάθε μορφής ζεστασιά που θα βρεθεί στον δρόμο μου , να διψάω για να ευχαριστιέμαι εκείνο το ποθητό δροσερό νερό , να κουράζομαι τόσο ώστε να λιώνω όταν θα ξαπλώσω επιτέλους στο κρεβάτι μου ..... δεν μου αρέσει να ζω σε "ιδανικές συνθήκες" θερμοκρασίας και υγρασίας συνεχώς ... ούτε να ταίζομαι σε τακτά χρονικά διαστήματα .... μου αρέσει η ελεγχόμενη ταλαιπωρία , σε κάνει να νιώθεις πιο ζωντανός και δίνει χρώμα στην καθημερινότητα .... άσε που ο χρόνος κυλάει πιο αργά .... μείνε νηστικός και θα δεις ότι στην δεύτερη μέρα θα συμπιεστεί χρόνος βδομάδας . :)<br /><br /><br /><br />6. Αγαπώ το διάβασμα .... ψυχολογία , φιλοσοφία , μεταφυσική , καλή επιστημονική φαντασία μετρημένη σε καντάρια φαντασιοπληξίας .... διαβάζω ανάλογα το ύφος του συγγραφέα , δεν μου αρέσουν οι δάσκαλοι που κάθονται σε θρόνους ούτε οι ξερόλες ...μου αρέσουν όσοι αυτοσαρκάζονται , όσοι αμφισβητούν , όσοι έχουν την λάμψη του αναζητητή στα μάτια τους .... όσοι λένε την άποψή τους χωρίς διάθεση να πείσουν , όσοι συζητούν τις επιφυλάξεις τους απέναντι στις πεποιθήσεις τους ..... σε τέτοια θέματα κανείς δεν είναι σε θέση να "ξέρει" , μόνο να υποθέτει .<br /><br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJK3vl_nXWI/AAAAAAAABaw/vB8CeC8Hlps/s1600/DSC00321.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJK3vl_nXWI/AAAAAAAABaw/vB8CeC8Hlps/s400/DSC00321.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5517674521762946402" border="0" /></a><br /><br />7 . Αγαπώ πολύ πολύ το νερό σε κίνηση .... τη βροχή ( όσο πιο δυνατή τόσο καλύτερα ) , το κύμα ( να βρίσκομαι στην ξηρά όμως και να μην πρόκειται για τσουνάμι ) , τα ποτάμια ( πάλι να βρίσκομαι έξω , εκτός κι αν είμαι εξπέρ στο καγιάκ που δεν είμαι ) .... ακόμη καλύτερα όλα αυτά με την απαραίτητη δόση ομίχλης , σκοτεινιάς κτλ κτλ .... ο δυνατός ήλιος ακόμη κι αν παιζει με τα σύννεφα στον ουρανό , μειώνει τα ποσοστά ευχαρίστησής μου με δραματικό τρόπο ( όχι , δεν μεγαλώνουν τα δόντια μου στην πανσέληνο )<br /><br /><br /><br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJK3CwY1lMI/AAAAAAAABao/mc5g2gJUwi8/s1600/DSC00245.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJK3CwY1lMI/AAAAAAAABao/mc5g2gJUwi8/s400/DSC00245.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5517673751458976962" border="0" /></a><br /><br /><br />8 . Αγαπώ τα φυτά μου , είναι απίστευτα ζωντανά και προσαρμοστικά .... κινούνται υπέροχα , κάνουν άμυνες όταν χρειάζεται , επιτίθενται όταν χρειάζεται , οργανώνονται .... απλώς ο χρόνος τους δεν μπορεί να ταιριάξει με τον δικό μας και κάνει να φαίνεται στα μάτια μας πολύ πολύ αργή η κινησή τους .... φανταστείτε μια τίγρη σε slow motion , ακίνδυνη αλλά πάντα όμορφη και πάντα ζωντανή .... μου αρέσει να τα περιποιούμαι , να τα φροντίζω , να τα πολλαπλασιάζω ...να παίζω με τα χώματα , να φυτεύω σπόρους , να γίνομαι κοινωνός του θαύματος της δημιουργίας .<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJKzQiFjWdI/AAAAAAAABaQ/DBR_jHZcigs/s1600/126.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJKzQiFjWdI/AAAAAAAABaQ/DBR_jHZcigs/s400/126.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5517669590091651538" border="0" /></a><br /><br /><br />9. Αγαπώ τον προσωπικό μου χώρο , τη φωλιά μου .... εκεί που θα χαθώ απ όλα όταν νιώσω την ανάγκη , εκεί που θα γεμίσουν οι μπαταρίες μου , εκεί που θα απολαύσω τη σιωπή και την ησυχία .<br /><br /><br /><br />10 . Αγαπώ την φωτογραφία σαν αποτύπωση συναισθημάτων και στιγμών .... δεν με ενδιαφέρει και τόσο η τεχνολογία της καθώς αλλάζουν οι εποχές όσο αυτή καθαυτή ο αποτύπωση .... έχω πολύ αγαπημένες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν με φτηνά κινητά , κυνηγάω την εικόνα που περνάει και χάνεται .... σε αυτή την ανάρτηση οι λίγες φωτογραφίες δικές μου .... ελπίζω να σας αρέσουν .<br /><br /><br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJKy8soWfcI/AAAAAAAABaI/6a4He1jL50w/s1600/118.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TJKy8soWfcI/AAAAAAAABaI/6a4He1jL50w/s400/118.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5517669249324580290" border="0" /></a><br />Θα καλέσω με τη σειρά μου όλους όσους δεν έχουν παίξει και έχουν τη διάθεση ..... στα παιχνίδια λέμε , ναι ... με χαμόγελο πάντα :)<br /><br /><br /><span style="color: rgb(204, 0, 0);">update 1</span><br /><br /><br />Σήμερα το πρωί και μετά από την δημοσίευση της ανάρτησης πήρα δυο mail<br />απο τον "παλιάτσο" .... δεν τον ρώτησα αλλά αποφάσισα να τα βάλω εδώ ως αντίλογο<br />σε ότι εγώ έχω γράψει .<br /><br /><br />"<br /><div style="color: rgb(204, 102, 204);">σε διαβάζω χρόνια, μαζί με άλλους ποιητές.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Λατρεύω την κατάθεση ψυχής σου, </div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">σημειώνω λέξεις ή φράσεις που μιλούν στην καρδιά μου</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">σ' ένα τετράδιο μου, χωρίς να γράφω την πηγή </div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">δίπλα για να ξέρω που διάβασα αυτό τον στίχο.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Αυτό είναι το λάθος μου.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Κι όταν γράφω, προστρέχω και παντρεύω </div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">κάποιο στίχο που μ' αρέσει απ' το τετράδιο μου.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Πες μου το κείμενο ή τον στίχο που σου ανήκει </div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">και θα αναφερθώ στην πηγή. </div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Δεν είμαι ποιητής, ούτε υπογράφω τα κείμενα</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">του παλιάτσου. Δεν εκδίδω βιβλία ποίησης </div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">ούτε προσβλέπω σε επαγγελματική αξιοποίηση</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">των συναισθημάτων μου.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Συγχώρησε με αν με οποιονδήποτε τρόπο</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">σε στεναχώρησα ή σε έβλαψα.</div> <div><span style="color: rgb(204, 102, 204);">Σ' ευχαριστώ "</span><br /><br /><br />"<br /><div style="color: rgb(204, 102, 204);">καλημέρα και πάλι,</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Λυπάμαι που δεν άνοιξα το Γιαχου χθες</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">και μόλις σήμερα το πρωί διάβασα το μνμ σου.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Μπήκα στη σελίδα σου και ντράπηκα </div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">για όσα γράφεις για μένα. Έχεις δίκιο.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Θα γράψω σήμερα όλες τις επισημάνσεις</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">που αναφέρονται στην ανάρτηση σου.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Παράλληλα θα είμαι κι εγώ καυστικός</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">σε όσους/ες αντιγράφουν δικούς μου</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">στίχους ή και ολόκληρα κείμενα</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">χωρίς την άδεια μου. Και πίστεψε με είναι πολλά</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">που έχω δει ως τώρα, ποτέ όμως δεν έδωσα </div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">την απαιτούμενη προσοχή, ούτε με πείραξε.</div> <div style="color: rgb(204, 102, 204);">Δεν είναι δικαιολογία αυτό. Έτσι αισθάνομαι</div> <div><span style="color: rgb(204, 102, 204);">κι έτσι σου γράφω."</span><br /><br /><br />Η αλήθεια είναι ότι για μένα είναι αγκάθι το κομμάτι εκείνο της<br />ανάρτησης , δεν το δημοσίευσα εύκολα και μάλιστα χτες<br />αργά τη νύχτα ήμουν έτοιμος να το σβήσω .... όμως μια τελευταία<br />βόλτα από το blog σου φίλε μου και βλέποντας για μια ακόμη φορά<br />ότι μιλούσες σε πρώτο πρόσωπο ( εγώ το είχα γράψει σε τρίτο )<br />με δικές μου φράσεις , με θύμωσε .<br /><br />Ελπίζω να με καταλαβαίνεις , ο σκοπός μου σε καμμιά περίπτωση<br />δεν ήταν η "κατακραυγή " , αποκλειστικό μου κίνητρο η αίσθηση<br />που αποκόμισα από κει μέσα και που όριζε "απάντηση"<br />για να μπορώ να είμαι ήσυχος .<br /><br /></div> <div> </div></div><br /><span style="color: rgb(204, 0, 0);">update 2</span><br /><br />Στην αρχή θύμωσα , μετά ένιωσα τύψεις γι αυτή μου την "επίθεση" ..... τώρα σιγά σιγά<br />αρχίζω να το διασκεδάζω :)<br /><br />Μετά από όλο αυτό το σκηνικό , ο κύριος "παλιάτσος" , πήγε στην επίμαχη ανάρτηση<br />κι έγραψε από κάτω :<br /><br />"<span style="color: rgb(51, 204, 255);font-size:85%;" >κείμενο εμπνευσμένο από το blog </span><br /><span style="color: rgb(51, 204, 255);font-size:85%;" >"kryos-gr.blogspot.com"</span>"<br /><br />Γενική αναφορά σ ένα ολόκληρο blog , χωρίς link για να μπορέσει<br />ο αναγνώστης να δει τι είναι αυτό τελικά<br />που τέλος πάντων τον ενέπνευσε .... ο κύριος έχει δεθεί<br />με το κείμενο μου , δεν μπορεί με τίποτε<br />να το αποχωρισθεί :))<br /><br /><br /><br />Αλλά ακόμη κι έτσι ....<br /><br /><br /><br />Να με συγχωρήσετε ρε παιδιά αλλά αυτό εδώ το κείμενο :<br /><br /><br /><br />"Ήταν αργά . Για μια ακόμη φορά είχα ξεχαστεί όρθιος να κοιτάζω τη θάλασσα απ’ το μικρό μπαλκόνι, μιας θάλασσας που απλωνόταν πέρα μακριά στο βάθος. Όπως κάθε βράδυ τέτοια ώρα , έτσι και σήμερα ένιωσα να με τυλίγει εκείνη η γλυκιά , γνώριμη , κούραση ...... μια κούραση που όμως σήμερα κατά περίεργο τρόπο δεν έσερνε μαζί της την παραμικρή υποψία νύστας .. κτλ κτλ κτλ κτλ "<br /><br /><br />είναι απλώς <span style="font-size:180%;"><span style="color: rgb(204, 0, 0);">εμπνευσμένο</span> </span>από αυτό ?<br /><br /><br />"<span style="font-style: italic;">Ήταν αργά ..... για μια ακόμη φορά είχε ξεχαστεί όρθιος να κοιτάζει τη θάλασσα που απλωνόταν πέρα μακριά στο βάθος ....... όπως κάθε βράδυ τέτοια ώρα , έτσι και σήμερα ένιωσε να τον τυλίγει εκείνη η γλυκιά , γνώριμη , κούραση ...... μια κούραση που όμως σήμερα κατά περίεργο τρόπο δεν έσερνε μαζί της την παραμικρή υποψία νύστας κτλκτλκτλ "<br /><br /><br /><br /><br /><br />Η δεν ξέρω εγώ καθόλου ελληνικά ή κάποιος μας έχει για πολύ ηλίθιους εδώ μέσα !!!<br /><br /><br /><br /><br />Ξέρεις τι κάνω εγώ φίλε μου όταν με εμπνέει μια ανάρτηση ?<br /><br />Γράφω ένα ( όσο μπορώ ) όμορφο σχόλιο !!<br /><br /><br /><br />Σε παρακαλώ να σβήσεις <span style="color: rgb(204, 0, 0);">όλες</span> τις αναρτήσεις που <span style="color: rgb(204, 0, 0);">έκλεψες</span> ....δεν σου ανήκουν<br />με κανέναν τρόπο .... κράτα όσα έγραψες εσύ .... δεν θα είναι<br />πολλά φαντάζομαι αλλά θα είναι δικά σου .<br /><br />Και μπορεί τότε να νιώσεις και λίγο περήφανος .<br /><br /><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(51, 204, 255);font-size:85%;" ><br /></span><br /><br /><br /><div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;"><br /><br /></div><br /><div style="text-align: left;"><br /></div></div></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com77tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-73870936382240757802010-09-09T01:38:00.015+03:002011-04-30T21:51:34.690+03:00Η Ανάγκη μεταμορφώνεται ...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgY3klmheI/AAAAAAAABY8/t7vbGrtHBlE/s1600/1786558-lg.jpg"></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgWlbrREUI/AAAAAAAABY0/DyNmTQvbPiI/s1600/2665488-lg.jpg"></a><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgUKIvbLvI/AAAAAAAABYc/bULclW27v20/s1600/10553011-md.jpg"></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgVh9SVoQI/AAAAAAAABYs/oQpAUC70n0o/s1600/11328732-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 342px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgVh9SVoQI/AAAAAAAABYs/oQpAUC70n0o/s400/11328732-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5514681416846516482" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgTrjIyjpI/AAAAAAAABYU/Bhrhod2RVws/s1600/4262848-lg.jpg"></a><br /><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgTXsNdX0I/AAAAAAAABYM/68Ae8tYp1So/s1600/731676-lg.jpg"></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgUKIvbLvI/AAAAAAAABYc/bULclW27v20/s1600/10553011-md.jpg"></a><br />Όταν η Ανάγκη το απαιτούσε είχε μάθει πλέον ευέλικτα να συμμορφώνεται ...... μη βιαστείται να τον κατηγορήσετε γι αυτή του την ρευστότητα ..... "τα πάντα ρει" λένε ορισμένοι και μέσα στα "πάντα" σίγουρα περιλαμβάνονταν κι αυτός .<br /></div><div style="text-align: center;"><br /><br /><br />Φυσικά και μπορούσε όταν χρειαζόταν να παλεύει με τα κύματα , ήξερε όμως να αφήνει την βαρκούλα του ελεύθερη όταν τα υπόγεια δυνατά ρεύματα ανέβαιναν στην επιφάνεια να παίξουν ... όχι άλλη επένδυση στην αγωνία του αγώνα , τα μαρμάρινα αλώνια είχαν λιώσει στον καύσωνα της βαριεστημάρας του ανούσιου ... κι απ ότι θυμόταν είχαν περάσει χρόνια χωρίς καμμιά προσπάθεια να πείσει , να εξηγήσει , να πανηγυρίσει για ήττες και νίκες σε από πάντα στημένα παιχνίδια ... από την άλλη και μη γνωρίζοντας τον λόγο ήταν γραμμένος στις μαύρες λίστες του διαβόλου , δεν του στέλνονταν πλέον πειρασμοί και δεν είχε ούτε καν το κουράγιο να κατέβει κάτω και να διαμαρτυρηθεί .<br /><br /><br /><br /><br />Κενό , φλυαρία υπό την φασαρία και την ομίχλη των μασκών , έλλειψη κινήτρου στην ειλικρίνεια της σκοτεινής σιωπής ...... μόνο μικρές υποψίες ελπίδας φώτιζαν αραιά και που καινούριες αφετηρίες .... δίκοπο μαχαίρι αυτό , μάταια πάλευε να κρατήσει γυμνές τις επιθυμίες του , εκείνες κάθε που νύχτωνε φορούσαν το βαρύ παλτό της προσδοκίας και τον έπνιγαν .<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgY3klmheI/AAAAAAAABY8/t7vbGrtHBlE/s1600/1786558-lg.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 359px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgY3klmheI/AAAAAAAABY8/t7vbGrtHBlE/s400/1786558-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5514685086708434402" border="0" /></a><br /><br />Τέλμα και κλάμα και μιζέρια και κακομοιριά και γκρεμός ? .... ή ίσως νέος σταθμός αποβίβασης στο "ταξίδι" που απαιτεί νέα δράση ? .... αποφάσισε γρήγορα την δεύτερη επιλογή , και μόνο με τη σκέψη της πρώτης έβγαζε σπυράκια .<br /><br />Η Ανάγκη του λοιπόν αποφασίζει<br />και το ενοικιαστήριο τοιχοκολλήθηκε σε ανύποπτο χρόνο ....<br /><br /><br /><br />" Ζητείται συγκάτοικος .... δωρεάν παραχώρηση χώρου και χρόνου , δια βίου εκπαίδευση , γοητευτικές αρμοδιότητες και εμπειρίες , δυνατότητα εξέλιξης .... δεκτές συστατικές επιστολές από αποδεδειγμένα ευτυχισμένους πρώην συγκάτοικους " .<br /><br /><br /><br />Ναι , καλά ...<br /><br /><br /><br /><br />Το στολισμένο πακέτο φαινόταν ελκυστικό αλλά ακουγόταν σαν αγγελία εργασίας , και για μισθό ούτε κουβέντα .... αναρωτιόταν ποιος ηλίθιος θα έδειχνε ενδιαφέρον και για ποιο λόγο .... ποιος θα ήθελε να γίνει κοινωνός του κενού εν γνώση του ? ... μόνο κάποιος από κείνους τους ήρωες των παραμυθιών που είναι πασπαλισμένοι με πίστη και όραμα και συμπόνοια και πράσινους ελέφαντες .... μεγάλη τύχη να σου τύχει κάποιος τόσο ξεχωριστός , οι πιθανότητες μηδαμινές κι αμελητέες .... μία στο εκατομμύριο και βά....<br /><br /><br /><br />Τοκ τοκ .....<br /><br /><br />Το χτύπημα της πόρτας διέκοψε άλλη μια γνωστή<br />και άχρηστη χιονοστιβάδα σκέψεων ....<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />Το πλάσμα ήταν σίγουρα λαμπερό , πέρασε γρήγορα το κατώφλι και βολεύτηκε σαν να ζούσε κεί από πάντα ...... "δέχομαι" είπε με χαμόγελο , " άλλωστε τόσα χρόνια βρίσκομαι εδώ κοντά και πάντα ήθελα να κάνω αυτό το μικρό βηματάκι , σ ευχαριστώ για την πρόσκληση , θα μου επιτρέψεις να συστηθώ , είμαι ο ........ άγγελός σου , ευτυχώς βρισκόμουν τόσο κοντά που πρόλαβα να έρθω πρώτος .... μεγάλο ρίσκο αυτό που τόλμησες , φαντάζεσαι να δεχόταν την πρόκληση κάποιος από το άλλο στρατόπεδο ? " .<br /><br /><br />Εμβρόντητος ο ήρωάς μας πήγε να διαμαρτυρηθεί για το θράσος αλλά γρήγορα αντιλήφθηκε ότι το καμπανάκι του ενστίκτου του δεν χτυπούσε απειλητικά .... αντίθετα στο χώρο κυριαρχούσε μια εκκωφαντική σιωπή , μια αίσθηση γαλήνης ..... το άλλοτε ακατάπαυστο μυαλό του υποκλίθηκε με ευλάβεια σε κάτι ανώτερο που έδειχνε ότι δεν μπορούσε να ορίσει και σταμάτησε τη βοή του ..... ο Εαυτός πάλι από κάπου μέσα του , ένιωθε ότι αντανακλούσε το χαμόγελο του επισκέπτη , σίγουρα παλιοί γνώριμοι από άλλες δυσνόητες διαστάσεις .... αμήχανα προσπάθησε να του εξηγήσει όρους και υποχρεώσεις , να του μιλήσει περιληπτικά για τον ίδιο και τη ζωή του ..... "τα ξέρω όλα" του απάντησε "σε ξέρω πιο καλά απ όσο νομίζεις , χαλάρωσε κι άσε με να αναλάβω εγώ , έχω ακούσει και τον πιο σιγανό στεναγμό σου και είναι κρίμα , ποτέ δεν ήσουν μόνος .... πως θα μπορούσες να είσαι μόνος άνθρωπέ μου ? "<br /><br />Μιλούσε κοιτώντας μέσα στην ψυχή του , το χαμόγελο πάντα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του ....... " θεία Πρόνοια " σκέφτηκε και δεν χρειάστηκε τίποτε περισσότερο , πείστηκε την ακριβώς επόμενη στιγμή ..... άλλη μία άφεση στη λίστα του .... " ήρθε η ώρα να διαλυθεί εντελώς η μεταφυσική μου ασιτία , ας κολυμπήσουμε στα βαθιά " και πρότεινε το χέρι στον νεοφερμένο σφραγίζοντας τη στενή συνεργασία με αποδοχή .<br /><br /><br /><br /><br /><br />Τέλος εποχής σήμανε ...... κι αρχή μιας άλλης .....<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />Κάθε νέα συγκατοίκηση έχει τα προβλήματά της , πολύ δε περισσότερο όταν έχεις να κάνεις με κάτι τόσο θαυμαστό .... στην αρχή προσπάθησε να μοιράσει αρμοδιότητες , να κρατήσει κομμάτια εξουσίας , γρήγορα όμως κατάλαβε ότι κάτι τέτοιο απλά ήταν αδύνατο ...... με τα νεύρα της καθημερινότητάς του πάντα χαμογελούσε κι όταν οργιζόταν με κάτι τον πιάναν γέλια τρανταχτά .... "τα προβλήματά σου είναι σκόνη" του έλεγε συχνά , "ο κόσμος δεν είναι αυτό που αντιλαμβάνεσαι " , "μόνο το συναίσθημα ήταν από πάντα ζωντανό καθώς μεταφέρεται κι αλληλεπιδρά " , "νιώσε" .... του μιλούσε συνέχεια , τον ησύχαζε , τον παρηγορούσε όταν χρειαζόταν , αλλά ακόμη και οι στιγμές της σιωπής του άφηναν υπέροχη μουσική ολόγυρα .<br /><br /><br /><br />Ο καιρός τον έκανε να αφεθεί και να γίνει παρατηρητής τού από πάντα φίλου του .... τον έβλεπε ν ανοίγει την πόρτα κάθε που χτυπούσαν οι φόβοι κι εκείνοι πάντα σκιάζονταν στη θέα του και το βαζαν στα πόδια ..... ακόμη κι τρομερότερος όλων , ο φόβος του φόβου , δεν τόλμησε να πλησιάσει ξανά ..... τον παρατηρούσε καθώς έπαιζε ακούραστος με τα παιδιά , καθώς άφηνε ψιθύρους στα δέντρα , στα κύματα , στα ποτάμια , τα πάντα ένιωθες ότι ήταν ζωντανά στο διάβα του , ιερά , συνδεδεμένα με την ίδια πηγή .<br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgUoTIv1OI/AAAAAAAABYk/WW-eGlGu3Vw/s1600/7652735-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgUoTIv1OI/AAAAAAAABYk/WW-eGlGu3Vw/s400/7652735-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5514680426279458018" border="0" /></a><br /><br /><br />Τον είδε να απολαμβάνει τις ανθρώπινες αισθήσεις , να σκύβει με παιδική περιέργεια στο αόρατο που γινόταν στα μάτια του ορατό , να ενθουσιάζεται όταν στεκόταν απέναντι στο ακόμη και γι αυτόν γοητευτικό άγνωστο ..... τον είδε να δρα ταχύτατα κι αποτελεσματικά στην καθημερινότητα χωρίς ποτέ να βιάζεται , να βοηθάει όπου χρειαζόταν η βοήθεια του .... είδε να γίνονται οι "απέναντι" καθρέφτες του και να μεταμορφώνουν τον μικρόκοσμό του .... αλλαγές ήρθαν παντού , σε κάθε επίπεδο , ο κόσμος έγινε θαυμαστός και όμορφος ..... ο παράδεισος δεν ήταν και τόσο μακριά τελικά .<br /><br /><br />Δεν πέρασε πολύς καιρός και είδε και στον δικό του καθρέφτη εκείνη την λάμψη που είχε ξεχάσει καθώς ο άλλοτε γραμμικός χρόνος σκοτείνιαζε τα μάτια του .... ο σημερινός χρόνος απαλλαγμένος από την ομίχλη της ανησυχίας , μεγέθυνε τις στιγμές του για να χωρέσουν εμπειρίες ..... είδε τον εαυτό του χαρούμενο , γαληνεμένο , ήσυχο .... καμμιά τύψη για το παρελθόν δεν τον απασχολούσε , καμμιά ανησυχία για το μέλλον .... νεκρός για τα νεκρά , ολοζώντανος στο παρόν , μπορούσε πλέον να δηλώσει ότι ζούσε την κάθε στιγμή.<br /><br /><br /><br /><br />Ο ορισμός της ευτυχίας των απανταχού φιλοσοφιών !!!<br /><br /><br /><br />Ήταν όμως ?<br /><br /><br /><br />Κάτι στην αρχή αδιόρατο σκοτείνιαζε την ευτυχία αυτή , κάτι έλλειπε από την συνταγή .... αυτό ήταν όλο κι όλο ? ... πολύ εύκολο δεν ήταν ? .... κι ο ίδιος που βρισκόταν ? ... σίγουρα δεν ήταν εκεί που έπρεπε ... όλο αυτό έμοιαζε με το τέλος , με τον τελικό σταθμό χωρίς όμως το ταξίδι .... το ταξίδι Του .<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgTH_XXJ3I/AAAAAAAABYE/WZ64exunJP8/s1600/2899742-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 305px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgTH_XXJ3I/AAAAAAAABYE/WZ64exunJP8/s400/2899742-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5514678771704604530" border="0" /></a><br /><br /><br />Αποφάσισε ότι δεν ήταν δικό του όλο αυτό το επίτευγμα ..... ένιωθε ότι με αυτό το "δώρο" είχε ακυρωθεί κατά κάποιο τρόπο η μέχρι τώρα πορεία του ... είχε δείξει δειλία , είχε απαρνηθεί τη συμμετοχή , είχε δώσει το χειριστήριο της ζωής του σε κάποιον άλλον .... μήπως είχε πεθάνει και δεν το ήξερε ?..... θα είχε άραγε διαφορά αν ήταν νεκρός ? ...το τελευταίο διάστημα απλώς παρακολουθούσε , έβλεπε μια ταινία που αναφερόταν σε αυτόν αλλά παρά την ομορφιά της ήταν τόσο στεγνή , τόσο προδιαγεγραμμένη .... η πλοκή εξελισσόταν ερήμην του , δεν ήταν δώρο αυτό , ήταν η άρνηση του δώρου .<br /><br /><br /><br />Ήθελε τη ζωή του πίσω ... με τα πάντα της , με τα πάνω και τα κάτω της .... ήθελε ακόμη και τον επιλεγμένο πόνο του , ήθελε τα λάθη του , τα λάθος μονοπάτια του , ήθελε τα δάκρυα του μετασχηματισμού ... όχι , δεν είχε έρθει ακόμη η ώρα να τα αποχωρισθεί όλα αυτά , ήταν μέρος του είναι του , του ταξιδιού του .... θα τα άφηνε όταν ο ίδιος θα αποφάσιζε , όταν δεν θα τα χρειάζονταν άλλο , όταν δεν θα είχαν τίποτε να του προσφέρουν ..... ξαφνικά το ήθελε ολόκληρο το πακέτο , του ανήκε ..... το ήθελε .<br /><br /><br /><br />Η Ανάγκη μεταμορφώθηκε και πάλι και την άφησε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της , κάλεσε αμέσως συμβούλιο για δύο .... το θαυμαστό πλάσμα ήρθε την επόμενη στιγμή κι από το χαμόγελό του καταλάβε ότι ήξερε , πως θα μπορούσε άλλωστε να μην ξέρει ?<br /><br />" Καιρός ήταν " του είπε ," ήξερα ότι τελικά θα επιλέξεις τη ζωή , με κάνεις περήφανο φίλε μου .... απόλαυσέ την .... για όσο ..... θα είμαι δίπλα , δεν με χρειάζεσαι για να κάνω κάτι , μόνο για να θυμάσαι ότι δεν είσαι μόνος .... κι ότι δεν κατάγεσαι από εδώ , ότι είσαι περαστικός "<br /><br />Τα λόγια του άφησαν πίσω τους μια γνώριμη απουσία , όμως αυτή τη φορά δεν ήταν μόνη της , κάτι θαυμαστό ενοικούσε μέσα της .<br /><br />Ο ίδιος ένιωθε τώρα πια μιας άλλης ποιότητας χαρά να αναβλύζει από μέσα του .... το καλοκαιρινό βραδυνό αεράκι του χαίδευε το πρόσωπο , το φεγγάρι ποτέ δεν ήταν τόσο όμορφο .... πόσα πράγματα θα μπορούσε να κάνει αυτή τη μοναδική βραδιά ? ... πόσες εκατομμύρια επιλογές υπήρχαν μπροστά του ? ..... πόσες ενναλακτικές διαδρομές ?<br /><br />"Τα προβλήματά σου είναι σκόνη" άκουσε μια φωνή μέσα του ...<br /><br />Κι εκείνη τη στιγμή , εκείνο το δευτερόλεπτο ,για πρώτη φορά στη ζωή του<br />κατανόησε αληθινά το δώρο που του χαρίστηκε .... χωρίς να το καταλάβει όλα τα συναισθήματά του τυλίχτηκαν με<br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204);">ανθρώπινη ευγνωμοσύνη</span> .<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgWlbrREUI/AAAAAAAABY0/DyNmTQvbPiI/s1600/2665488-lg.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 300px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgWlbrREUI/AAAAAAAABY0/DyNmTQvbPiI/s400/2665488-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5514682576055374146" border="0" /></a><br /></div><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TIgTH_XXJ3I/AAAAAAAABYE/WZ64exunJP8/s1600/2899742-md.jpg"></a>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com40tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-37384583868322204932010-06-09T19:32:00.009+03:002010-06-09T20:07:35.802+03:00Μετα-νοώ = αλλάζω μυαλό<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_I9vf_WcI/AAAAAAAABVU/QEeAB6YhULs/s1600/9539628-md.jpg"><br /></a><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_IQEGH93I/AAAAAAAABVE/1FOQQbplLt4/s1600/5953570-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 213px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_IQEGH93I/AAAAAAAABVE/1FOQQbplLt4/s400/5953570-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5480819449836074866" border="0" /></a><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_GUmz55gI/AAAAAAAABU8/EaGUlZtn-_Y/s1600/3205045-lg.jpg"><br /></a><br /><br /><object height="505" width="640"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/YX52q1C2Vm0&hl=el_GR&fs=1&rel=0&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/YX52q1C2Vm0&hl=el_GR&fs=1&rel=0&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" height="505" width="640"></embed></object><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_I9vf_WcI/AAAAAAAABVU/QEeAB6YhULs/s1600/9539628-md.jpg"><br /></a><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_CLe61WCI/AAAAAAAABU0/CU8-l84VTjM/s1600/019.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 344px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_CLe61WCI/AAAAAAAABU0/CU8-l84VTjM/s400/019.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5480812774067361826" border="0" /></a><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_I9vf_WcI/AAAAAAAABVU/QEeAB6YhULs/s1600/9539628-md.jpg"><br /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_I9vf_WcI/AAAAAAAABVU/QEeAB6YhULs/s1600/9539628-md.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_I9vf_WcI/AAAAAAAABVU/QEeAB6YhULs/s400/9539628-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5480820234581400002" border="0" /></a><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/TA_GUmz55gI/AAAAAAAABU8/EaGUlZtn-_Y/s1600/3205045-lg.jpg"><br /></a>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com94tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-59293198564317951872010-05-13T23:32:00.009+03:002010-05-14T00:16:45.418+03:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S-xrf4yo2lI/AAAAAAAABSk/WvgwnbtZ4BQ/s1600/DSCN1224.JPG"><br /></a><br /><br /><div style="text-align: center;"><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ποτέ δεν έχεις δει τον κόσμο όπως είναι </span>.<br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Πάντα τον βλέπεις όπως είσαι </span>.<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S-xrf4yo2lI/AAAAAAAABSk/WvgwnbtZ4BQ/s1600/DSCN1224.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S-xrf4yo2lI/AAAAAAAABSk/WvgwnbtZ4BQ/s400/DSCN1224.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5470865842913204818" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S-xrBG-JtUI/AAAAAAAABSc/t-jFZMTJMJg/s1600/DSCN1224.JPG"><br /></a><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span></span></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S-xlBx2wiRI/AAAAAAAABSU/VPvnPt_cu0E/s1600/DSCN1224.JPG"><br /></a><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><span style="font-size:130%;"><br /></span></span></span></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com55tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-76086399863120680602010-03-17T23:48:00.009+02:002010-03-18T00:54:04.325+02:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S6FbMCz5u6I/AAAAAAAABRc/Z5_aKu_BPRk/s1600-h/ali+alisir.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S6FbMCz5u6I/AAAAAAAABRc/Z5_aKu_BPRk/s400/ali+alisir.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5449737286566132642" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S6FZxswGTuI/AAAAAAAABRU/HZvooNkEjxY/s1600-h/3659869-lg.jpg"><br /></a><br /><div style="text-align: center;"><br /><div style="text-align: left;">For my dreams I hold my life<br />For wishes I behold my nights<br />The truth at the end of time<br />Losing faith makes a crime<br /></div><br /></div><br /><br /><br /><object height="505" width="640"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/gmDWvGKLzBE&hl=en_US&fs=1&color1=0x5d1719&color2=0xcd311b"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/gmDWvGKLzBE&hl=en_US&fs=1&color1=0x5d1719&color2=0xcd311b" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" height="505" width="640"></embed></object><br /><br /><div style="margin-top: 3px;"><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S6FZxswGTuI/AAAAAAAABRU/HZvooNkEjxY/s1600-h/3659869-lg.jpg"><br /></a><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com66tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-2912398195654005902010-02-23T02:20:00.006+02:002010-02-25T14:37:30.425+02:00Αλήθεια ?<span style="text-decoration: underline; font-style: italic;"><br /></span><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4MM4JFw2rI/AAAAAAAABQA/vSenCQaGM7w/s1600-h/7540552-sm.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 199px; height: 123px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4MM4JFw2rI/AAAAAAAABQA/vSenCQaGM7w/s400/7540552-sm.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5441206933445991090" border="0" /></a><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-style: italic;">Ήταν αργά ..... για μια ακόμη φορά είχε ξεχαστεί όρθιος να κοιτάζει τη θάλασσα που απλωνόταν πέρα μακριά στο βάθος ....... όπως κάθε βράδυ τέτοια ώρα , έτσι και σήμερα ένιωσε να τον τυλίγει εκείνη η γλυκιά , γνώριμη , κούραση ...... μια κούραση που όμως σήμερα κατά περίεργο τρόπο δεν έσερνε μαζί της την παραμικρή υποψία νύστας ... αυτό δεν τον ανησύχησε , είχαν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που τον φόβιζαν οι μικρές και μεγάλες αϋπνίες του ... τώρα όποτε συνέβαιναν του προκαλούσαν μόνο ένα ελαφρύ αδιόρατο χαμόγελο καθώς μια αίσθηση αποδοχής συνόδευε σχεδόν ολόκληρη την καθημερινότητα του ... οι αϋπνίες περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα αποδοχής .</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br />Πολλές φορές αναρωτιόταν αν αυτή η πολύμορφη αποδοχή των πραγμάτων ήταν κάποιου είδους παραίτηση που είχε ντυθεί το χιτώνα αυτό .... μετά όμως από τις συνήθεις νοητικές αντιπαραθέσεις κατέληγε πως , όχι , ποτέ δεν είχε θεωρήσει τον εαυτό του παραιτημένο ...... ίσως ούτε για μια μέρα ...... κι αν υπήρχαν περίοδοι αδράνειας , δεν έτυχε ποτέ να κρατήσουν τόσο ώστε να πρωταγωνιστήσουν ...... πίστευε ότι εκείνες οι στιγμές γαλήνης που έβλεπε να πληθαίνουν τελευταία , ήταν ένα κερδισμένο προνόμιο στο παιχνίδι της ζωής ..... ένα λάφυρο που ανακαλύφθηκε όταν κάθησαν οι στάχτες στα πεδία των προσωπικών μοναχικών μαχών του ... στην ουσία ίσως να συνέβαινε το εντελώς αντίθετο .... αν γεμίσεις τον κόσμο σου με πολύπλευρη αποδοχή τότε δεν παραιτείσαι ποτέ ... γιατί η αποδοχή ξεκινάει πάντα από την αποδοχή του εαυτού σου ή από τις πρώτες υποψίες γνωριμίας του Εαυτού σου αν προτιμάς .</span><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;"><br />Η αίσθηση ότι η πραγματικότητα είναι εντελώς ρευστή , ότι η ζωή είναι δώρο και υπάρχει από πίσω της σκοπός και νόημα , σε κρατάει πάντα μακριά από τα στάσιμα νερά της απόγνωσης και της απελπισίας ....... κι αν καμμιά φορά βρέχεις τα χείλια σου από το θολό και πικρό νερό τους , ξέρεις ότι δεν μπορείς να ξεδιψάσεις με δαύτο ...... και ξέρεις επίσης ότι οι "αληθινοί στόχοι" δεν κερδίζονται μέσα από παντός είδους κυνήγια και προγραμματισμένα σαφάρι ... όχι όταν θήραμα και θύτης είναι ένα και το αυτό ....</span><span style="font-style: italic;"> παρόλα αυτά πάντα υπάρχει τίμημα , και σε όλες τις καλές συναλλαγές που σέβονται τον εαυτό τους τα ανταλλάγματα είναι ακριβά ...... όμως αποφάσισε ότι δεν ήταν ώρα για να οδηγήσει εκεί τη σκέψη του .</span><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;"><br />"Ας θολώσουμε λίγο ακόμη την πραγματικότητα σήμερα " σκέφτηκε κι αποφάσισε να κεραστεί λίγο αλκοόλ ..... ένα μόνο , δεν θα χρειαζόταν δεύτερο ,το ήξερε ...... γύρισε την πλάτη του στη θέα της σκοτεινής θάλασσας κι αυτόματα όλη η πλάση περιορίστηκε στον μικρόκοσμο του γνώριμου δωματίου .....το ταξίδι δεν κράτησε πολύ από τη βεράντα ως το μικρό ξύλινο μπαράκι στο βάθος του σαλονιού .... με μερικά βήματα βρέθηκε δίπλα του .... "ένα κομμάτι από τον Aμαζόνιο στο σαλόνι μου" του ψιθύρισε μια καινούρια σκέψη που γεννήθηκε και θυμήθηκε τη στιγμή εκείνη που είχε διαβάσει το "made in Brasil" στη συσκευασία αγοράς του .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Είχε αισθανθεί κάποιες μικρές τύψεις τότε γιατί σκέφτηκε ότι με την αγορά του ίσως είχε μια μικρή συμμετοχή στην καταστροφή εκείνου του αρχαίου δάσους .... η αλήθεια όμως είναι ότι αυτές οι τύψεις πέρασαν γρήγορα ....σχεδόν πάντα έχουμε ένα απόθεμα επιχειρημάτων στη γωνία για να πείσουμε τον εαυτό μας ότι έχουμε δίκιο .... σε οποιαδήποτε κατάσταση .... και η μάχη εκείνη τη χρονική στιγμή παραήταν εύκολη ......φυσικά και δεν ήξερε την προέλευση την ώρα της αγοράς ..... οι ισχνές τύψεις αντικαταστάθηκαν γρήγορα από την προσήλωσή του στην ποιότητα του υλικού αλλά και από τη σκέψη του μακρινού ταξιδιού του μέχρι να καταλήξει σε κείνον .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Άπλωσε το χέρι και άγγιξε το παλιό , γυμνό , αλουστράριστο ξύλο ...ίσως ήταν ιδέα του αλλά ένιωσε μια μικρή ανταλλαγή ενέργειας ανάμεσα σ αυτό και τα δάχτυλά του ... παιχνίδια του μυαλού σκέφτηκε ... μπορεί ναι , μπορεί και όχι , κι αποφάσισε ότι δεν θα έλυνε το μυστήριο εκείνη τη στιγμή ... και το μυστήριο ήταν στο πρόγραμμα αποδοχής , τι γοητεία έχουν τα λυμένα μυστήρια ? .... παρόλα αυτά και μυστήριο , ξε-μυστήριο , η αίσθηση παρέμενε ...... ήταν αληθινό παλιό πολύτιμο ξύλο , ποτισμένο με την αύρα του τροπικού δάσους .<br /><br /></span><span style="font-weight: bold; font-style: italic; color: rgb(255, 102, 102);">αληθινό</span><span style="font-style: italic;"><br /><br /></span><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4PbusVhA_I/AAAAAAAABQo/5eHLqXWAMkA/s1600-h/6520934-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 300px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4PbusVhA_I/AAAAAAAABQo/5eHLqXWAMkA/s400/6520934-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5441434370015560690" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η λέξη αυτή στροβιλιζόταν εδώ και ώρα στο μυαλό του σαν μοναχικό δελφίνι που έπαιζε αμέριμνο στη θάλασσα των σκέψεών του ... αληθινό .... τι θα πει "αληθινό" αλήθεια ? .... υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι ? έχει γίνει της μόδας αυτό το επίθετο , αληθινός - αληθινή - αληθινό ....... " σ αγαπώ γιατί είσαι αληθινός" ...... " μ αρέσεις γιατί είσαι αληθινός " ..... όποια πέτρα και να σήκωνες , αλήθεια συναντούσες ..... τι σημαίνει άραγε αυτό ? για ένα κομμάτι ξύλο μπορείς να πεις ότι είναι αληθινό , ίσως , ποιος όμως άνθρωπος μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του αληθινό ?</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br />Γέμισε ένα ποτήρι με ουίσκι , έπεσε βαριά στην πολυθρόνα που είχε το χρώμα της βρεγμένης άμμου , και καλωσόρισε την οικεία αίσθηση της ζεστής γωνιάς ..... σήκωσε τα μάτια αργά και κοίταξε απέναντι το είδωλό του παραμορφωμένο μέσα στο μέταλλο του ρολογιού .... στεκόταν εκεί , ακριβώς απέναντι του και φαινόταν λες και τον κοιτούσε από έναν άλλων διαστάσεων κόσμο .... ήταν άραγε αληθινό το είδωλο εκείνο ? .... γνώμη του ήταν ότι όλη η ανθρωπότητα έκανε ένα βήμα πίσω όταν ανακάλυψε τον "καθαρό" καθρέφτη .... δεν είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος για να κοιτάζει το πρόσωπό του με τόση καθαρότητα , μόνο του "άλλου" τα μάτια θα έπρεπε να κοιτάζει με διαύγεια ...... η δική μας εικόνα θα έπρεπε να μας επιστρεφόταν πάντα παραμορφωμένη μέσα από τον ελαφρύ κυματισμό μιας λίμνης .... έτσι ίσως δεν θα είχαμε χάσει τη συνείδηση της ρευστότητάς μας και θα είχαμε κερδίσει χιλιάδες ώρες ζωής που πετάχτηκαν στην παρατήρηση και κριτική της "αληθινής" εικόνας μας .<br /><br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4Pa5iN9NkI/AAAAAAAABQY/B8QKb_9aC9o/s1600-h/3096930-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 297px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4Pa5iN9NkI/AAAAAAAABQY/B8QKb_9aC9o/s400/3096930-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5441433456766432834" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /></span><span style="font-style: italic;">"Κανείς δεν είναι αληθινός" , πήρε το λόγο η σκιά του .... σήμερα φαινόταν να μην έχει χιούμορ και θα ήταν κακή παρέα αν της έδινε την ευκαιρία του διαλόγου ... δεν ήθελε με τίποτε να κόψει εισιτήριο στο τρένο της , με τελικό προορισμό τον σταθμό της μιζέριας ....</span> <span style="font-style: italic;">"Άνθρωποι είμαστε όλοι με τις αδυναμίες και τα λάθη μας , κι αυτό είναι αληθινό .... είναι η φύση μας τέτοια " αντέτεινε με την ελπίδα να την πείσει και να τη στείλει για πρώιμο ύπνο .<br /><br /><br /><br /></span> <span style="font-style: italic;">"Όλοι λένε ψέματα ακόμη και στον ίδιο τους τον εαυτό ... πόσο αληθινός μπορεί να είναι κάποιος που δεν μπήκε στον κόπο να κοιτάξει ποτέ αληθινά μέσα του ? .... μήπως ξέρεις εσύ κανέναν αληθινό ή θα είχες ποτέ το θράσος να αποκαλέσεις τον εαυτό σου έτσι ? "...με γενικεύσεις επέμενε η σκιά του να κερνάει κομμάτια από το γνώριμο γλυκό της δυστυχίας και δεν θα της έκανε σήμερα τη χάρη .... ένα ακόμη χαμόγελο αποδοχής την έστειλε σ ένα άλλο παράλληλο κόσμο με τέλεια ηχομόνωση .... η αποδοχή δείχνει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει ακόμη και τους ψιθύρους της σκιάς μας ... δεν είμαστε οι σκέψεις μας σκέφτηκε , πολύ περισσότερο δεν είμαστε οι σκέψεις της σκιάς μας .... ποικίλες σκέψεις χτυπάνε την πόρτα μας απρόσκλητες και εξαρτάται από τον εκάστοτε ιδιοκτήτη με ποιες θα πιει τον καφέ του<br />.... απλώς , δεν χρειάζεται να ανοίγουμε σε όλες .... εμείς είμαστε Αυτό που διαχειρίζεται τις σκέψεις , που παίρνει αποφάσεις και υλοποιεί τις επιλεγμένες .... κι αυτή μοιάζει να είναι η συμμετοχή μας στο "παιχνίδι" που κάποτε μας χαρίστηκε .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Σήκωσε το ποτήρι και απόλαυσε την πρώτη γουλιά ξέροντας ότι οι υπόλοιπες δεν θα του πρόσφεραν την ίδια αίσθηση .... τα πάντα συνηθίζονται , αυτό είναι μια άλλη μορφή κατάρας που συνοδεύει το ανθρώπινο είδος .... ο εγκέφαλος δεν σπαταλάει ενέργεια για να ασχοληθεί με όλες τις αισθήσεις κάθε στιγμή , πλουτίζοντας το χρόνο .... προτιμά να προσπερνάει με ομίχλες σκέψεων όσο εσύ δεν έχεις μάθει να καθηλώνεις την προσοχή ..... ή ώσπου κάτι δυνατό να σου την αιχμαλωτίσει .... συνήθως οι αναμνήσεις κερδίζουν τις αισθήσεις στο δικό τους αιώνιο παιχνίδι .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Κι ακριβώς αυτό συνέβη κι εκείνη τη στιγμή ...</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Την ώρα που το αλκοόλ τού έκαιγε το λάρυγγα , ο χρόνος φάνηκε για μια στιγμή να παγώνει σε κείνο το δευτερόλεπτο .... και μαζί με τη γεύση και τη μυρωδιά τού ποτού , τού ήρθε στο μυαλό ένα πρόσωπο από τα παλιά .... η Αλέκα ..... συνήθιζε εκείνη η Αλέκα να λέει τη φράση : " εγώ είμαι αληθινή " ..... έτσι σκέτο , χωρίς να κολλάει τίποτε από πίσω ...... ούτε καν τη λέξη "γυναίκα" .... κι αν το "</span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινή γυναίκα</span><span style="font-style: italic;">" έχει εκατό ερμηνείες , το "αληθινή" σκέτο έχει σίγουρα χίλιες .</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br /><br /><br />Όταν η δεύτερη γουλιά από το ποτό χύθηκε στο στόμα του , ένιωσε ότι κάπου βαθιά μέσα του γκρεμίστηκε μια πύλη .... παλιές μυρωδιές , αισθήσεις και εικόνες ξεχύθηκαν από κλειδωμένα κελάρια της μνήμης του και εισέβαλαν στην πραγματικότητά του .... δεν προσπάθησε να τις διώξει παρά έκλεισε τα μάτια και συγκεντρώθηκε στο "αληθινό" όνειρο .... αυτό τελικά θα ήταν η παρέα του για να μην πιει μονάχος , γιατί όχι ? ... τι άλλο θα μπορούσε να κάνει από το να αφεθεί ?</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br /><br />Βρέθηκε πολλά χρόνια πριν σε μια άλλη πόλη ... σπούδαζε τότε και τα οικονομικά του ποτέ δεν ήταν σε καλή κατάσταση .... έτσι κάποια στιγμή ένας γνωστός που ήξερε , τού είχε προτείνει να τον αντικαταστήσει στη δουλειά .... τίποτε ιδιαίτερο , μια θέση barman σε ένα μαγαζί που όμως δεν είχε καθόλου καλή φήμη στους απέξω γνωρίζοντες .... ένα μικρό μπαράκι που οι φοιτητές δεν έμπαιναν ποτέ εκεί μέσα ... εκείνοι προτιμούσαν άλλα στέκια , πιο ήσυχα , πιο προβλέψιμα .</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Την πρώτη μέρα που διάβηκε το κατώφλι δεν του άρεσαν καθόλου οι φάτσες που αντίκρυσε ... το προσωπικό ήταν στη θέση του , οι πελάτες λόγω της ώρας λιγοστοί , όμως μια περίεργη αναστάτωση κυριαρχούσε στο χώρο και στα πρόσωπα .... νευρικότητα , βεβιασμένα χαμόγελα και κακόηχα γέλια ... ο φίλος του προχώρησε μπροστά και τον σύστησε στο "αφεντικό ".... πονηρό χαμόγελο και υποψία ειρωνείας που φαινόταν θρονιασμένη για χρόνια στο προσωπό του , συνόδευσαν τη χειραψία ... η πρώτη εντύπωση ήταν ότι από κει μέσα λείπει ο αέρας ... τα λεφτά ήταν καλά όμως και οι δουλειές πάντα λίγες .... η συμφωνία δεν άργησε να κλείσει καθώς δεν είχε να χάσει και τίποτε .... έτσι σκεφτόταν ... όποτε τού την έδινε , θα μπορούσε να τα παρατήσει .</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br />Την Αλέκα τη γνώρισε το ίδιο εκείνο βράδυ .... αμέσως κατάλαβε ότι ήταν η πρωταγωνίστρια της παράστασης καθώς όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα επάνω της ... μια έξυπνη barwoman που σε κέρδιζε με τον αυθορμητισμό και τη ζωντάνια της ..... δεν ήταν η μόνη γυναίκα στο bar αλλά σίγουρα ήταν η καλύτερη , ότι και να σημαίνει αυτό .. ίσως κι εκείνο εκεί το πρώτο βράδυ να του το είπε ," εγώ είμαι αληθινή " ..... το έλεγε μ ένα τρόπο λες και ήταν μέρος του βιογραφικού της .... αν μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω θα την ρωτούσε εκείνη τη στιγμή για να μάθει τι εννοούσε αλλά δεν θυμόταν να είχε κάνει ποτέ αυτή την ερώτηση ....η Αλέκα πέρα από τη δική της γνώμη για τον εαυτό της , θα ήταν η χαρά και η καλύτερη μαθήτρια οποιασδήποτε σχολής χειραγώγησης και διαχείρισης ανθρώπων .... κρατούσε πάντα σταθερά τα υψηλά επίπεδα ενέργειας της , έχοντας μια τρομακτικά αληθινή εκτίμηση της εκάστοτε κατάστασης όπως εξελισσόταν ..... ήταν </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινή μάγισσα</span><span style="font-style: italic;"> , ειδικευμένη στην καταπάτηση εδαφών , δασκαλεμένη μάλλον από κάποια σκαμπρόζα γιαγιά που θα είχε φάει τη ζωή με ζεύγος κουταλιών .... μπορούσε να παίξει εντελώς συνειδητά το παιχνίδι της αληθινής γητείας ρίχνοντας συνεχώς σπόρους προσδοκίας από το γεμάτο σακουλάκι της , όπου χρειαζόταν ... απλώς περίμενε να φυτρώσουν όταν θα έφτιαχνε ο καιρός και θα ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου ... ένα χαμογελαστό " σε σκεφτόμουν " από τα χείλια της την κατάλληλη στιγμή στον κατάλληλο δέκτη , μπορούσε να του προκαλέσει βδομάδες αϋπνίας , ενώ η ίδια θα το καταχώνιαζε στο βάθος του μυαλού της ... μια φορά την είχε άκουσε να λέει για κάποιον που ταλαιπωρούσε μια φίλη της κάνοντας τον βαρύ και δύσκολο " θα τον κάνω να μ ερωτευτεί και μετά θα τον κομματιάσω " ...... πόσο "κινέζικη" του είχε φανεί τότε εκείνη η φράση !!!! ... το ανεξέλεγκτο του έρωτα και η χημεία του εγκεφάλου σε υπηρεσία παροχής υπηρεσιών με άγιο σκοπό , "για τη φίλη μου ρε συ " .... να φλερτάρεις αληθινά , να χαμογελάς αληθινά και να περνάς τον χρόνο σου με κάποιον , με σκοπό να τον "κομματιάσεις" σε παιχνίδια εξουσίας ..... ναι , η Αλέκα ήταν από τις γυναίκες εκείνες που έχουν σταλεί για να δώσουν τέλος στην εποχή της αθωότητας ορισμένων .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Τις επόμενες μέρες γνώρισε ολόκληρο το θίασο και τα άγνωστα πρόσωπα απέκτησαν ονόματα ........ αποτελούνταν από τους εργαζόμενους αλλά και από τους καθημερινούς πελάτες οι οποίοι δεν έπαιρναν σχεδόν ποτέ ρεπό ..... ήταν το δεύτερο σπίτι τους , αν και δεν ήταν σίγουρο ότι υπήρχε πρώτο ..... αργότερα ,τις επόμενες βδομάδες , οι αντιπαθητικοί άγνωστοι έγιναν συμπαθητικοί γνωστοί και μετά το τέλος του πρώτου μήνα οι γνωστοί έγιναν καλή παρέα .... τα χαμόγελα και τα γέλια όταν είναι γνώριμα και καθημερινά δεν χαρακτηρίζονται πλέον και δεν σου στέλνουν εκείνα τα μηνύματα των πρώτων ημερών ...... το συνηθίζεις και αυτό ..... και μαζί με τη συνήθεια , ξεχνάς φυσικά κι εκείνη την αρχική έλλειψη αέρα ...... ίσως να αλλάζει και ο τρόπος που αναπνέεις .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο Γιώργος λοιπόν ήταν το αφεντικό .... </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινός γόης</span><span style="font-style: italic;"> με τις γυναίκες με το κύρος του επιχειρηματία , τα λεφτά του μπαμπά και το τζίπ που χρησιμοποιούσε για τις εξορμήσεις του .... κι </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινός οδοιπόρος</span><span style="font-style: italic;"> κι εξερευνητής όποτε τύχαινε μια "καλή" περίπτωση , καθώς μπορούσε να αφήσει το μαγαζί για αόριστο αριθμό ημερών στα χέρια της Αλέκας και να χαθεί από προσώπου γης .... όταν βρισκόταν όμως εκεί , έπαιρνε τη θέση του αρπακτικού στο τραπεζάκι της γωνίας με την ευρεία οπτική θέαση ....δεν του ξέφευγε τίποτε στο χώρο του , πάντα έτοιμος να επέμβει όταν χρειαζόταν .</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br />Κολλητός του ήταν ο Παύλος .... μόνιμος πελάτης , άνθρωπος του μαγαζιού κι αυτό που θα λέγαμε </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινά επικίνδυνος</span><span style="font-style: italic;"> .... μπλεγμένος σε πολλών ειδών κυκλώματα , είχε μερικούς μήνες που είχε αποφυλακιστεί καθώς είχε δοκιμάσει την αντοχή του σκελετικού συστήματος κάποιου φουκαρά, απέναντι σ ένα λοστό που κρατούσε και κινούσε ο ίδιος ... κι όσο ασβέστιο κι αν κατανάλωνε ο άλλος από μικρό παιδί για να αποκτήσει γερά κόκαλα πάλι ο αγώνας αποδείχθηκε άνισος απέναντι στο "εργαλείο " ..... ο χειριστής του , δεν φαινόταν να έχει ποτέ μετανιώσει για την πράξη του και πάντα την εξιστορούσε χαμογελώντας .... περίεργος και κυκλοθυμικός άνθρωπος , σε κοιτούσε πάντα με μάτια που γυάλιζαν αλλά χωρίς καμμιά σπίθα .... σ εντυπωσίαζε η ευκολία με την οποία μπορούσε να μισήσει κάποιον άγνωστο , ακούγοντας απλά και μόνο την μικρή υποκειμενική σου ιστορία .... </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινός φίλος</span><span style="font-style: italic;"> όταν χρειαζόταν να καθαρίσει για σένα ... αρκεί να σε συμπαθούσε , να το ζητούσες , και το πρόβλημά σου είχε λυθεί .... αν έκρινες δε και τον τρόπο που περιέγραφε ο ίδιος ότι συνέτιζε τη γυναίκα του σε περιπτώσεις διαφωνίας ο χαρισματικός φίλος μας θα έλεγες ότι ήταν και </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινός άντρας</span><span style="font-style: italic;"> .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η Βάσω ήταν κι αυτή barwoman αλλά καμμιά σχέση με την κοινωνικότητα της Αλέκας ..... λίγο μεγαλύτερη σε ηλικία από τους άλλους κι </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινά απρόσιτη</span><span style="font-style: italic;"> σε αγνώστους , περιοριζόταν μόνο σε βιαστικά χαμόγελα με τους πελάτες .... μόνο με δυο-τρία συγκεκριμένα άτομα συζητούσε με πραγματικό κέφι .... δούλευε εκεί καθώς χρειαζόταν τα χρήματα για να μεγαλώσει ένα παιδί αγνώστου πατρός ... αυτό το "αγνώστου" το έλεγε η ίδια και δεν υπήρχε λόγος να την αμφισβητήσει κανείς ... δήλωνε ερωτευμένη με τον Γιώργο , ο οποίος καταδεχόταν να περνάει μια φορά τη βδομάδα μαζί της την νύχτα του όταν δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει ...όταν ξυπνούσαν το πρωί , η Βάσω μαζί με τον καφέ του , τού έκανε κι όλες τις δουλειές του σπιτιού καθώς ο Γιώργης ήταν εργένης κι ενώ πετούσε όλα τα πράγματά του δεξιά κι αριστερά , δεν μπορούσε να τα βλέπει έτσι ... μαθημένος βλέπεις από μικρός στη στοργή και τη φροντίδα , τα απαιτούσε και τα δύο .... αληθινός άντρας κι αυτός .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ένα άλλο βασικό μέλος του θιάσου ήταν η Δέσποινα .... καθημερινή και μόνιμη πελάτισσα , κολλητή της Αλέκας .... η συμπεριφορά της θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο πολυσύνθετης ψυχιατρικής μελέτης ...τις πέντε μέρες της βδομάδας ήταν μια </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινά όμορφη</span><span style="font-style: italic;"> , πρόσχαρη , απλή κοπέλα που περνούσε για λίγο από το μαγαζί χαιρετώντας και χαζολογώντας ..... Παρασκευή και Σάββατο όμως μεταμορφωνόταν .... ντυμένη με την τελευταία λέξη της πρόκλησης ερχόταν και καθόταν από νωρίς στο μπαρ πίνοντας απόσταγμα Σκωτίας σαν γερο-ναυτικός ... μετά από τα πρώτα είχε ταξιδέψει στον ιδιαίτερο κόσμο της , όπου και θα έμενε για το υπόλοιπο της νύχτας .... από εκείνη τη στιγμή και μετά οποιοσδήποτε καθόταν δίπλα της κερνώντας τα ποτά αλλά , και τη "φιάλη" που ακολουθούσε στα μπουζούκια , γινόταν ο επίσημος συνοδός της ...αυτός ο ρόλος παιζόταν από πολλούς , συνήθως άγνωστους , που τους τραβούσε η θέα μια μοναχικής γυναικείας μυστήριας ύπαρξης .... αργότερα στο after σκυλάδικο , καταλάβαιναν ότι κάτι δεν πάει καλά , καθώς η Δέσποινα ήταν μια <span style="color: rgb(255, 102, 102);">αληθινή γυναίκα του γλεντιού</span> που δεν κατέβαινε σχεδόν ποτέ από την πίστα , χαμένη σε μάχες παρελθόντων χρόνων με απόντες πρωταγωνιστές ... κι όταν τελικά κατέβαινε περνούσε από όλα τα τραπέζια για να πει δυο κουβέντες και να χαιρετίσει γνωστούς , αγνώστους φυσικά στον καινούριο ο οποίος ματαίως πάσχιζε να την ξεμοναχιάσει .... οι διαπραγματεύσεις για το αν η διασκέδαση θα έκλεινε με sex θα γινόταν ( αν γινόταν ) στις 5-6 το πρωί ανάμεσα σ ένα εντελώς θυμωμένο ( συνήθως ) συνοδό και σε μια Δέσποινα που ήταν κομμάτια εδώ και ώρα και το μόνο μέλημα της ήταν να κοιμηθεί .... φυσικά ο άγνωστος ήταν χαμένος από χέρι ( πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ) καθώς το ξενυχτάδικο ήταν το τρίτο σπίτι της κι έπαιζε στην έδρα της .... έτσι η συνήθως επόμενη κίνηση τού επίδοξου εραστή , ήταν να έρθει την επόμενη το απόγευμα από το μαγαζί με την ελπίδα να τον θυμηθεί ξεμέθυστη .... σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις αυτό γινόταν αλλά η μη φτιαγμένη"Δέσποινα ήταν απλά μια άλλη , που μπορούσε εύκολα να τον βάλει στη θέση του ... " περάσαμε όμορφα ","διασκεδάσαμε", "για ποια με πέρασες? " κτλ .</span> <span style="font-style: italic;"><br />Το επόμενο καλοκαίρι η Δέσποινα εντελώς ξαφνικά αποφάσισε να νοικοκυρευτεί κι έγινε </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινή σύζυγος</span><span style="font-style: italic;"> .... παντρεύτηκε με συνοπτικές διαδικασίες και γνωριμία 20 ημερών έναν μετανάστη από την Γερμανία ..... εκείνη τη βραδιά η επένδυση πέτυχε , ο τύπος ήρθε στην πατρίδα για να πάρει παπούτσι από τον τόπο του, κι ευτυχώς πρόλαβε πριν λήξει η άδεια του ... </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινός πατριώτης</span><span style="font-style: italic;"> , ποτέ δεν θα χαράμιζε την πάρτη του με μια άγνωστη αλλοδαπή αμφιβόλου ανατροφής .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο πιο παλιός barman ήταν ο Νικήτας .... καλό παιδί και πάντα χαμογελαστό αναλάμβανε και χρέη dj όταν δεν βρισκόταν στα deck το αφεντικό ....εκείνη την εποχή δυστυχώς είχε ένα μικρό πρόβλημα .... ήταν </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινά ερωτευμένος</span><span style="font-style: italic;"> με μια 18χρονη μαθήτρια Λυκείου η οποία δεν του έδινε σημασία και ο φίλος μας το είχε πάρει πολύ άσχημα ... της τηλεφωνούσε , της έταζε , την απειλούσε ..... την περίμενε έξω από το σχολείο όταν σχολούσε και γινόταν πολύ ενοχλητικός αφού ο άσβεστος έρωτας και το πάθος του , είχε τσακίσει όλα τα φίλτρα της διακριτικότητας ... η γνωριμία ξεκίνησε καλά αλλά το κορίτσι κατάντησε να μην θέλει πια να τον βλέπει καθώς όλοι στο σχολείο της κουβέντιαζαν το γεγονός ..... αυτός , όσο τον έδιωχνε τόσο και κολλούσε και πραγματικά θα μπορούσε να κάνει πάρα πολλά για το έρωτά του ... το πιο πρόσφατο ήταν το ότι είχε δείρει δυο συμμαθητές της που μαζεύοντας ψήγματα θάρρους , του είχαν ζητήσει το λόγο για την συμπεριφορά του .... και όχι , δεν χρειαζόταν ακόμη τη βοήθεια του Παύλου , τα είχε καταφέρει και μόνος του ..... ο Γιώργος πάλι , ποτέ δεν θα βοηθούσε ..... τον έλεγε ηλίθιο που γινόταν </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινός καραγκιόζης</span><span style="font-style: italic;"> για έρωτες και πράσινα άλογα .</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Μεγάλος ο θίασος και πολλοί και οι δεύτεροι ρόλοι .... το μαγαζί έκλεινε πολύ αργά , όμως η βραδιά συνεχιζόταν αλλού ..... συνήθως σε μπουζούκια με μόνιμα κρατημένο τραπέζι ... κι αν όχι , στο διαμέρισμα του Γιώργου με τα πολλά δωμάτια , εκεί λειτουργούσε και ραδιοφωνικός σταθμός μικρής εμβέλειας .... το τηλέφωνο άλλαζε χέρια εναλλάξ στις συνομιλίες με μοναχικές αληθινά πληγωμένες υπάρξεις , που τις κρατούσαν συντροφιά τα τραγούδια και τηλεφωνούσαν για αφιερώσεις ..... οι πιο "τυχερές" κέρδιζαν και ποτά για την επόμενη στο μαγαζί , η Αλέκα θα κανόνιζε να συστήσει τα αγόρια λέγοντας τα καλύτερα λόγια για τα πλούσια χαρίσματα του καθενός ..... και είναι δύσκολο να μην εντυπωσιαστείς , όταν από τη μοναξιά σου ξαφνικά βρίσκεσαι μέλος σε μια τόσο </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινά δεμένη και υπέροχη παρέα</span><span style="font-style: italic;"> που ξέρει να διασκεδάζει .... τη Μαρία δε , την έφερε ο ίδιος ο πατέρας της που ήταν γείτονας .... ήταν δεν ήταν , 16 χρονών ......" κύριε Γιώργο , να έρχεται εδώ το κορίτσι για να μην πηγαίνει αλλού που δεν τους ξέρουμε κι όλας " .... η Μαρία μεγάλωσε απότομα τους επόμενους μήνες καθώς ανέλαβε η Αλέκα μαζί με το αφεντικό να τις μάθει τον αληθινό "κόσμο των μεγάλων" .<br /></span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Όλοι λοιπόν πολύπλευρα αληθινοί , παγιδευμένοι στον ιστό της δικής τους αλήθειας ... είχες την εντύπωση πως αν υπήρχαν πέντε κιλά αλήθειας στον πλανήτη , τα τρία ήταν σίγουρα εκεί μέσα ..... μια δίνη αλήθειας , έτοιμη να ρουφήξει οποιονδήποτε που με τη μικρή του βαρκούλα θα πλησίαζε πολύ κοντά ..... φυλακισμένοι μέσα στα κάγκελα του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς τους , έτοιμοι να ειρωνευτούν και να κοροϊδέψουν οτιδήποτε τους ξένιζε δημιουργούσαν τον δικό τους μοναδικό , <span style="color: rgb(255, 102, 102);">αληθινό κόσμο</span> .</span><span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4PbRelni1I/AAAAAAAABQg/XJEhhv1Dhe8/s1600-h/4161798-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 340px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4PbRelni1I/AAAAAAAABQg/XJEhhv1Dhe8/s400/4161798-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5441433868108794706" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><br /><br /><br />Άνοιξε αργά τα μάτια του , δίνοντας στις αισθήσεις χώρο να αναπτυχθούν και πάλι ..... όχι , κάτι δεν πήγαινε καλά , δεν ένιωθε καλά , ίσως η σκιά του να είχε δραπετεύσει τελικά και να είχε προσφέρει τα δώρα της , ερήμην του .... το παραμορφωμένο είδωλο απέναντι στο ρολόι τον κοίταξε και πάλι , αυτή τη φορά όμως διέκρινε μια θολή αυστηρότητα στο βλέμμα του .... "δεν τα λες καλά φίλε" του ψιθύρισε .... "μήπως όλα αυτά δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά η δική σου υποκειμενική αλήθεια ?" .... μια θολή κρίση της στιγμής , μια άποψη και τίποτε άλλο .... επιφανειακές μνήμες ανακατεμένες με ανάκατες σκέψεις και συναισθήματα του παρόντος ..... μόνο αυτά θυμάσαι ? .....μπορείς αλήθεια να βάλεις σε κουτάκια ανθρώπινες ψυχές και να τις ταξινομήσεις με πέντε επίθετα ? .... τα χρήματα που δεν έβρισκες και σου δάνεισε ο Γιώργος όταν βρέθηκες σε κείνη την ανάγκη ? ..... την σούπα που σου μαγείρευε με χαμόγελο η Αλέκα όταν ήσουν άρρωστος ? τον Παύλο που όταν χρειάστηκε έτρεχε με το αυτοκίνητο μέσα στο χιόνι για να προλάβετε το λεωφορείο που είχες χάσει ? </span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Άραγε θυμήθηκες άραγε ποτέ κάτι πραγματικά ? ..... κοροϊδευεις τον εαυτό σου αν νομίζεις ότι μπορείς να ξαναβρεθείς εκεί και να θυμηθείς .</span><span style="font-style: italic;"><br /><br /><br />Αλλά και να μπορούσες , νομίζεις ότι μπορείς ποτέ πραγματικά να ξέρεις ? ..... έχεις μπει ποτέ στο μυαλό κάποιου άλλου ? .... περπάτησες με τα παπούτσια του ποτέ ?</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br />Ποιος είσαι τελικά εσύ που κρίνεις άλλους τόσο εύκολα ?</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br />Αυτή η τελευταία ερώτηση έμεινε για απροσδιόριστο χρόνο μετέωρη στον αέρα .</span><span style="font-style: italic;"><br /><br /><br />Ποιος είμαι αλήθεια ? .... ποιος θα μπορούσα να είμαι ?</span> <span style="font-style: italic;">....... μα φυσικά ,<br />ο παρατηρητής της ζωής (μου) .</span><span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br />Με αυτή τη φράση στο μυαλό , κοίταξε ολόγυρα του κι απέκτησε ολόκληρο τον έλεγχο του χώρου και των αισθήσεων ........ ο "παρατηρητής" ....... άλλη μια λέξη που ακούς συνέχεια τελευταία .... θυμήθηκε ένα κείμενο του Λειβαδίτη που κάποια στιγμή βρέθηκε στον δρόμο του .... τελευταία και για ιδιαίτερους λόγους συμπαθούσε πολύ τον κύρ Τάσο ... σηκώθηκε και κατευθύνθηκε στο γραφείο τού υπολογιστή κι αφού έκατσε , έψαξε στον ξεχωριστό φάκελο με τα πολύτιμα ..... δεν άργησε να το βρει ..... διάβασε για μια ακόμη φορά το πολύ όμορφο κείμενο του ποιητή :</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">"Έζησα τα πάθη σα μια φωτιά, τάδα ύστερα να μαραίνονται και να σβήνουν , και μ' όλο που ξέφευγα απόνα κίνδυνο, έκλαψα γι' αυτό το τέλος που υπάρχει σε όλα . Δόθηκα στα πιο μεγάλα ιδανικά , μετά τ' απαρνήθηκα , και τους ξαναδόθηκα ακόμα πιο ασυγκράτητα .<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">Ένοιωσα ντροπή μπροστά στους καλοντυμένους , και θανάσιμη ενοχή για όλους τους ταπεινωμένους και τους φτωχούς , είδα τη νεότητα να φεύγει, να σαπίζουν τα δόντια , θέλησα να σκοτωθώ , από δειλία ή ματαιοδοξία , συχώρεσα εκείνους που με σύντριψαν, έγλυψα εκεί που έφτυσα , έζησα την απάνθρωπη στιγμή , όταν ανακαλύπτεις , πλέον αργά, ότι είσαι ένας άλλος από κείνον που ονειρευόσουνα , ντρόπιασα τ' όνομά μου για να μη μείνει ούτε κηλίδα εγωισμού απάνω μου ― κι ήταν ο πιο φριχτός εγωισμός.</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br /><br />Tις νύχτες έκλαψα , συνθηκολόγησα τις μέρες, αδιάκοπη πάλη μ' αυτόν τον δαίμονα μέσα μου που τα ήθελε όλα, τούδωσα τις πιο γενναίες μου πράξεις, τα πιο καθάρια μου όνειρα και πείναγε, τούδωσα αμαρτίες βαρειές, τον πότισα αλκοόλ , χρέη , εξευτελισμούς , και πείναγε . Bούλιαξα σε μικροζητήματα , φιλονίκησα για μιας σπιθαμής θέση , κατηγόρησα , έκανα το χρέος μου από υπολογισμό, και την άλλη στιγμή, χωρίς κανείς να μου το ζητήσει έκοψα μικρά-μικρά κομμάτια τον εαυτό μου και τον μοίρασα στα σκυλιά .</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">Tώρα, κάθομαι μες στη νύχτα και σκέφτομαι, πως ίσως πια μπορώ να γράψω ένα στίχο , αληθινό."</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Καλά θυμόταν ... ο ποιητής εδώ δίνει τον ορισμό της δικής του αλήθειας καθώς βρίσκει το κουράγιο να σταθεί απέναντι σε προσωπικές κρίσεις και επιλογές .... δεν χρησιμοποιεί την τέχνη του στον στολισμό της γραφής για να αποδώσει ευθύνες "απέναντι" , ούτε κατηγορεί άλλους , η βιογραφία του θα το επέτρεπε να το κάνει .... ίσως το έκανε παλιότερα , όχι όμως τώρα , τώρα στέκεται χωρίς να εθελοτυφλεί στην ωμότητα του γεγονότος .... τοποθετεί τον εαυτό του στον ρόλο του παρατηρητή της "δικής του" ζωής κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή κάνει </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">το πρώτο βήμα εντός του</span><span style="font-style: italic;"> ... όχι αυτά που έζησε , όχι τις εμπειρίες που αποκόμισε αλλά το πως τις διαχειρίστηκε και που τον οδήγησαν .... άλλωστε , έχουν σημασία τόσο τα συγκεκριμένα γεγονότα ή μήπως το μόνο που έχει πάντα σημασία είναι το σταδιακό χτίσιμο που συντελείτε έσωθεν ? ... τι πιο σημαντικό από το μοναχικό εσωτερικό ταξίδι της ψυχής μας κι από εκείνες τις συνειδητές στιγμές που αναλαμβάνεις εξ ολόκληρου την ευθύνη για τη δράση και την πορεία σου ? ... αν κάψουμε όλα μας τα άλλοθι , τι άλλο έχουμε εκτός από την πορεία μας ? .... και τι νόημα έχουν έχουν όλα τα άλλα παράπλευρα ταξίδια , της Αλέκας , του Γιώργου , του Παύλου , της Δέσποινας και όλων μας αν δεν περάσουν ποτέ από αυτό τον σταθμό ?</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br />Χιλιάδες αλήθειες μας κατακλύζουν ,συγκρούονται μεταξύ τους και δημιουργούν πολύ περισσότερα ψέματα .... μέσα σ αυτές ζούμε , αναπνέουμε και μεγαλώνουμε να παιδιά μας ..... γι αυτές παλεύουμε , και καλά κάνουμε , για ότι μας ενοχλεί και μας δοκιμάζει .... καμμιά από αυτές όμως δεν μπορεί να γραφτεί με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα της .... η Αλήθεια , με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα , θα έχει να κάνει πάντα με τα αρχαία ερωτήματα της ζωής που με τον υπέροχο τρόπο μας τα κάναμε στην εποχή μας τετριμμένα ..... ελαφρόμυαλος όποιος τον απασχολούν τέτοια ερωτηματικά χωρίς να είναι επώνυμος και με λυμένο το βιοποριστικό του .... γραφικός όταν τον απασχολεί το που πατάνε τα πόδια του , απο που ήρθε και που πάει και το σημαντικότερο ... το </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0); font-style: italic;">γιατί</span><span style="font-style: italic;"> .</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br /><br />Φυσικά τα ερωτήματα αυτά δεν θα απαντηθούν ποτέ από άνθρωπο .... στέκονται μόνα τους , πάντα δυνατά κι ακλόνητα , και κάθε απάντηση μπορεί να τα κάνει να χάσουν μέρος της λάμψης τους .... δεν θα τα απαντήσουν ποτέ σύνοδοι κι επιτροπές , δεν μπορούν να υπάρχουν τα δεδομένα που θα δικαιολογούσαν συμπεράσματα .... όσο και να συνεδριάζουν τα ψάρια σ ένα ενυδρείο ποτέ δεν θα δουν το σχήμα του πλανήτη ...... μόνο να υποψιαστείς μπορείς , η ενδεχόμενη πίστη κάποιου διπλανού σου , απλά δεν είναι μεταβιβάσιμη .... η πίστη είναι εντελώς προσωπικό θέμα όταν το σπίτι σου έχει καθρέφτες .</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4PcS8btUGI/AAAAAAAABQw/V0At3rBagHQ/s1600-h/Airi+Pung.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 280px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4PcS8btUGI/AAAAAAAABQw/V0At3rBagHQ/s400/Airi+Pung.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5441434992811790434" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Όμως μπορούν να κάνουν κάτι άλλο που ίσως είναι και το σημαντικότερο ..... μπορούν να εγκατασταθούν στο βάθος του μυαλού μας δίνοντας άλλο εύρος στην οπτική μας γωνίας ..... μπορούν να σε ωθήσουν σε δράση και όχι σε παραίτηση ..... μπορούν να πλουτίσουν την καθημερινότητα με ουσία , τη ζωή με σκοπό και νόημα , με μια πνευματική διάσταση .... μπορείς να αξιολογήσεις με άλλα σταθμά τις προτεραιότητες σου , μπορείς να αποδεχθείς τον εαυτό σου και να νιώσεις την πολυτιμότητά του δίνοντας του το κομμάτι που του αναλογεί από αυτό το θαύμα .... μπορείς να δεις ότι τα μικροπροβλήματα σου είναι πραγματικά μικρά σε σχέση με το χρόνο και το άπειρο .</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /><br />Μπορείς να νιώσεις δέος για κάτι μεγαλύτερο στο οποίο μπορείς να αφεθείς για να διαλύσει τους φόβους σου .... μπορείς να απελευθερωθείς από την τόσο ψυχοφθόρα συνεχή προσπάθεια ελέγχου που σε τσακίζει και που ποτέ δεν είχες ( ούτε θα έχεις ) .... μπορείς να νιώσεις ότι σε αυτό το θέατρο που παίζεται από την αρχή του χρόνου δεν έχει και τόση σημασία ούτε η διανομή των ρόλων , ούτε τα σκηνικά και τα κουστούμια , όσο τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών την ώρα της συμμετοχής ... μπορείς να δεις την μοναχική κατά βάση πορεία σου μέσα από το μοίρασμα εμπειριών κι αισθήσεων ..... μπορείς να δεις τον "απέναντι" ως συνοδοιπόρο με μεγαλύτερη κατανόηση στην διαφορετικότητά του και στις αλήθειες του ..... και μπορείς να δεις και την ευθύνη των επιλογών σου όσον αφορούν τη φροντίδα μιας ψυχής .... που ξέρεις , ( χωρίς να χρειάζεται να σου το πει κανείς ) ότι ασφυκτιά μέσα στο ψέμα .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Τα χέρια του σταμάτησαν να πληκτρολογούν και κοίταξε το κείμενό του στην οθόνη .... πάρα πολλές λέξεις ... πότε αλήθεια είχε αρχίσει να γράφει ? .... από που ξεκίνησε για να καταλήξει και πάλι εδώ ?</span> <span style="font-style: italic;">"<br /><br /><br />Όποιος το διαβάσει θα είναι </span><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">αληθινός ήρωας</span><span style="font-style: italic;"> " σκέφτηκε χαμογελώντας ,<br />κι αποφάσισε να το αναρτήσει .</span><br /><br /><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(204, 204, 255); font-style: italic;">~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">« Δεν έφτασα εδώ που είμαι σήμερα χωρίς επιμονή.<br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Και πού νομίζεις πως είσαι σήμερα;»<br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">Αρχισα να μιλάω πρόθυμα για τον εαυτό μου........<br />του μίλησα για το μακρινό και πρόσφατο παρελθόν μου<br />και για τις ανεξήγητες μελαγχολίες μου.<br />Με άκουσε υπομονετικά και με προσοχή,<br />σαν να είχε όλο τον χρόνο στη διάθεση του,<br />μέχρι που τέλειωσα μετά από αρκετές ώρες.</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πολύ ωραία», είπε.<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">« Ακόμα όμως δεν απάντησες στην ερώτηση μου για το πού είσαι σήμερα».</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br /><br />«Απάντησα,δεν θυμάσαι; Σου είπα πώς έφτασα εκεί που είμαι σήμερα: με σκληρή δουλειά».<br /><br /></span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πού είσαι;»</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Τι εννοείς πού είμαι;»</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br /><br />«Πού είσαι;» επανέλαβε μαλακά.</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Εδώ είμαι».</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πού είναι εδώ;»</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br /><br />«Σ' αυτό το γραφείο, σ' αυτό το βενζινάδικο!»<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">Είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου με το παιχνίδι του.</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πού είναι αυτό το βενζινάδικο;»<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Στο Μπέρκλεϋ».</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πού είναι το Μπέρκλεϋ;»</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Στις Ηνωμένες Πολιτείες».<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πού είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες;»</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Σε μια μάζα γης, σε μια από τις ηπείρους του Δυτικού Ημισφαιρίου , νομίζω..».<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πού είναι οι ήπειροι;»</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">Αναστέναξα. </span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br />«Πάνω στη γη. Ακόμα δεν τελειώσαμε;»<br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πού είναι η γη;»</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Στο ηλιακό σύστημα, ο τρίτος πλανήτης από τον ήλιο. </span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">Ο ήλιος είναι ένας μικρός αστέρας του Γαλαξία, εντάξει;»<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Πού είναι ο Γαλαξίας;»</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br /><br />«Ωχ, αδελφέ», αναστέναξα εκνευρισμένα, λοξοκοιτώντας τον.</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br /><br />«Στο Σύμπαν».<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">Κάθησα προς τα πίσω και σταύρωσα αποφασιστικά τα χέρια μου.</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Και πού» , χαμογέλασε , «είναι το Σύμπαν;»</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Το Σύμπαν είναι... καλά, υπάρχουν πολλές θεωρίες για το τι οχήμα έχει..».</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;">«Δεν ρώτησα αυτό. Πού είναι;»</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br /><br /><br />«Δεν ξέρω — πώς μπορώ να απαντήσω σε αυτό;»</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic; font-weight: bold;">«Αυτό είναι το ζήτημα. Δεν μπορείς ν' απαντήσεις σ' αυτό και ποτέ δεν θα μπορέσεις. Δεν υπάρχει Γνώση γι αυτό. Δεν ξέρεις πού είναι το Σύμπαν κι έτσι δεν ξέρεις πού είσαι συ. Στη πραγματικότητα δεν ξέρεις πού είναι οτιδήποτε. Ούτε γνωρίζεις τι είναι τ' οτιδήποτε ή πώς έφτασε να είναι αυτό που είναι.<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic; font-weight: bold;">Είναι ένα μυστήριο.</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204); font-style: italic;"><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Η άγνοια μου, Νταν, βασίζεται σ' αυτή την κατανόηση.</span><br /><span style="font-weight: bold;">Η δική σου κατανόηση βασίζεται πάνω σε άγνοια.</span><br /><br />Είμαι ένας κωμικός ανόητος.<br />Εσύ είσαι ένα σοβαρό χαϊβάνι».</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br />Απόσπασμα από το βιβλίο του Dan Millman<br /><br />" Ο δρόμος του ειρηνικού πολεμιστή " </span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4PXD0CsW2I/AAAAAAAABQI/RbufIueTN6Q/s1600-h/beyond-the-stars.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 332px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S4PXD0CsW2I/AAAAAAAABQI/RbufIueTN6Q/s400/beyond-the-stars.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5441429235303209826" border="0" /></a><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com71tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-962528852883747692010-01-07T02:26:00.023+02:002010-01-10T11:21:39.775+02:00Ταξίδι ανα-ψυχής<span style="text-decoration: underline;"><br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0UqUCEU5CI/AAAAAAAABMU/sbDLVzATBIY/s1600-h/6366528-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 275px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0UqUCEU5CI/AAAAAAAABMU/sbDLVzATBIY/s400/6366528-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5423787849878397986" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0UqZnVi8iI/AAAAAAAABMc/TpB0DGf9SuY/s1600-h/6335670-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 258px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0UqZnVi8iI/AAAAAAAABMc/TpB0DGf9SuY/s400/6335670-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5423787945782080034" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mR0ciUGqI/AAAAAAAABNs/feMnXcao2PA/s1600-h/4637114-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 318px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mR0ciUGqI/AAAAAAAABNs/feMnXcao2PA/s400/4637114-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425027556343814818" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mRvuzAGkI/AAAAAAAABNk/yAWzaebYS_k/s1600-h/3433056-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 265px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mRvuzAGkI/AAAAAAAABNk/yAWzaebYS_k/s400/3433056-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425027475346299458" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mQllA4cwI/AAAAAAAABMk/9THwSgRv9-o/s1600-h/3362863-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 325px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mQllA4cwI/AAAAAAAABMk/9THwSgRv9-o/s400/3362863-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425026201409843970" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mR3dioC3I/AAAAAAAABN0/FRiuz-SJzl0/s1600-h/5209350-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 285px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mR3dioC3I/AAAAAAAABN0/FRiuz-SJzl0/s400/5209350-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425027608153164658" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mRmq3Z7-I/AAAAAAAABNU/620E5ND-9b4/s1600-h/2122500-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 280px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mRmq3Z7-I/AAAAAAAABNU/620E5ND-9b4/s400/2122500-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425027319672205282" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mRruHnEHI/AAAAAAAABNc/40ev4ZvoGgM/s1600-h/3113307-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 264px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mRruHnEHI/AAAAAAAABNc/40ev4ZvoGgM/s400/3113307-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425027406444826738" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mTqkNRnqI/AAAAAAAABOc/6pp5P5pRZT4/s1600-h/3067344-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mTqkNRnqI/AAAAAAAABOc/6pp5P5pRZT4/s400/3067344-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425029585627618978" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mQ0gF5WPI/AAAAAAAABM0/CwpoxqMK6D8/s1600-h/199329-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 277px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mQ0gF5WPI/AAAAAAAABM0/CwpoxqMK6D8/s400/199329-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425026457786734834" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mSLYVB_yI/AAAAAAAABOE/soD40nFuIsc/s1600-h/6538989-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 286px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mSLYVB_yI/AAAAAAAABOE/soD40nFuIsc/s400/6538989-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425027950351351586" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mQ_7FmxLI/AAAAAAAABM8/8qcwBlk2Dik/s1600-h/4050684-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 267px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mQ_7FmxLI/AAAAAAAABM8/8qcwBlk2Dik/s400/4050684-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425026654011835570" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mSRCRrK1I/AAAAAAAABOM/5EX6WuJwbpo/s1600-h/6770450-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mSRCRrK1I/AAAAAAAABOM/5EX6WuJwbpo/s400/6770450-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425028047510907730" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mUNq3bUcI/AAAAAAAABOs/xwOQFC20i3M/s1600-h/2533327-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mUNq3bUcI/AAAAAAAABOs/xwOQFC20i3M/s400/2533327-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425030188710449602" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mU4_ybdmI/AAAAAAAABO0/YvQ0MLqMYeM/s1600-h/7688608-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 327px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mU4_ybdmI/AAAAAAAABO0/YvQ0MLqMYeM/s400/7688608-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425030933061006946" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mQqJRWVVI/AAAAAAAABMs/mg5dEdz1MG4/s1600-h/6343004-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 262px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mQqJRWVVI/AAAAAAAABMs/mg5dEdz1MG4/s400/6343004-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425026279862064466" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mT5CuNoSI/AAAAAAAABOk/5KrHtsORzGg/s1600-h/7055873-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 270px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mT5CuNoSI/AAAAAAAABOk/5KrHtsORzGg/s400/7055873-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425029834337001762" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mSY9WXbJI/AAAAAAAABOU/x9KLbHnjFzA/s1600-h/6652122-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 181px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/S0mSY9WXbJI/AAAAAAAABOU/x9KLbHnjFzA/s400/6652122-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425028183627361426" border="0" /></a>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com69tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-2558534343052087002009-12-23T16:44:00.001+02:002009-12-24T10:04:38.628+02:00Αυτός Που Πετούσε Αστέρια<span style="text-decoration: underline;"><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKZvkHt7ZI/AAAAAAAABKk/dgIJUk5qnXg/s1600-h/6165307-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 248px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKZvkHt7ZI/AAAAAAAABKk/dgIJUk5qnXg/s400/6165307-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5418562344109075858" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-style: italic;"><br /></span><span style="font-style: italic;">Στο βιβλίο του " Αυτός Που Πετούσε Αστέρια " ( The star Thrower ) ,</span><br /><span style="font-style: italic;">o </span><a style="font-style: italic;" href="http://en.wikipedia.org/wiki/Loren_Eiseley">Loren Eiseley</a><span style="font-style: italic;"> ( ανθρωπολόγος ,καθηγητής της ιστορίας της επιστήμης και συγγραφέας )<br />μιλάει για τη μέρα που περπατούσε σε κάποια αμμουδερή παραλία , όπου χιλιάδες αστερίες είχαν ξεβραστεί στην όχθη .<br /><br />Πρόσεξε ένα αγόρι που σήκωνε τους αστερίες έναν - έναν και τους έριχνε πίσω στον ωκεανό . Ο Eiseley εξακολούθησε να παρατηρεί το αγόρι για λίγα λεπτά και μετά πλησίασε και το ρώτησε τι κάνει . Το αγόρι απάντησε ότι επέστρεφε τους αστερίες πίσω στη θάλασσα γιατί διαφορετικά αυτοί θα πέθαιναν .</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br />Ο Eiseley ρώτησε τότε το αγόρι πως το να σώσει λίγους αστερίες θα έκανε κάποια διαφορά , τη στιγμή που οι περισσότεροι από αυτούς ήταν καταδικασμένοι ?<br /><br />Το αγόρι μάζεψε έναν αστερία και την ώρα που τον πετούσε στη θάλασσα , είπε : </span> <span style="font-style: italic;"><br /><br />" Θα κάνει διαφορά γι αυτόν εδώ ."</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKWyZQ-LII/AAAAAAAABKU/xQhEgXdvMDY/s1600-h/6728283-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 288px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKWyZQ-LII/AAAAAAAABKU/xQhEgXdvMDY/s400/6728283-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5418559094199823490" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ο Eiseley άφησε το αγόρι και πήγε στο σπίτι του για να συνεχίσει το γράψιμο ,<br />χωρίς όμως να μπορέσει να δακτυλογραφήσει ούτε μια λέξη .<br /><br />Επέστρεψε στην παραλία και πέρασε την υπόλοιπη μέρα του βοηθώντας το αγόρι<br />να πετάξει τους αστερίες στη θάλασσα .</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /></span><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKv8gi0uCI/AAAAAAAABLM/zgFk8D0bsQs/s1600-h/7450.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 269px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKv8gi0uCI/AAAAAAAABLM/zgFk8D0bsQs/s400/7450.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5418586755743135778" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><br />Μήπως η λύση στο πρόβλημα του κενού και της έλλειψης νοήματος<br />που μαστίζει την εποχή μας ,<br />είναι απλώς το να καθιστούμε τον εαυτό μας χρήσιμο ?</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /><br /></span><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKeavNCIXI/AAAAAAAABK0/Bez2Ys_ndSo/s1600-h/6423059-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 265px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKeavNCIXI/AAAAAAAABK0/Bez2Ys_ndSo/s400/6423059-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5418567483865047410" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><br /><br /></span><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);">Θέλω να ευχηθώ σε όλους μας<br /><br />εκείνη την αγάπη που θα δραπετεύσει από τις σκέψεις<br />και θα εκδηλωθεί "έξω" πλημμυρίζοντας ζωές ,<br /><br />εκείνη τη ματιά που μπορεί να αναγνωρίσει την ομορφιά παντού γύρω μας<br /><br />κι εκείνη τη συνείδηση που μπορεί να πλουτίσει με </span><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);">σκοπό , </span><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);"><br />εκτίμηση κι ευγνωμοσύνη την καθημερινότητά μας .</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKseAFeFAI/AAAAAAAABLE/8FBCrWEr0RM/s1600-h/829720-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 310px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKseAFeFAI/AAAAAAAABLE/8FBCrWEr0RM/s400/829720-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5418582933099123714" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);">Να περάσετε υπέροχα όπου κι αν σας οδηγήσουν τα βήματά σας !!!</span> <span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);"><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά !!!</span></span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKp35tT-7I/AAAAAAAABK8/rHQDy-dRt_o/s1600-h/xmas37.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SzKp35tT-7I/AAAAAAAABK8/rHQDy-dRt_o/s400/xmas37.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5418580079528901554" border="0" /></a><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com59tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-44331080836800542612009-11-30T01:25:00.018+02:002009-11-30T02:25:18.848+02:00Μετά από λίγο μαθαίνεις ....<div style="text-align: center;"><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMDjF5Xy8I/AAAAAAAABIQ/mVYZtFiMRUk/s1600/3308862-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 266px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMDjF5Xy8I/AAAAAAAABIQ/mVYZtFiMRUk/s400/3308862-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409671478815214530" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;">Μετά από λίγο μαθαίνεις τη διαφορά, την λεπτή διαφορά, τού να κρατάς ένα χέρι από το να αλυσοδένεις μια ψυχή,</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMG2cP_B6I/AAAAAAAABIg/HDBUSirzx3E/s1600/3357439-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 261px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMG2cP_B6I/AAAAAAAABIg/HDBUSirzx3E/s400/3357439-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409675109768038306" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">Και μαθαίνεις ότι αγάπη δεν σημαίνει να ακουμπάς στον άλλον και παρέα δεν σημαίνει ασφάλεια,</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMHJYLx65I/AAAAAAAABIo/xnnBnzsdDGY/s1600/4431117-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 264px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMHJYLx65I/AAAAAAAABIo/xnnBnzsdDGY/s400/4431117-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409675435094174610" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">Και αρχίζεις να μαθαίνεις ότι τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις.</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMHg5v2ejI/AAAAAAAABIw/AeZh16JvO4g/s1600/4411886-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 263px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMHg5v2ejI/AAAAAAAABIw/AeZh16JvO4g/s400/4411886-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409675839240829490" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια σου να κοιτάζουν ίσια μπροστά, με την χάρη ενός ενήλικα, όχι με την θλίψη ενός παιδιού,</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMH5uB3PwI/AAAAAAAABI4/OdLDZ711crc/s1600/6187911-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMH5uB3PwI/AAAAAAAABI4/OdLDZ711crc/s400/6187911-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409676265591881474" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">Και μαθαίνεις να χτίζεις όλους τους δρόμους σου στο σήμερα, επειδή το έδαφος της αυριανής μέρας είναι πολύ αβέβαιο για να κάνεις σχέδια, και οι μελλοντικοί καιροί έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να πέφτουν κάτω στη μέση της πτήσης.</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMIixZcxVI/AAAAAAAABJA/WaUouoCpLUU/s1600/6408365-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 265px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMIixZcxVI/AAAAAAAABJA/WaUouoCpLUU/s400/6408365-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409676970870752594" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">Μετά από λίγο μαθαίνεις ότι ακόμα και η λιακάδα μπορεί να σε κάψει, αν καθίσεις πολύ ώρα κάτω από αυτήν.</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMJTe96p-I/AAAAAAAABJQ/kaYK5Cjg4DM/s1600/3419614-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMJTe96p-I/AAAAAAAABJQ/kaYK5Cjg4DM/s400/3419614-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409677807737022434" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Γι' αυτό φύτεψε τον δικό σου κήπο και διακόσμησε την δική σου ψυχή, αντί να περιμένεις να σου φέρει κάποιος άλλος λουλούδια.</span><br /><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMJji6AZpI/AAAAAAAABJY/NRJuYTKzI0w/s1600/703112-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 267px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMJji6AZpI/AAAAAAAABJY/NRJuYTKzI0w/s400/703112-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409678083672270482" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">Και Mαθαίνεις Ότι Μπορείς Πράγματι Να Αντέξεις . . .</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Ότι Είσαι Πραγματικά Δυνατός.</span>...<br /><br /><span style="font-style: italic;">Και Ότι Έχεις Πραγματική Αξία.</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 102, 102); font-style: italic;">Veronica Shoffstall </span><br /></div><br /><br /><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMLWLZkKNI/AAAAAAAABJo/Lm0U2js1SXs/s1600/Winter+Gale.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 398px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SxMLWLZkKNI/AAAAAAAABJo/Lm0U2js1SXs/s400/Winter+Gale.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409680053047142610" border="0" /></a>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com85tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-63993963677350703032009-10-22T12:38:00.008+03:002009-10-22T14:15:19.849+03:00Ο καινούριος κήπος<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SuA4aH8zOtI/AAAAAAAABGA/z0Gm2_Iy2sk/s1600-h/1961137-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 288px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SuA4aH8zOtI/AAAAAAAABGA/z0Gm2_Iy2sk/s400/1961137-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395374375051672274" border="0" /></a><br /><br /><div style="text-align: center;">Τον καινούργιο κήπο του αυτοκράτορα τον ετοίμαζαν τρία χρόνια.<br /><br />Τελικά, όλες οι δουλειές ολοκληρώθηκαν και ο αυτοκράτορας κάλεσε όλη την αριστοκρατία της χώρας για να δει την ομορφιά του θαυμάσιου κήπου.<br /><br />Όλοι ήταν έκπληκτοι και άρχισαν να εγκωμιάζουν το καταπληκτικό έργο και να συγχαίρουν τον αυτοκράτορα. Όμως τον αυτοκράτορα ενδιέφερε η γνώμη του αξεπέραστου γνώστη της κηπουρικής τέχνης, του Δάσκαλου Λιν-Τσι. Όταν ο αυτοκράτορας απευθύνθηκε στον Λιν-Τσι όλοι οι παρευρισκόμενοι με προσοχή άκουσαν την απάντηση του :<br /><br />- Παράξενο, αλλά εγώ δε βλέπω ούτε ένα ξερό φύλλο. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο. Αφού δεν υπάρχουν ξερά φύλλα ο κήπος είναι νεκρός. Βλέπω ότι σήμερα το πρωί σκούπισαν τον κήπο με επιμέλεια . Σας παρακαλώ, πέστε να φέρουν λίγα ξερά φύλλα.<br /><br />Όταν έφεραν τα ξερά φύλλα και τα σκόρπισαν, ο άνεμος άρχισε να παίζει μαζί τους. Το θρόισμα των φύλλων ζωντάνεψε τον κήπο.<br /><br />Ο Δάσκαλος είπε:<br /><br />- Τώρα όλα είναι εντάξει.<br />Ο κήπος Σας είναι πολύ όμορφος, αλλά ήταν υπερβολικά περιποιημένος.<br /><br /><span style="color: rgb(255, 0, 0);">Η τέχνη είναι μεγαλόπρεπη όταν δεν φανερώνει τον εαυτό της.</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SuA6eTJWlyI/AAAAAAAABGI/3W5tD5EG7vg/s1600-h/wwww.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 279px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SuA6eTJWlyI/AAAAAAAABGI/3W5tD5EG7vg/s400/wwww.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395376645799843618" border="0" /></a></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com70tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-20333734365467710082009-10-15T02:56:00.005+03:002009-10-15T16:11:34.204+03:00Kseniya Simonova<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/StZni1GZ8BI/AAAAAAAABF4/-0cLPadrnuI/s1600-h/Kseniya-Simonova.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 293px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/StZni1GZ8BI/AAAAAAAABF4/-0cLPadrnuI/s400/Kseniya-Simonova.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5392611451889905682" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="text-decoration: underline; color: rgb(204, 102, 204);">Από ένα mail που έλαβα : </span><br /><br /><br /></div><div style="text-align: center;"><br />"Η εμφάνιση μιας ντροπαλής 24χρονης σε σόου ταλέντων της ουκρανικής τηλεόρασης προκάλεσε το κλάμα μίας ολόκληρης χώρας, καθώς και διεθνή αίσθηση.<br /><br />Περίπου 13.000.000 άνθρωποι είδαν την Kseniya Simonova στο σόου "Ουκρανία έχεις ταλέντο" σε μια εξαιρετική επίδειξη της τέχνης της άμμου. Η Ουκρανία προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2010, ενώ βρίσκεται σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση ως χώρα.<br /><br />Από τον περασμένο Μάιο, οπότε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η Simonova, με ένα κουτί γεμάτο άμμο, ζωγραφίζοντας πανέμορφες εικόνες πάνω σε αυτό, απεικονίζοντας την ιστορία της πρώην σοβιετικής χώρας, όλο και περισσότεροι θαυμαστές κάθονταν μπροστά από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες για να τη δουν.<br /><br />Τα βίντεό της στο Youtube έχουν συγκεντρώσει πάνω από 4.000.000 κλικ, αριθμός απίθανος για ένα κοινό που γνωρίζει λίγα για την ιστορία της Ουκρανίας.<br /><br />Η Ουκρανία έχασε περίπου το 1/4 του πληθυσμού της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 20% των συνολικών θανάτων. Με τη βοήθεια της άμμου, τα πορτραίτα της Simonova δείχνουν τις ανθρώπινες απώλειες από τη γερμανική εισβολή του 1941.<br /><br />Η σκηνή, στο άνοιγμά της, δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια. Ξαφνικά, εμφανίζονται πολεμικά αεροπλάνα και η ευτυχισμένη σκηνή αντικαθίσταται από θλιμμένα πρόσωπα. Στη συνέχεια, έρχεται ένα μωρό και η γυναίκα χαμογελά ξανά, αλλά ο όλεθρος του πολέμου τη μετατρέπει σε χήρα, πριν η εικόνα με τη σειρά της να πάρει τη μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας.<br /><br />Η 24χρονη κέρδισε, φυσικά, το πρώτο βραβείο του παιχνιδιού (80.000 λίρες) και επέστρεψε στην κανονική της ζωή στην Κριμαία. Έκπληξη αποτελεί πάντως το κίνητρό της για τη συμμετοχή στο παιχνίδι. "Δήλωσα συμμετοχή για να βοηθήσω ένα παιδί, το οποίο χρειαζόταν να υποβληθεί σε εγχείρηση. Δεν είχα σκοπό να κάνω όλη τη χώρα να κλάψει" είπε χαρακτηριστικά."<br /><br /><span style="color: rgb(255, 153, 255);">( Η μουσική του blog έχει κλείσει για να απολαύσετε το βίντεο με την εξαιρετική του μουσική υπόκρουση )<br /><br /></span><br /><br /><object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/518XP8prwZo&hl=en&fs=1&"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/518XP8prwZo&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" height="344" width="425"></embed></object><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com36tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-44788907162034575412009-09-07T02:40:00.029+03:002009-10-12T21:46:13.866+03:00Η επιθυμία της καρδιάς<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRJx4pFxuI/AAAAAAAABDY/bjJ9TRUdt_A/s1600-h/5149061-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 165px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRJx4pFxuI/AAAAAAAABDY/bjJ9TRUdt_A/s400/5149061-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378504976354363106" border="0" /></a><br /><br /><br /><div style="text-align: center;"><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><span style="color: rgb(153, 0, 0);">Jakob Needleman</span><br /></span><br /><br />"Είναι μια λαμπερή μέρα του Οκτώβρη. Φλογισμένα σφεντάμια και βελανιδιές υψώνονται κατά μήκος του δρόμου.<br />0 ουρανός έχει ένα καθαρό, κρυστάλλινο γαλάζιο χρώμα.<br /><br />Είναι νωρίς το πρωί.<br /><br />Κατευθύνομαι προς το σχολείο. Είμαι μόνος. Σιγά-σιγά αρχίζει ο πρωινός βόμβος των αυτοκινήτων και των φορτηγών.<br />Νιώθω το φθινοπωρινό αέρα δροσερό, καθαρό και γλυκό πάνω στο πρόσωπο και τα ρουθούνια μου.<br /><br />Ξαφνικά και χωρίς καμιά φανερή αιτία, <span style="font-style: italic;">σταματώ.</span><br /><br />Σταματώ τελείως ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται. Τα πόδια μου όμως εξακολουθούν να κινούνται, τα μπράτσα μου ταλαντεύονται ρυθμικά στο πλάι.<br />Συναισθήματα χαράς και η διακριτική αίσθηση του σώματος μου με κατακλύζουν και σμίγουν μέσα μου σαν δυο γρήγορα ποτάμια. Αλλά ο νους μου είναι τώρα αργός κι ήρεμος, και κινείται σαν πλεούμενο πάνω σε μια ήσυχη λίμνη.<br /><br />Την ίδια στιγμή, με μια απρόσμενη καθαρότητα που με ξαφνιάζει, προφέρω δυνατά το όνομα μου. Δεν θυμάμαι να είχα άλλες φορές την πρόθεση να πω το όνομα μου δυνατά και ρυθμικά. Τώρα όμως η φωνή μου είναι γεμάτη πρόθεση και θέληση, μια πρόθεση που όμοια της δεν είχα γνωρίσει ποτέ πριν.<br /><br />Λέω το όνομα μου: Τζέρι.<br /><br />Και συγχρόνως: είμαι ο Τζέρι, είμαι εδώ, είμαι ζωντανός.<br /><br /><br /><br /><br />Το <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">εγώ είμαι</span> εμφανίστηκε μέσα μου καθώς περπατούσα εκείνο το πρωί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">εγώ είμαι</span> ήρθε από ένα χώρο έξω από το χρόνο, από την εστία μου, μια βαθύτερη και πιο αληθινή εστία απ' όσες γνώρισα ποτέ. Τη στιγμή εκείνη ήμουν με τον Εαυτό μου, παιδί, βρέφος και γέρος συνάμα που περιμένει το θάνατο.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Εμφανίστηκα.</span><br /><br />Πιο ακριβές θα ήταν να πω: ήρθε.<br /><br />Και παρ' όλα αυτά, το <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">εγώ είμαι</span> ήταν και μέσα στα πλαίσια του χρόνου. Κινιόταν μαζί μου, κοιτώντας τα δέντρα, την κίνηση, το δρόμο, τους ανθρώπους. Αλλά κοιτούσε με μάτια που εξυπηρετούσαν ένα νέο σκοπό. Καθώς με είχε αγγίξει η αίσθηση του <span style="font-weight: bold; font-style: italic;">εγώ είμαι</span>, τα μάτια μου ήθελαν μόνο να δουν -δεν εξέπεμπαν φόβο ή επιθυμία. Τα αυτιά μου ήθελαν μόνο ν' ακούσουν, δεν προτιμούσαν ή απέρριπταν. Τα πνευμόνια μου ήθελαν μόνο να αναπνεύσουν, τα χείλη μου να γευτούν και να μιλήσουν, το σώμα μου να κινηθεί μέσα στον ωκεανό του ανέμου και του χρόνου.<br /><br /><br /><span style="font-style: italic;font-size:130%;" >Το <span style="font-weight: bold;">εγώ είμαι</span> ήθελε απλά να είναι.</span><br /><br /><br /><br />Γεννήθηκε σαν βρέφος αλλά ένα άλλου είδους βρέφος, που δεν επιθυμούσε και δεν φοβόταν τίποτε. Ήθελε απλά και μόνο να βλέπει, να υπάρχει. Δεν επιθυμούσε, αλλά ήταν ζωντανό με μια απίστευτη ένταση. Έφθασε, σαν να ήθελε να μου πει: γιατί περίμενες τόσο πολύ; Όχι με την πρόθεση να με κατηγορήσει, αλλά να δείξει πως δεν καταλαβαίνει: γιατί άργησες τόσο πολύ να μου επιτρέψεις να 'ρθω και να 'μαι εδώ μαζί σου;<br /><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Και τώρα, φάνηκε να λέει, άσε με να μεγαλώσω!</span><br /><br /><br />Και μετά εξαφανίστηκε σταδιακά. 0 καιρός περνούσε, κι όταν μεγάλωσα κι άρχισα την καριέρα μου, βρήκα ευτυχία που μετατράπηκε σε θλίψη, θριάμβους που εκφυλίστηκαν σε άγχος, ήττες που εξελίχθηκαν σε περίεργα όμορφα δώρα κι ανοίγματα, σαν κρυμμένα μονοπάτια μέσα από τον πάγο και τα βράχια.<br /><br />Επειδή έκανα ένα ή δυο μεγάλα σφάλματα στη συναισθηματική μου ζωή -λάθη σαν κι αυτά που όλοι κάνουμε και που στην πραγματικότητα, επειδή αποτελούν μέρος της εσωτερικής μας δομής, δεν μπορούμε να αποφύγουμε- προσπάθησα όσο περισσότερο μπορούσα να καταλάβω πως αυτό δεν είναι αρκετό, άλλωστε ποτέ δεν είναι αρκετό.<br /><br />Καθώς ξεγελούσα τον εαυτό μου και τους άλλους σχετικά με τον εσωτερικό μου κόσμο, προκαλούσα σεβασμό αλλά κι εχθρότητα γι' αυτό που δεν ήμουν.<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRWgGRT6OI/AAAAAAAABEw/OAHuT0sC6m8/s1600-h/7126094-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 262px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRWgGRT6OI/AAAAAAAABEw/OAHuT0sC6m8/s400/7126094-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378518964426238178" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br />Οι στιγμές της άφιξης ήρθαν ξανά και ξανά τελείως απροσδόκητα και κάτω από απίθανες συνθήκες.<br /><br />Αρχισα να συνειδητοποιώ πως η ζωή μου είχε νόημα μόνο κατά τη διάρκεια εκείνων των στιγμών,<br />όταν έφθασα στη μέση της ζωής μου.<br /><br />Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούσα ότι το ποτάμι του χρόνου δεν με οδηγούσε πουθενά παρά μόνο στην καταστροφή.<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRNPNQKJdI/AAAAAAAABDw/yn3ACeMi1v0/s1600-h/6732883-md+-+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 258px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRNPNQKJdI/AAAAAAAABDw/yn3ACeMi1v0/s400/6732883-md+-+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378508778638026194" border="0" /></a><br /><br /><br />Μέσα όμως στο μεγάλο ποτάμι του χρόνου, υπήρχε ένα άλλο, που έρεε προς την αντίθετη κατεύθυνση, σαν αυτά που βρίσκονται κοντά στις όχθες ενός βαθιού, γρήγορου ποταμού.<br /><br />Άκουσα ότι κάποιος θα μπορούσε να μπει σ' αυτό το άλλο ρεύμα και να φτάσει σε έναν τόπο που δεν μαστίζεται από την καταστροφή. Και με τη βοήθεια άλλων αναζητητών -που είχαν αρχίσει να ψάχνουν παλιότερα από μένα και είχαν βρει την απαραίτητη για το δρόμο τους βοήθεια- άρχισα κι εγώ να ψάχνω με μεγαλύτερη σκοπιμότητα και ακρίβεια για να βρω την πηγή του Είναι μου, που, όπως είπε οΈμερσον, κατεβαίνει μέσα μας, χωρίς να ξέρουμε τίποτα για την προέλευση του.<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRQXSkHqmI/AAAAAAAABEA/B_L9ISDjsyg/s1600-h/Jeff+Long.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 271px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRQXSkHqmI/AAAAAAAABEA/B_L9ISDjsyg/s400/Jeff+Long.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378512216037763682" border="0" /></a><br /><br />Αυτό που έγινε σαφές και αυτό που μπορεί να γίνει ξεκάθαρο για όσους από εμάς νιώθουν την έλλειψη του χρόνου, είναι το εξής:<br /><br /><span style="font-style: italic;">Η απάντηση στο πρόβλημα του χρόνου δεν είναι να βρούμε περισσότερο χρόνο, ούτε να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, ούτε καν μακρύτερη βιολογική ζωή, ούτε παιδιά, ούτε καλλιτεχνικές δημιουργίες που προσποιούμαστε πως θα μας φέρουν αθανασία, ούτε κάποια συναισθηματική σχέση με φανταστικούς θεούς και θνητούς.</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;"><br /><br />Η απάντηση στο πρόβλημα και τη θλίψη του χρόνου, είναι μόνο μία:</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;"><br /><span style="font-size:130%;">η εμπειρία του νοήματος</span>.</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRLTKVQPhI/AAAAAAAABDo/zrmsMVm5NTY/s1600-h/5252574-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 265px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRLTKVQPhI/AAAAAAAABDo/zrmsMVm5NTY/s400/5252574-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378506647550311954" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Και η εμπειρία αυτή εμφανίζεται μόνον, όταν ο Εαυτός αγγίξει τον εαυτό,</span> <span style="font-style: italic;"><br />όταν η ψυχή αγγίξει το εγώ.</span><br /><span style="font-style: italic;">Όταν συναντηθούν οι δυο κόσμοι.</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqROlSVV3wI/AAAAAAAABD4/El7CyWfrWgw/s1600-h/Barombong+%233.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 264px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqROlSVV3wI/AAAAAAAABD4/El7CyWfrWgw/s400/Barombong+%233.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378510257470693122" border="0" /></a><br /><br /><br />Δεν είναι απαραίτητο να γίνει κανείς μυστικιστής, να βουτήξει μέσα στη φωτεινότητα άλλων, απόμακρων κόσμων. Ούτε είναι αναγκαίο, απ' την άλλη, να μετατραπεί σε ένα υπερβολικά δραστήριο και λειτουργικό χαρτί στο παιχνίδι της «διαχείρισης του χρόνου».<br /><br /><br /><span style="font-style: italic;">Αυτό που χρειάζεται, είναι η επαφή μεταξύ του εαυτού που μιλάει και του Εαυτού που είναι.</span><br /><br />Χρειάζεται να συνειδητοποιήσω ότι μπορώ να το κάνω σαν εγώ<br />-αγχωμένος, νευρικός, έτοιμος να βοηθήσω και να πετύχω και πρόθυμος να εκτελέσω το καθήκον μου προς αυτούς που αγαπώ.<br /><br />Το εγώ που έχει κυριευθεί από τη ζωή και ψάχνει πάντα σεβασμό, εκτίμηση και γαλήνη.<br />Το εγώ με τις άστατες και γεμάτες ενοχές χαρές του, που βλέπει το χρόνο να περνάει όλο και πιο γρήγορα και που αισθάνεται ότι η ζωή το προσπερνά, χωρίς να γίνεται ποτέ κάτι ουσιαστικό -αυτό ακριβώς το εγώ μπορεί να αποκτήσει επαφή με τον Εαυτό.<br /><br /><br />Η επαφή του εγώ με τον Εαυτό μπορεί να του δείξει ότι είναι δυνατό να έχει αγάπη,<br />ασφάλεια, ανεξάντλητη χαρά, συναίσθημα που βασίζεται στην Αλήθεια.<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRSfOs3CTI/AAAAAAAABEQ/1q6XCovhAeU/s1600-h/d+Pho.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRSfOs3CTI/AAAAAAAABEQ/1q6XCovhAeU/s400/d+Pho.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378514551462889778" border="0" /></a><br /><br /><br />Όταν αυτοί οι δυο κόσμοι συναντιούνται, τότε μόνο μπορεί το εγώ να αναπνεύσει ελεύθερα, να χαλαρώσει και να αποδεχτεί ότι είναι δευτερεύον και θνητό. Το εγώ βλέπει ότι δεν πρέπει να ζήσει για πάντα γιατί, όταν το <span style="font-weight: bold; font-style: italic;">εγώ είμαι</span> υπάρχει,<br />το εγώ βρίσκει αυτό που ήθελε.<br /><br />Εκείνο, το εγώ, βρήκε αυτό που η Γνώση ονομάζει<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic;font-size:130%;" >"</span><span style="font-weight: bold; font-style: italic;font-size:130%;" >η επιθυμία της <span style="color: rgb(255, 0, 0);">καρδιάς</span></span><span style="font-weight: bold; font-style: italic;font-size:130%;" >"</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRVWNGOwqI/AAAAAAAABEo/mN3CWCmit5U/s1600-h/2665488-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 300px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SqRVWNGOwqI/AAAAAAAABEo/mN3CWCmit5U/s400/2665488-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378517694948491938" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(255, 255, 204);">Ο Jakob Needlman είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Σαν Φραντσίσκο και θεωρείται από τους πρωτοπόρους σήμερα στην έρευνα της σχέσης ιερού - επιστήμης .</span><span style="color: rgb(255, 255, 204);"> </span><span style="color: rgb(255, 255, 204);"><br />Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του "Χρόνος και ψυχή " των εκδόσεων Αρχέτυπο .</span></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com48tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-4564701109532441232009-08-26T13:59:00.015+03:002009-08-26T16:04:17.269+03:00Ρητορικό ερώτημα<span style="text-decoration: underline;"><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUs3olBHWI/AAAAAAAAA90/Hg7pQEdsVjI/s1600-h/3974957-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUs3olBHWI/AAAAAAAAA90/Hg7pQEdsVjI/s400/3974957-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5374251064633662818" border="0" /></a><br /><span style="text-decoration: underline;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;">Είδα κόκκινο της φωτιάς και σύννεφα μαύρης στάχτης να κρύβουν τον ουρανό .<br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;"><br />Είδα ηλικιωμένα δέντρα και ζώα καμμένα μέσα στο σπίτι τους ..... μέσα στις φωλιές τους .<br /><br />Άκουσα θρήνο και ιερή οργή να αναβλύζουν μέσα από φωνές και μουρμουρητά συνανθρώπων μου που δοκιμάστηκαν .... ένιωσα την απογοήτευση και τον φόβο μπροστά στην ανημποριά να σταματήσει η επερχόμενη καταστροφή .<br /><br />Ένιωσα θυμό μαζί με θλίψη , για εκείνους τους λίγους , που πιστεύουν ότι μπορούν να στήσουν το σπιτικό τους και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους , πάνω σε καμμένα δέντρα και κουφάρια ζώων .... ένιωσα τυχερός που δεν έχω προσβληθεί από την ασθένεια τους .... και που έχω την επιλογή να μην έχω ούτε έναν τέτοιο άνθρωπο στον μικρόκοσμό μου .<br /><br /><br /></span><span style="font-size:85%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUpUpa-qYI/AAAAAAAAA88/Ws_nDqc24Gw/s1600-h/6656434-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUpUpa-qYI/AAAAAAAAA88/Ws_nDqc24Gw/s400/6656434-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5374247165029689730" border="0" /></a></span><br /><span style="font-size:85%;"><br />Είδα την καινούρια θέα από τα σπίτια κάποιων που δεν σεβάστηκαν τη δημόσια κοινή περιουσία ... που δεν σεβάστηκαν το γεγονός ότι τα δάση ανήκουν σε όλους μας και στα παιδιά μας .... να την χαίρονται .<br /><br />Είδα πολλές αγκαλιές , πολλά δάκρυα , πολλές προσπάθειες για παρηγοριά .... πολλές προσπάθειες για να μην νιώσουν κάποιοι μόνοι .<br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUqZ7wIOVI/AAAAAAAAA9E/yL1iUea-S2g/s1600-h/5666540-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 360px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUqZ7wIOVI/AAAAAAAAA9E/yL1iUea-S2g/s400/5666540-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5374248355361208658" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;"><br />Θυμήθηκα γείτονες που δεν μιλιόντουσαν , να βρέχει ο ένας με το λάστιχο τον τοίχο του άλλου , καθώς πλησίαζαν οι φλόγες ... την επόμενη μέρα τους είδα να πίνουν το καφεδάκι τους , μαζί , στο απέναντι μπαλκόνι .<br /><br />Άκουσα για έναν δασοπυροσβέστη που ποτέ στη ζωή του δεν συμπαθούσε τα σκυλιά ότι πήρε στην αγκαλιά του μια αλεπού και την έβγαλε μέσα από τους καπνούς και τις φλόγες ..... δάκρυσε όταν είδε ότι όχι μόνο δεν προσπάθησε να του επιτεθεί αλλά και περίμενε εκεί ανάμεσα στα οχήματα και κοιτώντας τον στα μάτια , μέχρι να φέρουν και τα μικρά της .... κι όταν αυτό έγινε , του έριξε ένα τελευταίο βλέμμα πριν φύγει ...που δεν θα ξεχάσει ποτέ .<br /><br /><br />Θυμήθηκα πολλά χρόνια πριν πάνω σ ένα μηχανάκι τον Δημήτρη και τον Νικόλα ..... με βρεγμένες πετσέτες και γεμάτα παγούρια , να τρέχουν για να βοηθήσουν μαζί με όλους , την πόλη μας που κινδύνευε ...ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά αυτοί οι δυο ...η Δημήτρης πάντα τον κορόιδευε γιατί ο Νικόλας δεν φορούσε επώνυμα ρούχα και παπούτσια ..... δεν τον ξανακορόιδεψε όμως από εκείνη τη μέρα και μετά .<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUq2mBn92I/AAAAAAAAA9M/UcA_cPbgyzM/s1600-h/mail.google.com.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 124px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUq2mBn92I/AAAAAAAAA9M/UcA_cPbgyzM/s400/mail.google.com.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5374248847745218402" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;"><br />Είδα έναν άλλον πυροσβέστη που τόλμησε να φωνάξει σ ένα ανώτερο του γιατί έλαβε τη διαταγή να φύγει από εκείνο το χωριό που βοηθούσε τους κατοίκους , για να πάει στο χωριό του βουλευτή .<br /><br />Θυμήθηκα εκείνο τον έμπειρο αξιωματικό που με δάκρυα στα μάτια από την πολύ ένταση , είπε σε συνέντευξη του στην τηλεόραση ότι δεν στάθηκε ικανός να υπηρετήσει τους συμπολίτες του που κινδύνευαν .<br /><br />Είδα ανθρώπους να αγοράζουν δεντράκια και να τα φυτεύουν όπου βρουν ....σε πρασιές πολυκατοικιών , σε κτήματα , στις άκρες των χωραφιών .<br /><br />Είδα ελπίδα για όλους μας , μέσα στις στάχτες και την καταστροφή .<br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUt9HZhabI/AAAAAAAAA98/iKiULdGP4zQ/s1600-h/itled+Photo.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 245px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUt9HZhabI/AAAAAAAAA98/iKiULdGP4zQ/s400/itled+Photo.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5374252258317920690" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;"><br /><br />Είδα ότι το καλό υπάρχει μέσα μας , αλλά δυστυχώς για τους πιο πολλούς από εμάς , βρίσκει τρόπους έκφρασης μόνο μέσα στις δοκιμασίες .<br /><br />Γιατί αλήθεια , να μας αλλάζουν μόνο αυτές ?<br /><br />Ρητορικό το ερώτημα .<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUue6mgNfI/AAAAAAAAA-E/jMI_4OvVQrY/s1600-h/6474598-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 297px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SpUue6mgNfI/AAAAAAAAA-E/jMI_4OvVQrY/s400/6474598-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5374252838998259186" border="0" /></a><br /></div><span style="font-size:85%;"><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></span>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com47tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-61751104760698619052009-06-27T00:30:00.008+03:002009-07-03T10:10:32.463+03:00Οδηγίες προς ναυτιλομένους<div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;"><br /><br /><br /><br /><br />Στη<span style="font-family:trebuchet ms;">ν αρχή μάθαμε τον νόμο του Μέρφυ και φυσικά όλους τους συνεπακόλουθους ... τον ξέρετε , έτσι δεν είναι ? </span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"> "<span style="color: rgb(255, 102, 102);font-size:100%;" >Αν είναι να πάει κάτι στραβά , θα πάει</span>" </span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Θα ήταν πραγματικά κοντόφθαλμο και παράλογο να ταυτίσεις τον νόμο του Μέρφυ με την </span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">απαισιοδοξία και την παθητικότητα καθώς ή έννοια του "κάτι πάει καλά" ή "κάτι δεν πάει καλά" δεν έχει να κάνει φυσικά με κάποια αντικειμενική οντότητα αλλά πάντα έχει να κάνει με υποκειμενική θεώρηση . </span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Διαβάζοντας λοιπόν τους νόμους του Μέρφυ και έχοντας τους στο μυαλό σου , κέρδιζες πολλά χαμόγελα ( δικά σου ) σε κάθε μικροαναποδιά της καθημερινότητας .... ξέρεις ... όταν άρχιζε εκείνη η βροχούλα κάθε φορά που έπλενες το αυτοκίνητο ή όταν έβλεπες στην τράπεζα την διπλανή ουρά να τρέχει ενώ η δική σου περέμενε στάσιμη ...η όταν χτυπούσε το τηλ κάθε φορά που έμπαινες στο μπάνιο ... ή όταν ερχόταν το λεωφορείο κάθε φορά που άναβες τσιγάρο .... ή όταν ξεκινούσε να ρίχνει χαλάζι κάθε φορά που έβγαζες την κουβέρτα από πάνω από το αυτοκίνητο :) ..... είναι παρήγορο να ξέρεις εκείνες τις στιγμές ότι αυτό που σου τυχαίνει είναι νόμος που συμβαίνει σε όλους κι ότι δεν συνομώτησε το σύμπαν εναντίον Σου . </span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Οι νόμοι του Μέρφυ φυσικά δεν λειτουργούν αντίστροφα ...δεν μπορείς π.χ να προκαλέσεις βροχή πλένοντας το αυτοκίνητό σου ούτε να χτυπήσει το σιωπηλό τηλέφωνο μπαίνοντας επίτηδες στο μπάνιο .... το γεγονός αυτό μπορεί να σου μεταδώσει την υποψία ότι είμαστε μέρος ενός αγνώστου πειράματος κι ότι πάντα κάποιος-κάτι μας παρατηρεί ( κάτι που κατά την άποψή μου δεν είναι και πολύ κακό γιατί ανοίγει ορίζοντες και μπορεί να διαλύσει κάποιου είδους ομίχλες) .</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Μια άλλη παράμετρος έιναι ότι ο ίδιος ο Μέρφυ έχει φροντίσει για την αυτοπροστασία των νόμων του σε κάθε περίπτωση δια της αναγωγής στο μέλλον :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);"> </span><span style="color: rgb(255, 102, 102);">Αν τα πράγματα μπορούσαν να είχαν πάει στραβά και δεν πήγανε , θα αποδειχθεί ότι θα ήταν καλύτερα να είχαν πάει</span><span style="color: rgb(255, 102, 102);"> </span>"</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Με τον καιρό οι νόμοι αυτοί επεκτάθηκαν σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα .... πολλά φωτεινά μυαλά του πλανήτη μας προχώρησαν λίγο παράκάτω και έφτιαξαν τους δικούς τους νόμους ....πρώτα ασχολήθηκαν με τον ίδιο τον νόμο και τον προέκτειναν μια στάλα ...π.χ </span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);"> </span><span style="color: rgb(255, 102, 102);">Αν ένας αριθμός γεγονότων μπορεί να πάει στραβά , θα πάει με την χειρότερη δυνατή σειρά</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Τίποτε δεν είναι τόσο κακό ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερο</span> "</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Τα πράγματα πηγαίνουν καλά μόνο και μόνο για να μπορούν να πάνε στραβά</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">και ....</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Αν αισθάνεσαι καλά μην ανησυχείς , θα περάσει</span> "</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Σας έφτιαξα τη διάθεση ε ? :) όχι ... δεν είναι η πρόθεσή μου να αρχίσετε να βλέπετε το ποτήρι μισοάδειο ...το αντίθετο μάλιστα .</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Η αλήθεια είναι ήθελα να μεταφέρω εδώ στο τετράδιο μου μερικούς παράπλευρους νόμους που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως οδηγίες για ναυτιλομένους και σε μένα αλλά και σε όσους τυχόν με διαβάσουν .... βλέπετε , δεν μας έχουν δώσει manual χρήσης ζωής όταν ήρθαμε σ αυτή τη ζωή και θα πρέπει να το γράψουμε νόμοι μας .... και ίσως αυτοί οι νόμοι να βοηθήσουν λίγο ως βιβλιογραφία ...πάμε λοιπόν :</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Ο νόμος του Simon :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);">Τα πάντα έχουν την τάση αργά η γρήγορα να διαλύονται</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Howe :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);">Ο καθένας έχει ένα σχέδιο που δεν εφαρμόζεται</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Booker :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);">Ενα γραμμάριο εφαρμογής αξίζει όσο ένας τόνος ιδέες</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Miksch :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);"> </span><span style="color: rgb(255, 102, 102);">Αν μια κλωστή έχει μια άκρη , τότε σίγουρα έχει κι άλλη μία</span><span style="color: rgb(255, 102, 102);"> </span>"</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Gilb</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 204, 204);"> <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Κάθε σύστημα που βασίζεται στην ανθρώπινη αξιοπιστία , είναι αναξιόπιστο</span></span>"</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Gordon :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);">Η πολύ έρευνα καταστρέφει πάντα τη θεωρία</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Peer :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Η λύση ενός προβλήματος αλλάζει τη φύση του προβλήματος</span> .</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Hoare :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 204, 204);"><span style="color: rgb(255, 102, 102);">Μέσα σε κάθε μικρό πρόβλημα υπάρχει ένα μεγαλύτερο που προσπαθεί να βγει έξω</span> </span>"</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Cohen :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);">Αυτό που έχει σημασία είναι το όνομα που δίνεις στα γεγονότα κι όχι τα γεγονότα τα ίδια</span> "</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Ο νόμος του Dunlap :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"> " <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Τα γεγονότα δεν είναι τίποτε περισσότερο από αποκρυσταλλωμένες απόψεις που πάντα θα </span></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><span style="color: rgb(255, 102, 102);"> εξασθενούν κάτω από συνθήκες υψηλής πίεσης</span> "</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Ο νόμος του Pardo :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);">Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή θα είναι ή ανήθικα ή παράνομα ή θα παχαίνουν</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"></span><span style="font-family:trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Ο νομος του Impesi :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Για να καθαριστεί κάτι πρέπει να βρωμίσει κάτι άλλο " ...μπορείς όμως να βρωμίσεις τα πάντα χωρίς να καθαρίσεις τίποτε</span> "</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Ο νόμος του Ray :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Μέτρα με μικρόμετρο , σημάδευε με κιμωλία , κόβε με τσεκούρι</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Lieberman :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Όλοι λένε ψέματα αλλά αυτό δεν έχει καμμιά σημασία γιατί κανείς δεν ακούει</span><span style="color: rgb(255, 102, 102);"> </span>"</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Schroeder</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">H αναποφασιστικότητα είναι η βάση της ευελιξίας</span> "</span><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Meader :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 204, 204);"> <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Οτιδήποτε κι αν σου συμβεί , θα έχει συμβεί στο παρελθόν και σε όλους τους γνωστούς σου αλλά πιο σοβαρά</span></span> ".</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Ducharm :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Αν κανείς κοιτάξει το πρόβλημά του από κοντά , θα διαπιστώσει ότι είναι και ο ίδιος μέρος του προβλήματος</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Gualtieri :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 204, 204);"> <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Θέλω , θα πει δεν κάνω</span></span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Schopenhauer :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Αν βάλεις μια μικρή ποσότητα κρασιού μέσα σ ένα βαρέλι γεμάτο λάσπη , θα πιεις λάσπη .... αν βάλεις μια μικρή ποσότητα λάσπης μέσα σ ένα βαρέλι γεμάτο κρασί , θα πιεις λάσπη</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του McGee</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Είναι απίστευτο πόσο χρόνο σου παίρνει να τελειώσεις κάτι με το οποίο δεν ασχολείσαι</span><span style="color: rgb(255, 102, 102);"> </span>"</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Elay για την επιτυχία :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Δημιούργησε μια ανάγκη και ικανοποίησε την</span> " </span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Barlek :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 204, 204);"> <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά , να εμπιστεύεσαι μόνο τα άτομα που μπορούν να αντέχουν την αποτυχία όσο κι εσύ</span></span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Elay :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">"<span style="color: rgb(255, 102, 102);">Αν φοράς το κατάλληλο κοστούμι , μπορείς να παίξεις και τον ρόλο</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Feinberg :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Η μνήμη υπηρετεί τον δικό της αφέντη</span> "</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />Ο νόμος του Hoffer :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">" <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Όταν οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν αυτό που τους αρέσει , συνήθως μιμούνται ο ένας τον άλλον </span>"</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><br /><br />Ο νόμος του Meskinen :</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"> " <span style="color: rgb(255, 102, 102);">Δεν υπάρχει ποτέ χρόνος για να κάνεις κάτι σωστά αλλά πάντα υπάρχει χρόνος για να </span></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"><span style="color: rgb(255, 102, 102);"> ξαναδοκιμάσεις</span><span style="color: rgb(255, 102, 102);"> </span>"</span></span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SkWhY_aW_GI/AAAAAAAAA7c/KCtYgOj75s8/s1600-h/6971440-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 215px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SkWhY_aW_GI/AAAAAAAAA7c/KCtYgOj75s8/s400/6971440-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5351861182910626914" border="0" /></a><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com71tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-61599377730502983892009-04-18T23:29:00.026+03:002009-04-19T08:50:36.878+03:00Μια αγκαλιά !!!<span style="text-decoration: underline;"><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepefjbGs2I/AAAAAAAAA6s/w5JSXmaNw5Q/s1600-h/3289529-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 285px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepefjbGs2I/AAAAAAAAA6s/w5JSXmaNw5Q/s400/3289529-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326173405496914786" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepKiFoDqcI/AAAAAAAAA5E/wwmdKSHXd6s/s1600-h/3289529-md.jpg"></a><div style="text-align: center;"><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><br /><br /><span style="color: rgb(204, 0, 0);font-size:100%;" >Μέρες γιορτής , μέρες χαράς , μέρες Αγάπης !!!</span></span><br /><br /><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Θέλω να καταθέσω εδώ ένα μικρό απόσπασμα από ένα βιβλίο ενός αγαπημένου συγγραφέα βιβλίων επιστημονικής φαντασίας ... του Dean Κoontz ... μου αρέσουν οι κόσμοι του Koontz γιατί δεν περιορίζονται από τις πέντε αισθήσεις μας αλλά και γιατί είναι γεμάτοι χιούμορ , ανθρωπιά κι ελπίδα .<br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Το κουρέλι δεν είναι κουρέλι τελικά αλλά κοντομάνικο μπλουζάκι.<br />Πάνω του είναι τυπωμένες πέντε λέξεις κι ένα θαυμαστικό.<br />Στη θέση της τελείας του θαυμαστικού βρίσκεται μια μικρή πράσινη καρδούλα.</span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-size:78%;" ><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Ο Κέρτις το βλέπει και θυμάται τον κοκκινομάλλη που το φορούσε .</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br />«Η λύση είναι η αγάπη», λέει.</span> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br />«Είναι αλήθεια, υποθέτω», λέει η κυρία Τέιβενολ, «ακόμη κι όταν το λένε άνθρωποι που δεν το εννοούν».<br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Ο Κέρτις Χάμοντ σηκώνεται από την καρέκλα του κουνώντας το κεφάλι.</span> <span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br /><span style="color: rgb(255, 102, 102);">«'Οχι, κυρία μου. Αν μιλάμε για τη λύση, δεν είναι αυτή. Η λύση είναι πολύ πιο συνθέτη. Η αγάπη από μόνη της είναι μια εύκολη απάντηση, και οι εύκολες απαντήσεις είναι αυτές που οδηγούν συνήθως ολόκληρους κόσμους στην καταστροφή. Η αγάπη είναι μέρος της απάντησης, ναι, αλλά μόνο ένα μέρος. Η ελπίδα είναι ένα άλλο, όπως και το θάρρος, η φιλανθρωπία, το γέλιο και το να βλέπει κανείς πράγματα όπως το πόσο πράσινα φαίνονται τα δέντρα μετά τη βροχή και το πώς το ηλιοβασίλεμα μεταμορφώνει ένα λιβάδι σε λιωμένο χρυσάφι. Είναι τόσο πολλές οι απαντήσεις που συνθέτουν τη λύση, που είναι αδύνατον να χωρέσουν όλες πάνω σ' ένα μπλουζάκι».</span></span><span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepRUGp6KpI/AAAAAAAAA6E/-L97_yEc9C0/s1600-h/Barombong+%233.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 275px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepRUGp6KpI/AAAAAAAAA6E/-L97_yEc9C0/s400/Barombong+%233.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326158915144657554" border="0" /></a><br /><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Θέλω λοιπόν να ευχηθώ σε όλους μας Υγεία , Αγάπη (κι όταν λέω αγάπη εννοώ <a href="http://adiple.blogspot.com/2009/04/blog-post_14.html">αυτή</a> την Αγάπη ), Ελπίδα , Θάρρος , Κουράγιο , Καλοσύνη , Χαρά , κι εκείνη τη "ματιά" που μπορεί να βλέπει πόσο πράσινα είναι τα δέντρα μετά τη βροχή ...εκείνη τη "ματιά" που μπορεί να βλέπει το νόημα και την ουσία σε κάθε τι που μας περιβάλλει .<br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepIfVaI3CI/AAAAAAAAA40/9IWMIigaoCI/s1600-h/3796640-mdReflection..jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 258px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepIfVaI3CI/AAAAAAAAA40/9IWMIigaoCI/s400/3796640-mdReflection..jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326149212478954530" border="0" /></a><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Εκείνη τη ματιά που είναι γεμάτη εμπιστοσύνη στην ύπαρξη και ευγνωμοσύνη ,<br />για το δώρο της ζωής που μας χαρίστηκε .</span><span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepJ3sZQHKI/AAAAAAAAA48/Ognxl4xi8l0/s1600-h/6226939-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepJ3sZQHKI/AAAAAAAAA48/Ognxl4xi8l0/s400/6226939-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326150730477739170" border="0" /></a><br /><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Θα προτείνω επίσης γι αυτές τις μέρες να αφήσουμε τα πολλά λόγια - γιατί συνήθως χανόμαστε στην ανάλυση και τη μετάφραση , και να έρθουμε πιο κοντά στους αγαπημένους μας ανθρώπους ... τα χέρια μας είναι φτιαγμένα για να μπορούν να αγκαλιάζουν και να δηλώνουν το παρόν σε όμορφες αλλά και σε δύσκολες στιγμές .... και το ευεργέτημα είναι κατά την γνώμη μου πάντα μεγαλύτερο γι' αυτόν που αγκαλιάζει , παρά γι' αυτόν που αγκαλιάζεται .<br /><br /><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepHMxeWH8I/AAAAAAAAA4k/h0cMFhsPqXE/s1600-h/123.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepHMxeWH8I/AAAAAAAAA4k/h0cMFhsPqXE/s400/123.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326147794083651522" border="0" /></a><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepLnzdaMvI/AAAAAAAAA5M/nhJLAAxFs94/s1600-h/6753989-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 305px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepLnzdaMvI/AAAAAAAAA5M/nhJLAAxFs94/s400/6753989-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326152656519574258" border="0" /></a><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepP1Yq09SI/AAAAAAAAA58/725eI6HSIns/s1600-h/ho.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 259px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepP1Yq09SI/AAAAAAAAA58/725eI6HSIns/s400/ho.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326157287892776226" border="0" /></a><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepMxQFT4zI/AAAAAAAAA5k/NcWXPDoBooA/s1600-h/Mother+and+Child.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepMxQFT4zI/AAAAAAAAA5k/NcWXPDoBooA/s400/Mother+and+Child.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326153918333575986" border="0" /></a><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepfgquJ86I/AAAAAAAAA60/I8Uo3IWhAA0/s1600-h/It%27s+my+baby%21.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 369px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepfgquJ86I/AAAAAAAAA60/I8Uo3IWhAA0/s400/It%27s+my+baby%21.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326174524147364770" border="0" /></a><span style="font-size:78%;"><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepMlgReyoI/AAAAAAAAA5c/vY1LtLLYCsw/s1600-h/OrangutanBaby.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 363px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepMlgReyoI/AAAAAAAAA5c/vY1LtLLYCsw/s400/OrangutanBaby.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326153716521159298" border="0" /></a><br /><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Μια πόρτα πριν από τον "παράδεισο" ,<br />πάντα θα υπάρχει ο "πλησίον" ,<br />μας λέει με βεβαιότητα και ο Koontz.<br /><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepHc0vGX-I/AAAAAAAAA4s/QW5ADMg7Q4k/s1600-h/555.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SepHc0vGX-I/AAAAAAAAA4s/QW5ADMg7Q4k/s400/555.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326148069837135842" border="0" /></a><br /><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Ας μην μείνει κανείς μόνος του , τη στιγμή που χρειάζεται μια αγκαλιά .<br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/Sepds97iQSI/AAAAAAAAA6k/yu_DFg7Ke1U/s1600-h/why.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 262px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/Sepds97iQSI/AAAAAAAAA6k/yu_DFg7Ke1U/s400/why.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326172536438931746" border="0" /></a><span style="font-size:78%;"><br /></span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><span style="font-size:78%;"><br /></span><br /></span></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com78tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-85614449263341963972009-03-19T21:56:00.031+02:002009-03-23T02:22:37.284+02:00Osho<span style="text-decoration: underline;"><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScK5B30E-BI/AAAAAAAAA00/f93LaYSztLM/s1600-h/5149061-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 184px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScK5B30E-BI/AAAAAAAAA00/f93LaYSztLM/s400/5149061-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315013952063993874" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><br /><br /><span style="font-size:78%;">Τα βιβλία του Osho ( όπως και του Κρισναμούρτι , κ.α ) τα έχω στη βιβλιοθήκη μου ως μέσο ενθύμησης του εαυτού μου ...με βοηθάνε στο να μην με ξεχνάω εκείνες τις εποχές που νιώθεις ότι η ζωή σε προσπερνάει μέσα στη θολούρα της καθημερινότητας .... μου προσφέρουν την υπενθύμιση μιας παύσης μέσα στο συνεχές νοητικό τρέξιμο που απαιτεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής .</span></span><span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScK5TF3KsqI/AAAAAAAAA08/xk6v9SGAoEg/s1600-h/Norden+Pump+House+II.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScK5TF3KsqI/AAAAAAAAA08/xk6v9SGAoEg/s400/Norden+Pump+House+II.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315014247892824738" border="0" /></a><br /></span> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Δεν είμαι ενας ορθολογιστής.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br />Είμαι ενας υπαρξιστής.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br />Πιστεύω σ' αυτό το χωρίς νόημα, όμορφο χάος της ύπαρξης,</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >και είμαι έτοιμος να το ακολουθήσω οπουδήποτε κι αν οδηγεί.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /><br /></span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Δεν έχω κάποιο σκοπό, επειδή η ίδια η ύπαρξη δεν έχει σκοπό.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br />Απλώς είναι εκεί, ανθίζοντας, ωριμάζοντας, χορεύοντας -- αλλά μη ρωτάς γιατί.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br />Απλώς ενα ξεχύλισμα ενέργειας, χωρίς κανένα λόγο.<br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Είμαι με την ύπαρξη."</span> <span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br /><br /><br /><br />Προσωπικά διαφωνώ στο ότι η ύπαρξη μας οφείλεται σε κάποιο τυχαίο γεγονός χωρίς νόημα .... όμως δεν θα μπορούσα να πω ότι δεν με βρίσκει σύμφωνο το μεγαλύτερο μέρος του σκεπτικού του .... ο Osho σε καλεί να κοιτάξεις μέσα σου για να γνωρίσεις ποιος είσαι .</span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Δεν θέλω να προσηλυτίσω κανέναν.<br /><br />Θέλω, απλά, ο καθένας να είναι ο εαυτός του.<br /><br />Θέλω ν' αλλάζω όλες τις αρνητικές στάσης ζωής, που έχουν επιβληθεί στον άνθρωπο και να τελειώσει έτσι κάθε μορφή σκλαβιάς και ν' αρχίσει αυθόρμητα ο χορός...<br /><br />Εγώ διδάσκω τη ζωή, διδάσκω την αγάπη, τη μουσική, διδάσκω τη σιωπή.<br /><br />Για μένα, αυτά είναι τα στοιχεία κάθε αυθεντικής θρησκευτικότητας."</span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLH-bXefjI/AAAAAAAAA2U/8VOIZOYVPDk/s1600-h/Forest+Flowers.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLH-bXefjI/AAAAAAAAA2U/8VOIZOYVPDk/s400/Forest+Flowers.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315030385562648114" border="0" /></a><br /></span><span style="font-size:78%;"><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Γεννήθηκε στον Ινδία το 1931 ..... δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Τζαμπαλπούρ πριν ιδρύσει την Κοινότητά του στην Πούνα της Ινδίας. Σύντομα η Κοινότητα εξελίχθηκε στο πιο διάσημο σημείο συνάντησης για χιλιάδες αναζητητές που θέλουν να βιώσουν την εμπειρία του διαλογισμού και της εσωτερικής μεταμόρφωσης.<br />Οι διδασκαλίες του έχουν επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπους κάθε ηλικίας και κοινωνικής ομάδας....θεωρείται ως ένας από τους δέκα ανθρώπους -που μαζί με τον Γκάντι, τον Νεχρού και τον Βούδα- έχουν αλλάξει το πεπρωμένο της Ινδίας.</span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLFtOq9l9I/AAAAAAAAA1s/l1kdKA-H4GE/s1600-h/4111704-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 150px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLFtOq9l9I/AAAAAAAAA1s/l1kdKA-H4GE/s400/4111704-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315027891073685458" border="0" /></a></span><span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Το καθήκον μου για την ωρίμανση σας είναι κυρίως το να σας κάνω ανεξάρτητους από εμένα.<br />Κάθε είδος εξάρτησης είναι σκλαβιά και η πνευματική εξάρτηση είναι η χειρότερη από όλες.<br />Έκανα οτιδήποτε δυνατό για να γνωρίσετε την ατομικότητά σας, την ελευθερία σας, την απόλυτη ικανότητά σας να ωριμάζετε χωρίς τη βοήθεια κανενός.<br />Επιθυμώ πραγματικά να μην παίρνετε τα λόγια μου σαν να σας μεταδίδουν κάποιες πληροφορίες.<br />Εγώ δεν σας διδάσκω τίποτα. Δεν έχω κανένα μήνυμα...<br />Δεν πειράζει που ο κόσμος βρίσκει ότι είμαι γεμάτος αντιθέσεις, γιατί μόνο έναν πολύ ξεπερασμένο λόγιο τον απασχολεί να λέει λογικά πράγματα. Αντίθετα υπάρχει ένας άνθρωπος που μιλάει, όχι για να μεταδώσει γνώσεις, αλλά ποίηση, νόημα, ένα άρωμα, μια παρουσία...<br /><br />Εγώ δεν έχω τίποτα να σας πω, αλλά έχω πολλά να μοιραστώ μαζί σας."<br /><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Θέλω να δημιουργήσω ανθρώπους που να είναι κύριοι του εαυτού τους.<br />Ο κόσμος χρειάζεται επειγόντως πολλούς ανθρώπους επίγνωσης, αγάπης, ελευθερίας και εντιμότητας.<br />Μόνο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν τη συγκεκριμένη πνευματική ατμόσφαιρα, η οποία μπορεί να αποτρέψει αυτόν τον κόσμο από το να καταστραφεί από τις αυτοκτονικές δυνάμεις που είναι τόσο ισχυρές.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Δεν είναι όμως πιο ισχυρές από την αγάπη</span>."</span><span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLDk6LmTvI/AAAAAAAAA1U/tKZS8zTAUX0/s1600-h/good+morning.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 289px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLDk6LmTvI/AAAAAAAAA1U/tKZS8zTAUX0/s400/good+morning.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315025549111217906" border="0" /></a><br /></span><span style="font-size:78%;"><br /><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως σύγχρονος Ιησούς ..... το κύριο θέμα της "διδασκαλίας" του ήταν η αγάπη ..... αγάπη χωρίς όρους και χωρίς εξαρτήσεις .</span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Αγάπη είναι το μοίρασμα της χαράς που ξεχειλίζει.<br />Δεν μπορείς να την κρατήσεις, πρέπει να τη μοιραστείς.<br />Τότε η αγάπη είναι ποίηση, κάτι το απίστευτα όμορφο, κάτι που δεν είναι αυτού του κόσμου, κάτι που έρχεται από την άλλη διάσταση.<br />Μάθε την τέχνη της αγάπης, μάθε την τέχνη ώστε όλα όσα εμποδίζουν την αγάπη να τα βάλεις στην άκρη.<br />Είναι όπως, όταν σκάβεις ένα πηγάδι:<br />Συνεχώς βάζεις στην άκρη στρώματα από χώμα, πέτρες, βράχια και ξαφνικά, νάτο, το νερό.<br />Το νερό ήταν πάντα εκεί, ήταν ένα υπόγειο ρεύμα.<br />Τώρα που έχεις βάλει στην άκρη όλα τα εμπόδια, το νερό είναι προσιτό.<br />Έτσι είναι και η αγάπη: είναι το υπόγειο ρεύμα της οντότητάς σου.<br />Ήδη ρέει, υπάρχουν όμως τόσες πέτρες, τόσα στρώματα από χώμα που πρέπει να μπουν στην άκρη."</span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLG4R6uYfI/AAAAAAAAA10/80XCY6fnMYA/s1600-h/6799198-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLG4R6uYfI/AAAAAAAAA10/80XCY6fnMYA/s400/6799198-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315029180435292658" border="0" /></a><br /></span><span style="font-size:78%;"><br /><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Στα λόγια του Osho η πνευματικότητα περνάει σε άλλη διάσταση .</span> <span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204);">"Το ιερό και το βέβηλο είναι αφηρημένες ιδέες που πρέπει να εξαλειφθούν.<br />Η σεξουαλική πράξη μπορεί να είναι ιερή και η προσευχή ενός Πάπα μπορεί να είναι βέβηλη."</span></span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Τα δόγματα είναι σαν τα αποτυπώματα των ποδιών.<br />Μια μέρα κάποιος περπάτησε εκεί, όμως ο ίδιος δεν βρίσκεται πια εκεί.<br />Μόνο τα αποτυπώματά του έμειναν πάνω στην άμμο, στην άμμο του χρόνου.<br />Ένας βούδας περπατάει, τα αποτυπώματα μένουν κι εσύ λατρεύεις εκείνα τα αποτυπώματα επί αιώνες.<br />Τώρα δεν υπάρχει κανένας εκεί.<br />Απλώς ένα σχήμα πάνω στην άμμο και τίποτε άλλο.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLIThjFbpI/AAAAAAAAA2c/PSQPwcYHIcY/s1600-h/Forest.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLIThjFbpI/AAAAAAAAA2c/PSQPwcYHIcY/s400/Forest.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315030747999202962" border="0" /></a><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br />Τα δόγματα είναι μορφές μέσα στο νου, όπως ακριβώς τα αποτυπώματα.<br />Ναι, κάποιος ήταν εδώ κάποτε, μα δεν είναι πια εδώ.<br />Κι εσύ συνεχίζεις να λατρεύεις εκείνες τις απολιθωμένες μορφές.<br />Και μη νομίζεις ότι έχεις γίνει θρησκευτικός, αλλιώς θα χάσεις.<br />Για να υπάρξει θρησκεία, πρέπει να την αναζητήσεις από μόνος σου.<br />Είναι μια προσωπική ανάπτυξη, μια προσωπική συνάντηση με την πραγματικότητα, πρόσωπο με πρόσωπο, άμεση και χωρίς μεσολάβηση.<br />Δεν έχει καμία σχέση με την παράδοση του παρελθόντος.<br />Πρέπει να αναπτυχθείς μέσα της.<br />Πρέπει να της επιτρέψεις να αναπτυχθεί μέσα σου.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /></span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Η θρησκεία είναι επανάσταση, όχι προσαρμογή.<br />Δεν είναι πεποίθηση στην οποία έχεις φτάσει διανοητικά.<br />Είναι αφύπνιση ολόκληρου του είναι σου.<br />Ασφαλώς μπορείς να γεννηθείς μέσα σε μια ιδεολογία, μπορείς</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >να μάθεις θεολογία, λόγια σχετικά με το Θεό, θεωρίες σχετικά με το Θεό, δόγματα και δοξασίες, το να γνωρίζεις όμως σχετικά με το Θεό δεν έχει καμία σχέση με το να γνωρίζεις τον ίδιο το Θεό.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br /><br />Το πουλί είναι η θρησκεία και όχι το κλουβί, ενώ το πουλί είναι μέσα σε κλουβί.<br />Το πουλί δεν μπορεί να πετάξει.<br />Του έχουν κόψει τα φτερά του.<br />Το πουλί έχει φυλακιστεί σε ένα χρυσό κλουβί, όμορφα στολισμένο, πολύ ακριβό, πολύτιμο, τώρα όμως είναι πιο σημαντικό το κλουβί από το πουλί.<br />Και σιγά σιγά, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν εντελώς το πουλί, επειδή το πουλί θα πεθάνει και θα λατρεύουν το κλουβί και θα το στολίζουν ολοένα και περισσότερο και θα ανεγερθούν ναοί γύρω του και μεγάλη παράδοση, κατεστημένο και κανένας δεν σκοτίζεται για το πού είναι το πουλί.<br />Ένα πτώμα μέσα σε ένα χρυσό κλουβί.<br /><br /><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Δεν είμαι οπαδός κανενός. Είμαι όμως χριστιανός, όπως είναι χριστιανός ο Ιησούς. Ήταν χριστιανός ο Ιησούς; Ο χριστιανισμός δεν υπήρξε ποτέ πριν. Πώς μπορούσε να είναι χριστιανός; Αν ο Ιησούς είναι χριστιανός, τότε είμαι χριστιανός. Αλλιώς όμως δεν είμαι τίποτε."</span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Θεωρήθηκε αναρχικός κι επικίνδυνος από την κοινωνία την οποία πάντα καυτηρίαζε ως υπέυθυνη για τη σκλαβιά του σύγχρονου ανθρώπου και για τις κάθε μορφής εξαρτήσεις .</span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Κάθε παιδί, από την αρχή-αρχή, μόλις συνειδητοποιεί τις προθέσεις της κοινωνίας, των γονιών, της οικογένειας, του εκπαιδευτικού συστήματος, του έθνους, όλων των θρησκειών, μόλις συνειδητοποιεί τις προθέσεις τους, αρχίζει να κλείνεται στον εαυτό του.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br />Αρχίζει να γίνεται αμυντικό, από φόβο, επειδή έχει να αντιμετωπίσει μια τρομακτική δύναμη. Και είναι τόσο μικρό και τόσο εύθραυστο, τόσο ευάλωτο, τόσο αβοήθητο, τόσο εξαρτημένο από τους ίδιους ανθρώπους, εναντίον των οποίων πρέπει να προστατέψει τον ίδιο του τον εαυτό.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br />Το πρόβλημα γίνεται περισσότερο πολύπλοκο, επειδή οι άνθρωποι από τους οποίους πρέπει να προστατέψει τον εαυτό του είναι οι άνθρωποι που νομίζουν ότι το αγαπούν.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Οι προθέσεις τους είναι καλές, τους λείπει όμως η συνειδητότητα. Κοιμούνται βαθιά.<br /><br />Δεν ξέρουν πως είναι μαριονέτες στα χέρια μιας τυφλής δύναμης, που ονομάζεται κοινωνία, κατεστημένο."</span><span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Η λογική είναι πολλή μικρή, η ζωή είναι πελώρια. Η λογική</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >έχει χρηστική αξία, είναι εφεύρεση του ανθρώπου. Η ζωή δεν</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >είναι χρηστική., δεν είναι εφεύρεση του ανθρώπου , αντίθετα,</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >ο άνθρωπος είναι εφεύρεση της ζωής. Η λογική είναι μονοδιάστατη, η</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >ζωή είναι πολυδιάστατη.<br /><br />Επί χιλιάδες χρόνια όμως, ο άνθρωπος διαπαιδαγωγείται έτσι ώστε να πιστεύει ότι η λογική και η ζωή είναι συνώνυμα.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Αυτό κατάστρεψε όλη τη χαρά της καρδιάς του ανθρώπου. Κατάστρεψε</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >το πολυτιμότερο πράγμα που έχει η ύπαρξη:<br />Δηλητηρίασε την ικανότητα</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >του ανθρώπου να αγαπά, γιατί η λογική στρέφεται κατά της αγάπης,</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >η λογική στρέφεται κατά της μακαριότητας, η λογική στρέφεται κατά</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >της διαλογιστικότητας, η λογική στρέφεται κατά της θεϊκότητας.<br />Αλλά</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >η λογική είναι καλή στο πάρε-δώσε της αγοράς, είναι υπολογιστική,</span><span style="font-size:78%;"> </span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >μαθηματική.<br /><br />Η λογική είναι καλή σε σχέση με τα πράγματα, αλλά δεν</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >είναι καλή σε σχέση με τα πρόσωπα</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /><br /></span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Η αμφισβήτηση είναι φυσική, έμφυτη ιδιότητα του είναι σου είναι δοσμένη από το Θεό. Χρησιμοποίησε την, γιατί περιέχει τρομακτική δύναμη. Είναι όργανο για την ανακάλυψη της αλήθειας.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Η αμφισβήτηση είναι μέθοδος για την ανακάλυψη της αλήθειας. Η αμφισβήτηση δεν είναι εχθρός της αλήθειας, είναι ο μόνος της φίλος."</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLDDYnTx4I/AAAAAAAAA1M/opcpOsEgix4/s1600-h/5366432-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 243px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLDDYnTx4I/AAAAAAAAA1M/opcpOsEgix4/s400/5366432-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315024973164955522" border="0" /></a><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /></span></span><span style="font-size:78%;"><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Στάθηκε απέναντι στα πολλά λόγια και σε κάθε μορφή φιλοσοφίας ..... </span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br /></span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /><br /><br /></span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Οι άνθρωποι είναι πραγματικά ανόητοι.<br />Αν δεν καταλαβαίνουν κάτι, αρχίζουν να το σέβονται, επειδή θεωρούν ότι πρέπει να είναι κάτι πολύ μυστηριακό: «Αφού εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, εγώ, ένας άνθρωπος τόσο έξυπνος, τόσο ευφυής, αφού εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, πρέπει να είναι κάτι πάρα πολύ βαθύ και μυστηριακό.» Και πολλοί άνθρωποι εκμεταλλεύονται τέτοιες συμπεριφορές. Πολλοί άνθρωποι!</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br />Αν διαβάσεις τα βιβλία του Χέγκελ, θα βρεις ότι αυτό κάνει.<br />Συνέχεια προσπαθεί να κάνει το κάθε τι όσο πιο δύσκολο γίνεται.<br />Δεν είναι δύσκολο! Είναι καλή άσκηση να μελετήσεις τον Χέγκελ, το Γερμανό φιλόσοφο</span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >.<br />Αν μπορεί να πει κάτι με μια πρόταση, θα γυρίζει γύρω γύρω, σε πολλές σελίδες. Γράφει μεγάλες προτάσεις, μερικές φορές μια πρόταση σε μία σελίδα και δεν θα μπορείς ούτε την αρχή της πρότασης να θυμηθείς, όταν φτάσεις στο τέλος. Θα πρέπει να την ξαναδιαβάσεις ξανά και ξανά. Και προκαλεί σύγχυση.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /></span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προκαλούν σύγχυση, εκμεταλλευόμενοι την ανθρώπινη ανοησία να πιστεύεις πως ό,τι δεν μπορείς να καταλάβεις πρέπει να είναι κάτι ανώτερο, κάτι μεγαλειώδες, από το άγνωστο, από το μυστηριακό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκμεταλλευτές.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br />Με τους σοφούς ανθρώπους συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Μιλούν με μικρές προτάσεις. Οι προτάσεις τους δεν είναι τόσο σύνθετες, είναι απλές. Οτιδήποτε λένε μπορεί να κατανοηθεί από οποιονδήποτε που έχει φυσιολογική ευφυΐα<br />Δεν προκαλούν σύγχυση.<br />Ό,τι διδάσκουν είναι πάρα πολύ απλό — απλό, όπως είναι απλή η ζωή, απλό, όπως είναι απλή η ύπαρξη, όπως είναι απλά τα ποτάμια και τα βουνά, όπως είναι απλά τα πουλιά και τα δέντρα.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /></span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Οι σοφοί άνθρωποι είναι απλοί και τους καταλαβαίνουν οι περισσότεροι.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Όσο περισσότερο όμως τους καταλαβαίνεις, όσο βαθύτερα διεισδύεις μέσα στην απλότητα τους, τόσο περισσότερο βρίσκεις να ανοίγονται καινούργιες διαστάσεις μυστηρίου.<br />Τα λόγια τους είναι απλά, αυτό όμως που θέλουν να δείξουν είναι μυστηριακό.<br />Δείχνουν με απλό τρόπο, αυτό που δείχνουν όμως είναι μυστηριακό.</span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);"> </span></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br />Η τώρα ζωή είναι μια ζούγκλα από λέξεις και δεν θα μπορέσεις να βγεις από τη ζούγκλα. Η πολυμάθεια είναι τόσο μεγάλη ζούγκλα , για την ακρίβεια, είναι η μόνη ζούγκλα που απόμεινε στον κόσμο.<br /><br /><br /></span></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Ο νους ποτέ δεν μπορεί να είναι ευφυής. Μόνον ο μη-νους είναι ευφυής. Μόνον ο μη-νους είναι πρωτότυπος και ριζοσπαστικός. Μόνον ο μη-νους είναι επαναστατικός. η επανάσταση εν δράσει.</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Ο νους σε αποβλακώνει κατά κάποιον τρόπο. Φορτωμένος με αναμνήσεις του παρελθόντος, φορτωμένος με τις προβολές του μέλλοντος, συνεχίζεις να ζεις στο ελάχιστο. Δεν ζεις στο μέγιστο.<br />Η φλόγα σου παραμένει πολλή θαμπή. Μόλις αρχίσεις να ξεφορτώνεσαι τις σκέψεις, τη σκόνη που έχεις μαζέψει από το παρελθόν, η φλόγα υψώνεται καθαρή, λαμπρή, ζωντανή, φρέσκια.<br />Ολόκληρη η ζωή σου γίνεται φλόγα, φλόγα χωρίς καθόλου καπνό. Αυτό είναι η επίγνωση."</span></span> <span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br /><br />Η επιθυμία λειτουργεί σαν προϋπόθεση για την ευτυχία σου, "Θα είμαι ευτυχισμένος αν αποκτήσω αυτή τη γυναίκα, αυτό το σπίτι, αυτό το αυτοκίνητο." Έτσι, η εκπλήρωση της επιθυμίας γίνεται προϋπόθεση της ευτυχίας σου. Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνεις είναι να βάζεις άχρηστα εμπόδια ανάμεσα σ' εσένα και την ευτυχία σου. Πρώτα βάζεις την προϋπόθεση: "Θα είμαι ευτυχισμένος αν συμβεί αυτό." Όσο πιο δύσκολος είναι ο στόχος, τόσο περισσότερο ενθουσιάζεσαι, τόσο περισσότερο σε προκαλεί. Την ημέρα όμως που εκπληρώνεται η επιθυμία, αισθάνεσαι ανακούφιση. Τώρα έχεις το αποτέλεσμα μέσα στα χέρια σου και αισθάνεσαι όμορφα, επειδή έχεις ανακουφιστεί.</span><br /></span><span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Στην πραγματικότητα, αυτό που σε κάνει να νιώθεις όμορφα δεν είναι η ίδια η επίτευξη της επιθυμίας - επειδή πολύ σύντομα θα έρθει μια άλλη επιθυμία ως υποτιθέμενη προυπόθέση για την ευτυχία σου - αλλά η ανακούφιση που αισθάνεσαι, επειδή τέλειωσε η αγωνία, ο πυρετός, ο πόνος που εσύ ο ίδιος προκάλεσες.<br />Και πόσο κρατάει αυτή π υποτιθέμενη ευτυχία που νιώθεις, από την επίτευξη της επιθυμίας σου; Μόνο λίγες στιγμές κι ύστερα αρχίζεις να διψάς για κάτι άλλο. </span></span> <span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);">"<br /><br /><br /></span></span> <span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><span style="color: rgb(255, 204, 204);"><br /></span> </span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και κάθε φορά μάζευε όλο και περισσότερο κόσμο στις ομιλίες του ....σε κάποιο ταξίδι του στις Ηνωμένες πολιτείες αρρώστησε .... έρευνα Ιταλών δημοσιογράφων έδειξε ότι αιτία ήταν η έκθεση σε ραδιενεργό υλικό ..... είχε αρχίσει να γίνεται επικίνδυνος αφου στην ομιλία του στο Όρεγκον είχαν έρθει να τον ακούσουν πάνω από 30.000 άτομα ...με την υγεία του έτσι εύθραυστη πέρασε και από την Ελλάδα καλεσμένος του Κούνδουρου ..... εμφανίστηκε στην Κρήτη κι ενώ είχε εκδώσει κανονική βίζα με ισχύ ενός μηνός συνελήφθη από την ασφάλεια και απελάθηκε για λόγους " ύψιστης εθνικής ασφάλειας ".... 21 άλλες χώρες αρνήθηκαν την είσοδό του στην επικράτειά τους σε κείνο το ταξίδι .<br /><br /><br />Πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα το 1990 στην Ινδία .<br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204);">"</span></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><span style="color: rgb(255, 204, 204);">Γύρισα τον κόσμο. Μία εμπειρία μετά την άλλη, όλες ίδιες. Όλες οι δημοκρατίες είναι μία απάτη. Όλες οι ιδεολογίες για την ελευθερία, την ελευθερία του λόγου, είναι μια απάτη."<br /><br /><br /></span></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >Μια μικρή ανάρτηση όπως αυτή δεν φτάνει για να θίξει όλα τα θέματα με τα οποία είχε ασχοληθεί και να φωτίσει όλη τη "διδασκαλία" του ....παραθέτω μερικές ακόμη φράσεις του .</span><span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLFLF8RKYI/AAAAAAAAA1c/2Lh6Y6qz8-U/s1600-h/osho002.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 250px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLFLF8RKYI/AAAAAAAAA1c/2Lh6Y6qz8-U/s400/osho002.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315027304614799746" border="0" /></a><br /></span><span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Μην σκέφτεστε ποτέ πως πρέπει να πάτε κάπου αλλού. Μπορείτε να μεταμορφώσετε τον εαυτό σας και να βρείτε τα πάντα που χρειάζεστε εκεί που είστε."<br /><br />"Το "κάπου αλλού" είναι μια ύπουλη στρατηγική του νου που προσπαθεί να σας περιπλανήσει.</span> </span><span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Το "εκεί και τότε" είναι χίμαιρα.<br />Το "εδώ και τώρα" είναι η μοναδική πραγματικότητα"</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Η δημιουργικότητα είναι ο Θεός, και αν νιώθετε κάποια παρακίνηση για δημιουργία, να ξέρετε ότι είναι παρακίνηση για να συναντηθείτε με τον Θεό.</span> </span><span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Εάν η δημιουργικότητα δεν πηγάζει από την σιωπή, από την ησυχία, από την κατανόηση και αγάπη, τότε είναι επικίνδυνη"</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Η ιστορία αποτελείται από μια συλλογή καθημερινών πολύ επιπόλαιων εφημερίδων."</span></span> <span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br /><br />"Μέχρι η αλήθεια να γίνει προσωπική εμπειρία, ότι και να νομίζετε γι’ αυτήν θα είναι στην πραγματικότητα μόνον μια άποψη.<br />Και όλες οι απόψεις και πεποιθήσεις είναι απλά ψέματα και όλοι οι πεπεισμένοι τυφλοί."</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Εάν θέλετε αληθινές σχέσεις αγάπης, πρέπει να ξεχάσετε την πολιτική πιέσεων.<br />Μην προσπαθείτε να κυριαρχήσετε πάνω στον άλλο και μην αφήσετε τον άλλο να κυριαρχήσει πάνω σας.</span> </span><span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br />Πρέπει να ξέρετε ότι η ελευθερία είναι η ανώτερη αξία και όταν η αγάπη δεν σας δίνει την ελευθερία, τότε δεν είναι αγάπη. Η ελευθερία είναι το κριτήριο."<br /><br /><br /></span><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br /></span></span> <span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Είναι πολύ παράξενο όταν οι άνθρωποι που δεν ξέρουν τι είναι προσπαθούν να γίνουν κάτι. Δεν κάνουν καμιά προσπάθεια να γνωρίσουν τι είναι αυτή τη στιγμή, ποια είναι η ουσία τους και κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια για να γίνουν κάτι. Το να γίνεις κάτι είναι η ασθένεια της ψυχής"</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Για να φτάσει κάποιος στην κατάσταση της Κατανόησης, πρέπει πρώτα απ’ όλα να υιοθετήσει την κατάσταση της μη κατάκρισης"</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Ο νους είναι το πιο ταπεινό τμήμα της συνείδησής μας. Είναι καλός για να γνωρίζουμε τον εξωτερικό κόσμο, αλλά είναι άχρηστος εάν θέλετε να κάνετε ένα εσωτερικό ταξίδι."</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Μόνον οι άνθρωποι που δεν προσπάθησαν να γνωρίσουν τον εαυτό τους, κουβαλάνε μαζί τους τις γνώμες των άλλων και χρειάζονται την υποστήριξη των άλλων."</span></span> <span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br /><br />"Ο αληθινός άνθρωπος παραμένει συνηθισμένος, εντελώς συνηθισμένος. Κανένας δεν ξέρει ποιος είναι, κανένας δε ξέρει τι θησαυρό κουβαλάει μέσα του. Ποτέ δεν διαφημίζεται, ποτέ δεν προσπαθεί να προβληθεί."</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Ένας ελεύθερος άνθρωπος ανήκει στον εαυτό του και σε κανέναν άλλον. Ένας ελεύθερος άνθρωπος είναι απλώς μια ενέργεια, χωρίς όνομα, χωρίς μορφή, χωρίς φυλή, χωρίς έθνος"</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Το να γίνεσαι είναι αρρώστια, το να είσαι είναι υγεία"</span></span> <span style="font-size:78%;"> <span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br /><br />"Το αύριο σημαίνει απλώς αυτό που δεν έρχεται ποτέ. Είναι η αναβολή της ζωής. Είναι μια άτολμη στρατηγική για να εξακολουθείς να υποφέρεις"</span><br /><br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" >"Χρειάζεσαι την προσοχή των άλλων.<br />Με εκατομμύρια τρόπους προσελκύεις την προσοχή των άλλων. Ντύνεσαι με έναν ορισμένο τρόπο, προσπαθείς να φαίνεσαι όμορφος, έχεις καλή συμπεριφορά, γίνεσαι πολύ ευγενικός, αλλάζεις. Όταν δεις τι κατάσταση επικρατεί κάπου. αμέσως αλλάζεις, έτσι ώστε οι άνθρωποι να σε προσέξουν....<br />Αυτό κατά βάθος είναι ζητιανιά.<br />O πραγματικός ζητιάνος είναι αυτός που ζητάει και χρειάζεται προσοχή.<br />Και ο πραγματικός αυτοκράτορας είναι αυτός που ζει μέσα στον εαυτό του. Αυτός έχει ένα κέντρο δικό του, δεν εξαρτάται από κανέναν άλλον."<br /></span><span style="font-size:78%;"><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:78%;" > </span><span style="font-weight: bold;font-size:78%;" ><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Η ζωή δεν είναι ένας γρίφος για να τον λύσεις. Η ζωή είναι ένα μυστήριο για να το ζήσεις.</span></span><span style="font-size:78%;"><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Η κοινωνία σε θέλει πάντα ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο!"<br /><br /></span></span> <span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Ελευθερία σημαίνει κίνηση προς το άγνωστο χωρίς να ξέρεις που πας, χωρίς να ξέρεις τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή"</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Μην εγκαταλείπετε τον κόσμο! Να είσαστε μέσα στον κόσμο και όμως όχι από αυτόν τον κόσμο"</span></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br /><br />"Όσο κάποιος ζητάει αγάπη, δεν μπορεί να είναι ικανός να δώσει αγάπη, επειδή το ίδιο το γεγονός ότι ζητάει, είναι ένδειξη ότι δεν υπάρχει καμία πηγή αγάπης μέσα του.</span></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Μόνο ο άνθρωπος που έχει ανέβει πάνω από την ανάγκη να ζητάει αγάπη, μπορεί να δώσει αγάπη.<br />Η αγάπη είναι μοίρασμα, δεν είναι ζητιανιά."<br /><br /><br /><br /><br />Ο Θεός είναι η γυμνή σου πραγματικότητα, χωρίς καθόλου κοσμήματα.<br />Δεν περιορίζεται από το σώμα σου, δεν περιορίζεται από τη γέννηση σου, δεν περιορίζεται από το χρώμα σου, δεν περιορίζεται από το φύλο σου, δεν περιορίζεται από τη χώρα σου.<br />Απλά δεν περιορίζεται από τίποτα. Και είναι προσιτός, τόσο κοντά... ένα βήμα μόνο μέσα σου κι έχεις φτάσει.<br />Εδώ και χιλιάδες ·χρόνια, σου λένε πως το ταξίδι προς το Θεό είναι πολύ μεγάλο.<br />Το ταξίδι όμως, στην πραγματικότητα, δεν είναι μεγάλο, ο Θεός δεν είναι καθόλου μακριά.<br />Ο Θεός είναι στην αναπνοή σου, ο Θεός είναι στον χτύπο της καρδιάς σου, ο Θεός είναι στο αίμα σου, στα κόκαλα σου, στο μεδούλι σου.<br /><br /></span></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" ><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLHTB807NI/AAAAAAAAA18/3bDZWWutHVY/s1600-h/Ice+Tree.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 150px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLHTB807NI/AAAAAAAAA18/3bDZWWutHVY/s400/Ice+Tree.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315029640005610706" border="0" /></a><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Ωρίμανση σημαίνει να κινείσαι κάθε στιγμή βαθύτερα μέσα στις αρχές της ζωής. Σημαίνει να πηγαίνεις ολοένα και μακρύτερα από το θάνατο, όχι να πηγαίνεις προς το θάνατο. Όσο βαθύτερα πηγαίνεις μέσα στη ζωή, τόσο περισσότερο κατανοείς την αθανασία μέσα σου. Απομακρύνεσαι από το θάνατο. Έρχεται μια στιγμή που μπορείς να δεις ότι ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο από αλλαγή ρούχων, αλλαγή σπιτιών, αλλαγή μορφών. Τίποτα δεν πεθαίνει. Τίποτα δεν μπορεί να πεθάνει."<br /><br />"Ο θάνατος είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη που υπάρχει."</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >"Για να κατανοήσεις τι σημαίνει ωρίμανση, απλώς παρατήρησε τα δέντρα. Καθώς το δέντρο ωριμάζει, οι ρίζες του πηγαίνουν ολοένα και βαθύτερα. Υπάρχει ισορροπία. Όσο πιο ψηλά πηγαίνει το δέντρο, τόσο πιο βαθιά πηγαίνουν οι ρίζες.<br />Δεν μπορεί να υπάρξει δέντρο πενήντα μέτρα ψηλό με ρίζες δέκα πόντους.<br />Δεν μπορούν να στηρίζουν τέτοιο ύψος. Στη ζωή, ωρίμανση σημαίνει να πηγαίνεις βαθιά μέσα στον εαυτό σου.<br />Εκεί βρίσκονται οι ρίζες σου.</span>"<br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Ποιος φοβάται το θάνατο;</span><br /><br /></span><span style="font-size:78%;"><span style="color: rgb(255, 204, 204);font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Ποτέ μου δεν συνάντησα τέτοιον άνθρωπο.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;"> Όλοι σχεδόν οι άνθρωποι που έχω συναντήσει φοβούνται τη ζωή.</span></span></span> <span style="font-size:78%;"><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLFYAPz5AI/AAAAAAAAA1k/waJBV5OZC7k/s1600-h/01_Osho.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 303px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/ScLFYAPz5AI/AAAAAAAAA1k/waJBV5OZC7k/s400/01_Osho.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315027526424454146" border="0" /></a><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:78%;" ><br /><br /><br /></span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><span style="font-size:78%;"><br /></span><br /></span></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com84tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-54119362835632696232009-03-01T03:17:00.008+02:002009-03-03T00:25:57.302+02:00Το κοστούμι του Ζούμπαχ .<span style="text-decoration: underline;"><br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafbSQEnoWI/AAAAAAAAA0g/0g-4hOp_zeI/s1600-h/2760018-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 257px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafbSQEnoWI/AAAAAAAAA0g/0g-4hOp_zeI/s400/2760018-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5307451792477888866" border="0" /></a><br /><span style="text-decoration: underline;"><br /><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Μια φορά κι έναν καιρό σ'ένα όμορφο βασίλειο ζούσε ένας μικρός κύριος ...... από τότε που θυμόταν τον εαυτό του, του άρεσε το παιχνίδι , το να διασκεδάζει , η ανεμελιά γενικότερα .<br /><br />Ποτέ δεν τον ενδιέφερε το τι θα φορέσει και το πως θα στολιστεί ..... αυτό που τον ενδιέφερε ήταν<br />να περνάει καλά με τους φίλους του,<br />να γελάει<br />και </span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"> να χαίρεται την κάθε μέρα του .</span><br /><br /><br /></div><div style="text-align: center;"><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Τώρα όμως είχε μεγαλώσει πλέον ... έγινε παληκάρι ..... έπρεπε να βγει στην κοινωνία και να παίξει με τους δικούς της κανόνες .... να πουλήσει τον εαυτό του στην αγορά της, και να πιάσει όσο το δυνατόν καλύτερη τιμή ..... αποφάσισε λοιπόν ότι θα έπρεπε να ξεκινήσει από τη συσκευασία και το παιχνίδι της πρώτης εντύπωσης ... είχε έρθει ο καιρός να ράψει το πρώτο του κοστούμι .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Είδε ότι σχεδόν όλοι οι "μεγάλοι" γνωστοί του τα πρόσεχαν πολύ αυτά ..... κι όλοι έραβαν τα κοστούμια τους στο ραφείο του κ . Ζούμπαχ .... διάσημος ράφτης ο κ. Ζούμπαχ που η φήμη των ικανοτήτων του ξεπερνούσε τα σύνορα του βασιλείου .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Κάποια μέρα λοιπόν το πήρε απόφαση και χτύπησε την πόρτα του μόδιστρου .... μετά τις συστάσεις ακολούθησε η συμφωνία και ο ράφτης ξεκίνησε την δημιουργία του παίρνοντας τα πρώτα μέτρα .</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Πέρασαν αρκετές μέρες γεμάτες ανυπομονησία και μ εκείνη τη γοητεία της προσμονής ...</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Όταν κάποια στιγμή τελείωσε το κοστούμι , ο ήρωας μας στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη για τις τελευταίες διορθώσεις. ...παρατήρησε τότε ότι το δεξί μανίκι ήταν λίγο κοντό.<br /><br />"Νομίζω ότι το μανίκι είναι κάπως κοντό για το χέρι μου", είπε στο Ζούμπαχ. "Ίσως θα πρέπει να το μακρύνεις".</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">"Το μανίκι δεν είναι κοντό", απάντησε ο ράφτης, "Το χέρι σου είναι μακρύ. ....τράβηξε λίγο το χέρι σου μέσα στο μανίκι και θα είναι εντάξει".</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ο φίλος μας έκανε απρόθυμα εκείνο που του είπε ο ράφτης αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να φύγει από τη θέση του ο γιακάς του σακακιού.<br /><br />"Το μανίκι φαίνεται εντάξει τώρα αλλά κοίτα πόσο κενό υπάρχει ανάμεσα στο λαιμό μου και το σακάκι"!</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">"Το σακάκι δεν έχει τίποτε", είπε ο Ζούμπαχ αμυντικά. "Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να ανασηκώσεις λίγα εκατοστά το δεξί σου ώμο".</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ο άνθρωπος μας έκανε πάλι εκείνο που του είπε ο ράφτης, αλλά τώρα η πλάτη του σακακιού είχε ανέβει στη μέση του. ...όταν το έδειξε στο ράφτη εκείνος του είπε:<br />"Χαμήλωσε το κεφάλι σου και σκύψε μπροστά.... δε θα υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα"</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Τελικά ο φίλος μας έφυγε από το κατάστημα μ ένα τελείως άβολο περπάτημα πιστεύοντας όμως ότι το κοστούμι του ήταν άψογο.</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Μπήκε σε ένα λεωφορείο πηγαίνοντας στο σπίτι του κι εκείνος που καθόταν πλάι του γύρισε ,τον κοίταξε και γέλασε .</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">"Πάω στοίχημα ότι αγόρασες αυτό το κοστούμι από το Ζούμπαχ το ράφτη"!</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">"Πώς το κατάλαβες"; ρώτησε ο φίλος μας με περιέργεια .</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">"Γιατί μόνον ο Ζούμπαχ θα μπορούσε να ράψει κοστούμι για <span style="font-weight: bold; color: rgb(102, 51, 102);"><br /><br /><span style="color: rgb(255, 102, 102);">έναν σακάτη σαν και σένα</span> </span></span>"<br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ο φίλος μας κατάλαβε την κατάστασή του αλλά αφού το σκέφτηκε προτίμησε να φαίνεται και να κινείται σαν σακάτης παρά να βγάλει το μοναδικό του κοστούμι που ήταν το εσιτήριο για όλα τα δανεικά από άλλους όνειρά του .<br />Άλλωστε ούτε ο πρώτος θα ήταν ούτε ο τελευταίος που θα έκανε τη "μικρή" αυτή θυσία .</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafC4ruC__I/AAAAAAAAA0A/UOqWpaI5NTc/s1600-h/4028694-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 362px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafC4ruC__I/AAAAAAAAA0A/UOqWpaI5NTc/s400/4028694-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5307424964943740914" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια ..... η Ζούμπαχ με τον καιρό έγινε πολυεθνική Α.Ε και δημιούργησε χιλιάδες παραρτήματα σε όλο τον κόσμο .<br /><br />Αντιπρόσωποι της στη σύγχρονη εποχή : παπάδες και σατανιστές , πολιτικοί- τρομοκράτες και "ιδεολόγοι" επαναστάτες της βίας , οπαδοί συνδέσμων και αυτοχριζόμενοι σωτήρες , όλοι πλέον θέλουν να σου πουλήσουν τα κακοραμμένα ρούχα τους .<br /><br />Ρούχα εθνικιστικά , θρησκευτικά , πολιτικά , καλλιτεχνικά σε διάφορους χρωματισμούς τάσεων και ρεύματων ... ρούχα διαχωρισμού , ανταγωνισμού ,ωχαδερφισμού ..... κοστούμια , φορέματα , μπλουζάκια ,παλτά , φτιαγμένα δήθεν στα μέτρα σου κι όμως μια κάποια δυσ</span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">φορία τη νιώθεις .<br /><br />Τα υφάσματα έγιναν πιο λεπτά , σχεδόν αόρατα κι όμως το πνίξιμο παραμένει ...και πως να συνηθίσει κανείς στο σακάτικο περπάτημα όταν βαθιά μέσα του είναι υγιής ?<br /><br />Και πόσο να κρατήσει αυτή η εσωτερική υγεία όταν το πρόβλημα παραμένει ?</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafCYXSJtWI/AAAAAAAAAz4/FYD-1hCabMM/s1600-h/5964731-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafCYXSJtWI/AAAAAAAAAz4/FYD-1hCabMM/s400/5964731-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5307424409702217058" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Οι <span style="font-weight: bold;">ιδεοληψίες</span> , οι <span style="font-weight: bold;">εθισμοί</span> , η <span style="font-weight: bold;">βία</span> και η <span style="font-weight: bold;">απώλεια νοήματος</span> είναι το τελικό αποτέλεσμα στη χρόνια χρήση τέτοιων ρούχων.</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Το χειρότερο είναι ότι με τέτοια ρούχα γεμίσαμε και τα συρτάρια μας για την προίκα των παιδιών ..... δήθεν για να επιβιώσουν σ αυτή τη ζούγκλα που βρίσκεται έξω από το παράθυρό μας ..... το άλλοθι μας .... δυστυχώς .</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafFJI9U8eI/AAAAAAAAA0I/sOAC6uC-R4s/s1600-h/System.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafFJI9U8eI/AAAAAAAAA0I/sOAC6uC-R4s/s400/System.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5307427446693622242" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Πιστεύω ότι αυτές οι όμορφες βόλτες στην blog-ο-γειτονιά είναι τόσο αγαπητές γιατί μπορείς αν θέλεις να κυκλοφορείς ανώνυμα και χωρίς τα "ρούχα" σου .... μπορείς να τα βγάζεις , να ξαποσταίνεις και να παίρνεις μια ανάσα ..... και μπορεί να συναντήσεις ανθρώπους που κάνουν το ίδιο για να διαπιστώσεις ότι δεν είσαι μόνος .... φαντάζει πιο εύκολο να γράψεις ένα<br />" σ' αγαπώ " ,<br />από το να το πεις φορώντας το "κοστούμι" σου... τις πιο πολλές φορές είναι λύτρωση να εκφράζεις τον εσωτερικό σου κόσμο ....κι "έξω" δεν σου δίνεται εύκολα αυτή η δυνατότητα .</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Η επόμενη ανάρτησή μου θα έχει να κάνει μ έναν κύριο που γύρισε σχεδόν όλο τον πλανήτη κάποια εποχή. Έδειχνε στον κόσμο αυτά που είχε ξεχάσει πλέον ότι φοράει, και συμβούλευε όποιον είχε την υπομονή να τον ακούσει ,να πετάξει στο καλάθι των αχρήστων όλα εκείνα τα ανθυγιεινά ρούχα ... όχι.... δεν προσπαθούσε μ αυτό τον τρόπο να πουλήσει τα δικά του συνολάκια ..... ήταν οπαδός, του να σταθείς γυμνός στον καθρέφτη και να ξαναβάλεις την ανεμελιά , την αγάπη ,<br />την ελευθερία<br />και το παιχνίδι στη ζωή σου .</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Φυσικά η πανίσχυρη Ζούμπαχ Α.Ε όταν κατάλαβε τι συμβαίνει, του επιτέθηκε, και το αποτέλεσμα μπορείτε να το φανταστείτε .... ωστόσο έμειναν γραπτά του για να θυμίζουν σε όλους μας ότι ποτέ δεν είναι αργά για το προφανές ....<br /><br />κι ότι<br /><br /><span style="color: rgb(255, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="color: rgb(102, 0, 0); font-weight: bold;">πάντα θα υπάρχουν ψαλίδια </span></span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">.</span></span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafHCPt_A-I/AAAAAAAAA0Q/ELAfZ4jD848/s1600-h/6126852-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 346px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SafHCPt_A-I/AAAAAAAAA0Q/ELAfZ4jD848/s400/6126852-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5307429527272489954" border="0" /></a><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com56tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-28301231636472515962009-02-07T00:30:00.032+02:002011-09-22T04:17:44.022+03:00Μωβ δάκρυα<div style="text-align: center;"><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Στων απόκρημνων βράχων τη ράχη</span><br /><br /><div style="text-align: center; font-family: comic sans ms,sans-serif;">θα βαδίσω μονάχος και σιωπηλός ,<br /><br />αναμένοντας ρινίσματα τόλμης .<br /><br /><br /><br /></div><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ξέρεις....</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Θα ήθελα να μπορούσα</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">να </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0" style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">βουτήξω</span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"> γυμνός ,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">στην απειλή της πηχτής,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">στεγνής σου θάλασσας.</span></div><div style="text-align: center;"><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYzKpSHdt6I/AAAAAAAAAy4/cdWxRRs4Hfg/s1600-h/6978005-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 274px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYzKpSHdt6I/AAAAAAAAAy4/cdWxRRs4Hfg/s400/6978005-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299833672094824354" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Σήμερα .....</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Εφτά σφραγισμένα στρείδια θα ζητήσω</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">καλεσμένος στο δείπνο της </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1" style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">φιληδονίας</span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"> σου ,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">προσδοκώντας εκείνο το πολύχρωμο μαργαριτάρι</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">που θα δώσει νόημα ....</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">(στις ανομολόγητες φαντασιώσεις</span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">ενός από τα παρελθόντα μου )</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYzBX0tPuxI/AAAAAAAAAyA/HsPPIzNtGH0/s1600-h/6711737-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYzBX0tPuxI/AAAAAAAAAyA/HsPPIzNtGH0/s400/6711737-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299823476537801490" border="0" /></a><br /><br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2" style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Πρίν.</span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">....</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Φωλιές χελιδονιών θα </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3" style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">διαρρήξω</span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">για να βρω της ζεστασιάς τη συνταγή ,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">που με δάκρυα στα μάτια απαιτούσες.</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Θα κραδαίνω δανεικό σπαθί τρομερό κι αόρατο</span><br /><br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4" style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">διατυμπανίζοντας</span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"> την ανδρεία μου ,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">μ' από μέσα μου θα προσεύχομαι</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">για κείνη τη γαλήνη</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">που από πάντα εμπιστευόμου</span>ν.<br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYzInSd2NTI/AAAAAAAAAyo/u-sXyVCeqZc/s1600-h/6848331-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYzInSd2NTI/AAAAAAAAAyo/u-sXyVCeqZc/s400/6848331-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299831438805710130" border="0" /></a><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Βλέπεις ....</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Τρόχισα κάποτε τα γαμψά μου νύχια</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">πάνω σε χάρτινα βιβλία ....</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">(παίζοντας ρόλους που τώρα πια</span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">δεν μπορώ να πείσω τον εαυτό μου</span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">ότι διάλεξα )</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYy99jKrpgI/AAAAAAAAAxg/DwdP_dpV7xE/s1600-h/David.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 264px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYy99jKrpgI/AAAAAAAAAxg/DwdP_dpV7xE/s400/David.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299819726617945602" border="0" /></a><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Το αντάλλαγμα ?</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Μια μικρή υποψία κρυμμένης ελπίδας ,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">για σοφία , πίστη και αγάπη .</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">(τρεις ανθρώπινες λέξεις για το ίδιο ζητούμενο)</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><br /><br /><br /><br /><br /><br />Θα ήθελα να μπορούσα ...</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Να κάψω στο μικρό κερί μου</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">εκείνον τον ετερόφωτο ήλιο σου ,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">που σε τυφλώνει με ψεύτικες πολυδιάστατες απεικονίσεις</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">της μονοδιάστατης λογικής σου .</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Θα ήθελα να μπορούσα ...</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Να κόψω τα νήματα</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">της ζωντανής σου μαριονέτας ,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">μήπως και πέσει η αυλαία</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">στη δίχως τέλος τελετή σου .</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYzESAKAbjI/AAAAAAAAAyY/M3_k-J1FT7U/s1600-h/6030882-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYzESAKAbjI/AAAAAAAAAyY/M3_k-J1FT7U/s400/6030882-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299826675066891826" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Στο τέλος ...</span><br /><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><span style="color: rgb(102, 51, 102);">Μωβ</span> δάκρυα </span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">θα κυλήσουν ...</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">για μερικές ψυχές που δεν επέστρεψαν,</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">από το μακρύ ταξίδι της ευκαιρίας</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">στον παραλογισμό...</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYy7WjH4ILI/AAAAAAAAAxQ/SAHbgIndLZs/s1600-h/4800677-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 290px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYy7WjH4ILI/AAAAAAAAAxQ/SAHbgIndLZs/s400/4800677-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299816857568026802" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">.....και για μερικές ζωές....</span>.<br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">που αόριστα αναβλήθηκαν</span><br /><br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_6" style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">τυλιγμένες</span><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"> σε </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_7" style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">λαδό-κοπιες</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">άγνωστων δραματουργών.</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYy8PpJ4ZnI/AAAAAAAAAxY/WkVbAQY_6mU/s1600-h/Trapped....jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 361px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SYy8PpJ4ZnI/AAAAAAAAAxY/WkVbAQY_6mU/s400/Trapped....jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299817838439589490" border="0" /></a><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com79tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-58876908348505382452009-01-13T11:40:00.020+02:002009-01-13T15:14:41.863+02:00Μόνο λίγα νήματα και μερικούς κόμπους ......<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxldTO3JUI/AAAAAAAAAug/B0lZOZFjRzg/s1600-h/pers.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 257px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxldTO3JUI/AAAAAAAAAug/B0lZOZFjRzg/s400/pers.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290715216306709826" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Έκανα μια βόλτα από την όμορφη γειτονιά μας ..... πέρασα από την <a href="http://pharaona.blogspot.com/2009/01/blog-post.html">faraona</a> και διάβασα ένα κείμενο για προβληματισμό ......για την παράδοση που έχουμε ως άνθρωποι στην αισιοδοξία ...για το κλάμα ένος μωρού που πρωτοαντικρύζει τον κόσμο ...θα μπορούσε αλήθεια ένα μωρό να γεννηθεί με γέλιο ? .... μετά πέρασα από την <a href="http://adiple.blogspot.com/2009/01/blog-post.html">Αλεξάνδρα</a> και διάβασα ένα τρυφερό και όμορφο κείμενο για μνήμες από τον πατέρα της που έχασε .... ένας πολύτιμος,σπουδαίος άνθρωπος-άγγελος που κάποια στιγμή την άφησε να συνεχίσει μόνη την πορεία της ......πέρασα από την <a href="http://evaggelia-p.blogspot.com/2009/01/blog-post_09.html">Ευαγγελία</a> ..... ένα υπέροχο ποίημα για την τρέλα που βαφτίσαν λογική .... για το κακό που βομβαρδίζει και γκρεμίζει ...<span style="font-weight: bold;">ποιος ο λόγος να υπάρχει το κακό</span> ?</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxpmWJ-eYI/AAAAAAAAAvQ/Bwb0Npijd94/s1600-h/6490918-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 280px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxpmWJ-eYI/AAAAAAAAAvQ/Bwb0Npijd94/s400/6490918-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290719769756858754" border="0" /></a><div style="text-align: center;"><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Μου γεννήθηκαν σκέψεις ..... σε τι κόσμο ζούμε αλήθεια ?.... σκέφτηκα την πεποίθηση μου πλέον πως όλα αυτά που βλέπω γύρω μου , όλα αυτα που αντιλαμβάνομαι αποτελούν μέρος μιας φοίτησης .... ένα σχολείο είναι η ζωή μας και τα μαθήματα πολύ συγκεκριμένα .... μπόλικοι οι καθηγητές μας , άλλοι εύκολοι και άλλοι δύσκολοι που θα συναντήσουμε στο διάβα μας .....όλοι θα πρέπει να αποφοιτήσουμε ....έτσι λέει το σχέδιο ..... όλοι μαζί κι ο καθένας ξεχωριστά σ ένα παιχνίδι που είπαμε πολλές φορές ότι φαντάζει ομαδικό αλλά είναι τόσες οι στιγμές της μοναχικότητας που στο τέλος αντιλαμβάνεσαι ότι είναι ατομικό.</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxqK3FpHFI/AAAAAAAAAvY/T9xRlbSYyFQ/s1600-h/7039157-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxqK3FpHFI/AAAAAAAAAvY/T9xRlbSYyFQ/s400/7039157-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290720397072342098" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Αν απορρίψεις ένα δάσκαλο ένας άλλος παρόμοιος θα σε περιμένει στη γωνία για να εισβάλει στη ζωή σου ...και η "ελεύθερη επιλογή" πολλές φορές φαντάζει κακόγουστο ανέκδοτο......εμείς μπορούμε να δούμε νήματα και μερικούς κόμπους αλλά δεν έχουμε την οπτική για να αντικρύσουμε ολόκληρο το χαλί ..... προχωράμε όμως .... άλλοτε παλεύουμε κι άλλοτε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αφεθούμε.</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Θυμήθηκα κι ένα μύθο των προγόνων μας και σκέφτηκα να σας τον μεταφέρω ..... δεν θα ήθελα να σας κουράσω αλλά η παραβολή αυτή μπορεί να δημιουργήσει μονοπάτια σκέψεων που κατά την γνώμη μου είναι σημαντικά .</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-family:comic sans ms,sans-serif;" >Κόκκινη κλωστή δεμένη λοιπόν .....</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Η Περσεφόνη έχει απομακρυνθεί από την μητέρα της για να μαζέψει μαζί με τις νύμφες όμορφα λουλούδια ...τριαντάφυλλα , κρόκους , βιολέτες ,ίριδες , υάκινθους και .... νάρκισσους . Ο νάρκισσος ήταν ο πιο σαγηνευτικός ..εντυπωσιακός υπέροχος και λαμπρός ...με το άρωμα του ευχαριστούσε τον ουρανό , τη γη και τη θάλασσα .</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxlHr3Ks_I/AAAAAAAAAuY/7Q09DK3V5eo/s1600-h/narkissos1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 265px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxlHr3Ks_I/AAAAAAAAAuY/7Q09DK3V5eo/s400/narkissos1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290714844961092594" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Η πανέμορφη Περσεφόνη πλησίαζε κοντά του ,όταν άνοιξε ξαφνικά η γη και εμφανίστηκε ο Άδης που την άρπαξε παρά τη θέλησή της ....καθώς την έβαζε με τη βία πάνω στο χρυσό του άρμα εκείνη ούρλιαζε αλλά κανείς δεν την άκουσε εκτός από τον ήλιο και το φεγγάρι ....τελικά η μητέρα της η Δήμητρα άκουσε τον θρήνο της κι "ένας βαθύς πόνος της έσκισε την καρδιά "....αμέσως πέταξε το πέπλο της κι εγκαταλείποντας το θεϊκό τραπέζι έτρεξε προς αναζήτησή της.</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxkw05PkCI/AAAAAAAAAuQ/ZuxbkqWI5IY/s1600-h/HadesAbductPersephLudov-l.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 254px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxkw05PkCI/AAAAAAAAAuQ/ZuxbkqWI5IY/s400/HadesAbductPersephLudov-l.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290714452248727586" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Όταν κατάλαβε ότι η αγαπημένη κόρη της χάθηκε κι από την στιγμή που δεν μπορούσε να κάνει κάτι στράφηκε προς τον Δία ...βλέπει και καταλαβαίνει τότε ότι ο Δίας έχει εγκρίνει την απαγωγή της κόρης της .... μη βρίσκοντας συμμάχους ανάμεσα στους θεούς αποφασίζει να φύγει από τον Όλυμπο και κατεβαίνει στον κόσμο ως θνητή ..... περιπλανιέται μεταμορφωμένη σε γριά ρωτώντας και ξαναρωτώντας μήπως κανείς γνωρίζει κάτι .....κανείς δεν έχει ακούσει τίποτε ....στο τέλος αποκαμωμένη και αποκαρδιωμένη κάθεται να ξεκουραστεί κάτω από μια ελιά στην Ελευσίνα......τέσσερις αρχοντοπούλες την πλησίασαν και την οδήγησαν μέσα στο παλάτι του βασιλιά πατέρα τους.</span><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Εκεί αναλαμβάνει να φροντίζει το μικρό αγόρι της οικογένειας, τον Δημοφώντα , και το χρίζει με αμβροσία ,του δίνει την πνοή της και το κρατάει στην αγκαλιά της ..τις νύχτες το βάζει στη φωτιά για να το κάνει αθάνατο ως πράξη ευγνωμοσύνης για την φιλοξενία .....μέχρι που η μητέρα του αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει και βάζει έντρομη τις φωνές ....η Δήμητρα θυμώνει πολύ εξαιτίας της αδυναμίας της θνητής να καταλάβει :</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">- <span style="font-weight: bold;">Δεν ξέρεις πότε το πεπρωμένο σου φέρνει τα καλά και πότε τα κακά</span> .....της φωνάζει .</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Στη συνέχεια του μύθου η Δήμητρα ανακαλύπτει την θεϊκή της υπόσταση , ζητάει να χτιστεί ένας ναός προς τιμήν της και στη συνέχεια πάνω στην θλίψη και οργή της απειλεί να εξαφανίσει το ανθρώπινο είδος μη επιτρέποντας τους αγρούς να κάνουν καρπούς .</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Σ αυτό το σημείο κι επειδή το μαρτύριο της Δήμητρας είναι πολύ επώδυνο , ο Δίας αναγκάζεται να αναλάβει τη διαιτησία ώστε να βρεθεί κάποιος συμβιβασμός ανάμεσα στις απαιτήσεις του Άδη και τη λυσσασμένη επιθυμία της Δήμητρας να φέρει πίσω την κόρη της στη ζωή ....στέλνει την Ίριδα , το ουράνιο τόξο να ζητήσει από τη θεά να επιστρέψει στη θέση της ανάμεσα στους θεούς ....η ίριδα δεν τα καταφέρνει ως διαμεσολαβητής και ο Δίας στέλνει όλους τους άλλους θεούς έναν έναν ..... κανείς όμως δεν καταφέρνει να την πείσει να αφήσει την γη να καρπίσει .</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxlrHTMjkI/AAAAAAAAAuo/A8tDV_quuD8/s1600-h/plouton-hades-persephone5_20071107_1044590704.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 287px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxlrHTMjkI/AAAAAAAAAuo/A8tDV_quuD8/s400/plouton-hades-persephone5_20071107_1044590704.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290715453621833282" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Τελικά ο Δίας στέλνει τον καταλληλότερο διαιτητή να ζητήσει βοήθεια από τον Άδη .... τον Ερμή ......ο Άδης χαμογέλασε βλοσυρά και είπε ότι θα υπακούσει στις διαταγές του βασιλιά Δία ....είπε στην Περσεφόνη να γυρίσει στη μητέρα της , αλλά πριν έβαλε κρυφά ένα σπόρο ροδιού στο στόμα της ώστε να είναι βέβαιος ότι ποτέ δεν θα απελευθερωθεί από την επιρροή του ...θα περνάει το ένα τρίτο του χρόνου της μαζί του και το υπόλοιπο με την μητέρα της .</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxkaTLa7OI/AAAAAAAAAuI/cn6xnvCa2UY/s1600-h/Demetra_Hermes_Persephone.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 285px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxkaTLa7OI/AAAAAAAAAuI/cn6xnvCa2UY/s400/Demetra_Hermes_Persephone.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290714065241042146" border="0" /></a><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Στο μύθο αυτό στηρίχτηκαν τα Ελευσίνια μυστήρια , η μεγάλη ιεροτελεστία κατά την οποία άντρες και γυναίκες μυούνταν στην καρδιά της θρησκευτικής εμπειρίας ..... ας προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τον μύθο για μια μικρή περαιτέρω ανάλυση .....θα ζητήσω την βοήθεια του κυρίου Thomas Moore που με έχει βοηθήσει με το εύρος της σκέψης του και σε προηγούμενη ανάρτηση μου .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ο Αδης είναι ο " αόρατος " .....ο κύριος του κάτω κόσμου ....δικό του είναι το βασίλειο των ουσιών και των παραγόντων που ενώ αποτελούν σε μεγάλο βαθμό μέρος της ζωής μας ,είναι αόρατοι ..... για τους προγόνους μας ο κάτω κόσμος ήταν η κατάλληλη κατοικία για την ψυχή κι αν θέλουμε να έχουμε ψυχικό βάθος πρέπει να έχουμε την αίσθηση ότι εκεί βρισκόμαστε κατά κάποιο τρόπο σε οικείο χώρο ...η εικόνα του κάτω κόσμου σε τέτοιες ιστορίες συνήθως αντιπροσωπεύει το αόρατο ,μυστηριακό ,απρόσμενο βάθος ενός ατόμου .</span> <span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ο μύθος της Περσεφόνης μας μαθαίνει ότι μερικές φορές ανακαλύπτει κανείς την ψυχή του παρά τη θέλησή του .... <span style="font-weight: bold;">ορισμένα ελκυστικά πράγματα στον κόσμο μπορεί να λειτουργήσουν ως δέλεαρ που θα αποτελέσει την αφετηρία μιας πτώσης στα βάθη του εαυτού μας .</span></span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxpOAp-eiI/AAAAAAAAAvI/uDmIPNXbdkI/s1600-h/5768569-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 344px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxpOAp-eiI/AAAAAAAAAvI/uDmIPNXbdkI/s400/5768569-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290719351668636194" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Οι γονείς γνωρίζουν πόσο εύκολο είναι τα παιδιά τους να γοητευτούν από ανθρώπους και καταστάσεις που είναι επικίνδυνες και απειλούν να τα οδηγήσουν σε σκοτεινούς τόπους...για το παιδί η αντικοινωνική συμπεριφορά μπορεί να είναι γοητευτική ενω για το γονιό ένα τέτοιο πράγμα μπορεί να καταστρέψει όλες τις προσπάθειες που έκανε να δώσει στο παιδί του μια αίσθηση των αξιών και να το οδηγήσει σ ένα κόσμιο δρόμο στη ζωή .....θα μπορούσαμε να καταλάβουμε την ιστορία της Περσεφόνης σαν το μύθο κάθε παιδιού , συνειδητοποιώντας ότι η έλξη που αισθάνεται ένα παιδί για σκοτεινούς ανθρώπους και τόπους μπορεί να είναι επικίνδυνη αλλά και μερικές φορές είναι και ο αναπόφευκτος δρόμος που οδηγεί στη ψυχή .</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxsCeBD8XI/AAAAAAAAAvw/rjYfathp0L0/s1600-h/Hands.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 289px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxsCeBD8XI/AAAAAAAAAvw/rjYfathp0L0/s400/Hands.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290722451926544754" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Η Δήμητρα είναι εκεί για να ισορροπήσει .... όταν κάτι μέσα μας κλίνει προς τα βάθη παίζοντας με το δέλεαρ του νάρκισσου , κάτι άλλο προσπαθεί να μας κρατήσει στον ίσιο δρόμο σε έναν κόσμο οικείων και υγιών αξιών .... η αγάπη της Δήμητρας για την Περσεφόνη και η επίμονη αναζήτησή της επιτρέπουν στην κόρη να βρει τον τόπο της ψυχής της χωρίς να χάσει ολότελα τη ζωή της .</span> <span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Η Δήμητρα επίσης μας δείχνει την ύστατη δοκιμασία της μητέρας .....επιβεβαιώνει το δεσμό και τις επιθυμίες που έχει για το παιδί της ενώ την ίδια στιγμή του μένει αφοσιωμένη όσο εκείνο βιώνει τον μετασχηματισμό του ...<span style="font-weight: bold;">η ιστορία μας δείχνει πόσο βαθιά πρέπει να είναι η αγάπη μιας μητέρας που προστατεύει το παιδί της και ταυτόχρονα γνωρίζει ότι αυτό πρέπει να περάσει μέσα από το σκοτάδι</span> ...έτσι κάθε μητρότητα φαίνεται να εκδηλώνεται με δυο συναισθήματα .... από την μια η στοργική φροντίδα και από την άλλη ο πικρός συναισθηματικός πόνος .</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Η απαγωγή που θα οδηγήσει στο σκοτάδι είναι μια πρόστυχη προσβολή για την μητέρα αρχικά ..... η συνεργία όμως του Δία δείχνει ότι είναι και μια αναγκαιότητα .... να μην ξεχνάμε ότι ο Δίας είναι και ο πατέρας......εάν ο Δίας εγκρίνει τότε είναι θέλημα θεού .<br /><br />Ε<span style="font-weight: bold;">ίναι στη φύση των πραγμάτων να μας έλκουν εκείνες ακριβώς οι εμπειρίες που θα θρυμματίσουν την αθωότητά μας , που θα αλλάξουν τις ζωές μας και θα μας χαρίσουν την απαραίτητη συνθετότητα και βάθος .</span></span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ο μύθος της Δήμητρας και της Περσεφόνης μας διδάσκει ότι η μητρότητα δεν είναι απλώς θέμα ικανοποίησης των άμεσων αναγκών του άλλου ...είναι η αναγνώριση ότι κάθε άτομο έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα και πεπρωμένο ( που είναι ποιότητες της ψυχής ) κι αυτά πρέπει να περιφρουρηθούν ακόμα και με κίνδυνο να χαθεί η κανονικότητα , η ασφάλεια και η αίσθηση του φυσιολογικού .</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ο μύθος μας διδάσκει ακόμα ότι για να μπορέσουμε να συμφιλιώσουμε τις δύο έννοιες (την έννοια του σκοταδιού με την ζωή που προσφέρει η Δήμητρα) μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τέχνη του Ερμή ......την ερμηνευτική ......την τέχνη δηλαδή να ανακαλύπτουμε την ποίηση μέσα από τις εμπειρίες μας ...με τη βοήθεια του Ερμή μπορούμε να "διαπεράσουμε με το βλέμμα μας " την αυτοκαταστροφικότητα και την μελαγχολία μας , τις ερωτοτροπίες μας με τον κίνδυνο και τις εξαρτήσεις μας και να αναρωτηθούμε τι σκοπό παίζουν στη ζωή μας και τι εκφράζουν.</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxq2ScMvTI/AAAAAAAAAvg/n624AJp330I/s1600-h/sssss.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 378px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SWxq2ScMvTI/AAAAAAAAAvg/n624AJp330I/s400/sssss.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290721143149083954" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Οι περισσότεροι από εμάς είναι πιθανόν να μπορούμε να διηγηθούμε μερικές ιστορίες για εμπειρίες μας σαν εκείνη της Περσεφόνης:</span> <span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"> " πέρασα τόσο δύσκολα αλλά τώρα είμαι καλύτερα " ...εκείνο που αποκομίσαμε από αυτή την συνάντησή μας με τον Άδη είναι το βαθύ αίσθημα για ζωή ...αυτή η αγάπη για τη ζωή και τις δυνατότητές της γίνεται πιο έντονη και σταθερή μέσα από περιστατικά που την απειλούν σοβαρά ....και είναι αυτά τα περιστατικά που μας κάνουν να επιστρέφουμε στη ζωή εντελώς αλλαγμένοι έχοντας στο σώμα μας σπόρους ροδιού , ενός φρούτου που μοιάζει τόσο φωτεινό και ολοστρόγγυλο ενώ είναι τόσο σύνθετο μέσα του .<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Είναι τόσο πολύτιμος για μια σημαντική ζωή εκείνος ο σπόρος ροδιού </span><span style="font-weight: bold;">και τόσο δύσκολο να τον αποκτήσουμε .</span></span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Στο τέλος του μύθου η Δήμητρα ξαναφέρνει τον πλούτο και την πληρότητα της φύσης και ο υμνωδός μας θυμίζει ότι ο Αδης είναι επίσης και γνωστός και ως Πλούτων ...... ο θεός του πλούτου ...η Δήμητρα και ο Πλούτων μαζί πλουτίζουν τη ζωή παρόλο που αυτό για τους πολλούς φαντάζει σαν αίνιγμα.</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Ό ύμνος τελειώνει με μια προσευχή προς την ιδανική μητέρα :</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Κυρά μας ,</span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"> εσύ που φέρνεις τα ωραία δώρα,</span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">που φέρνεις τις εποχές,</span> <span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">βασίλισσα Δήμητρα ,</span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">κι εσύ πανέμορφη κόρη της Περσεφόνη ,</span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">να'στε καλές μαζί μου , </span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">και για τον ύμνο που σας χάρισα </span><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">δώστε μου τη ζωή που ποθεί η καρδιά μου .</span></span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Βλέπουμε πως για τους προγόνους μας ακόμα και θεοί καμμιά φορά είναι πιόνια στο μεγάλο σχέδιο του βασιλιά τους για τον Άνθρωπο ....εδώ θυμήθηκα και τον Νίτσε που έλεγε ότι ο διάβολος είναι η εβδομαδιαία αναψυχή του θεού .... όχι και τόσο άσχετο .</span><br /><br /><br /><span style="font-family:comic sans ms,sans-serif;">Να προσθέσω τέλος (γιατί είμαι σίγουρος πως αυτή τη φορά σας κούρασα) πως τυχαίνει πολλές φορές σε και σε πολλά παιδιά η αποκαλούμενη μητέρα τους να είναι ο ίδιος ο Άδης αυτοπροσώπως.....εκεί θα χρειαστεί άλλο πρόσωπο που θα τα κρατήσει κοντά στην αληθινή αίσθηση των αξιών ..... μια άλλη αληθινή μητέρα.....στον αντίποδα για πολλούς γονείς συμβαίνει το παιδί τους και αίμα τους ως νάρκισσος, να τους ανοίγει το δρόμο για τον Άδη ...το βλέπουμε καθημερινά ...είπαμε όμως ότι δεν μπορούμε να δούμε ποτέ ολόκληρο το πολύχρωμο χαλί ......μόνο νήματα και λίγους κόμπους... ας το έχουμε αυτό στο μυαλό μας κάθε φορά που προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε καταστάσεις .</span></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com59tag:blogger.com,1999:blog-8052034273505459640.post-30011172207557012872008-12-25T22:50:00.044+02:002008-12-26T02:30:49.256+02:00Καλές ζωές σε όλους μας !!!<span style="text-decoration: underline;"><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP7CFhsKOI/AAAAAAAAApQ/ciM1U9FExzw/s1600-h/Happy+Christmas.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 271px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP7CFhsKOI/AAAAAAAAApQ/ciM1U9FExzw/s400/Happy+Christmas.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283842801097517282" border="0" /></a><br /><span style="text-decoration: underline;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 204, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Θέλω να ευχηθώ<br /><br /></span><span style="color: rgb(255, 204, 255);font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >σε όλους</span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><span style="color: rgb(255, 204, 255);"> εσάς</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">τους <span style="color: rgb(255, 102, 102); font-weight: bold;">αγαπημένους</span> και <span style="color: rgb(255, 102, 102); font-weight: bold;">πολύτιμους</span> πλέον <span style="color: rgb(255, 102, 102); font-weight: bold;">φίλους</span></span><br /><br />Καλές Γιορτές !!!<br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQbt2yZJoI/AAAAAAAAAto/9puOoN_3eV8/s1600-h/Canpanario+de+La+Candelaria.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 264px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQbt2yZJoI/AAAAAAAAAto/9puOoN_3eV8/s400/Canpanario+de+La+Candelaria.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283878737427375746" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br />Χρόνια Πολλά !!!!<br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP5bG-qhXI/AAAAAAAAApI/2n6ml9M1hok/s1600-h/A+Christmas+Card.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP5bG-qhXI/AAAAAAAAApI/2n6ml9M1hok/s400/A+Christmas+Card.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283841031960954226" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Και Μια Ζωή Γεμάτη Με Αγάπη !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQJtUhZoQI/AAAAAAAAAsQ/mgKzbVSM-r8/s1600-h/love.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 290px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQJtUhZoQI/AAAAAAAAAsQ/mgKzbVSM-r8/s400/love.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283858937019998466" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br />Με Χαρά !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP7pnt3SAI/AAAAAAAAApo/lS7YSHhpMDo/s1600-h/The+happiness+is+in+the+wind.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP7pnt3SAI/AAAAAAAAApo/lS7YSHhpMDo/s400/The+happiness+is+in+the+wind.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283843480290281474" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br />Με Ελπίδα !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQRVKBQKuI/AAAAAAAAAtQ/ZYiZeWAs7JQ/s1600-h/Hope2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 319px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQRVKBQKuI/AAAAAAAAAtQ/ZYiZeWAs7JQ/s400/Hope2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283867317976967906" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Και Πίστη !!!</span><br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQUCl8cbfI/AAAAAAAAAtg/wx6UFYnVKVg/s1600-h/-+the+green+hope.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQUCl8cbfI/AAAAAAAAAtg/wx6UFYnVKVg/s400/-+the+green+hope.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283870297590361586" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Με Πολλά Χαμόγελα !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQM2wo70yI/AAAAAAAAAso/A71hZiKfXZ4/s1600-h/69991-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 279px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQM2wo70yI/AAAAAAAAAso/A71hZiKfXZ4/s400/69991-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283862397721498402" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br />Με Μουσική !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQDddhnhUI/AAAAAAAAArY/e_5YaHizJX4/s1600-h/7590396-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 364px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQDddhnhUI/AAAAAAAAArY/e_5YaHizJX4/s400/7590396-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283852067489154370" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br />Με Καλούς Πολύτιμους Φίλους !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQFvErXq4I/AAAAAAAAAro/Gg8cCSGYYkY/s1600-h/Friendship.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQFvErXq4I/AAAAAAAAAro/Gg8cCSGYYkY/s400/Friendship.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283854569080073090" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br /></span><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Με Παιχνίδι </span>!!!<br /><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP7U9jYU3I/AAAAAAAAApg/3l78pzZ6Vro/s1600-h/With+last+rays+of+the+sun.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 279px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP7U9jYU3I/AAAAAAAAApg/3l78pzZ6Vro/s400/With+last+rays+of+the+sun.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283843125374636914" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br />Και Ελεγχόμενη Δύναμη !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQCe3EAjdI/AAAAAAAAArI/QquXyl_1Ca8/s1600-h/4833027-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 248px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQCe3EAjdI/AAAAAAAAArI/QquXyl_1Ca8/s400/4833027-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283850992012529106" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br />Με Συνείδηση Της Πορείας Μας !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQN9R1UijI/AAAAAAAAAsw/g9-1jO_-lSU/s1600-h/5031679-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 394px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQN9R1UijI/AAAAAAAAAsw/g9-1jO_-lSU/s400/5031679-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283863609222662706" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br />Με Στιγμές Ηρεμίας !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQG5rFNDPI/AAAAAAAAAr4/o55LO-xXnj0/s1600-h/Calm.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 272px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQG5rFNDPI/AAAAAAAAAr4/o55LO-xXnj0/s400/Calm.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283855850699295986" border="0" /></a><br /><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Με Στιγμές Κοντά Στη Φύση !!!<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQPzdWaLtI/AAAAAAAAAtA/WShbqC9iRbM/s1600-h/4596876-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQPzdWaLtI/AAAAAAAAAtA/WShbqC9iRbM/s400/4596876-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283865639538798290" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br /><br />Μια Ζωή Γεμάτη Ομορφιά !!!<br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQO0NFkxxI/AAAAAAAAAs4/WfvaVvUQohA/s1600-h/3957750-md.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 274px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQO0NFkxxI/AAAAAAAAAs4/WfvaVvUQohA/s400/3957750-md.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283864552841463570" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br /><br />Με Αισθητική !!!<br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQHkH9WA6I/AAAAAAAAAsA/mNKbv1QNYaE/s1600-h/Stop+motion..jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 357px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQHkH9WA6I/AAAAAAAAAsA/mNKbv1QNYaE/s400/Stop+motion..jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283856580005462946" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" ><br /><br />Με Αίσθηση Του Σημαντικού !!!</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQAxThmzHI/AAAAAAAAAqw/UTaoj_-ga7I/s1600-h/3861123-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 271px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQAxThmzHI/AAAAAAAAAqw/UTaoj_-ga7I/s400/3861123-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283849109867252850" border="0" /></a><br /><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Με Μαγεία !!!</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP-T3rK7ZI/AAAAAAAAAqA/ZS-xXf703FI/s1600-h/019.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 362px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVP-T3rK7ZI/AAAAAAAAAqA/ZS-xXf703FI/s400/019.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283846405151714706" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Γιατί η Ζωή Είναι Μικρή Και Πολύτιμη ( τον χαβά μου εγώ :))</span><br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQQR_eROZI/AAAAAAAAAtI/B_orPTx0Ju0/s1600-h/6369582-lg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 327px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_clcnot8c4aA/SVQQR_eROZI/AAAAAAAAAtI/B_orPTx0Ju0/s400/6369582-lg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5283866164094646674" border="0" /></a><br /><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" >Καλές Ζωές Σε Ολους Μας !!!</span><br /><br /><span style=";font-family:comic sans ms,sans-serif;font-size:130%;" > (στο χέρι μας είναι να το πετύχουμε </span>)<br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">.</span><br /><br /></div>kryoshttp://www.blogger.com/profile/10003675617387795776noreply@blogger.com52