"Την επόμενη φορά
θα τολμούσα να κάνω περισσότερα λάθη.
Θα χαλάρωνα, θα γυμναζόμουν,
θα ήμουν πιο ανόητη από όσο ήμουν μέχρι τώρα.
Θα έπαιρνα λιγότερα πράγματα στα σοβαρά.
Θα διακινδύνευα περισσότερο.
Θα ταξίδευα περισσότερο.
Θα ανέβαινα σε περισσότερα βουνά
και θα κολυμπούσα σε περισσότερα ποτάμια.
Θα έτρωγα περισσότερα παγωτά και λιγότερα φασόλια.
Θα είχα ίσως περισσότερα πραγματικά προβλήματα
αλλά λιγότερα φανταστικά.
Βλέπεις, είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους
που ζουν συνετά και λογικά κάθε ώρα της ημέρας, κάθε μέρα.
Ω, είχα και τις καλές μου στιγμές
και αν έπρεπε να το ξανακάνω θα ήθελα να έχω ακόμα περισσότερες.
Στην πραγματικότητα θα προσπαθούσα να έχω μόνον καλές στιγμές.
Απλά στιγμές τη μία μετά την άλλη,
αντί για μια ζωή με τόσα χρόνια μπροστά από την κάθε μέρα.
Είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους
που δεν πάνε πουθενά
χωρίς να έχω μαζί μου
το θερμόμετρο, τη θερμοφόρα, το αδιάβροχο, το αλεξίπτωτο.
Αν έπρεπε να το ξανακάνω,
θα ταξίδευα με λιγότερες αποσκευές.
Αν μπορούσα να ξαναζήσω τη ζωή μου,
θα ξεκίναγα ξυπόλυτη, νωρίς την άνοιξη
και θα έμενα έτσι μέχρι το φθινόπωρο.
Θα πήγαινα σε περισσότερους χορούς.
Θα πήγαινα σε περισσότερα λούνα παρκ.
Θα μάζευα περισσότερες μαργαρίτες. "
Ναντίν Στέρ, 85 ετών
Λούισβιλ, Κεντάκι
θα τολμούσα να κάνω περισσότερα λάθη.
Θα χαλάρωνα, θα γυμναζόμουν,
θα ήμουν πιο ανόητη από όσο ήμουν μέχρι τώρα.
Θα έπαιρνα λιγότερα πράγματα στα σοβαρά.
Θα διακινδύνευα περισσότερο.
Θα ταξίδευα περισσότερο.
Θα ανέβαινα σε περισσότερα βουνά
και θα κολυμπούσα σε περισσότερα ποτάμια.
Θα έτρωγα περισσότερα παγωτά και λιγότερα φασόλια.
Θα είχα ίσως περισσότερα πραγματικά προβλήματα
αλλά λιγότερα φανταστικά.
Βλέπεις, είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους
που ζουν συνετά και λογικά κάθε ώρα της ημέρας, κάθε μέρα.
Ω, είχα και τις καλές μου στιγμές
και αν έπρεπε να το ξανακάνω θα ήθελα να έχω ακόμα περισσότερες.
Στην πραγματικότητα θα προσπαθούσα να έχω μόνον καλές στιγμές.
Απλά στιγμές τη μία μετά την άλλη,
αντί για μια ζωή με τόσα χρόνια μπροστά από την κάθε μέρα.
Είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους
που δεν πάνε πουθενά
χωρίς να έχω μαζί μου
το θερμόμετρο, τη θερμοφόρα, το αδιάβροχο, το αλεξίπτωτο.
Αν έπρεπε να το ξανακάνω,
θα ταξίδευα με λιγότερες αποσκευές.
Αν μπορούσα να ξαναζήσω τη ζωή μου,
θα ξεκίναγα ξυπόλυτη, νωρίς την άνοιξη
και θα έμενα έτσι μέχρι το φθινόπωρο.
Θα πήγαινα σε περισσότερους χορούς.
Θα πήγαινα σε περισσότερα λούνα παρκ.
Θα μάζευα περισσότερες μαργαρίτες. "
Ναντίν Στέρ, 85 ετών
Λούισβιλ, Κεντάκι
33 σχόλια:
Ζήσε Αγάπα Γέλα
είναι η ζωή μια τρέλα...
έγραφα στο σχολικό μου λεύκωμα...
Κι από τρέλες άλλο τίποτα.
Ασύμβατες με την ηλικία μου και ακατανόητες στους "μεγάλους".
Αυτή ήταν η δική μου επανάσταση: να ακολουθώ την καρδιά μου...
Βέβαια η αλήθεια, ο παρορμητισμός και η ελευθερία με έβαζαν σε περιπέτειες αλλά είπαμε
Περισσότερο Λουνα Παρκ !!!!
έφυγαν οι αμμόλοφοι… ήρθαν οι συστοιχίες των δέντρων
τη θέση του ροδακινί πήρε το λευκό… έπειτα έγινε γκρίζο… και ξαναγύρισε στο λευκό
έτσι είναι στην αρχή… απόλυτα δικαιολογημένα… μέχρι να καταλήξεις... απλά τυχαίνει να είμαι παρατηρητική!
πήγαινε στο www.gcast.com κάνε μια δωρεάν εγγραφή και ξεκίνα να κάνεις upload κομμάτια που σου αρέσουν αρκεί φυσικά να είναι σε μορφή mp3
βάλε κάτι όμορφο ν’ ακούγεται, να μας χαϊδεύει τα αυτιά καθώς ερχόμαστε να σε διαβάσουμε
ό,τι δυσκολία βρεις στείλε μου e-mail (θα το βρεις στο blog μου)
επί της ανάρτησης τώρα
συμφωνώ με αρκετά από αυτά
έχω μετανιώσει κι εγώ για πράγματα που είτε δεν είχα την τόλμη να κάνω είτε πραγματικά δεν είχαν περάσει από το μυαλό μου ότι θα μου διευκόλυναν τη ζωή μου
εδώ και αρκετά χρόνια πιστεύω ακράδαντα ότι ...
η στιγμή περνά και χάνεται
(εντάξει το παραδέχομαι με βοήθησε και ο Σπανουδάκης δεν λέω…)
όμως πραγματικά έχω κάνει προσπάθεια για να έχει εφαρμογή και αξίζει πραγματικά!!!
η ομορφιά όπως και να ‘χει κρύβεται στα μικρά πράγματα … κι ας χρειάζεται να παραμερίζουμε ότι τα σκεπάζουν… εδώ έρχεται ο ύμνος «δε θέλω να γλυτώσω από τα όμορφα» ένα σήμα κατατεθέν για ορισμένους από εμάς εδώ μέσα… θα έχεις ίσως διαβάσει να αναφερόμαστε συχνά γύρω από το εν λόγω μότο … αν δεν έχεις ακούσει το κομμάτι δεσμεύομαι να σου το στείλω αργά το βράδυ από το σπίτι…
""επανέρχομαι λοιπόν κι εγώ αργοτερότερα
(με ύφος υπόσχεσης και ουχί απειλής)
καλό βράδυ
@ Αλεξάνδρα
Πολύ θα ήθελα να διαβάσω τις νεανικές σου τρέλλες ... αν έχεις γράψει κάποιο post περί αυτού πες το μου να το αναζητήσω .. αν δεν το έχεις κάνει νομίζω ότι είναι καλή ιδέα :)
Το " Ασύμβατες με την ηλικία μου και ακατανόητες στους "μεγάλους". με κάνει να ανυπομονώ .
Εγώ πάλι δεν έχω κάνει σχεδόν τίποτα στ6α νιάτα μου.. οι τρέλλες μου ήρθαν αργότερα .. Τώρα γράφω τέτοια πράγματα για να τα διαβαζω και ο ίδιος ..πιστεύω ότι η ζωή-στιγμή περνάει και χάνεται όπως λέει και η Νατάσσα και δεν θέλω να είμαι παρατηρητής από το παράθυρο.Τώρα πόσο το καταφέρνω είναι άλλο πράγμα. :)
Κρατάω την φράση στο σχολικό σου λεύκωμα "Ζήσε Αγάπα Γέλα
είναι η ζωή μια τρέλα..."
Να έχεις ενα όμορφο βράδυ !!!
Χάρηκα που πέρασες
έχω γράψει μια μίνι αυτοβιογραφία μέσα από τραγούδια. Θα πάρεις ελαφριά ιδέα:
http://adiple.blogspot.com/2007/06/juke-box.html
Επαναστάτρια χωρίς αιτία στα μικράτα μου...
Μα έτσι έπεσα, πόνεσα, έκλαψα, αγάπησα, ξενύχτησα, γλέντησα, ήπια, μέθυσα, ερωτεύτηκα, γέλασα και... να ΄μαι!
Δεν άφησα τον χρόνο να περνάει... τον ζωγράφισα με τα δικά μου χρώματα...
Ποτέ δεν είναι αργά για τρέλες...
καλύτερα να ακροβατείς παρά να παρακολουθείς απ΄το παράθυρο την ζωή να περνάει από μπροστά.
Αλλωστε το μόνο σίγουρο είναι ότι η ζωή είναι μικρή και εμείς περαστικοί...
Καλό σου βράδυ
με όνειρα!
@ Νατάσσα
Μου άρεσε το " δεν θέλω να γλυτώσω από τα όμορφα " γιατί λέει κατά κάποιο τρόπο ότι τα όμορφα έρχονται έτσι κι αλλιώς και είναι στο χέρι μας να τα χαρούμε.
Όχι δεν το έχω ακούσει το κομμάτι ... στείλτο μου όταν μπορέσεις.
Γράψε μου κι εσύ αν μπορείς με ποιό τρόπο μπόρεσες να κρατήσεις στιγμές . Θα χαρώ πολύ να διαβάσω πως κατάφερες το :
" όμως πραγματικά έχω κάνει προσπάθεια για να έχει εφαρμογή και αξίζει πραγματικά!!! "
Κι εγώ πολλές φορές προσπαθώ συνειδητά να σταματήσω τον χρόνο και να δω το όμορφο που είναι γύρω μου ... να συντονιστώ μαζί του..να κλέψω στιγμές..τα καταφέρνω κάποτε..άλλες μέρες όμως ξεχνάω να με θυμηθώ όπως έλεγα και στο δικό σου ημερολόγιο.
Σ ένα αγαπημένο μου βιβλίο λέει ότι : "ο σοφός άνθρωπος δεν βιάζεται ποτέ".
Ξέρεις ότι μπορούμε να κινούμαστε πολύ γρήγορα χωρίς να βιαζόμαστε...να βγούμε από την θολούρα της καθημερινής ασταμάτητης σκέψης και να δώσουμε χρόνο στις αισθήσεις μας να "δουν" την όμορφιά γύρω μας .
Σαν τον παλιάτσο της Βαμβουνάκη.
Νομίζω ότι ένα πρώτο βήμα για την όμορφια είναι αυτό ... το επόμενο να συμμετέχουμε ... και μετά να την δημιουργήσουμε !!!!
Θα προσπαθήσω να βάλω μουσική στο τετράδιο μου ... αν δεν τα καταφέρω θα χρησιμοποιήσω την βοήθεια που μου προτείνεις .. :) Πρωτο τραγούδι πιστεύω θα είναι το " imagine " ...από τα αγαπημένα μου.
Περιμένω κι εγώ να επανέλθεις αργοτερότερα ( αφου το υποσχέθηκες ) ¨:)
Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ !!
πέρασα ν' αφήσω την καλημέρα μου
(αφού θα δεις το σχόλιο το πρωί)
εγώ τώρα θα πάω να ξεκουραστώ
(ναι την βλέπω την ώρα!!!!)
επίσης, θα βρεις το "δεν θέλω να γλυτώσω από τα όμορφα" στο mail σου
είμαι πολύ κουρασμένη για μια περαιτέρω ανάλυση.... είναι αργά & χρειάζομαι ύπνο
αύριο πάλι
απόψε θα 'σαι η τελευταία μου καληνύχτα...
πάω να ονειρευτώ...
Άδραξε τη μέρα. Carpe diem το λέγαν οι παλιοί. Όλοι το ξέρουμε επιδερμικά... πόσοι το πιστεύουμε πραγματικά; πόσοι μπορούν να πουν πως ζουν τη ζωή αληθινά;
ότι τα πρέπει και τα θέλω έχουν ισομοιραστεί στη ζυγαριά;
ότι το αύριο και το χτες λίγο τους απασχολεί;
ότι αυτό που κυνηγούν είναι τούτη εδώ η στιγμή;
αυτή που μόλις έφυγε και πίσω δεν πρόκειται να ξαναρθεί;..
Καλό απόγευμα ζωή γεμάτο :)
@ Αλεξάνδρα
Ταξίδεψα στο μουσικό σου κουτί αναμνήσεων...και τι δεν μου θύμησες .. σ ευχαριστώ.
Είναι μεγάλο πράγμα το να μπορείς να λες :
"Δεν άφησα τον χρόνο να περνάει... τον ζωγράφισα με τα δικά μου χρώματα..."
Χαίρομαι που γνωρίζω ανθρώπους που μπορούν να το πουν αυτό.
Kαμμιά φορα νομίζω ότι εισαι πολλά άτομα μαζί :)
Tο κορίτσι που τρέχει στην παραλιακή με το μίνι Cooper ... το κορίτσι που μας έγραφε το τραγούδι του Αη Γιώργη .. ο ίδιος άνθρωπος ?? :)
Να έχεις να υπέροχο βραδάκι !!!
@ mAuVe
Φυσικά και δεν είσαι για περαιτέρω ανάλυση :)
Που ήσουν ρε θηρίο τέτοια ώρα καθημερινή ?
Ανυπότακτες τάσεις φυγής ? :)
Ελπίζω να ξύπνησες μέχρι τώρα...
σ ευχαριστώ κι από εδώ για το τραγούδι που μου έστειλες..πραγματικά ωραίοι στίχοι..είδα ότι τους έγραψε η κοπέλα..ταλέντο.
Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ και κοίτα να ξεκουραστείς σήμερα .
@ evaggelia-p
Εγώ πάντως δεν μπορώ να πω ότι μπορώ να το καταφέρω...υπάρχουν στιγμές που νοιώθω ότι σταματούν τα πάντα και είμαι πραγματικά εκεί .. τότε αδειάζει το μυαλό και σταματάει να πηδάει από σκέψη σε σκέψη .. αλλά είναι λίγες οι στιγμές αυτές .. τις πιο πολλές φορές ζούμε κινούμαστε και αντιδρούμε μηχανικά στα εξωτερικά ερεθίσματα.
Προχτές γνώρισα ένα παλιό συμμαθητή μου στον δρόμο από το περπάτημά του ... μετά από 20 χρόνια το ίδιο περπάτημα .
Ο Κρισναμούρτι έλεγε ότι μπορείς να το πετύχεις με στιγμιαία αφύπνιση ... κομματάκι δύσκολο όταν σε κυνηγούν τόσα.
Πάντως νομίζω ότι το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση του προβλήματος .. άρα είμαστε σε καλό δρόμο :)
Χάρηκα που πέρασες .... να έχουμε ένα όμορφο βράδυ
Είμαι όλα αυτά τα διαφορετικά και συνεχώς αλλάζω... προσαρμόζομαι στις καινούργιες μου ανάγκες...
Καλό βράδυ
@ Αλεξάνδρα
Αυτό μου άρεσε ... το πως πέρασες τόσα πολλά στάδια στη ζωή σου και κατάφερες απ όλα αυτά να πάρεις τα καλύτερα για να γίνεις αυτό το υπέροχο που είσαι σήμερα...θα μπορούσες να " κολλήσεις " σε κάποιο στάδιο και να περιχαρακωθείς .
Καληνύχτα και πάλι από τα βόρεια
... συνοδοιπόροι στον ίδιο δρόμο, λοιπόν. Όχι σ' αυτόν που είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά στον άλλο, τον δύσβατο, τον ανηφορικό και τον μοναχικό, αυτόν που πολλοί επιλέγουν μα λίγοι τα καταφέρνουν. Σε όλους μας αρέσει να είμαστε οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, να ορίζουμε μόνοι μας τη ζωή μας, μα... πόσο εύκολο είναι τελικά να παίρνεις μόνος σου όλες τις αποφάσεις και να λούζεσαι τις συνέπειές τους; Να πορεύεσαι σε μια βασανιστική αναζήτηση χωρίς τέλος και χωρίς εγγυήσεις επιτυχίας; Η ελευθερία είναι ευθύνη. Ο άνθρωπος δεν ξεβολεύεται εύκολα, μαζί κι εγώ, εννοείται. Έτσι, παρηγοριόμαστε με τις αμπελοφιλοσοφίες μας και ζούμε με την ψευδαίσθηση πως και το δικό μας βότσαλο μπορεί να ρυτιδώσει την επιφάνεια της λίμνης της βολεμένης μας ζωής μια στο τόσο...
Καλημέρα κι από δω :)
Πόσο αλλιώς θα ήταν η ωή μας ΑΝ την ξαναζούσαμε και συγχρόνως πόσο ίδια.
τα ίδια θα έκανα και άλλα τόσα πίο πολλά λάθη(δεν τα χάρηκα αρκετα)
πιο πολλές τρέλες μια ζωή χωρίς άγχος και τρέξιμο αλλά μια ζωη γεμάτη πάθος έρωτα γεμάτη χρώματα και μουσικές
την πιο πολύχρωμη καλημέρα μου και ενα γλυκό φιλί αφήνω στη γωνίτσα για σένα
@ evaggelia-p
" Να πορεύεσαι σε μια βασανιστική αναζήτηση χωρίς τέλος και χωρίς εγγυήσεις επιτυχίας; "
Αυτό σκέφτομαι κι εγώ Ευαγγελία μου .... αλλά γιατί η αναζήτηση να είναι βασανιστική ? Γιατί να μην είναι απλώς ταξίδι ? Και γιατί δηλαδή ο στόχος μας να είναι η επιτυχία ? Επιτυχία σε τι ?
Όσο μεγαλώνω και βλέπω ανθρώπους δίπλα μου να "φεύγουν" (ενώ είχαν σχέδια στο μυαλό τους..στόχους )
αναρωτιέμαι τι τελικά μπορούμε να ελέγξουμε σ αυτή τη ζωή.
Μήπως τελικά δεν είναι και τόσο ευθύνη η ελευθερία .
Μήπως είναι σκέτη ελευθερία ?
Αν μετά από κάθε επιλογή σου , λες "έτσι έπρεπε να γίνει " και δεν ξαναγυρίζεις πίσω να αναρωτιέσαι αν έκανες το σωστο , δεν είναι αυτό μία απελευθέρωση ?
Δεν είναι σκέτη ελευθερία ?
Αναρωτιέμαι :)
Χάρηκα που πέρασες .
@ artou
Aν κι εσύ αναρωτιέσαι γλυκιά μου για το αν θα ξαναζούσες την ζωή σου και τι θα άλλαζες εμείς τι να πούμε ? :)
ΕΧΕΙΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ !!!!
Όσο για τα λάθη που θα κάνεις (κι εμείς θα προλάβουμε να κάνουμε μερικά).. αυτά δεν μπορείς να τα γλυτώσεις..."άσε με να κάνω λάθος" λέει και το τραγούδι.
Και κάτι που είχα διαβάσει κάπου και μου άρεσε :
" Τα λάθη είναι ανθρώπινα αλλά η απόλαυση που χαρίζουν είναι θεϊκή "
Να έχεις ένα υπέροχο βραδάκι.
Ταξίδι... είπες τη μαγική λέξη! ίσως την πιο αγαπημένη μου. Ταξίδι από το φαίνεσθαι στο είναι; ταξίδι προς την ευτυχία; προς την ουσία των πραγμάτων; προς τη γνώση και το φως; προς έναν λόγο; προς τον πραγματικό μας εαυτό; προς όλα αυτά μαζί; προς τίποτα απ' όλα αυτά; Δεν ξέρω... η Ιθάκη είναι μάλλον διαφορετική για τον καθένα, όμως ο λόγος που είναι εκεί είναι ο ίδιος για όλους: να μας χαρίσει το ταξίδι. Αυτό εννοούσα με τη λέξη επιτυχία. Επιτυχία στην αναζήτησή σου. Στις μάχες που θα πρέπει να δώσεις με τους άλλους και κυρίως με τον εαυτό σου σ' αυτή τη διαδρομή. Εκεί έμπαινε το βασανιστική. Συμφωνώ μαζί σου ότι τελικά λίγα πράγματα μπορούμε να ελέγξουμε στη ζωή μας. Ίσως το πρόβλημα να είναι κι αυτή η μανία να ελέγχουμε μονίμως τα πάντα, δεν ξέρω... Ίσως να έχεις δίκιο και να πρέπει ν' αφήσουμε την ελευθερία ελεύθερη από οποιοδήποτε επίθετο. Εκεί είναι κι αυτή και περιμένει..
δεν ξέρω αν πήρα τα καλύτερα για να πω την αλήθεια... είμαι άνθρωπος με τα καλά και τα κακά μου, με τις λύπες και τις χαρές μου, δεν ανησυχώ για την τελειότητα γιατί έτσι κι άλλιώς δεν υπάρχει για να την φτάσω (αυτό είναι κλεμένη κουβέντα), μα διατηρώ το δικαίωμα να είμαι εγω και να αναπτύσσομαι ελεύθερα... όσοι με αγαπούν, μ΄αγαπούν γι΄αυτό που είμαι και με βοηθούν να γίνω αυτό που θέλω...
Βόρεια; πόσο βόρεια; Καβάλα εννοείς;
Φιλιά καληνύχτας
@ evaggelia-p
"η Ιθάκη είναι μάλλον διαφορετική για τον καθένα, όμως ο λόγος που είναι εκεί είναι ο ίδιος για όλους: να μας χαρίσει το ταξίδι."
Συμφωνώ 100% μαζί σου ... και για το "βασανιστική" .
Πρέπει πολλές φορές να έρθεις σε ρήξη με τους άλλους και με το "βόλεμα" το δικό σου για να απολαύσεις αυτό το ταξίδι.
Ζηλεύουμε όσους το κάνουν αλλά δεν ξέρουμε το ρίσκο που ανέλαβαν κάποτε και τους φόβους που ξεπέρασαν.
Αργά βράδυ του Σαββάτου και σου στέλνω ευχές για ένα όμορφο βράδυ.
αργά βράδυ Σαββάτου ανταποδίδω τις ευχές :)
@ Αλεξάνδρα
Κανείς δεν είναι τέλειος αλλά σίγουρα είσαι κάτι εξαιρετικό.
Ζήλεψα αυτό που είπες :
"όσοι με αγαπούν, μ΄αγαπούν γι΄αυτό που είμαι και με βοηθούν να γίνω αυτό που θέλω ".
Ειδικά το "με βοηθούν να γίνω αυτό που θέλω".
Προσωπικά το θεωρώ πολύ δύσκολο να ξέρει κάποιος άλλος τι πραγματικά θέλω.Όσο κοντά μου κι αν είναι.
Να μπορεί να μην το περνάει μέσα από τα δικά του φίλτρα.
Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ παρόλες τις δύσκολες στιγμές που σου έτυχαν.
@ evaggelia-p
Μεγάλα Πνεύματα :))))
Πάλι ? :)))
μάλλον, τι να πω;;;
Πως και τέτοια ώρα εδώ μέσα ?
Σαββατιάτικα ?
Εγώ πριν από λίγο γύρισα ..έβαλα ένα ποτάκι και κάθισα να κάνω μια βόλτα στην γειτονιά.
ξενύχτια λόγω εξετάσεων, έχω πήξει στο διάβασμα. Τρεις εβδομάδες έχουν μείνει ακόμη και τις μετράω σα φαντάρος που περιμένει να απολυθεί! Βόλτες; Τι είναι αυτό;;; Έχω μονάσει αυτό τον καιρό, δουλειά-σπίτι-διάβασμα... και νετ, βέβαια :))
Καλό κουράγιο Ευαγγελία μου ...
Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις ... άλλωστε αγαπάς το διάβασμα :)
Και μόλις απολυθείς (από το στρατό εννοώ )θα απολαύσεις και το καλοκαίρι σου . Όλο μπροστά σου θα είναι .
Στο νετ να μπαίνεις...μας λείπεις
σ' ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης και που με προσέχεις, να' σαι καλά :) όσο για το νετ... πάντα παρούσα, έστω και νοητά! Καλό ξημέρωμα :)
Νύσταξα κι εγώ απότομα...μάλλον το ποτό.
Καληνύχτα και πάλι ... ήθελα να περάσω κι από άλλα ημερολόγια αλλά το αφήνω για αύριο.
Όνειρα γλυκά !!!
"Αν ξαναζουσα τη ζωή μου..."
φράση που όσοι τη λένε, μάλλον δεν υπάκουσαν στις εσωτερικές τους φωνές όταν αυτές τους μιλούσαν... ή που δεν μπορούσαν να τις ακουσουν.
Μου θυμισε την ιδεα της αιωνιας επαναληψης του Νιτσε που αναφερει ο Γιαλομ σε βιβλιο του.
Διαβασα σήμερα το υπεροχο σχολιο σου (αποσπασμα απο βιβλιο) στην Ευαγγελια
Δημοσίευση σχολίου