Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Ο καινούριος κήπος



Τον καινούργιο κήπο του αυτοκράτορα τον ετοίμαζαν τρία χρόνια.

Τελικά, όλες οι δουλειές ολοκληρώθηκαν και ο αυτοκράτορας κάλεσε όλη την αριστοκρατία της χώρας για να δει την ομορφιά του θαυμάσιου κήπου.

Όλοι ήταν έκπληκτοι και άρχισαν να εγκωμιάζουν το καταπληκτικό έργο και να συγχαίρουν τον αυτοκράτορα. Όμως τον αυτοκράτορα ενδιέφερε η γνώμη του αξεπέραστου γνώστη της κηπουρικής τέχνης, του Δάσκαλου Λιν-Τσι. Όταν ο αυτοκράτορας απευθύνθηκε στον Λιν-Τσι όλοι οι παρευρισκόμενοι με προσοχή άκουσαν την απάντηση του :

- Παράξενο, αλλά εγώ δε βλέπω ούτε ένα ξερό φύλλο. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο. Αφού δεν υπάρχουν ξερά φύλλα ο κήπος είναι νεκρός. Βλέπω ότι σήμερα το πρωί σκούπισαν τον κήπο με επιμέλεια . Σας παρακαλώ, πέστε να φέρουν λίγα ξερά φύλλα.

Όταν έφεραν τα ξερά φύλλα και τα σκόρπισαν, ο άνεμος άρχισε να παίζει μαζί τους. Το θρόισμα των φύλλων ζωντάνεψε τον κήπο.

Ο Δάσκαλος είπε:

- Τώρα όλα είναι εντάξει.
Ο κήπος Σας είναι πολύ όμορφος, αλλά ήταν υπερβολικά περιποιημένος.

Η τέχνη είναι μεγαλόπρεπη όταν δεν φανερώνει τον εαυτό της.


70 σχόλια:

mermyblue είπε...

Σοφό...αν κ περιέχει το δυισμό των Χριστιανικών θρησκειών. Αλλά όλες δεν συγκλίνουν κάπου;

Όσο για την μυστικοπάθεια της τέχνης και γενικά, θα συμφωνήσω. Κάποια πράγματα πρέπει να μένουν κρυφά.

Την καλησπέρα μου

Σταλαγματιά είπε...

Η ζωή και ο θάνατος έννοιες αλληλένδετες.
Αρχή και τέλος
φως και σκοτάδι.
Υπάρχει το ένα για να αναγνωρίσουμε την αξία του άλλου.

Πολύ γλυκό Ηλία μου!!

Roadartist είπε...

Δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο..
Tόσο αληθινό.. έτσι ακριβώς είναι..
Μου θύμισες λίγο την Ασκητική του Καζαντζάκη, από τα ωραιότερα βιβλία (και πιο αγαπημένο μου) που έχω διαβάσει!
Τη καλησπέρα μου!

Margo είπε...

Η τελειότητα δεν είναι φυσική και η τέχνη είναι κομμάτι της φύσης.. η ανθρώπινη έκφραση με όλες τις αδυναμίες της, τα θαύματα και τα λάθη της.. και είναι πάντα ανεπανάληπτη.

Το έχω πει κι άλλη φορά νομίζω, όμως όταν μπαίνω στη σελίδα σου μένω πολύ.. λίγο οι φωτογραφίες, λίγο τα σοφά λόγια στα δεξιά, οι προσεγμένες αναρτήσεις.. φεύγω με μια αίσθηση γαλήνης και αισιοδοξίας. Ευχαριστώ!

fractal είπε...

Κοίτα τώρα τι έγινε ...
Όταν μπήκα στην ιστοσελίδα σου και την διάβασα, είχαν προηγηθεί τρεις επισκέπτες..
και είπα : Καμιά από τις τρεις επισκέπτριες δεν στάθηκε στο θέμα που στάθηκε η σκέψη μου.
Έχω καιρό να το αναπτύξω με την ησυχία μου.. Σκέφτηκα και αφαίθηκα στη μουσική και την κουβεντούλα..
Και όταν ξαναγύρισα βρήκα την Μargo να έχει χτυπήσει τη φλέβα της σκέψης μου.
Ευχαριστώ Margo για την κοινωνία της σκέψης μας.
Ναι, πιστεύω και εγώ πως η Τέχνη πρέπει να δείχνει πρώτα και πάνω από όλλα τα ανθρώπινα ίχνη. Να προδίνει (το προδίνω με την ένοια του μαρτυρω) τον άνθρωπο....
Αν είναι τέλεια ακυρώνει τον προορισμό της.
Η τέχνη περνά νομίζω, τα όρια της λογικής , αλλά όχι και της νόησης του ανθρώπου.
Ένας τέλειος κήπος χωρίς ΞΕΡΑ ΦΥΛΛΑ
(συγνώμην για τα κεφαλαία, αλλά έχουν λόγο) μπορεί να είναι συμβατός με την λογική του ανθρώπου είναι όμως, νομίζω, ασύμβατος με τη νόησή του.
καλό απόγευμα σε όλους,

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν μπορείς να διανοηθείς πόσες εικόνες από τα πριν μου έφερε το ασύλληπτο άσμα του denez prigent και της lisa gerrard που ακούγεται.
η εικόνα του κήπου μαγευτική.
και ειλικρινά; δεν ξέρω πλέον.
δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με τον θάνατο. με την ζωή ίσως. τα ξερά φύλλα πριν πέσουν ξεραμένα μοιάζουν τόσο μαγευτικά. σου δίνουν την προσμονή των νέων που θα βγούν. και ένα γυμνό δέντρο είναι τόσο όμορφο με τα κλαδιά.
με τον θάνατο δεν περιμένεις τίποτα. το παραμικρό. απλά το τέλος χωρίς προσμονή καμιά.

logia είπε...

καλησπέρα!
πειράζει που δεν θέλω να σταθώ ούτε στη ζωή και τον θάνατο, ούτε και στην τέχνη;
θέλω να σταθώ στην αταξία...
αυτή με συγκίνησε
αυτή με συνεπήρε
αυτή η αταξία δεν είναι η ομορφιά στη ζωή;

Artanis είπε...

Υπέροχο ποστ...Δεν ξέρω τί με συνεπήρε περισσότερο, η ιστορία ή η μουσική...
Καλησπέρα απο ΝΖ...

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Καλά, η φώτο κάτω όλα τα λεφτά, με "πέθανε".
Λιάκο μου παραμένεις ένα μάγος των αναρτήσεων έστω και μετά την αρκετή εμπειρία μου στο χώρο.

Είσαι απαλός και εύστοχος, η ψυχή ανοίγει στις αναρτήσεις σου και υποδέχεται το περιεχόμενό τους με χρώματα.

Να συμπληρώσω κάπως τα λόγια σου κάνοντας και εγώ τη μαγκιά μου...:)

Η τέχνη είναι μεγαλόπρεπη όταν δε φανερώνει τον εαυτό της, αλλά με την πρώτη ματιά.

Η μεγαλοπρέπεια της έγκειται να μας υποχρεώσει να συγκεντρωθούμε και να δούμε με τα βάθη της ψυχής μας.

έτσι να δημιουργηθεί μια αόρατη γέφυρα που μας ενώνει μαζί της.

Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο εύχομαι.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα και από μένα
η μουσική μααγευτική, με έκανε να μείνω
όσο για την τέχνη είναι νομίζω προτιμότερο να την αισθανόμαστε με όλη μας την ψυχή παρά να μιλάμε γι' αυτήν...
την καλησπέρα μου και πάλι

Παρασκευήκαι13

faraona είπε...

Να ρωτήσω κάτι?
Ετοίμαζαν τον κήπο του Βασιλιά που δεν ηταν πίνακας ε?
Γιατι αν ηταν πίνακας καλά εκαναν κι εβαλαν και τα ξερά φύλλα ...αν ομως οχι ...απο μόνα τους δεν θα ξεραίνονταν και θάπεφταν?Ηταν ανάγκη να βιάσουν την φύση?
Μήπως δεν κατάλαβα?
για πες/...

kryos είπε...

@ mermyblue

Καλημέρα mermublue ..... υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στον Χριστιανισμό ( τουλάχιστον όπως εκφράζεται σήμερα ) και στην ανατολή .... στον Χριστιανισμό υπάρχει ο δυισμό όπως λες αλλά καλείσαι να διαλέξεις στρατόπεδο .... οι εξ Ανατολών πιστεύουν πως το κλειδί είναι στην ένωση των δύο ώστε με τον τρόπο αυτό να αυτοακυρωθούν και να ανέβεις ένα σκαλοπάτι παραπάνω .... με τον τρόπο αυτό να αποφύγεις κάθε είδους διχασμό ...
Θα συμφωνήσω ότι κάποια πράγματα πρέπει να μένουν κρυφά ... ειδικά στην τέχνη "τού να ζεις" , δεν μπορεί να υπάρχει επίδειξη .

Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ Αναστασία

Καλημέρα ...

Ίσως είναι η ανθρώπινη εφεύρεση των λέξεων που κάνει τον διαχωρισμό ... στον "πέρα των λέξεων κόσμο" όλα βρίσκονται ενωμένα και δυσδιάκριτα ...
Η αλήθεια είναι Αναστασία μου ότι κι εγώ αφού πέθανα μερικές φορές , κατάλαβα την αξία της ζωής ...το ζήτημα είναι να το θυμάμαι αυτό στη διάρκεια της καθημερινότητας .

Μια υπέροχη Κυριακή θα σου ευχηθώ κούκλα μου !!!
Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Roadartist

"Δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο" .

Στην ανατολή κάποιοι διαλογίζονται πάνω στον θάνατο , τον παίρνουν μαζί τους παρέα σε όλες τις εκδηλώσεις τής καθημερινότητάς τους ώστε να μην ξεχνάνε ποτέ την έννοια του παροδικού .... αλλάζουν βέβαια οι προτεραιότητες σου με αυτόν τον τρόπο αλλά θα πρέπει να το χειριστείς με επιδεξιότητα ώστε να μην πέσεις στον άλλο πόλο , της παραίτησης από τα πάντα .
Δεν έχω διαβάσει την " Ασκητική " παρά μόνο αποσπάσματά της που βρήκα εδώ μέσα ... ένα τέτοιο απόσπασμα μου άφησε κι εδώ η Μαργαρίτα σε μια προηγούμενη ανάρτησή μου ... με την πρώτη ευκαιρία θα την διαβάσω .... με γοητεύουν όλα τα κείμενα που στρέφονται στον πυρήνα μας .

Να έχεις μια υπέροχη Κυριακάτικη μέρα θα σου ευχηθώ !!!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Να δώσω κι εγώ τη δική μου διάσταση πέρα από αυτή του θανάτου; Όσον αφορά τον περιποιημένο κήπο του αυτοκράτορα, "τον ετοίμαζαν τρία χρόνια". σΥΝΕΠΩς δεν τον ετοίμαζε.

Που σημαίνει πως, ενίοτε παρότι και καλοπροαίρετα "δεύτεροι-τρίτοι" άνθρωποι βάζουν χέρι στον "κήπο" σου, η "δουλειά" δεν γίνεται από εσένα τον ίδιο. Κι όσο κι αν καταπληκτικός φαντάζει από το ξεχορτάριασμα των αγριολούλουδων και το μάζεμα των ξερών φύλλων. ωστόσο, χάνει την προσωπική πινελιά, έστω κι ατελής.

Γιατί, εάν αυτοκράτορας μόνος του αναλάμβανε την επιμέλεια του κήπου του, σαφώς και δεν θα είχε την πολυτέλεια του χρόνου ούτε και την ικανότητα για το φαίνεσθαι ενός "εξαιρετικού" κήπου.

Κι εμείς πως καμιά φορά ξεγελιόμαστε από την φτιαχτή θέα...

Γεμίζω σαν έρχομαι από εδώ. Ο χρόνος μου ελάχιστος πια... Χαίρομαι που με "αναγκάζεις" να ξαποστάσω για λιγάκι εδώ.

Ζεστέ μου, να έχεις μια όμορφη κυριακή!

kryos είπε...

@ Margo

Καλησπέρα Margo μου .....

"η ανθρώπινη έκφραση με όλες τις αδυναμίες της, τα θαύματα και τα λάθη της " όπως πολύ όμορφα λες , κάνει και τον κάθε άνθρωπο θαυμαστό μέσα στη μοναδικότητά του ..πιστεύω ότι η συνειδητοποίηση αυτού του πράγματος από πολλούς , ίσως να μπορέσει να φτιάξει έναν κόσμο καλύτερο ..... δυστυχώς σήμερα η πλειοψηφία έχει σαν hobby το να τοποθετεί εύκολα ταμπέλες και να κατηγοριοποιεί .

Σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια ... αν μπορώ να μεταδίδω μια όμορφη και γαλήνια αίσθηση τότε υπάρχει κάποιος λόγος για τη διατήρηση αυτού του τετραδίου .
Να έχεις ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ fractal

Διαβάζοντας το σχόλιο σου αγαπητό μου fractal έμεινα λίγο στον όρο "τέλεια τέχνη" ....τι είναι άραγε αυτό το πράγμα ? και ποιος θα το κρίνει και θα του δώσει τον τίτλο ?

Προχτές βρέθηκα στα κοιμητήρια της πόλης μου ..μια κυρία δίπλα μου καθάριζε με επιμέλεια και αφοσίωση τα μάρμαρα ενός τάφου ....την ώρα εκείνη φυσούσε ένα απαλό αεράκι που έπαιρνε από τα δέντρα φύλλα και μικρά κομματάκια ξεραμένων κλαδιών και τα σκόρπιζε ολόγυρα ...από ένα σημείο και μετά η κυρία αυτή , σαν το σκύλο που κυνηγάει την ουρά του , τα είχε βάλει με το έργο του ανέμου .... για ώρα που σε μένα φάνταζε ατελείωτη στριφογύριζε γύρω γύρω και σκούπιζε το παραμικρό νεοεισαχθέν "σκουπίδι" που ενοχλούσε την αισθητική της και "λέρωνε" το μνημείο ..... ένιωθες ότι δεν θα σταματούσε ποτέ .... κάποια στιγμή ο άνεμος σαν να την λυπήθηκε και κόπασε .. η κυρία άρπαξε την τσάντα και το σακάκι της , έριξε μια τελευταία ματιά στο τέλειο έργο της και απομακρύνθηκε βιαστικά χωρίς να γυρίσει κα κοιτάξει πίσω της ... φυσικά όπως καταλαβαίνεις μέσα σε πέντε λεπτά η φύση είχε ήδη αφήσει αρκετές πινελιές στον πίνακά της .

Δεν υπάρχει τέλειος κήπος , ούτε νεκρός φυσικά .... πέρα από τις δικές μας αισθήσεις , θαυμαστές λειτουργίες και διαδικασίες βρίσκονται πάντα σε κίνηση σε κάθε επίπεδο ... υπάρχει όμως η προσπάθεια τού καλλιτέχνη για το τέλειο που μπορεί να νεκρώσει το έργο του αλλά και να ακυρώσει τον ίδιο ως εμπνευστή ( κατά την γνώμη μου ).

Να έχεις ένα όμοφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

ΥΓ Εγώ χρησιμοποιώ τη λέξη Τέχνη ( με κεφαλαία ) μόνο για την τέχνη "τού να ζεις" .... να κάνεις τη ζωή σου , έργο τέχνης .... αν οι άλλες δεν στοχεύουν σ αυτήν , τότε δεν έχουν λόγο ύπαρξης (κατά την γνώμη μου ).

kryos είπε...

@ basnia

Χαίρομαι Βασίλη μου , που η ανάρτησή μου , ξύπνησε μνήμες και συναισθήματα ..

Για τον θάνατο ....
Κανείς δεν μπορεί να μας πει τίποτε περί αυτού...

"με τον θάνατο δεν περιμένεις τίποτα. το παραμικρό. απλά το τέλος χωρίς προσμονή καμιά."

Θα διαφωνήσω αλλά δεν μπορώ να πείσω για τα πιστεύω μου ..δεν έχω κανένα επιχείρημα που να στέκει ... η γνώμη έχει σφυρηλατηθεί από βιβλία που μου ενέπνευσαν εμπιστοσύνη , από προσωπικά μου βιώματα και από σκέψεις που γεννήθηκαν .... να σου πω μόνο πως πολλοί άνθρωποι που περνάνε δοκιμασίες ,αντέχουν μόνο και μόνο γιατί βλέπουν νόημα σε όλο αυτό που ονομάζεται ζωή .

Να έχεις ένα όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ logia

Δεν ξέρω Nelly μου ...εγώ πίσω από όλη αυτή την αταξία που φαίνεται σε πρώτη ματιά , αντιλαμβάνομαι με τα δικά μου μάτια , την ύπαρξη "σχεδίου" και νοήματος .... σαν puzzle που δεν σταματάει ποτέ να συναρμολογείται ,κομμάτια μπαίνουν ξαφνικά στη θέση τους ..... δοκιμασίες που αποδεικνύονται δώρα , προσδοκίες που πραγματοποιούνται και απογοητεύουν ... και πίσω από όλα αυτά η πορεία μιας ψυχής .

Κι όλα αυτά τα μαθήματα ,σ ένα σχολείο που είναι αποτελεσματικό ακριβώς γιατί δεν είναι τέλειο .

Ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ Artanis

Χαίρομαι που σου άρεσε Artanis μου ..... αν αυτό είναι υπέροχο post ,τότε τα δικά σου τι είναι ?

Καλό βράδυ να έχεις από την Βόρεια Ελλάδα !!!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

...όλοι οι φίλοι με τα εύστοχα σχόλιά τους μαζί με εσένα φίλε Kryos
δούλεψαν ώστε να να φτιαχτεί σήμερα ένας όμορφος κήπος! τι απομένει σε 'μένα;να σου αφήσω λίγα ξερά φύλλα και μια καληνύχτα!
Να είσαι πάντα καλά Φίλε!

kryos είπε...

@ Κωνσταντίνος Κόλιος

Ελπίζω να με φαντάζεσαι Κωνσταντίνε μου να χαμογελάω μ αυτό το "μάγος των αναρτήσεων" :) ... Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , με κολακεύουν , αλλά νομίζω ότι υπερβάλεις μια στάλα ...μάλλον κανένα κουβά στάλες :)

Πιστεύω ότι ο σκοπός της τέχνης είναι να οδηγεί με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο στην μεγάλη και δύσκολη Τέχνη "του να ζεις" με πυξίδα στραμμένη στον πυρήνα της ύπαρξης σου ...πρώτα για τον δημιουργό και μετά για τους κοινωνούς της τέχνης του .... αν δεν δει κάποιος την τέχνη ως όχημα αλλά την αντιλαμβάνεται ως αυτοσκοπό τότε κατά την γνώμη μου η τέχνη του στερείται βάθους και νοήματος .... είναι σαν να έχεις ένα πολύ όμορφο αυτοκίνητο σε γκαράζ ... να το προσέχεις , να το γυαλίζεις όλη μέρα και να το συντηρείς , αλλά να μην το βγάζεις βόλτα στα όμορφα ( και άσχημα ) μέρη που σε περιμένουν ... έχουμε πει τόσα για κείνο το ταξίδι .

Να έχεις ένα πολύ όμορφο βραδάκι φίλε μου !!!

kryos είπε...

@ Παρασκευή και 13

Που χάθηκες εσύ ? .... ήταν όμορφα που τα λέγαμε εκεί ... θα περιμένω νέα σου ..
Είναι τόσα πολλά τα ανούσια θέματα τριγύρω που συζητιούνται , που ίσως οι συζητήσεις για την τέχνη να λειτουργούν ως καταφύγιο .... οι συζητήσεις για την Τέχνη πάλι πάντα λειτουργούν έτσι .

Ένα πολύ όμορφο βράδυ θα σου ευχηθώ !!!

fractal είπε...

O όρος 'τελειο" στην τέχνη είναι νομίζω τελείως αδόκιμος. Γιατί είπαμε πως η τελειότητα καταργεί την τέχνη μια και αν συνέβαινε αυτό,η τέχνη θα έχανε την αθρώπινη διάστασή της, 'Ισως μόνο στη μουσική, αν κάποιος εκτελεστής πλησίαζε το πνεύμα του συνθέτη να μπορούσαμε να μιλήσουμε για "τέλεια" εκτέλεση. Αλλά μπορεί να γίνει αυτό αφού ακόμα και η ανάσα του μουσικού αλλιώνει τα χρώματα των ήχων που είναι τα εκφραστικά σύμβολα της μουσικής .
Στην προκειμένη περίπτωση όμως μιλούσαμε για τον κήπο. Και η λέξη "τέλεια" αφορούσε στην τέλεια εμφάνιση του κήπου.
Η κήπος λοιπόν αν δεν είναι ατελείς, αλλά αψεγάδιαστος, και τέλειος , τότε νομίζω πως δεν είναι κήπος αλλά νεκρή φύση. Τοπίο σε φορμόλη.
Γατί θα φανερώνει πως εκεί μέσα δεν ζουν άνθρωποι, ζώα, πουλιά, εντομα, φυτά, που αναπτύσσονται και αλλάζουν έτσι που καμιά στιγμή να μην μοιάζει με την προηγούμενη.
Σε ένα πραγματικό κήπο ένα πουλί θα κουτσουλήσει πάνω στο άσπιλο τριαντάφυλλο, μιά σφίγγα θα φιάξει το άχαρο (αλλά γεωμετρικά τέλειο) σφουγγάρι της απάνω στην υπέροχη πέργκολα, ένα παιδί θα πετάξει την μπάλα του και θα σπάσει το νιόβγαλτο βλαστάρι της μανώλιας..κλπ..κλπ..
Τότε θα μπορούσαμε να μιλάμε για καλλιτέχνη του κήπου και όχι για ένα τέλειο αντιγραφέα της ζωντανής φύσης. Και οι συνθέσεις του κήπου θα ήταν νομίζω έργο τέχνης.
Αν μάλιστα κατάφερνε με την τέχνη του να προκαλέσει περισσότερη ζωή μέσα στον κήπο!!!! Να δημιουργήσει ας πούμε απόμερα στέκια με νερό για να κατεβαίνουν οι πεταλούδες να ποτίζονται..
Γιατί είπαμε πως η τέχνη δεν λειτουργεί με την λογική αλλά πάει πέρα από αυτήν.
Η κυρία που φρόντιζε το μνημείο σκεφτόταν πολύ σωστά με τη λογική της, πως ότι είναι πάνω στο ακριβοπληρωμένο μάρμαρο, είναι σκουπίδι και πρέπει να πεταχτεί.
Αν μπορούσε να διακρίνει, να νοήσει, τον κύκλο της ζωής και του θανάτου στους νευρώνες του ξερού φύλλου τότε ίσως να μπορούσε να δει το πρόσωπο του αγαπημένου της νεκρού να της χαμογελά...
Τό ξερό φύλλο που η λογική το προσδιορίζει σκουπίδι, η νόηση το κάνει σύμβολο μιας ζωής που τέλειωσε και αρχή μιας άλλης ζωής..
Αυτά λοιπόν ήθελα να πω όταν σου είπα πως η τέχνη περνά τα όρια της λογικής.
Δεν ξέρω αν πέρασα τις εξετάσεις που νομίζω μου έβαλες..
Ξέρω όμως ότι με αναγκάζεις να φλυαρώ και να ντρέπομαι τους φίλους και τους επισκέπτες σου.
Συγχώρα με. :)

kryos είπε...

@ faraona


Όχι δεν βίασαν τη φύση .... η ιστορία λέει ότι υπήρχαν φύλλα ξερά τα οποία σκουπίστηκαν με επιμέλεια για να γίνει η παρουσίαση του κήπου στους καλεσμένους .... η επαναφορά τους , έβαλε τα πράγματα στη θέση τους κι έδωσε στον άνεμο πίσω το παιχνίδι του .

Ο κήπος ποτέ δεν ήταν νεκρός , ούτε θα μπορούσε να είναι φυσικά .... η υπερβολική όμως περιποίηση μπορεί να τον κάνει να μοιάζει νεκρός ....τότε χάνει την ικανότητα , τού να μπορεί να εμπνεύσει και να μεταδώσει την αίσθηση του αυθεντικού ... νομίζω ότι αυτό είναι το νόημα της μικρής αυτής ιστορίας Αναστασία μου .... να σου πω για μια ακόμη φορά ότι είσαι από τους ανθρώπους που θαυμάζω γιατί η τέχνη σου πηγάζει και υπηρετεί ταυτόχρονα την Τέχνη της ζωής.

Να έχεις ένα πολύ όμορφο βραδάκι κούκλα μου !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Κοπέλα με το καναρινί φόρεμα

Ένα πράγμα που κάνει αυτές τις ιστορίες γοητευτικές είναι που μπορούν να γίνουν αφετηρία συζητήσεων ανάλογα με τον συμβολισμό που "βλέπει" ο κάθε αναγνώστης .... παίρνω λοιπόν αν μου το επιτρέπεις τη σκυτάλη από τα χέρια σου :)

Πότε αλήθεια καλλιεργήσαμε τον δικό μας κήπο Βάια μου ?

Αν υποθέσουμε ότι στην αρχή γεννηθήκαμε με όλες τις προυποθέσεις για τη δημιουργία θαυμάτων στη ζωή μας .... χίλιοι δυο εθελοντές από τις πρώτες μέρες της ζωής μας ..... όχι για να μας βοηθήσουν στα πρώτα μας βήματα αλλά (καλοπροαίρετα ή μη) για να φυτέψουν τα δικά τους φυτά στον κήπο μας ... αναρριχώμενα που έπνιξαν τους ίδιους αλλά μεταφυτεύουν χωρίς ενδοιασμούς , σπόροι που φυτρώνουν αναπάντεχα , μικρά δεντράκια που γίνονται πλατάνια και μετά δεν βγαίνουν με τίποτε .

Και κάποια στιγμή που καταλαβαίνεις ότι μόνο αυτό το περιβόλι έχεις , τότε που αποφασίζεις να συμμαζέψεις λίγο , τότε βλέπεις ότι σε περιμένει πολύ πολύ δουλειά ... και το "φαίνεσθαι" δεν παράγει το προσδόκιμο συναίσθημα .

Χαίρομαι που το πέρασμά σου από εδώ σε ξαποσταίνει ...και ο δικός μου χρόνος είναι λιγοστός ...και είναι η μοναδική μας περιουσία , δεν μεταβιβάζεται και δεν αποθηκεύεται .

Να έχεις ένα πολύ όμορφο βραδάκι κούκλα μου !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ dimitrisp(se xrono enestota)

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε μου ..χαίρομαι που πέρασες ..... τα "ξερά φύλλα" και η αύρα που άφησες δίνουν νόημα σε όλη αυτή τη διαδικασία του blogging .

Na έχεις ένα πολύ όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ fractal

Aγαπητό μου fractal δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω με κάθε σου λέξη ... που τις είδες τις εξετάσεις ? :)

Αν είναι κάθε φορά που σε τσιγκλίζω λίγο να μου αφήνεις τόσο υπέροχα σχόλια , θα το κάνω συχνότερα .

Σ ευχαριστώ για το χρόνο που αφιέρωσες στο να μου απαντήσεις ... τέτοιες συζητήσεις δεν εξαντλούνται ποτέ και το μέσο εδώ όπως καταλαβαίνεις δε βοηθάει για περαιτέρω αναλύσεις .

Να έχεις μια υπέροχη βδομάδα θα σου ευχηθώ !!!

✿ margarita είπε...

"Δεν υπάρχει τέλειος κήπος , ούτε νεκρός φυσικά .... πέρα από τις δικές μας αισθήσεις , θαυμαστές λειτουργίες και διαδικασίες βρίσκονται πάντα σε κίνηση σε κάθε επίπεδο ... υπάρχει όμως η προσπάθεια τού καλλιτέχνη για το τέλειο που μπορεί να νεκρώσει το έργο του αλλά και να ακυρώσει τον ίδιο ως εμπνευστή"

Ξέρεις δεν είναι μόνο τα κείμενα που με κάνουν να σκέφτομαι και να προβληματίζομαι περνώντας απο δώ krye μου,μα και τα σχόλια που διαβάζω εδώ,δικά σου μα και των άλλων παιδιών..ολα έχουν κάτι να μου δώσουν και σας ευχαριστώ γι'αυτο!

Λοιπόν θα σου αποκαλύψω κάτι..στον κήπο μου έχω πολλα αναριχώμενα φυτά και τρία αγαπημένα δέντρα..λατρεύω να βλέπω τον κήπο μου τώρα που έχουν πέσει τα περισσότερα φύλλα κάτω,ένα χαλί απο πολύχρωμα φύλλα στην αυλή μου,μου αρέσει πολύ ο ήχος που κάνουν περπαντώντας πάνω σ' αυτα..δεν τα μαζέυω,αφήνω τον άνεμο να κάνει αυτη τη δουλειά!
(κάποια με μαλώνει γι'αυτο,αλλά εμένα δεν με νιάζει,της χαμογελώ και συνεχίζω να περπατώ πάνω στα φύλλα) :)

Με καταλαβαίνεις ε?

Να έχεις μια πολλή όμορφη μέρα!

Αλεξάνδρα είπε...

Ε ναι η ζωή υπάρχει μες τις αντιθέσεις της.

Ανθρώπινο να μην κατανοούμε, ούτε να θέλουμε, τον θάνατο.

Απάνθρωπο να μην σεβόμαστε την ζωή.

Η αληθινή φροντίδα του κήπου, φυσικά και δεν είναι το μάζεμα των πεσμένων αλλά οφέλιμων φύλλων.

Οσο για την τέχνη πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσοι την αντιλαμβάνονται...

Χαίρομαι να περπατάω στον κήπο σου. Είναι καλά ποτισμένος και καθόλου ψαλιδισμένος. Τα φύλλα παίζουν ελεύθερα τα παιχνίδια του ανέμου...

Φωτογραφίες, κείμενο, μουσική όλα φροντισμένα με αγάπη...

Φιλιά πολλά

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Η Τέχνη, φίλε μου,

η μεγαλόσχημη, ψεύτικη είναι και προς εντυπωσιασμό.

Η Τέχνη η αληθινή, δεν ξέρει από μέτρα, ρυθμούς, νόμους. Μόνο αναδεικνύει πάθη, πόθους...Ξεσκεπάζει ζωή...

Σε φιλώ!

Dee Dee είπε...

Τα ξερα φυλλα ειναι η αδυναμια μου.... παιδι του φθινοπωρου και του χειμωνα οπως ξαναειπαμε :) Ειναι η αλυσιδα της ζωης αυτη και της πρεπει σεβασμος!

Μου ελειψε ο κηπος σου :)

Καλο απογευματακι Ηλια μου

σε φιλω ζουλιχτα επειδη μου ελιεψες :)


xxx

maya είπε...

είμαι ακριβώς αυτής της λογικής .
στην ατέλεια ανακαλύπτω την ομορφιά .
την άλλη την αψεγάδιαστη, και γω, νεκρή την νοιώθω .

έχουμε κι ίδιες μουσικές ...
τι οικείο και αγαπημένο ...

καλησπέρα κρύε μου
(ακόμα δεν το συνήθισα το nick σου .
δεν, λέμε .)
χχχχχχχχχχχχχχ

MN είπε...

Καλησπέρα και από εμένα. Ωραία η ιστορία του φίλου kryou και με μία πραγματικότητα για το ότι ο άνθρωπος πάντα θέλει να βάζει το χέρι του σε όλα τα πράγματα και να προσπαθεί να αλλάξει την πραγματικότητα για το τι είναι καλαίσθητο και τι όχι.
Η φύση δεν χρειάζεται παρέμβαση.
Μπορεί και μας φροντίζει χρόνια τώρα...
Η ομορφιά της φύσης είναι με τα ξερά της φύλα, με τις διαφορετικές της εποχές, και όλα τα υπόλοιπα, είτε αρέσουν σε κάποιους είτε όχι.
Μακάρι να μην φτάναμε την φύση σε αυτά τα χάλια που την έχουμε φτάσει σήμερα.Ζώα, δάση, τα έχουμε καταστρέψει όλα. Και αυτό χάρη σε αυτό το μεγαλοπρεπές ζώο που ονομάζεται άνθρωπος...

Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων και της τέχνης.
Δεν ξέρω αν ο κοίπος με, ή χωρίς τα φύλλα ήταν καλύτερος ή χειρότερος, γιατί την τέχνη όπως είπα, ο κάθε άνθρωπος την βλέπει διαφορετικά.
Πιστεύω όμως ότι ο βασιλιάς έβαλε τους εργάτες να μαζέψουν τα φύλλα, όπως και ο καθένας μας θα μάζευε τα ξερά φύλλα ή τις πευκοβελόνες από την αυλή του ή την βεράντα του.
'' Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΗΠΟΣ ''
Μπορεί την λέξη ''Τέλειο'' εγώ να την βλέπω χωρίς ξερά φύλλα και εσείς με ξερά φύλλα.
Όλα είναι ένας τεράστιος λαβύρινθος που δεν έχει τέλος.
Τι κάνει όμως έναν άνθρωπο ειδικό στους κήπους και να δίνει συμβουλές; Η δική του αντίληψη των πραγμάτων.
Στην ουσία ο βασιλιάς δεν έφτιαξε τον Τέλειο κήπο, γιατί δεν ήταν από προσωπικές του επιλογές. Ήταν από επιλογές άλλων!!
Άραγε ο κήπος σε ποιον ανήκει;...

Να έχετε ένα καλό βράδυ όλοι σας!

Υ.Γ:
krye, η μουσική σου φίλε μου όλα τα λεφτά!
Ένα πραγματικό ταξίδι μέσα στο μυαλό ΜΟΥ!!

κοκκινη κισσα είπε...

ουσιώδης οπως πάντα.
η φθορά ,η θνητότητα,η αναγέννηση,ο κυκλος της ζωής πάντα παρών να μας διδάσκει..
πολύ όμορφη η αισθηση που αποκόμισα!

καλό βράδυ.

kryos είπε...

@ Μαργαρίτα

Ναι , φυσικά σε καταλαβαίνω Μαργαρίτα μου ... ποτέ δεν θα θεωρούσα τα φύλλα σκουπίδια που θέλουν μάζεμα ... η βροχή και ο άνεμος θα τα τοποθετήσουν στη θέση που τους πρέπει ( για την καινούρια αποστολή τους που είναι πλέον η θρέψη) .

Κοιτούσα κάποτε μια πόλη σε κίνηση που φάνταζε απάνθρωπη και σκεφτόμουν την εικόνα της μετά από μερικά χρόνια αν ξαφνικά την εγκατέλειπαν οι άνθρωποι (εθελοντικά :))...τα πεσμένα φύλλα και κλαδάκια θα δημιουργούσαν καινούριο έδαφος που θα κάλυπτε σιγά σιγά τα πάντα , τα αναρριχώμενα ως πρώτο κύμα της εισβολής θα τρύπωναν παντού .... νομίζω ότι θα είχε πολύ ενδιαφέρον ο περίπατος εκεί ..

Χάρηκα που πέρασες κούκλα μου ...σ ευχαριστώ για όλα τα καλά σου λόγια ..... να έχεις ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

( Είμαι σίγουρος ότι η συγκεκριμένη κυρία σε καμαρώνει ακριβώς για τον ίδιο λόγο που σε μαλώνει :))

kryos είπε...

@ Αλεξάνδρα

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Αλεξάνδρα μου ....

Ξέρω καλά πως σέβεσαι τη ζωή και τους ανθρώπους της ...ξέρω ότι αναγνωρίζεις τον ρόλο των αντιθέτων στην πορεία μιας ανθρώπινης ψυχής ...ξέρω επίσης πως βλέπεις τη ζωή σου ως το πιο σημαντικό έργο τέχνης που καλείσαι να φιλοτεχνήσεις .... εγώ θα σου πω μόνο πως χαίρομαι που είμαι φίλος σου .

Για το σχόλιο σου ? δεν θα μπορούσα να μην συμφωνήσω με κάθε σου λέξη ..

Ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ κούκλα μου !!!

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Προμηθεύς Πυρφόρος

" Ξεσκεπάζει ζωή "

Αυτό νομίζω κι εγώ Λίτσα μου ...πρωτα αιχμαλωτίζει την προσοχή σου και μετά τραβάει το πέπλο για να μπορέσεις να δεις τη ζωή ....αν το καταφέρεις αυτό , μετά έχεις το καθήκον να το μεταφέρεις αυτό στη ολόδική σου ζωή ..... και να φτιάξεις το δικό σου μοναδικό έργο .

Φιλιά !!! κι ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ Dee Dee

Καλώς την καινούρια μανούλα της γειτονιάς :) ...σε διαβάζω και ξέρω ότι όλα είναι καλά εκεί :)

Παιδιά του χειμώνα όλοι εμείς Κατερίνα μου .... εκτός που πατάμε στα φύλλα , μερικές φορές ξαπλώνουμε και σε κείνο το πολύχρωμο χαλί ...βρήκα προχτές μια τέτοια φωτογραφία από τα νιάτα μου :)

Φιλιά πολλά ... και να ξεκουράζεσαι όσο μπορείς !!!

kryos είπε...

@ maya

Το ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να περιμένω διαφορετικά λόγια από σένα maya μου ...σε έχω τόσο διαβάσει που μπορώ να χρησιμοποιήσω πληθυντικό και να πω πως εμείς τις αγαπάμε και τις ατέλειες και τις αδυναμίες μας .... ακόμη κι όταν θέλουμε αν αλλάξουμε μερικά πράγματα στον εαυτό μας , ξέρουμε να τον αγαπάμε ....

Χαίρομαι που πέρασες κούκλα μου .... να έχεις ένα όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!

Φιλιά πολλά !!!

ΥΓ Σου έχω κλέψει πολύ μουσική χωρίς να το ξέρεις :)

kryos είπε...

@ Trancemedia

Είναι ένα μέρος της γοητείας αυτών των μικρών αλληγορικών ιστοριών το ότι μπορούν να αποτελέσουν αφετηρία διαφορετικών σκέψεων ανάλογα με τον αναγνώστη τους .... και φυσικά να γεννήσουν συζητήσεις στις οποίες η λέξη ψυχή , αναζήτηση , επιλογή έχουν κυρίαρχη θέση ...

Αν πάρουμε το θέμα από οικολογική άποψη , γνώμη μου είναι πως η φύση δεν μπορεί ποτέ να καταστραφεί ... η γη για εκατομμύρια χρόνια είχε πύρινη μορφή με θερμοκρασίες χιλιάδων βαθμών και το σύμπαν δεν στεναχωρέθηκε ποτέ γι αυτό το γεγονός .... κάθε στιγμή που περνάει συμβαίνουν άπειρες εκρήξεις σ ένα κόσμο που έχει τον δικό του χρόνο μακριά από τον ανθρώπινο ...αυτό που κάνουμε εμείς είναι να αυτοκτονούμε σταδιακά καταστρέφοντας το περιβάλλον στο οποίο μπορούμε να αναπτυχθούμε σαν ανθρώπινο είδος ...και μαζί μας στην καταστροφή οδηγούμε και άλλες μορφές ζωής που δεν φταίνε σε τίποτε ....αλλά ακόμη κι αν ανατινάξουμε τη γη ,το γεγονός θα περάσει μάλλον απαρατήρητο στο κοσμικό επίπεδο .

Θα συμφωνήσω στο ότι πίσω από όλα βρίσκεται απλώς μια άποψη .... αυτή και θα κρίνει το αν κάτι είναι τέλειο ή όχι..αυτή θα κρίνει και το ατελές .... και ευτυχώς δεν υπάρχουν επιτροπες αποτελούμενες από αυθεντίες για να κρίνουν τον κριτή ... μόνο αποτελέσματα τα οποία κι αυτά θα αξιολογηθούν και μπορεί να αλλάξουν την άποψη ή όχι ..... αυτή είναι και η ευθύνη μας όταν παίρνουμε μια ζωή στα χέρια μας ...να την οδηγήσουμε μέσα από προσωπικές επιλογές εκεί όπου θα νιώθουμε και θα είμαστε "καλά "....σε μια συνεχή προσωπική και ιδιαιτέρως μοναχική πορεία .

Σ ευχαριστώ για όλα τα καλά σου λόγια φίλε μου ...χαίρομαι που πέρασες από το σπιτικό μου .... να έχεις μια υπέροχη βδομάδα θα σου ευχηθώ !! και καλό μήνα !!!

ΥΓ Ο κήπος ανήκει σ αυτόν που τον καλλιεργεί :)

kryos είπε...

@ κόκκινη κίσσα

Πάντα περνάς μ ένα καλό λόγο κίσσα μου ..

Σ ευχαριστώ !!!

Καλή μέρα να χεις , καλή βδομάδα !!!! καλό μήνα !!!

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Μα κι η ίδια η ζωή, τέχνη δεν είναι; Η τέχνη αποδίδει τη ζωή και το θάνατο... Η τέχνη αποδίδει γενικώς. Κι εφόσον τίποτα δεν είναι τέλειο, δεν μπορεί να υπάρχει και τέλεια τέχνη...

"Η τέχνη είναι μεγαλόπρεπη όταν δεν φανερώνει τον εαυτό της."
-> Εγώ το αποδίδω κάπως διαφορετικά... "Η τέχνη είναι μεγαλόπρεπη όταν μπορεί να καθρεφτίσει "εαυτούς", πολλούς διαφορετικούς εαυτούς."

Όσο για τη ζωή και το θάνατο, είναι αλληλένδετες λέξεις. Η απουσια της μιας καταργει την παρουσια της άλλης...

Παρασύρθηκα από τον άνεμο που έπαιζε με τα φύλλα Ηλία μου...!
Παρασύρθηκα γενικότερα!

Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα (και ναι, συμφωνώ απόλυτα με τον χαρακτηρισμό "μάγος των αναρτήσεων"!)

Φιλιά πολλά!!!

Ανώνυμος είπε...

Ξερά φύλλα κάτω...ζωή υπήρχε κάποτε εδώ...μην τα μαζέψετε, η θύμηση της ζωής ζωή ξανά θα φέρει..
Σοφό και όμορφο το κείμενο που διάλεξες!
Καλημέρα, καλό σου μήνα :-)

καλημέρα είπε...

Πολύ ωραία ιστορία. Κάθε αρχή έρχεται μετα από ένα τέλος, κάθε τελος φερνει μια αρχή, αυτό το δεύτερο μάλλον είναι που μας δυσκολεύει πιο πολύ συνήθως...

Εξαιρετικές οι μουσικές.

kryos είπε...

@ Πρωτόπλαστη

Έκανες πολύ καλά και παρασύρθηκες από τον άνεμο Eύα μου ....

Κι εγώ πιστεύω πως η τέχνη είναι ένα απλό μέσο και σαν τέτοιο θα πρέπει να του συμπεριφερόμαστε ....η τέχνη έχει τη δύναμη να αιχμαλωτίζει την προσοχή και καθώς σε μεταμορφώνει σε δέκτη να περνάει μηνύματα ...τι μηνύματα όμως ? ... Θα μπορούσαν να αποσκοπούν κάπου άλλου εκτός από την υπέρτατη Τέχνη τού "να ζεις" ? ....Να κάνεις όλη τη ζωή σου ένα υπέροχο έργο τέχνης ?... αδέξια στην αρχή και δειλά , αλλά καθώς περνάει ο χρόνος όλο και με πιο αποφασιστικές πινελιές ...αναρωτιέμαι αν πραγματικά μπορεί κάποιος άλλος να ζωγραφίσει στον δικό μας πίνακα ή αν είναι απλή , δική μας ψευδαίσθηση κάτι τέτοιο ... φτάνουμε πολλές φορές στο σημείο να παρακαλάμε κάποιον για να αναλάβει τον δικό μας πίνακα αρνούμενοι την ευθύνη .

"Όσο για τη ζωή και το θάνατο, είναι αλληλένδετες λέξεις. Η απουσια της μιας καταργει την παρουσια της άλλης..." .... με τη φράση σου αυτή , θυμήθηκα μια άλλη φράση που άκουσα κάποτε
" πέθανε στα τριάντα και τον έθαψαν στα εβδομήντα " ...όχι και τόσο άσχετο με αυτά που συζητάμε ....


Να έχεις κι εσύ ένα πολύ όμορφο απόγευμα κούκλα μου ... χάρηκα που πέρασες ...λυπάμαι που άργησα τόσο να απαντήσω ..

Φιλιά πολλά !!!

kryos είπε...

@ New girl on the blog

"Ξερά φύλλα κάτω...ζωή υπήρχε κάποτε εδώ...μην τα μαζέψετε, η θύμηση της ζωής ζωή ξανά θα φέρει.."

Πολύ πολύ όμορφο ... η θύμηση της ζωής , ζωή ξανά θα φέρει ... να θυμηθούμε να θυμόμαστε ..... και η θύμηση του Εαυτού μας μπορεί να κάνει μια ζωή ν ανθίσει .... ίσως μόνο αυτός ο δρόμος να υπάρχει για μια ουσιαστική ζωή ... εκεί που η σκέψη του θανάτου δεν τρομάζει αλλά αναδεικνυει την πολυτιμότητα της ζωής , βάζοντας της την ταμπέλα του "δώρου" .

Καλό απόγευμα θα σου ευχηθώ !!! , χάρηκα που πέρασες ....

Φιλιά !!!

kryos είπε...

@ Καλημέρα , καλημέρα μου :) καλώς ήρθες από το τετράδιο μου ...

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .... κι έχεις δίκιο ... τα "δώρα" πολλές φορές κρύβονται πολύ καλά και σε άσχημη συσκευασία .... χρειάζεται χρόνος για να πεις " ευτυχώς τότε που μου συνέβη εκείνο γιατί με οδήγησε στο άλλο " .... ίσως "κάτι" να χρειάζεται να οδηγήσει τη ζωή μας για λίγο , ώστε να μας μεταφέρει σε ουσιαστικά μονοπάτια που ποτέ δεν θα επιλεγαμε από μόνοι μας ...αν υπάρχει νόημα σε όλο αυτό που βλέπουμε γύρω μας (υπάρχει:)).

Να έχεις ένα πολύ όμορφο απόγευμα θα σου ευχηθώ !!

Appelsinpigen είπε...

για την τέχνη, συμφωνώ κι εγώ...

ειναι οι ατέλειες που πολλές φορές κάνουν κάτι να είναι όμορφο και ανθρώπινο...

ακομη και να μην εφερναν στον κηπο του βασιλιά ξερά φύλλα, αυτά θα προέκυπταν απο μόνα τους...

η μαμά μου λέει ότι η φύση είναι ο καλύτερος ζωγράφος!!!

ξανά καλημέρα :)

kryos είπε...

@ Christine the elf

Η φύση θα βρει τον τρόπο να δείξει την ζωντάνια της , Χριστίνα μου ...το πρόβλημα κατά την άποψη μου , ήταν η προσπάθεια του καλλιτέχνη να αποδώσει το τέλειο που δεν υπάρχει .

Η μαμά σου τα λέει μια χαρά ... σ ένα βιβλίο που τιτλοφορείτε "η φροντίδα της ψυχής" έλεγε ότι θα πρέπει να εκπαιδεύσουμε τη ματιά ώστε μας να μπορεί να το αντιλαμβάνετε αυτό .... μια ματιά από το παράθυρο και γίνεσαι θεατής χιλιάδων έργων τέχνης .... από την άλλη ένα τέτοιο έργο τέχνης θα πρέπει να είναι και η ζωή μας ...κι έχουμε την αποκλειστική ευθύνη περί αυτού .

Ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ κι από εδώ !!!

Unknown είπε...

Σοφός ο ... δάσκαλος!!!
Μα γι'αυτό και είναι δάσκαλος.

(καλά είμαι, νάσαι κι εσύ καλά)

kryos είπε...

@ meggie

Χαίρομαι που είσαι καλά .... μη χάνεσαι .... και μακάρι όλοι οι δάσκαλοι να ήταν σοφοί :)

Να έχεις μια υπέροχη βδομάδα κούκλα μου !!!

Άιναφετς είπε...

Έχουμε κοινούς φίλους, πρώτη φορά, είπα να περάσω να δω τι λέει αυτός ο Κριός ή κρύος; Για κριός μου κάνεις για κρύος καθόλου! Η μουσική με μάγεψε, όπως και η ιστορία με τα ξερά φύλλα, μου άφησε μια γλυκιά μελαγχολία, θα σ' επισκεφτώ ξανά...να σε γνωρίσω καλύτερα, καλό βράδυ.

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Καλησπέρα!
Καταπληκτικό το ιστολόγιό σου, βρισκόμενοι εδώ τυχαία (αν και σχετικά είναι όλα).
Οσο για τη φράση που έχεις στο προφίλ σου, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΣΤΕ.

kryos είπε...

@ Άιναφετς

Καλημέρα Στεφανία μου και καλώς ήρθες από το τετράδιο μου ...

Xαίρομαι που το πέρασμά σου από εδώ , σου άφησε μια όμορφη αίσθηση ....και για τα καλά σου λόγια θα σε κεράσω μια ακόμη ιστορία που είμαι σίγουρος ότι θα σου αρέσει :)

http://kryos-gr.blogspot.com/2008/06/blog-post_1750.html

Να έχεις μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ !!!

kryos είπε...

@ Άστρο-συμμορίτες

Να σας καλωσορίσω λοιπόν στο σπιτικό μου και να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια .... 5 είστε ? και οι 5 ίδιο ζώδιο ? και στο κινέζικο ? :)

Ναι , όλα είναι σχετικά ...

Μια πολύ όμορφη μέρα θα σας ευχηθώ !!!

Άιναφετς είπε...

Καλησπέρα Ηλία,
Το να είναι κανείς διαδικτυακά "άσχετος", (έχω blog 4 μήνες!) έχει και τα καλά του, για να φτάσω στην ιστορία "αυτή", διάβασα όλο το 2008...μη γελάς, ήταν σαν να έβλεπα το άλμπουμ ενός νέου άνδρα, ανάποδα, δλδ από το τέλος στην αρχή, στο ΤΩΡΑ! Μου άρεσε η ιστορία του Κιρζάι,(13.6.2008), Ο μικρός Όσκαρ (13.5.2008), το ποίημα της 85χρονης Ναντίν και "η Ηχώ της ζωής"...Η ζωή μας δεν είναι μια σύμπτωση, αλλά ο καθρέπτης των πράξεων μας και επίτρεψε μου, να συμπληρώσω κάτι που η ίδια έχω δει, είμαστε υπεύθυνοι για οτιδήποτε μας συμβαίνει, ναι μπορούμε ν' αλλάξουμε, αν το θέλουμε αληθινά, πετώντας το βαρύ και άχρηστο φορτίο που κουβαλάμε και ζώντας στο παρόν. Ε, τώρα κάπως...σε γνώρισα! Καλή νύχτα, νύχτωσε πiα!

kryos είπε...

@ Άιναφετς

Καλημέρα Στεφανία ....χαίρομαι που πέρασες τόση ώρα στο blog μου και διάβασες όλες τις ιστορίες που κατά καιρούς πρόσθεσα ...ελπίζω να μην έφυγες τελικά με πονοκέφαλο από overdose :)

Οι περισσότερες είναι γραμμένες από άλλους αλλά αν διάβασες και σχόλια δικά μου θα κατάλαβες πόσο συμφωνώ με τα λεγόμενα σου ...τίποτε δεν είναι τυχαίο , όλα έχουν νόημα και κάποιο σκοπό που συμβαίνουν ....φυσικά χρειάζεται να αποκτήσεις με κόπο εκείνο το κερδισμένο προνόμιο που θα σε βοηθήσει να βλέπεις ( πίσω από γεγονότα και πράξεις άλλων ) ένα "θεϊκό" σχέδιο που απευθύνεται σε σένα και την ψυχή σου ....δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να αλλάξουμε και αν τελικά χρειάζεται κάτι τέτοιο .... είμαστε φυλακισμένοι μέσα σε μια προσωπικότητα και αυτή ορίζει τις επιλογές μας ...σίγουρα όμως μπορούμε να αποκτήσουμε συνείδηση , να αλλάξουμε τη ματιά μας και να πλουτίσουμε ένα κόσμο και μια ζωή-δώρο που μόνο έτσι αλλάζει .

Την καλημέρα μου και πάλι .... ανοιξιάτικη λιακάδα εδώ πάνω στο Βορρά .

Άιναφετς είπε...

ΧΜ! όχι, δεν έπαθα πονοκέφαλο...Αν δεν κατανοήσω τον εαυτό μου, αν δεν διαλύσω την αθλιότητα μέσα μου...(και πιο κάτι συνεχίζει):
Αν ξέρεις πώς να κοιτάς, πώς να διαβάζεις πώς να ακούς και πώς να βλέπεις - η τέχνη να βλέπεις- τότε τα πάντα είναι εκεί, ακριβώς μπροστά σου.
Από το αγαπημένο μου βιβλίο: "Η αλήθεια και το υπαρκτό", του Τζ. Κρισναμούρτι.

kryos είπε...

@ Άιναφετς

Ο Κρισναμούρτι είναι από τους αγαπημένους μου , πιο πολύ γιατί ο τρόπος ζωής του συμβάδιζε (τουλάχιστον ως προς την εικόνα) μ αυτά που έλεγε και "δίδασκε" .... έχω κι εγώ βιβλία του όπως και ομιλίες και συνεντεύξεις που παραχώρησε ...αν και ο ίδιος ήταν κατά των βιβλίων και ισχυριζόταν πως δεν έχει διαβάσει κανέναν γιατί δεν χρειάζεται ...

Αναρωτιέμαι όμως πως μπορεί κάποιος άνθρωπος να ακολουθήσει στη ζωή του αυτή τη θεωρία σε πρακτικό επίπεδο .... πως να αδειάσεις ένα μυαλό όταν ακόμη και η σκέψη αυτή , παράγεται από το ίδιο ? ... Βεβαια ο Κρισναμούρτι μιλούσε για στιγμιαία αφύπνιση που χρειάζεται να προηγηθεί .

Για μένα ο σκοπός είναι να κάνεις τη ζωή σου ένα μεγάλο έργο τέχνης .... ο τρόπος που κινείσαι , που συναναστρέφεσαι με τους ανθρώπους γύρω σου , ο τρόπος που διακοσμείς τον προσωπικό σου χώρο , ο τρόπος και ο χρόνος που αφιερώνεις για να καλλιεργήσεις τη σχέση σου με το ιερό ... όλα αυτά είναι η μεγάλη Τέχνη , τού να ζεις με συνείδηση και βάθος ... όλες οι άλλες τέχνες θα πρέπει (αιχμαλωτίζοντας την προσοχή σου) να εστιάζουν και να σε στρέφουν εκεί ... αλλιώς ποιος είναι ο λόγος της ύπαρξης τους ?
Από την άλλη δεν είναι και τόσο σημαντικό να συναντήσεις δασκάλους και καλλιτέχνες στη ζωή σου όταν έχεις εκείνη τη ματιά που απαιτείται για να αναγνωρίσεις την τέχνη γύρω σου - που λέει και ο Κρισναμούρτι .... πόσους υπέροχους πίνακες θα αναγνωρίσεις κοιτάζοντας τη φύση από ένα παράθυρο ? χρειάζεται να θαυμάσεις σε γκαλερί έναν πίνακα νεκρής φύσης όταν μπορείς να βλέπεις το ίδιο πράγμα κοιτάζοντας τα φρούτα στο τραπέζι της κουζίνας σου ? και με μια τρομακτική ποικιλία διαφορετικών φωτισμών καθώς περνάνε τα δευτερόλεπτα ...ποιος μπορεί να διακρίνει αυτή την τέχνη που απαιτεί να ζεις τη στιγμή ?

Χάρηκα που πέρασες ξανά Στεφανία μου .... τα θέματα αυτά είναι όμορφα και ανεξάντλητα , θα χαρώ να τα λέμε ...

Να έχεις ένα πολύ όμορφο βραδάκι Δευτέρας θα σου ευχηθώ !!!

Άιναφετς είπε...

Ηλία, έχω πια βεβαιωθεί, ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή, ούτε μπορείς να φανταστείς την χαρά μου, όταν μου είπες, ότι έχεις διαβάσει Κρισναμούρτι, είχαμε την τύχη ο σύντροφος μου και η ίδια, να τον συναντήσουμε πολλές φορές πριν πεθάνει, Αγγλία, Ελβετία, Ινδίες, Αμερική, εκτός από την διδασκαλία του που είναι εντελώς πρακτική, ο ίδιος ήταν απίστευτα απλός, κάθε φορά που συναντιόμασταν, ανταλλάσσαμε ανέκδοτα! Ο σύντροφος μου και η ίδια έχουμε μεταφράσει πολλά βιβλία του, τα δε παιδιά μας, έχουν πάει στο σχολείο του στην Αγγλία.
Χαίρομαι, όταν συναντώ, χάρη στη μαγεία της ζωής, ανθρώπους, που μιλούν την ίδια γλώσσα...
Καλό σου βράδυ και τώρα που βρεθήκαμε, θα τα λέμε συχνά!

kryos είπε...

@ Αιναφετς

Στεφανία μου είχα διαβάσει στη δική σου σελίδα για τη μετάφραση αλλά δεν ήξερα ότι είχατε τόσο προσωπικές στιγμές μαζί του ... χαίρομαι που η εικόνα που μου μεταφέρεις δεν διαφέρει από αυτήν που είχα κι εγω στο μυαλό μου , για τον άνθρωπο αυτόν .

Αυτό που έκανε και είπε στην Ολλανδία το 1929 έδειξε έναν άνθρωπο που μπορεί να αναλάβει το ρίσκο της προσωπικής του ζωής , και ίσως αυτό να είναι το σημαντικότερο για έναν "δάσκαλο" αλλά και για τον κάθε οδοιπόρο στο μονοπάτι της αναζήτησης ...

Κι εγώ χαίρομαι που "βρεθήκαμε" και θα έχουμε την ευκαιρία να τα λέμε Στεφανία μου .... ενα απο τα καλά της τεχνολογίας για το οποίο είμαι ευγνώμων !!

Θα σε καληνυχτίσω με τις καλύτερες ευχές μου , για σένα και την οικογένεια σου ... ελπίζω κι εύχομαι στο μέλλον πολλοί γονείς να στρέφουν τα παιδιά τους στο να παρακολουθήσουν τέτοια σχολεία .

Άιναφετς είπε...

Ναι, Ηλία, αυτό το bloging, έχει σίγουρα τα καλά του. Προς το παρόν, η ίδια ως "νεοφώτιστη" bloger, έχω μαγευτεί, εξάλλου, τι μάγισσα θα ήμουν! Αυτό που με μαγεύει επίσης, είναι ότι με τον καιρό, στις επισκέψεις μου συναντώ ανθρώπους που εκτιμώ και σιγά-σιγά θα γνωρίσω και άλλους!
Έχω δει, πως ότι αναζητήσεις αληθινά στη ζωή, αν η καρδιά σου είναι ανοιχτή και δεν έχεις προσωπικά κίνητρα, θα το συναντήσεις!
Θα σε ξαναεπισκεφτώ σύντομα, για να συζητήσουμε το θέμα της σκέψης...
Καλό σου βράδυ, φίλε μου.

kryos είπε...

@ Άιναφετς

Μια μάγισσα που μαγεύεται δηλαδή :) Βέβαια , αν δεν μαγευτούν οι μάγισσες ,ποιος θα το κάνει ? :)

Είναι πολύ σημαντικό αυτό που είπες Στεφανία μου για τον έλλειψη προσωπικών κινήτρων .... νομίζω ότι αυτό κάνει τη διαφορά σε μια επικοινωνία που θέλει να είναι "αληθινή"

Καλό μήνα κι ενα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ με τη σειρά μου ... χαίρομαι κάθε φορά που βρίσκω γράμμα σου ...μόνο να βρω χρόνο να σε επισκεφτώ κι εγω με την ησυχία μου ...

Φιλιά !!!

Άιναφετς είπε...

Ηλία μου, αν επισκεφτείς αυτές τις μέρες το blog μου, θα δεις ότι επικρατεί, ως συνήθως, ατελείωτο κέφι! Φαντάσου ότι έβαλα ένα κείμενο του Κρισναμούρτι, για το "αύριο", πολύ ζόρικο, παρόλα αυτό το κέφι-κέφι, ίσως φταίει η αυριανή πανσέληνος! Ίσως η ίδια, που μου αρέσει ο αυτοσαρκασμός...
Καλό σου μήνα και θα τα πούμε!

kryos είπε...

@ Άιναφετς

Λίγο ετεροχρονισμένα απαντάω Στεφανία μου για να σου πω ότι κατά την γνώμη μου είναι τυχεροί οι άνθρωποι που μπορούν να αυτοσαρκάζονται και να γελάνε με τον ίδιο τους τον εαυτό .... είναι σκαλοπάτι αυτογνωσίας αυτό , απαραίτητο για να αποφεύγονται οι εσωτερικές συγκρούσεις ... ο καθρέφτης θέλει χαμόγελα :)

Ενα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

kaita7katsikakia είπε...

Kryos καλημέρα!

Της τέχνης το πεπρωμένο είναι να μιμείται τη φύση και στην φύση αρέσει να κρύβεται, όπως είπε και ο Σοφός

Ωραία η ιστορία με τον κήπο..απλη και μεστή

Άιναφετς είπε...

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ...σχεδόν δυο χρόνια μετά...δεν ξέρω πως, ξαναδιάβασα τα σχόλια μας εδώ...και ειλικρινά...Μπράβο μας...να λέμε και τα καλά, έτσι δεν είναι;
Την αγάπη μου...όπως πάντα!!! :))))))))))

kryos είπε...

kaita7katsikakia

Αν μπορούσαμε να σταθούμε απέναντι στη φύση με κείνη τη ματιά τής συνείδησης , κάθε είδους τέχνη θα είχε νόημα μόνο ως δημιουργία και όχι ως θέαμα έμπνευσης .

Σκοπός της τέχνης είναι να σου αποσπάσει την προσοχή ώστε να γίνεις κατά το δυνατόν δεκτικός στις εικόνες Τέχνης που ίσως καθρεφτίζονται εκεί .... κι αυτή η Τέχνη έχει να κάνει κατά την γνώμη μου ( και όχι μόνο τη δική μου φυσικά ) με τον τρόπο που ζεις , με την οπτική και την φιλοσοφία ζωής που ακολουθεί και το πως καταφέρνεις να φέρεις το "ιερό" στην καθημερινότητά σου .... νομίζω ότι αν μπορείς πραγματικά να βλέπεις γύρω σου δεν χρειάζεσαι κανέναν ζωγραφισμένο πίνακα κι αν μπορείς να βλέπεις στο βάθος τις ανθρώπινες σχέσεις της γειτονιάς σου δεν χρειάζεσαι κανένα θεατρικό έργο για να σε πάρει από το χέρι και να σε εξυψώσει .

Ένα όμορφο βραδάκι θα ευχηθώ !!!

23 Ιουλίου 2011 12:30 π.μ.

kryos είπε...

@ Αιναφετς

Στεφανία μου , πέρασαν κι όλας δυο χρόνια ? :) ... νομίζω ότι θα πρέπει να πατήσουμε το slow motion :)

Την αγάπη μου !!!