Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010













Σσσσ , άφησε σε παρακαλώ τη σιωπή να ακουστεί ....






Μπορείς άραγε να την ακούσεις ? το δοκίμασες ποτέ ?








Μη βιάζεσαι , κάνε μια παύση , η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι ξοδεύεσαι αθόρυβα χωρίς να το καταλαβαίνεις .... δεν οδηγεί πουθενά ο δρόμος που διασχίζεται βιαστικά .... δεν το βλέπεις ότι τρέχεις να προλάβεις αυτά που αφήνεις πίσω σου ?



Χαλάρωσε σε παρακαλώ , πάρε μια βαθιά αναπνοή και κλείσε τα μάτια , "δες" με τα μάτια κλειστά μια φορά .... κατέβασε το διακόπτη των αισθήσεων κι αφουγκράσου το σκοτάδι .... μη φοβάσαι , δεν είναι πραγματικό σκοτάδι , η ύπαρξη σου το ζωντανεύει .... αυτό το σκοτάδι αν καταφέρεις να το μετουσιώσεις μπορεί να δώσει χρώμα στις εμπειρίες που έρχονται .... αν καταφέρεις να εξημερώσεις τη ματιά σου απέναντι του .



Σε κάθε περίπτωση αυτό που μπορώ εγώ να σου υποσχεθώ είναι ότι δεν θα πάθεις τίποτε σε βάθος χρόνου , το πολύ πολύ να θυμηθείς κάτι παλιό κι αγαπημένο , κάτι που αναπαύεται σε μια πηγή που γνώριζες κάποτε .... μη φοβάσαι λοιπόν ..... πόσο μπορεί να πονέσει μια αγαπημένη ενθύμηση ελπίδας ?






Άνοιξε μια μικρή ρωγμή στο ποτάμι του χρόνου και κρύψου λίγο εκεί να ξαποστάσεις .... έχεις δικαίωμα να ξαποστάσεις , φαντάζομαι ότι δεν σου το πε ποτέ κανείς αυτό ..... χάρισε για σήμερα τη δόξα του νικητή σε κάποιον άλλο ιδρωμένο δρομέα παράλληλου κόσμου κι άσε την ενέργεια που θα σε τυλίξει να σου ψιθυρίσει το μυστικό της ..... θα καταλάβεις ότι μονο αυτή ξέρει μυστικά , όλα τα άλλα που σου είπαν ήταν πάντοτε γνωστά .... άνοιξε κι εσύ την καρδιά σου και μίλησε στον καλύτερο ακροατή που θα μπορούσες ποτέ να έχεις .... μίλησε για τα όνειρά σου , για τον Έρωτα , για τις επιθυμίες και τις προσδοκίες σου .... ειδικά γι αυτές τις τελευταίες εδώ υπάρχουν οι καλύτερες συνταγές για την διαχείρησή τους .... κάθε προσδοκία θα μπορούσε να λιώσει μ αυτή την οπτική ..... όμως δεν συμβαίνει...τουλάχιστον σε μένα , μπορώ να ομολογήσω εδώ αυτή μου την “έλλειψη” .





Όχι , δεν πιστεύω ότι πεθαίνουν οι προσδοκίες αν μείνουν για λίγο νηστικές ... καμμιά φορά με εκνευρίζουν αφάνταστα , όμως ταυτόχρονα τις σέβομαι .... έχει κυκλοφορήσει το είναι μου μέσα σε προσδοκίες άλλων και πάντα ένιωθα να με τιμάει εκείνη η λάμψη των ματιών πίσω από το κάλεσμα μιας ψυχής .... οι δικές μου όμως, τις πιο πολλές φορές, με πονούσαν κερνώντας με στο τέλος απογοήτευση .... η συνταγή λέει να επιθυμείς χωρίς να προσδοκάς , να θέλεις αλλά μέχρι να συμβεί το ποθητό να δίνεις χώρο στη ζωή και στην απόλαυσή της ..... μ αυτή την κλειδαριά της (περιοδικής) συνείδησης προσπαθώ να τις έχω κλεισμένες στο σεντούκι τους .



Δεν τα καταφέρνω , δεν μπορώ να τις διαχειριστώ , αν θέλεις δώσε μου το άλλοθι της ανθρώπινης αδυναμίας που τόσο αγαπάνε οι θεοί .... αν τις αφήσεις να κυκλοφορούν γύρω σου συνήθως δεν αφήνουν τίποτε όρθιο .... πάντα αχόρταγες τρώνε το παρόν , μασουλάνε συνεχώς στιγμές που γεννήθηκαν για να λάμψουν για σένα , ποτίζουν το χώρο με την αίσθηση του ανικανοποίητου ...... η μόνη περιουσία μας είναι αυτές οι μη αποθηκεύσιμες στιγμές κι εμείς τις θυσιάζουμε στο βωμό μιας αόριστης μελλοντικής πληρότητας ... θα έλεγες ότι είναι κρίμα αλλά από την άλλη όλα τα κρίματα είναι τόσο ανθρώπινα , μπορούμε λοιπόν να τα αποδεχτούμε στο πλαίσιο τής αποδοχής τής ανθρώπινης φύσης μας .... έτσι κερδίζεται κι εκείνο το χαμόγελο προς τον ουρανό , σε κείνο τον καλό κύριο που ασχολείται με τις ζωές μας και που ενίοτε δείχνει υπερβολικό χιούμορ στις αιτήσεις μας .





Προσδοκώ λοιπόν και ως άνθρωπος δεν ντρέπομαι να το δηλώνω .... προσδοκώ κατά βάση ισορροπία, προσδοκώ πολλά ...... και προσδοκώ , συν τοις άλλοις, ανάσταση όλων των τυχόν συναισθηματικά νεκρών και ζωή πληρότητας παρόντος .





Θα κλείσω εδώ ελπίζοντας να μην σε κούρασα αγαπητέ μου αναγνώστη .... ελπίζω να μου συγχωρέσεις την εισαγωγή μου που ένας από τους σκοπούς της ήταν να σου αποσπάσω την προσοχή κι έτσι να φτάσεις στο σημείο να διαβάσεις μέχρι εδώ :) .... μπορείς τώρα ελεύθερα να ανοίξεις τον χρωματιστό διακόπτη των αισθήσεων , να “κοιτάξεις” γύρω σου και να χαμογελάσεις στην ύπαρξη και τα δώρα της . :)




ΥΓ τα χαμόγελα του κειμένου ΔΕΝ είναι ειρωνικά :)




Οι σκέψεις μου περί προσδοκίας γεννήθηκαν μετά την ανάγνωση ενός ποιήματος της Κάκιας...αναρωτιέμαι αν μπορεί έτσι απλά η συμπεριφορά του "άλλου" να οδηγήσει μια δική μας προσδοκία στην ανυπαρξία .










85 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Κάποια πράγματα είναι εύθραυστα....
Μπορεί να μιλάω για υπερβάσεις και υπερβολές...
μα..
οι ισορροπίες ειναι πάντα ευθραυστες...

η γραμμή γίνεται μουτζούρα...
η προσδοκία ένα ημικύκλιο...

Ναι, δεχομαι ότι το "δεν υπαρχω πια" είναι υπερβολικο..
μα..
ετσι είναι η ποιηση..
η ποιητική οπτικη τωνπραγματων...
οι μεταφρασεις μου....
εγω....

οι προσδοκίες είναι αερινες..
ζουν με πνοή....
μολις η πνοή φυσήξει ανάποδα...
ξεφουσκωνουν και νεκρωνονται...

Ναι..
μπορεί μία προσδοκία να πέσει νεκρή από τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου..
Φυσικά όχι τυχαίου..
φυσικά όχι άθελά του..
φυσικά...
φυσικά...

ενα σωρό προϋποθέσεις..
μα..
όταν είσαι μπροστά στην πτωση δεν μετρας τις συνθήκες της πτωσης..
Η πτωση τελειται σε δευτερόλεπτα..
δεν προλαβαίνεις να βιωσεις το πως και το γιατι..

και το σήμα εκκίνησης, το δίνει παντα η καρδια...
που τρεχει...
που σταματα..
που ονειρευεται..
που πονάει..
που..
που...

μα..
ειδες ?...
Ζωντανεύει μεσα στα όνειρα..

αυτό είναι σημάδι αισιόδοξο...
γι'αυτο μην παψεις να ονειρεύεσαι, μάτια μου...

Καληνύχτα Κρυέ..
μακριά φτασαμε και σήμερα...

Ανώνυμος είπε...

Τί όμορφη έμπνευση από ένα πραγματικά εμπνευσμένο ποίημα...

Πόσο μακρυά μπορεί να ταξιδεύει η άκρη των σκέψεων... να μοιράζεται ... να διανθίζεται... και να ανασταίνεται ξανά και ξανά ξυπνώντας νέες αιθήσεις...

Λατρεμένη η primavera του Loudovico...

Στην "ανάσταση όλων των τυχόν συναισθηματικά νεκρών" λοιπόν...

Καλό βράδυ

albena είπε...

Ανοίγω το λεξικό. Για "προσδοκία" γράφει "η αναμονή με ελπίδα για κτ. καλό, θετικό". Για "προσδοκώ" - "περιμένω, ελπίζω να συμβεί κτ. (θετικό, ευχάριστο)". Τώρα,... αν το ξαναδιαβάσεις και αντικαταστήσεις με αυτούς τους ορισμούς...
...συνταγή "να επιθυμείς χωρίς να προσδοκάς" ... - δηλαδή "να ονειροπολείς";...
"να θέλεις αλλά μέχρι να συμβεί το ποθητό"... - πώς να θέλω και να μιλάω για ποθητά αν δεν έχω προσδοκίες (δεν ελπίζομαι);
Δεν ξέρω, Ηλία, ίσως η ώρα φταίει, μα εγώ μπερδεύτηκα..
Και αν είχα ακολουθήσει τη συμβουλή σου να κατεβάσω των διακόπτη των αισθήσεων κατά γράμματος, πώς θα σε διάβασα; :)
Αν με το να αφουγκραστώ στο σκοτάδι δεν εννοούσες την ακοή, αλλά το "βλέμμα" προς τον εαυτό μου και τον εσωτερικό μου κόσμο....
μπορώ να σου πω σαν παράδειγμα ποιοι το καταφέρνουν και είναι μάλιστα και πρωταθλητές σ αυτό -
τα ρομπότ. Χωρίς Όραση, Ακοή, Αφή, Όσφρηση, Γεύση,..... Συναίσθημα, τα ρομπότ πάλι διαθέτουν μια πλήρης αναφορά/"γνώση" για την εσωτερική τους κατάσταση.
Thanks, but no, thanks! Θα έχω μια αιωνιότητα στη διάθεσή μου, να την περνώ χωρίς αισθήσεις...
Εμένα μ αρέσει να μείνω εκεί που είχες γράψει για "τον χρωματιστό διακόπτη των αισθήσεων , να “κοιτάξεις” γύρω σου και να χαμογελάσεις στην ύπαρξη και τα δώρα της"
.... και είναι υπέροχο (συμπέρασμα και συναίσθημα)!!
Καληνύχτα!

albena είπε...

Υ.Γ.
Όσο για την εικόνα...όμορφη αλληγορία, πράγματι!!
Τον έχουν "δεμένο" τα 5 σχοινιά κατά τη γνώμη σου ή τον "κρατάνε" όρθιο;
Καλό ξημέρωμα!

maria είπε...

νομιζω πως ολα ξεκινουν απ τη σιωπη.. την οποια για να ακουσουμε πρεπει να γινει σιωπη μεσα μας.

ωραια που ναι τα δεντρα οταν τα κοιταζεις απο χαμηλα!!

με ωραιες μουσικες εχεις ντυσει τα λογια σου.. θυμιζουν σιωπη!

καλη μερα

Unknown είπε...

Όμορφο γράμμα από ένα εμπνευσμένο ποίημα.

Το μόνο που έχω να καταθέσω είναι μια απάντηση στην ερώτησή σου πόσο μπορεί να πονέσει μια αγαπημένη ενθύμηση ελπίδας. Πάρα πολύ ... αλλά κι αυτό ... συνηθίζεται από την ανθρώπινη φύση.

Καλημέρα Krye μου

Margo είπε...

Επιθυμία χωρίς προσδοκία.. είναι δύσκολο και σαν σκέψη, πόσο μάλλον να γίνει πράξη. Η (περιοδική) συνείδηση είναι το κλειδί όπως πολύ εύστοχα γράφεις και αυτό όμως είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του.
Η προσδοκία σου για ανάσταση όλων των τυχόν συναισθηματικά νεκρών και ζωή πληρότητας παρόντος ίσως ότι πιο ουσιαστικό έχω ακούσει για την ανθρώπινη ύπαρξη.

Καλή σου μέρα Krye

Katerina είπε...

Πως να μιλήσω με την σιωπή μου και να με ακούσεις?
Ισως.. αν σου στείλω ένα μεγάλο λαμπερό χαμόγελο θα μπορέσεις να καταλάβεις αυτά που θέλω να σου πω.... :-)

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Βρε φανταστικέ τύπε,
τι σκάρωσες πάλι
κι έπαθα ένα ελαφρό σοκ
απ΄την ομορφιά της φώτο;

Παπαπα, τι θα κάνω με τη μαγεία σου
πέρασε κι ο μεσαίωνας
κι ούτε σε μιά καύση χωράς:)

(σχόλιο πριν την ανάγνωση, ακολουθεί κι άλλο)...

Talisker είπε...

Nai η σιωπη αν την αφησεις να ακουστει κανει τελικα πολυ θορυβο!!
Γι αυτο τη λατρευω και τη χρησιμοποιω οταν θελω πολλα να πω απο θυμο ..

Η προσδοκια μας τωρα,
τι να σου πω Ηλια μου .πιστευω πως συχνα δεν χρειαζεται καν να υπαρχει ενας αλλος ποσο μαλλον η συμπεριφορα του
Η προσδοκια πηγαζει απο μεσα μας για οτι μας λειπει ο αλλος συχνα ειναι εντελως αμετοχος
τον διαλεγεις και αρχιζεις πανω του να χτιζεις μικρα ψηφιδωτα
που αν φυσηξει μια μερα ειναι αδυνατον να τα ξαναστησεις οπως θες
μια που ακομα και οι προσδοκιες ..αλλαζουν...

θα συμφωνησω με τις προσδοκιες σου ...
θα ηθελα πολυ ακομα και να τις προσδοκω...
αν μη τι αλλο οσο προσδοκεις
ΖΕΙΣ!

ΣΕ ΦΙΛΩ ΠΟΛΥ!!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Με τίτλο: Φεύγω
*************


Φεύγω
πηγαίνω στα άμυαλα
να βουτήξω το ψωμί μου
σ΄άγνωστες σούπες.
...Μακριά απ΄τα ανιαρά
συμπόσια της αριθμητικής
πάντα νηστικός
απ΄το ισχνό άθροισμα.

Πέρα απ΄τον φράχτη
του τετριμμένου
ζούνε οι δεκαδικοί.
Αφαιρώ συμφορές
προσθέτω όνειρα
πολλαπλασιάζομαι επ' άπειρο
προκύπτω βρέφος ανέγγιχτο.

Τον θάνατο νικώ.

kovo voltes... είπε...

Και όμως...η σιωπή δεν αρκεί πάντα και ναι, μπορεί να πονέσει αφόρητα μια αγαπημένη ενθύμιση ελπίδας, όταν ήδη μια συμπεριφορά έχει οδηγήσει μια προσδοκία στην ανυπαρξία...Θέλει αγώνα να την κρατήσεις ζωντανή πάρά τα εμπόδια που θα συναντήσει. Μα δεν κερδίζονται πάντα όλοι οι αγώνες. Και ίσως και έτσι μαθαίνουμε...Όσοι μαθαίνουμε.

kryos είπε...

@ kakia_p

Οι προσδοκίες στοχεύουν στο να υπηρετήσουν ανάγκες και Ανάγκες Κάκια μου .... άλλες είναι παράγωγα του κοινωνικού προγραμματισμού μας και των ρόλων που καλούμαστε να παίξουμε στο θέατρο της "πραγματικότητας " κι άλλες είναι από τη φύση τους παράλογες , αλλεργικές σε κάθε μορφής υποκρισία , εύκολα θα κάψουν σε μια στιγμή μικρές και μεγάλες "περιουσίες" .... οι πρώτες σε θέλουν ακλόνητο βράχο σταθερότητας , άνθρωποι θα στηριχτούν επάνω σου και θα ακουμπήσουν δικές τους προσδοκίες .... οι δεύτερες είναι τόσο εξοικειωμένες με τη ρευστότητα της ανθρώπινης φύσης , με την μετάβαση , με την αλλαγή .

Κι εσύ καλείσαι να ισορροπήσεις κάπου εκεί ανάμεσα ... να αναλάβεις ευθύνες απέναντι σε αγαπημένα πρόσωπα που βρίσκονται γύρω σου και περιμένουν από σένα τη συμμετοχή σου .... να αναλάβεις ευθύνες απέναντι στην ψυχή σου που ξέρει να απαιτεί όταν χρειάζεται .

Ναι , πιστεύω κι εγώ πως μόνο η καρδιά έχει τη λύση , αυτή άλλωστε μπορεί να δώσει ουσία στο κάθε τι ...... να πάρει αποφάσεις και να αντιμετωπίσει διλήμματα , να επιλέξει , να απορρίψει .... δεν επιμένεις να περιμένεις όταν η καρδιά δε χτυπά στο ρυθμό που ζαλίζει , δεν ανταποκρίνεται η καρδιά στο χλιαρό , δεν σε παρασέρνει στο ανούσιο ... και είναι πάντα εκεί για να την συμβουλευτείς αν έχεις μάθει να επικοινωνείς μαζί της .


Εγώ θα κρατήσω την αισιοδοξία και το όνειρο .....

Και μια θαυμαστή βραδιά θα σου ευχηθώ !!!

Φιλιά πολλά !!!

kryos είπε...

@ Οδοιπόρος

Θα πιω κι εγώ ένα ποτήρι πορφυρό κρασί στην πρόποσή σου ... ο loudovico είναι κι εμένα αγαπημένος από τότε που μου τον σύστησε ένα "φτερό" που έχει μήνες να φανεί στη γειτονιά .... αν φτερνίζεται τώρα , ξέρουμε ποιος φταίει :)

Καλό βράδυ φίλε μου .... χαίρομαι να ταξιδεύω σε πορείες σκέψεων με τέτοιους συνοδοιπόρους .

kryos είπε...

@ Albena

:)))

Ας προσγειωθώ λοιπόν βάζοντας τα πράγματα στη λογική τους θέση :)

Η προσδοκία είναι μια επιθυμία που κατά κάποιο τρόπο πιέζει ..... δεν σ αφήνει να ησυχάσεις μέχρι να πραγματοποιηθεί , την κουβαλάς μαζί σου καθημερινά ..... η προσδοκίες του να παντρευτείς , να χωρίσεις , να κάνεις παιδιά , να βρεις δουλειά , να αλλάξεις δουλειά μπορεί να σκεπάσουν όλη την καθημερινότητα σου , χάνοντας την ευκαιρία να απολαύσεις μικρές χαρές που βρίσκονται γύρω σου .... η απλή επιθυμία δίνει χώρο , δεν κουβαλάει άγχος .... δεν είναι θέμα δράσης , μπορείς να δράσεις είτε προσδοκώντας , είτε επιθυμόντας

Ακόμη χειροτερα όταν κάποιος σου τάξει κάτι που επιθυμείς και τον πιστέψεις ... τότε έχεις μια προσδοκία που εξαρτάται από άλλον .... είναι γεμάτα τα ψυχιατρεία από ανθρώπους που αν τους ρωτήσεις γιατί βρίσκονται εκεί θα σου πουν : "μου είπε εκείνο κι έκανε το άλλο " .... προσδοκίες που έφεραν τη ΜΕΓΑΛΗ απογοήτευση .

"ρομποτ" ..... έγραφα στο κείμενο :

"κατέβασε το διακόπτη των αισθήσεων κι αφουγκράσου το σκοτάδι .... μη φοβάσαι , δεν είναι πραγματικό σκοτάδι , η ύπαρξη σου το ζωντανεύει" .... ζωντανός και στο σκοτάδι μπορείς πάντα να Επιλέξεις αν θα κλείσεις τα μάτια σου , αυτό δεν σε κάνει ρομπότ , τα ρομπότ είναι ψόφια και στο φως :)

Υπάρχει και μια άλλη μικρή διαφορά .... για τα ρομποτ ξέρουμε από που ήρθαν , που θα καταλήξουν , ποιος ο σκοπός και ποιο το νόημα της ύπαρξης τους .... εμείς έχουμε το δικαίωμα λόγω άγνοιας να αναρωτιόμαστε ( αν θέλουμε ) :)

Όσο για τα σκοινιά ..... τα 2 κάτω δεν νομίζω να τον στηρίζουν , τα άλλα ίσως .... από την άλλη διακρίνω και μια κάποια χαλαρότητα που δηλώνει (αν μη τι άλλο) ευγένεια .... η αίσθησή μου είναι ότι μάλλον τον μαθαίνουν να περπατάει :)



"Και αν είχα ακολουθήσει τη συμβουλή σου να κατεβάσω των διακόπτη των αισθήσεων κατά γράμματος, πώς θα σε διάβαζα; :)"

Δεν πιστεύω να περιμένεις να απαντήσω σ αυτό :))



Καλό βράδυ Albena μου .... μου αρέσει η αμφιβολία που γεννάει διάλογο και μου αρέσει επίσης (κι εμένα) εκείνο ο χρωματιστός διακόπτης να είναι στο On τις περισσότερες ώρες της μέρας .

Πολλά φιλιά !!!

kryos είπε...

@ maria

Σ ευχαριστώ Μαρία μου για τα καλά σου λόγια .... η φωτογραφία εκείνη δεν είναι δική μου αλλά έχω κι εγώ τη συνήθεια της συγκεκριμένης οπτικής γωνίας .

Η σιωπή έχεις τις ώρες της , η κραυγή το ίδιο .... το θέμα είναι να περιλαμβάνονται στις επιλογές σου , να μη ζούμε μηχανικά .

Ένα όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

θα μπορουσα να πω πολλα...
βρηκα εδω σκεψεις μου...προσδοκιες μου...ερωτησεις μου...
βρηκα ζεστασια ως συνηθως και εναν ανθρωπο που ψαχνει και ψαχνεται...
που μπορει να σηκωσει το κεφαλι ψηλα και να δει το φως αναμεσα στα σκοταδια που μας περικυκλωνουν...

ανθρωπινες αδυναμιες αγαπημενε μου φιλε...
ξερουμε και καταλαβαινουμε το μεγαλο συμπαντικο σχεδιο οταν απελευθερωθουμε απο ολες μας τις επιθυμιες...απο το μικρο-μεγαλο μας εγω...
ποσο ευκολο ειναι αυτο ομως οντας ανθρωποι...;
ποσο δυσκολο να βαλεις τα προσωπικα "θελω" στην ακρη και να ζησεις σε αρμονια με οσα η ροη της ζωης σου φερνει...;

ειναι νομιζω οτι δυσκολοτερο καλουμαστε να κανουμε σε αυτο το περασμα μας απο εδω...
αλλα...
το οτι ηδη το εχουμε καταλαβει πως υπαρχει αυτος ολος ο σκοπος ειναι ενα βημα προς τα εκει...
στην πηγη...

ας μη πω αλλα και σε κουραζω...
αλλωστε αυτα τα θεματα ειναι ανεξαντλητα πραγματικα...

ενα νεραιδενιο φιλι θα σου αφησω με την αγαπη μου και ενα ευχαριστω για τη ζεστασια που νιωθω καθε που σε διαβαζω!

maya είπε...

τι. απίστευτη. φωτό στην αρχή του κειμένου σου !!!!
κόλλησα ώρα !

καλημέρα .
διάβαζα μια ανάρτηση της new girl on the blog
που έλεγε ακριβώς αυτό ...
πώς τρέχουν οι 'δυστυχισμένοι' πίσω στην θύμηση κάτι ωραίου
και μπρος στην ελπίδα κάτι καλύτερου
χάνοντας την ΣΤΙΓΜΗ .

δεν θα μπορούσα να συμπνέω περισσότερο ...
και δω σήμερα νοιώθω το ίδιο φιλόξενα .
κατανοώ ό,τι διαβάζω με θαλπωρή :)

και δεν θα μιλήσω για την σιωπή .
την υπέροχη σιωπή...
και το σκοτάδι που νικάμε επειδή ΕΙΜΑΣΤΕ (ωραία τόπες και αυτό)

αυτά είναι κατορθώματα .

καλημέρα μας
χχχχχχχχχ

maya είπε...

υγ. όσο για "την ανθρώπινη αδυναμία που τόσο αγαπούν οι θεοί" ...
μαρέσει η αισιοδοξία σου .
γιατι όταν βγάλεις το όμορφο πρίσμα του παραμυθιού
οι αδυναμίες πονάνε .
όχι μόνο αυτόν που τις έχει ...

Mistress Hyde είπε...

"Όχι , δεν πιστεύω ότι πεθαίνουν οι προσδοκίες αν μείνουν για λίγο νηστικές"

Χαίρομαι που διαβάζω κάτι τέτοιο πρωί-πρωί. Με γεμίζει αισιοδοξία. Σας ευχαριστώ.

kryos είπε...

@ meggie

Θα συμφωνήσω Μέγκυ μου .... είμαστε πιο δυνατοί απ ότι φανταζόμαστε , έχει και η ανθρώπινη φύση τα καλά της .

Μια χαμογελαστή μέρα θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ Margo

Ναι , αυτές οι συζητήσεις δεν τελειώνουν ποτέ Margo μου , καινούρια κεφάλαια για διερεύνηση συνεχώς ανοίγονται .... σ ευχαριστώ για το πέρασμα .

Μια υπέροχη μέρα να έχεις !!!

kryos είπε...

@ Κατερίνα

Βγάζω τη μάσκα μου με αυτό το λίγο περίεργο μειδίαμα και γίνομαι καθρέφτης του λαμπερού σου χαμόγελου Κατερίνα μου ... σ ευχαριστώ για όσα είπες με τη βοήθεια του .

Μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ Κωνσταντίνος Κόλιος

Καψτε με να ησυχάσω Κωνσταντίνε μου :) ....αναρωτιέμαι ποιος σε πλήρωσε για να τα λες αυτά ? :)

kryos είπε...

@ Talisker

Χρησιμοποιείς τη σιωπή όταν θυμώνεις ? .... φαντάζομαι τότε την ένταση του θυμού να βγαίνει στα μάτια .... σπίθες ? :)

Ήθελα να το πω κι εγώ αυτό Ελένη μου αλλά δεν τόλμησα γιατί αυτή η οπτική πολύ εύκολα μπορεί να παρεξηγηθεί ...πως συνήθως οι προσδοκίες δεν έχουν να κάνουν με πρόσωπα , απλώς η ανάγκη που τις κινεί θέλει κάπου να τις ακουμπήσει .... καμμιά φορά τις παίρνει εύκολα από εδώ και τις πάει εκεί , έστω και λίγο μεταμορφωμένες .

Δεν ξέρω αν ΖΕΙς όταν προσδοκείς , πάντως σίγουρα ελπίζεις ... κι εχει κι αυτό σίγουρα τη δική του χάρη :)

Μια πολύ όμορφη μέρα θα ευχηθώ !!! Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Κωνσταντίνος Κόλιος

Αν είναι κάθε φορά που γράφω ανάρτηση να μου αφήνεις εδώ τέτοια ποιήματα Κωντσαντίνε μου , λέω να γράφω συχνότερα :) .... υπέροχο , πάρε με κι εμένα μαζί σου σε κείνη τη χώρα πέρα από τον φράχτη του τετριμμένου να δοκιμάσω περίεργες σούπες ... ή λες να κλείσουμε θέση από τωρα και να μείνουμε για λίγο ακόμη εδώ ... να ζήσουμε μερικές συμφορές ακόμη , τωρα που κλείσαμε προορισμό :)

Σ ευχαριστώ !!!

kryos είπε...

@ kovo voltes

Δεν μπορεί κανείς να αποφύγει αυτό το σχολείο .... όπου και να πας να κρυφτείς , δάσκαλοι θα σου χτυπήσουν την πόρτα ... κι ένα από τα πρώτα μαθήματα είναι να μάθεις να τους αναγνωρίζεις .... νομίζω ότι ακόμη και οι "αγώνες" που "χάνεις" αφήνουν πίσω τους γνώση .

Μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ Ναϊδα

Σε διαβάζω και δυσκολεύομαι να πιστέψω την ηλικία σου , μεγάλωσες γρήγορα νεράιδα μου και αυτή η ωριμότητα ( όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ ) "έκατσε" όμορφα επάνω σου ... και το λέω αυτό γιατί ξέρω πως αυτά που γράφεις δεν είναι αντιγραφή - επικόλληση αλλά απόσταγμα μιας ζωής που δεν μετράει πολλά χρόνια αλλά ήταν "πλούσια" σε εμπειρίες που σφυρηλατούν ... μ αρέσει να περπατάς εκεί έξω και να βλέπεις συμπαντικά σχέδια στο διάβα σου , να βλέπεις σκοπό , να ρίχνεις ματιές στην πηγή .... χαίρομαι επίσης που η δουλειά σου , θα σου δώσει την δυνατότητα να λάμψεις σε πολλές ζωές που θα σε βρουν στον δικό τους δρόμο .

Προσπάθησε να ισορροπήσεις ...

Σ ευχαριστώ για το πέρασμα , για τα ζεστά σου λόγια και την αύρα που ακούμπησες

Μια θαυμαστή μέρα θα σου ευχηθώ !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ maya


Πέρασα κι εγώ από την νιουγκερλονδεμπλογκ :) και σας διάβασα .... βλέπω ότι καινούριες φιλίες λαμβάνουν χώρα στη γειτονιά και χαίρομαι γι αυτό :)

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Maya μου ... χαίρομαι που νιώθεις καλά εδώ , άλλωστε αυτός ο χώρος δημιουργήθηκε από δική σου κάποτε παρότρυνση ... πως περνανε τα χρόνια ε ? :)


Ξέρω ότι πατάς γερά στο παρόν κι εστιάζεις στη στιγμή , έχω διαβάσει όλο αυτό τον καιρό για τις προσπάθειες σου να ισορροπήσεις ανάμεσα στο τωρα και σε κάθε ελπίδα του αύριο , έχω δει αυτή την προσπάθεια όπως καθρεφτίζεται στις αναρτήσεις σου , εχω κερδίσει από αυτές .

Για την ανθρώπινη "αδυναμία" να πω ότι ίσως είναι η λέξη που την κάνει να φαντάζει τόσο κακή ... όλη μας η ζωή είναι μεταβατικό στάδιο και μεσα εκεί θα πρέπει να την εντάξουμε .... σε πόνεσε ποτέ η αδυναμία κάποιου άλλου ή σε πόνεσε η προσδοκία που ακούμπησες πάνω του ?

Ένα πολύ όμορφο απογευμα θα σου ευχηθώ !!!

Πολλά φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Mistress Hyde

Καλή σας μέρα κυρία μου !!!

Χαίρομαι για το πέρασμα σας από δω , χαίρομαι ακόμη περισσότερο που σας έκανε καλό .... τελειώσατε με τα βινύλια ? ... σταμάτησε ο βήχας ? .. μάλλον θα χρειαστεί να προγραμματίσετε μια βόλτα σε κάποιο ψηλό βουνό με καθαρό αέρα :)

Την καλημέρα μου !!!

faraona είπε...

Δεν ξέρω γιατι
αλλά η αίσθηση που μου αφήνει το κείμενο κάθε φορά που το διαβάζω είναι οτι κάτι που θάθελες να πείς δεν το είπες τελικά.
Ισως γιατί υπάρχει και η εναλλαγή της συνομιλίας σου μαζί μας που εμπλέκεται σε πολλά σημεία και με τις αναφορές στον εαυτό σου.
Πρώτη φορά όμως εδω μέσα νιώθω οτι κάτι... κάτι ήθελες να μας πείς μιλώντας μόνο σε πρώτο πρόσωπο και δεν....
Μπορεί νάναι απλά μόνο η δική μου αίσθηση ...μπήκα και βγήκα πολλές φορές απο την ημέρα που το ανέβασες και πάντα διατηρώ αυτή την λεπτή αίσθηση μέσα μου.
Στην αρχή είπα οτι είναι θέμα δικής μου διάθεσης γι αυτό και δεν σχολίασα.
Μάλλον κάτι υπάρχει πίσω απ αυτό το κείμενο σου που έχει για πρώτη φορά την διάθεση να ξεπηδήσει απο μέσα σου.
Βρήκα πολλά πάρα πολλά στοιχεία καθαρού διαλογισμού στην πρώτη παράγραφο .Ναι είναι όμορφο πράγμα η σιωπή και κυρίως η εσωτερική ...αυτή που σταματά τον εσωτερικό διάλογο που είναι ο τυραννικότερος για μας τους ανθρώπους.
Κι είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Ψάχνω την καρδιά μου κι εγω ...αλλά διαπιστώνω οτι πολύ λίγα πράγματα αγαπώ με την καρδιά μου.Ν αποφασίσω οτι αυτά είμαι και τίποτε άλλο?
Το ρήμα αγαπώ δεν έχει χρόνους(μπορεί να πεί κανείς αγάπησα?...μα θάταν γελίο,μπορεί να πεί κάποιος θα αγαπήσω?)κι όμως κλίνεται όπως όλα τα άλλα Ηλία μου.


φιλιά

maya είπε...

wow φάρα...

και η τελευταία σου απορία, πόσο συμφωνώ .
αλήθεια δεν 'τελειώνει' η αγάπη για να χρησιμοποιήσεις παρατατικό .
τις κουβαλάμε μαζί μας στον χρόνο που δεν έχει 'θα' .


επιστρέφω κρύε μου να σου απαντήσω ---

maya είπε...

δυστυχώς δεν είναι πολλές οι νέες φιλίες .
πια λίγα κείμενα με κρατάνε .
είναι κι ο χρόνος αλλοιώτικα μοιρασμένος ... :)

το θυμάμαι και είμαι πολύ περήφανη που συνέβαλα στην αρχή σου εδώ :)))
είναι θεραπευτικό το blogging, το βλέπεις φουλ και συ !

(μαρέσει που πια έχουμε ο καθένας μας χαρακτηριστικές γραμμές στο σκίτσο μας !
λίγο με ξέρεις. λίγο σε ξέρω. ε?)


δεν είναι κακή λέξη η αδυναμία .
μου άρεσε το μαγικό που του δίνει το βλέμμα των θεών που διασκεδάζουν ...

αν μ'έχει πληγώσει η αδυναμια άλλων ?
και αν η προσδοκία που είχα γκρεμίστηκε ?
έχω σοκαριστεί, πληγωθεί, θυμώσει, λιώσει .
πολλάκις .
εσύ όχι ...?


καλό βράδυ ΘΑχουμε
χχχχχχχχχχχχχχ

kryos είπε...

@ faraona

Έκανα μια μικρή σαλάτα ε ? :)

Η αλήθεια είναι ότι έχεις δίκιο .... ξεκίνησα έχοντας κάτι άλλο στο μυαλό μου και αλλού κατέληξα ... δύο αναρτήσεις μισές που κάπου χαλαρά ενώθηκαν ... άφησα τα δάχτυλά μου στα πλήκτρα να γράφουν απλώς και κάποια στιγμή μάλλον λειτούργησαν τα φίλτρα μου .... το μυαλό παίζει παιχνίδια , γράφεις και περνούν από μπροστά σου με τη σειρά αναγνώστες .. πόσο να εκτεθείς δημόσια και για ποιον ? .... πόσο αληθινά σε χαρακτηρίζει ένα κείμενο ? ... ποιο από τα δέκα πρόσωπα του άλλου θα σε διαβάσει ? ... και πόσο θα σε καταλάβει ?

Θα μου πεις , γιατί να σε ενδιαφέρει η γνώμη του άλλου και η εικόνα σου ? .... πίστεψέ με , δεν με ενδιαφέρει και τόσο αλλά δεν βλέπω και τον λόγο τής πλήρους έκθεσης εδώ μέσα ....μπορώ να γράψω σ ένα δικό μου μικρό ημερολόγιο και όλα καλά ... υπάρχουν εδώ στη γειτονιά πολλά πρόσωπα που πραγματικά εκτιμώ και χαίρομαι να τα "λέμε" , πολλές φορές όμως αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε διαφορά φάσης κατανόησης ... δεν λέω φυσικά με αυτό ότι κάποιος είναι μπροστά και κάποιος άλλος πίσω , λέω ότι οι διαφορετικές οπτικες καθίστουν δύσκολη την επι-κοινωνία.... έτσι , κάθε φορά που γράφω εδώ , βάζω σε λειτουργία και το μυαλό μου :)



"Ψάχνω την καρδιά μου κι εγω ...αλλά διαπιστώνω οτι πολύ λίγα πράγματα αγαπώ με την καρδιά μου.Ν αποφασίσω οτι αυτά είμαι και τίποτε άλλο?"

Τι όμορφη κουβέντα μπορεί να ξεκινήσει με αυτό ?? !!! ... όπως και με τις κλίσεις του "αγαπώ" ....μπορούμε αυτά τα λίγα που αγαπάμε με την καρδιά μας να τα κάνουμε περισσότερα ? ... δεν είναι η αγάπη επιλογή ? .... νομίζω ότι η λέξη κλειδί είναι το "ένα" ... "ένα πράγμα όλα" , "ένωση" , "ενότητα" .

Σ ευχαριστώ πολύ που στάθηκες με προσοχή στο κείμενό μου Αναστασία μου .... χαίρομαι που βρίσκεσαι κάπου εδώ κοντά .

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Maya

Ναι , τελικά είναι όμορφα εδώ μέσα :) ... αν και δεν ήρθε ακόμη η ώρα των απολογισμών ...ελπίζω να τα λέμε για πολλά χρόνια ακόμη αν μας το επιτρέπει το μέσο .

Κοίταξε , η αδυναμία όπως την λέμε εδώ μπορεί να εκφράζεται με πολλούς τρόπους .... σίγουρα μ έχει πειράξει πολύ η ασυνέπεια ανθρώπων που εμπιστεύθηκα ... κι αυτή είναι μια μορφή αδυναμίας , υπάρχουν άνθρωποι πολύ ειλικρινείς την ώρα της θεωρίας και ταυτόχρονα πολύ ασυνεπείς την ώρα της δράσης , έχω καταλήξει ότι είναι θέμα χαρακτήρα ... από την άλλη αν δεν περιμένεις τίποτε από τον άλλον , είσαι κατά κάποιο τρόπο οχυρωμένος στο να πληγωθείς , αλλά δεν είναι αυτή υγιής σχέση κατά την γνώμη μου .

Αυτό που μας "σώζει" θα έλεγα ότι είναι η Επιλογή .... στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μπορούμε να επιλέξουμε ποιοι άνθρωποι θα βρίσκονται κοντά μας ... κι αν κάτι πάει στραβά μπορούμε να τα βάλουμε με το κριτήριο μας και να αφήσουμε τον άλλον να πάει στην ευχή του Θεού .

Χάρηκα για το δις πέρασμα Maya μου

Καλό βράδυ Έχουμε :)

Φιλιά !!!

Mistress Hyde είπε...

Καλημέρα σας,
Μάλλον θα χρειαστώ να προγραμματίσω μια διαμονή σε σανατόριο...

Χαίρομαι κι εγώ να περνάω από δω.

Άιναφετς είπε...

Επιθυμώ, ελπίζω έτσι προσδοκώ...
Η προσμονή απαιτεί την αναμονή και αυτή την υπομονή...μένω-υπό και περιμένω!
Μήπως προσδοκώ κάτι άλλο από αυτό που έχω...από αυτό που "υπάρχει";
Τι "υπάρχει"; Μήπως είναι η μοναξιά μου, ο πόνος μου, οι φόβοι μου, οι ελπίδες μου;
Μήπως η σκέψη είναι ανίκανη να τα αντιμετωπίσει και ξεφεύγει...προσδοκώντας;
Την ένιωσα Ηλία την σιωπή...όταν σε άκουσα και έκλεισα τα μάτια και αφέθηκα στους ήχους...και γέμισα χαρά! :))))...

oneiro είπε...

Μου αρέσει που κοιτάτε ψηλά... :-)

kryos είπε...

@ Mistress Hyde

Από τον διάλογο που διάβασα εκεί , θα τολμήσω να διαγνώσω ότι δεν υπάρχει κανενός είδους πρόβλημα :)

Ευχές για μια όμορφη βδομάδα θα αφήσω !!!

kryos είπε...

@ Άιναφετς

Η συζήτηση μπορεί να επεκταθεί προς πολλές κατευθύνσεις Στεφανία μου ..

"Τι "υπάρχει"; Μήπως είναι η μοναξιά μου, ο πόνος μου, οι φόβοι μου, οι ελπίδες μου;
Μήπως η σκέψη είναι ανίκανη να τα αντιμετωπίσει και ξεφεύγει...προσδοκώντας;"

Μα δεν ξεφεύγει προσδοκώντας , ίσα ίσα , έτσι τα έχει πάντα στο προσκήνιο ... με το μυαλό σταματημένο τι απ όλα αυτά θα μπορούσε να υπάρχει ? .... τι θα έμενε αν μπορούσαμε να αδειάσουμε το μυαλό από μνήμες , επιθυμίες , συγκρίσεις , φόβους ? ... ούτε πόσο χρονών είμαι δεν θα ήξερα να απαντήσω :)

Εμείς παλεύουμε με τη διαχείρηση των επιθυμιών μας ... τις πιάνουμε , τις αξιολογούμε , τις αφήνουμε ... αναρωτιόμαστε όμως ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες από πίσω τους ? ... οι ανάγκες δεν έχουν να κάνουν πάντα με πηγαία συναισθήματα ?

Μένω-υπό λοιπόν και περιμένω αυτό που πάντα είχα μέσα μου να μου το βγάλει κάποιος ή κάτι άλλο ... δεν φταίω εγώ , έτσι είναι φτιαγμένο το παιχνίδι :)

Μια υπέροχη βδομάδα να έχεις μάγισσά μου ... πάντα χαίρομαι να τα λέμε .

kryos είπε...

@ Όνειρο

Φαντάζομαι ότι αν κάποτε βρεθώ εκεί πάνω , αναγκαστικά θα αρχίσω να κοιτάω και χαμηλά :)

Καλώς όρισες στο στιτικό μου ... νομίζω ότι ο πληθυντικός δεν χρειάζεται ...μην παρασύρεσαι από την Mistress Hyde που της αρέσει ( όχι με όλους ) η αύρα βικτωριανής κομψότητας στην ατμόσφαιρα :)

Roadartist είπε...

Σεβασμός στη σιωπή του άλλου και στη δική μας.. Μου αρέσει η σιωπή.. Καλή σου εβδομάδα :)

kryos είπε...

Καλή βδομάδα Roadartist ... η σιωπή είναι δικαίωμα :)

3 parties a day είπε...

Πόσο τη φοβάμαι τη σιωπή, Κρύε... Κλείνω τ΄αυτια μου στον ήχο της...

kryos είπε...

@ 3 parties a day

Ποιο είναι πιστεύεις το χειρότερο που θα μπορούσε να σου κάνει ?

Ανώνυμος είπε...

Δύσκολο να πεις τι πονάει πιο πολύ. Μια ανεκπλήρωτη προσδοκία ή μια σακατεμένη, ανεξάρτητα αν στηρίζεται στο εσωτερικό μας θεριό κι αν λειτουργεί σαν προβολή στον άλλο.

Πάντως, αν καλά ψάξεις στα τρίσβαθα, είναι πιο βέβαιο κι από το θάνατο, εκείνο που στο πίσω ή το αύριο μας κρατά, δεν είναι παρά κομμάτι που λείπει από σάρκα, λόγο, βλέμμα, αίσθηση. Οτι δεν αφορά άνθρωπινο "μισό" μας και πονά, τρώει μεν, ξεπερνιέται δε από τα μικρά "τώρα".

Οσο για το αν το παρόν χάνεται στο όνειρο προσδοκώντας, παρόλο που είναι γενναίο να προχωράς ακόμα και "χαμένος" και να απολαμβάνεις το δώρο της μέρας, είναι και θέμα προσωπικότητας αν το αντέχεις. Εγώ για παράδειγμα ότι κι αν καλλιεργησα ως προσδοκία, όσο κι αν το δούλεψα με μενα, όσο κι αν άλλαξα ή με άλλαξαν, το σήμερά μου είναι λεηλατημένο και λειψό, όποτε κι όταν. Κι όταν φορές μοιράζομαι και με "νουθετούν", νιώθω πως τίποτα δεν αξίζει αν δεν νιώσεις ότι πόνεσαν,χάρηκαν,ένιωσαν την σιωπή του εκτός μου και την κραυγή του εντός μου. Και με αγαπώ που λέω όχι αν νιώθω ότι αρκούνται στο λίγο μου.

Και παρόλο που το χω πιο εύκολο να φταίω, θυμώνω όταν ριζώνει η αίσθηση ότι "παίρνεις από μένα μόνο το ρηχό μου και δεν διακρίνεις την ανάγκη μου να σου δώσω το βαθύ μου". Και πόσο κρίμα να ποσδοκώ οτι το μπορείς ε; Η τελικά μήπως όχι; Και το συναίσθημα του ερωτήματος καταπίνει τη στιγμή.

Καλό βράδυ

kryos είπε...

Είναι περίεργο αυτό το "παιχνίδι" Ελευθερία μου .... έρχεται εκείνη η εποχή που δεν μπορείς άλλο το υποκριτικό του πράγματος , που καταλαβαίνεις την "απόλυτη μοναξιά" , της - από πάντα -μοναχικής σου ύπαρξης .... αναγνωρίζεις πλέον ότι κανείς και ποτέ δεν γίνεται κοινωνός εκείνων των ιδιαίτερων μεταμεσονύκτιων σκέψεων , εκείνων των εσωτερικών διαλόγων με το θεριό μας που ούτε καλά καλά εμείς γνωρίζουμε ... όμως από την άλλη το ίδιο παιχνίδι , σου καλλιεργεί την αίσθηση της ολοκλήρωσης μέσα από άλλες ψυχές που θα συναντήσεις στο δρόμο σου για να "μοιραστείς" αισθήσεις κι εμπειρίες .... παιχνίδι λοιπόν προσδοκιών μεταξύ αγνώστων ψυχών , που καλούνται να μοιραστούν στιγμές του Τώρα "ωριμάζοντας" ο ένας τον άλλον με προβολές , αλλάζοντας συνεχώς ρόλους δασκάλου , μαθητή .

Όμως ποιο είναι το σχολείο αυτό και ποια τα μαθήματά του ? .... η ακόμη και υποκειμενική απάντηση σε τέτοια ερωτήματα μπορεί να δώσει σκοπό και νόημα , όμως το ίδιο το ερώτημα όταν τίθεται κατά κάποιο τρόπο "μολύνει" το παρόν με την παρουσία του .... μια ευλογημένη κατάρα συνείδησης , σου αφαιρεί όλα τα άλλοθι της απλής συμμετοχής ... χρειάζεσαι περισσότερα κίνητρα για να βρίσκεσαι συνεχώς σε κίνηση , είσαι αλλεργικός στα "επιφανειακά" και στα δήθεν , νιώθεις ότι οι 5 αισθήσεις σου δεν σου δίνουν όλη την εικόνα ....... "το συναίσθημα του ερωτήματος καταπίνει τη στιγμή" όπως πολύ όμορφα λες ... και όλα αυτά τα ερωτήματα μοιάζουν στη βάση τους .

Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν πέρα από το να ισορροπούμε τη ζυγαριά μας ? .... λίγο πολύ , έχουμε δυνατότητες επιλογής σ ένα μεγάλο φάσμα της καθημερινότητας .... ψάχνουμε τρόπους για να εκφράσουμε και να φροντίσουμε την ψυχή μας , ψάχνουμε συνοδοιπόρους με κείνες τις οπτικές γωνίες που μας ταιριάζουν , με κείνες τις πολύτιμες ματιές που αφήνουν χώρο στην ελπίδα μιας ουσιαστικής ζωής , αυτούς που μπορούν να "παιξουν" στο βαθύ επίπεδο της ανθρώπινης ύπαρξης .... βεβαια το "ψάχνουμε" σημαινει προσδοκία , σημαίνει ίσως ένα σήμερα "λεηλατημένο και λειψό" .... όμως πίσω από αυτή την εικόνα δεν αναδύεται μια ποιότητα ? ..... δεν υπάρχει ένα κερδισμένο κριτήριο γι αυτούς που δεν τους καλύπτει πλέον το ανούσιο ? ... "Και με αγαπώ που λέω όχι αν νιώθω ότι αρκούνται στο λίγο μου." .... νομίζω ότι αυτό το "όχι" είναι κερδισμένο και δεν πρέπει να υποτιμάται το αποτέλεσμα του , ασχετα με τον προσκαιρο πόνο που μπορεί να σέρνει μαζί του .... προσωπικά την ασυνείδητη χαρά τη ζηλεύω μόνο στα παιδιά .


Σ ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα και για το σχόλιο σου που από μόνο του είναι τροφή για σκέψη ... με παρέσυρε σε μια ίσως φλυαρία , ελπιζω όχι κουραστική :)

Μια όμορφη βραδιά να έχουμε !!!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Τίποτα δεν είναι τόσο εκκωφαντικό όσο η Σιωπή!
Αν την ακούσεις!
Λέει όσα ΔΕΝ λένε τα λόγια.
Είναι Λόγος!

Αν θέλεις λίγη ανάπαυλα σιωπής, ή συμβολικό λόγο μέσα από ανάλαφρα σχήματα, έλα μια βόλτα εδώ: http://anemondixtia.blogspot.com/2010/10/blog-post_18.html:

Έσκασε μύτη ..ιστορία.
,δήλωσε συμμετοχή

Καλό βράδυ

Despina είπε...

σσσσσ!!!!
ακούω σιωπή!

Unknown είπε...

Καλημέρα Krye μου

(πέρασα μόνο για την καλημέρα που έγραψα κι έπεσα πάνω σε λόγια ιδιαίτερης σιωπής της Freedulas: "Παίρνεις από μένα μόνο το ρηχό μου και δεν διακρίνεις την ανάγκη μου να σου δώσω το βαθύ μου"
Υπάρχει άραγε καλύτερος λόγος για να ... σιωπά κανείς;;)

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Οι προσδοκίες μας, οι μεγάλες και οι μικρές μας... και ναι χρειάζεται σιωπή για να τις ακούσουμε με σκοπό την πραγμάτωσή τους. Γίνεται πολύς θόρυβος εκεί έξω...

Καλημερένια! Με την προσδοκία να λάβω ένα ζωγραφιστό ιντερνετικό χαμόγελο!

Unknown είπε...

Καλημέρα krye μου!!! Ωραία ήμερα σήμερα ...για σένα...ουρανός γεμάτος σύννεφα μαύρα-γκρι έτοιμος για βροχή:))
Πολύ μου άρεσε η φωτογραφία με τις παπαρούνες "ΑΝΟΙΞΗ" μου αναπτέρωσε το ηθικό!!!:))
Πολλά πολλά φιλιά

kryos είπε...

@ Ρεγγίνα

Καλημέρα Ρεγγίνα μου .... ναι , η σιωπή είναι σαν τα κενά ανάμεσα στις νότες που γράφουν μουσική .... θυμάμαι μια φράση που είχα διαβάσει κάπου και μου έμεινε " η κουβέντα μας είχε αρκετές περιόδους σιωπής που την έκαναν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ".

Δεν θα μπορέσω δυστυχώς να δηλώσω συμμετοχή , εδώ και λίγες μέρες δεν έχω σύνδεση και αναμένω την αποκατάστασή της .

kryos είπε...

@ Despina

Καλώς ήρθες Δέσποινα από το σπιτάκι μου .... την ακούς ? ... δεν είναι πάντα ίδια η σιωπή , έχει κι αυτή τη μουσική της .

Μια όμορφη μέρα θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ meggie

Καλημέρα Μέγκυ μου ... είμαστε όλοι ένα πολύτιμο βιβλίο που λαχταράει να διαβαστεί από τον κατάλληλο "αναγνώστη" ... με τα χρόνια καταλαβαίνεις ότι απλώς ξεφυλλίζουμε και ξεφυλλιζόμαστε ... οι ανάγκες μας νομίζω ότι είναι κοινές , απλώς βγαίνουν στην επιφάνεια ετεροχρονισμένα .

Χρειαζόμαστε πάντα λόγο για να σιωπήσουμε λες ?

kryos είπε...

@ η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα


" Γίνεται πολύς θόρυβος εκεί έξω "

Γίνεται αγαπημένη μου κοπέλα , και ευτυχώς που η σιωπή τον αποκαλύπτει ... που και που ξυπνάμε και βλέπουμε στα ημερολόγια πόσος χρόνος ξοδεύτηκε υπό την κατοχή του .

Το χαμόγελό μου με την παρουσία σου είναι αληθινό αλλά θα βάλω κι ένα ζωγραφιστό για να επιτευχθεί η μικρή σου προσδοκία :)

Πολλά φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Aggelos

Άργησα λίγο να απαντήσω καθώς χρησιμοποιώ δανεική σύνδεση άγγελέ μου και οι μέρες έγειραν προς το δικό σου μέρος ...δεν με πειράζει αυτός ο ήλιος :) , το αεράκι είναι δροσερό και τα σύννεφα δεν λείπουν για πολύ .

Είναι λίγο σκοτεινές οι παπαρούνες αλλά αφού σου άρεσαν , οκ , δεν τις αλλάζω :) ... τι έχει πάθει το ηθικό σου και χρειάζεται αναπτέρωση ?? :))

Μια θαυμαστή μέρα θα ευχηθώ !!!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ας μην τρέχουμε άλλο κυνηγώντας το τίποτα..
Ας σταθούμε ν αφουγκραστούμε τους ήχους μέσα μας..
Ας σταθούμε να κοιτάξουμε το θαύμα γύρω μας.
Ας αναρωτηθούμε που θέλουμε να φτάσουμε. Ποιός είναι ο στόχος.
Αν τρέχουμε χωρίς να ξέρουμε που πάμε, θα πάμε όπου δεν θέλουμε, θα χάσουμε και το ταξίδι..
Ιθάκη είναι το ταξίδι και ο δρόμος είναι Εντός!
Σ ευχαριστώ για τις σκέψεις που μου γέννησαν οι Λέξεις σου!

kelly alamanou είπε...

Τι ωραία ανάρτηση!
I love the sound of silence!


Love and Peace Ilia

Unknown είπε...

Όχι Krye μου,
δεν χρειαζόμαστε πάντα λόγο για να σιωπήσουμε,
η σιωπή μπορεί να είναι και "χαρακτηριστικό" ζωής.

Καλημέρα σου

kryos είπε...

@ Ρεγγίνα

Όλο το "ταξίδι" γίνεται για να αλλάξει η ματιά Ρεγγίνα μου ... άλλη ματιά , άλλος κόσμος ... "Ας σταθούμε να κοιτάξουμε το θαύμα γύρω μας" , κι εμείς σχεδόν πάντα προσπερνάμε τα θαύματα ... ΤΩΡΑ μπορούμε να τα δούμε , αύριο όχι .
Εγώ σ ευχαριστώ που επανήλθες με τόσο όμορφο σχόλιο .

Μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ Kelly

Αγάπη και ειρήνη Κέλλυ μου ... χαίρομαι για το πέρασμα από δω , να σαι πάντα καλά !!!

kryos είπε...

@ meggie

Θα συμφωνήσω μαζί σου Μέγκυ μου , άλλωστε δεν υπάρχει μία συνταγή που να τους αφορά όλους ... πρώτα να αποφασισουμε τι θέλουμε να φτιάξουμε και μετά μπορούμε να πειραματιστούμε με τα υλικά .

Καλό μήνα να ΄χουμε !!!

albena είπε...

Ξέρεις, πέρασα απόψε, γιατί πεθύμησα αυτό. .. Μου έχει λείψει... Άνοιξα το μπλογκ σου για να το βρω στις παλιές σου αναρτήσεις... Και... το πρώτο που αντίκρισα... !!!
:)
Σ' ευχαριστώ!!!! Κι ας είναι απλά σύμπτωση :)
Καλό βράδυ!!

V είπε...

Ας είναι αυτό το 65ο σχόλιο σιωπηλό...
Τι να πω που δεν ειπώθηκε...

Θα παραμείνω όμως. Η μουσική σου δεν με αφήνει να φύγω.
Καλή σου νύχτα.

kryos είπε...

@ Albena

Εγώ σ ευχαριστώ που περνάς Albena μου ... είναι όμορφο να νιώθω ότι μπορεί αυτή η σελίδα να βγάλει συναισθήματα που κάνουν καλό .( γράφω τη λέξη "καλό" και θέλω να την βάλω σε εισαγωγικά , δεν τη βάζω :)

kryos είπε...

@ V

Καλώς ήρθες από το σπιτικό μου ... κάτι μου έλεγε ότι αυτό το "V" είχε να κάνει με το αβατάρ μου και τελικά είδα ότι δεν έπεσα έξω :) ... όλοι λίγο πολύ κρύβουμε εκείνον τον επαναστάτη μέσα μας .

Να με συγχωρείς που άργησα να απαντήσω , έχω προβλήματα δικτύου που ελπίζω να λήξουν σύντομα ... μια υπέροχη βραδιά θα σου ευχηθώ !!!

V είπε...

καλώς σε βρήκα :)))

kryos είπε...

V

Η χαρά δική μου :)) .... νομίζω ότι ήρθε ο καιρός να ξαραχνιάσω πάλι εδώ μέσα :)

V είπε...

Να μια πολύ καλή ιδέα !!! :)

Unknown είπε...

Λες και το ήξερα ήρθα,
να συστήσω κι εγώ λίγο ξαράχνιασμα Krye μου.

Την καληνύχτα μου
και πάντα είσαι στη σκέψη μου ... ασχέτως ξαραχνιάσματος

kryos είπε...

@ V

Μένει να υλοποιηθεί δηλαδή :)) σ ευχαριστώ !!!

kryos είπε...

@ Meggie

Σ ευχαριστώ Μέγκυ μου , ειναι αληθινά πολύ όμορφο να είσαι στη σκέψη κάποιου .... μου αρέσει η παρέα μας εδώ και δεν θα την αφήσω εύκολα :) .. ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο θα σου ευχηθώ !!!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ξαναδιάβασα τις Λέξεις σου, κι ένοιωσα πως χρειαζόμουν ν ακούσω ξανά οτι ..δικαιούμαι να χαλαρώσω, οτι δεν είναι ενοχικό να δώσω το χρόνο που χρειάζομαι για να κάνω τη Σιωπή δημιουργική και πλούσια σ Εμπειρία Αλήθειας.

Καλό βράδυ

kryos είπε...

@ Ρεγγίνα

Ενοχή ?

Πολλά δικαιώματα δεν έχουμε παραχωρήσει στους "άλλους" Ρεγγίνα μου ? ... έχεις αναρωτηθεί πόσα πολλά θυσιάζουμε στο βωμό της αναγνώρισης και της δήθεν αποδοχής ? προσωπικά έχω σταματήσει εδώ και χρόνια κάθε προσπάθεις να πείσω και να "με καταλάβουν" :)

Όλος ο χρόνος είναι δικός σου , η μόνη μας περιουσία είναι αυτός , δεν αποθηκεύεται , δεν χαρίζεται , δεν μεταβιβάζεται .... κι αποκλειστικό μας δικαίωμα η διαχείριση του .... μακάρι πάντα η πυξίδα μας να δείχνει προς την φροντίδα της ψυχής με στιγμές σιωπής και ενδοσκόπησης .

Σ ευχαριστώ για το πέρασμα και για τις δικές σου Λέξεις που κατέθεσες ... μια όμορφη βραδιά θα σου ευχηθώ !!!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Γεια σου Ηλία μου καλέ :):)
Δυο χαμόγελα για αρχή.
Ήρθα να σε ευχαριστήσω πολύ για το πέρασμα, για τη σκέψη και για να ταξιδεύσω λίγο στη γνώριμη αύρα ενός καλού συνοδοιπόρου που ποτέ δεν σταματά να αναζητά.
Χάθηκα ναι, για πολύ καιρό. Το κάνω συχνά αυτό δυστυχώς, είναι που ψάχνω. Τι; Ποιος το ξέρει...
Ακόμη δεν βρήκα τίποτε, μόνο μια υποψία τριγυρνά αδέσποτη τελευταία στο μυαλό, πως ασχολούμαι πολύ με τον εαυτό μου και αυτό είναι το πρόβλημα. Το μελετώ και αυτό. Νιώθω κουρασμένη όμως, με νιώθεις; Θα ήθελα πολύ κάποτε να φτάσω σε ένα συμπέρασμα. Θα δούμε..
Υπομονή, πόση;
Προς το παρόν βοηθά η ρίγανη μα ξέρεις κάτι, δεν αρκεί. Πρέπει να φυτέψουμε και τίποτε άλλο Ηλία μου. Τι λες για μερικά χαμόγελα; Ε; Έχεις καμιά καλή σπορά; Ψάχνω να βρω καλή σπορά, αρχέγονο σπόρο, προς το παρόν βρίσκω μόνο μεταλλαγμένους. Κρίμα να μην έχω φυλάξει. Μου είπαν είναι δύσκολο. Θα δούμε όμως ε;
Αν βρεις κανένα καλό σπόρο Ηλία μου πες το και σε εμένα σε παρακαλώ. Κι εγώ θα συνεχίσω να ψάχνω.
Φιλιά πολλά :)

kryos είπε...

@ φτερό στον άνεμο

Καλώς την !!! καλώς το γλυκό κορίτσι του Ιονίου :))

Ε όχι και να φυτέψουμε χαμόγελα Βιβή μου :)) δεν θα τα θάψουμε εμείς , αυτά ζουν στο ύψος των ματιών κι εκεί πολλαπλασιάζονται ... εσύ που αυτοπροσδιορίζεσαι ως "φτερό στον άνεμο" θα έπρεπε φυσιολογικά να συναντας πολλά από δαύτα στα ταξίδια σου. :))

"γνώριμη αύρα ενός καλού συνοδοιπόρου που ποτέ δεν σταματά να αναζητά."

Το ειρωνικόν του πράγματος είναι το ότι αναζητώ και ψάχνω ξέροντας ότι δεν θα βρω τίποτε και πουθενά .... ξέρω ότι δεν υπάρχουν κρυμμένες συνταγές , μαγικοί τόποι , το "ταξίδι" δεν έχει να κάνει με χώρο και χιλιομετρικές αποστάσεις .... νομίζω ότι το ζητούμενο είναι η αναβάθμιση της αντιληπτικής μας ικανότητας , μια άλλη θεώρηση των πραγμάτων που θα φέρει την αίσθηση του "ιερού" στην καθημερινότητά μας και θα την πλουτίσει με αίσθηση πληρότητας και γαλήνης .

Θα έπρεπε να είναι εύκολο με το δεδομένο ότι όλη η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά θαύμα και μυστήριο .... κι όμως , εμείς τα καταφέρνουμε να πνιγόμαστε στο ανούσιο , πασχίζουμε αλλά τα καταφέρνουμε .

Λοιπόν , μέχρι να τα τινάξουμε λέω να πειραματιστούμε με όλων των ειδών τις καλλιέργειες ...δεν ξέρω τι φρούτα θα βγάλουμε ( αν είναι πικρά ΔΕΝ τρώμε πάνω από ένα :)) αλλά θα μας μείνει η χαρά της καλλιέργειας και του τακτικού ποτίσματος .... τι λες ?

ολα θα πανε καλα... είπε...

Μπα,στην ανάσταση των συναισθηματικά νεκρών δεν πιστεύω.Νομίζω πως χάνει κανείς το χρόνο του.

Το σκοτάδι μπορεί να είναι φοβερό όταν μοιάζει αδιαπέραστο,δεν είναι να λέει κανείς στον άλλον να μη φοβάται.Να είναι κοντά,ναι.

Μου αρέσει πάρα πολύ η αφρισμένη,αγριεμένη θάλασσα πάνω ψηλά,στην είσοδο του blog.Υπέροχη συντροφιά,όταν θέλω να σκεφτώ ή να ηρεμήσω.

Καλό βράδυ.

kryos είπε...

@ Όλα θα πάνε καλά

Είδα το κύμα κι έτρεξα για τη φωτογραφία , αργότερα που τις είδα σε μεγάλη οθόνη τις σκοτείνιασα και μια στάλα ακόμη για να γίνουν του γούστου μου :) .... είναι απίστευτη η ενέργεια των κυμάτων , είμαι εξαρτημένος και χαίρομαι γι αυτή μου την εξάρτηση.

Συναισθηματικά νεκροί ε ? .... θέλω να πιστεύω πως για όλους μας έρχεται εκείνη η στιγμή της "αφύπνισης" , βέβαια δεν ξέρω πόσες ζωές θα χρειαστούν :) ... νομίζω πως αυτή η διαδικάσία είναι μέρος του νοήματος αυτής της ζωής , όπως και το αναπόφευκτο πέρασμα μέσα από το σκοτάδι .

Χάρηκα για το πέρασμα Γεωργία μου .

V είπε...

Ελπίζω η συγκεκριμένη σιωπή... (και όχι η της αναρτήσεως) ... να λήξει :)

Καλό μήνα krye !!!!
με ένα πλατύ χαμόγελο ...

kryos είπε...

@ V

Καλό μήνα V μου !!!

Η αποχή μου από εδώ έχει να κάνει περισσότερο με προβλήματα σύνδεσης ... όπως είναι γνωστό όλες αυτές οι υπέροχες εταιρίες που διαχειρίζονται "γραμμές" στη χώρα μας παίζουν το παιχνίδι τους μέσα στα όρια της ανακρίβειας , της έλλειψης στοιχειώδους αξιοπιστίας και της εξαπάτησης των ψιλών γραμμάτων ... όμως ότι και να κάνουν η επιστροφή μου είναι ζήτημα ημερών :)))

Σ ευχαριστώ που με σκέφτηκες , τα χαμόγελα είναι η περιουσία μας :)

Ενα όμορφο απόγευμα θα ευχηθώ !!!

V είπε...

To τοποθέτησες πολύ ..."κομψά" το θέμα των εταιρειών :))))
Επιστρέφεις λοιπόν!

Καλό απόγευμα και σε σένα !

kryos είπε...

@ V

Να είσαι σίγουρα ότι έκανα τιτάνια προσπάθεια για να είμαι "κομψός" :))

Ένα θαυμαστό Σαββατοκύριακο θα ευχηθώ !!!

Unknown είπε...

Καλημέρα Ηλία μου!!!
Τι έγινε με τη σύνδεση ?Ακόμα? Θα διαμαρτυρηθώ εντόνως που μου στερούν τις ωραίες αναρτήσεις σου:))
Πιστευω να έχεις έτοιμη τη νέα ανάρτηση...Περιμένω!!!
Πολλά πολλά φιλιά!!!

kryos είπε...

@ Aggelos

Να διαμαρτυρηθείς εντόνως άγγελέ μου :)) , είναι θέμα ημερών ( μου ΞΑΝΑ-είπαν ) .... χαίρομαι που με σκέφτεσαι και περνάς , έχω χιλιάδες αναρτήσεις έτοιμες (στο μυαλό μου) :) .... μη ξεχνάς πως κι εγώ περιμένω τις δικές σου :))

Φιλιά πολλά πολλά !!!!