Μετά από λίγο μαθαίνεις τη διαφορά, την λεπτή διαφορά, τού να κρατάς ένα χέρι από το να αλυσοδένεις μια ψυχή,
Και μαθαίνεις ότι αγάπη δεν σημαίνει να ακουμπάς στον άλλον και παρέα δεν σημαίνει ασφάλεια,
Και αρχίζεις να μαθαίνεις ότι τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις.
Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια σου να κοιτάζουν ίσια μπροστά, με την χάρη ενός ενήλικα, όχι με την θλίψη ενός παιδιού,
Και μαθαίνεις να χτίζεις όλους τους δρόμους σου στο σήμερα, επειδή το έδαφος της αυριανής μέρας είναι πολύ αβέβαιο για να κάνεις σχέδια, και οι μελλοντικοί καιροί έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να πέφτουν κάτω στη μέση της πτήσης.
Μετά από λίγο μαθαίνεις ότι ακόμα και η λιακάδα μπορεί να σε κάψει, αν καθίσεις πολύ ώρα κάτω από αυτήν.
Γι' αυτό φύτεψε τον δικό σου κήπο και διακόσμησε την δική σου ψυχή, αντί να περιμένεις να σου φέρει κάποιος άλλος λουλούδια.
Και Mαθαίνεις Ότι Μπορείς Πράγματι Να Αντέξεις . . .
Ότι Είσαι Πραγματικά Δυνατός....
Και Ότι Έχεις Πραγματική Αξία.
Veronica Shoffstall
85 σχόλια:
Αναρωτιέμαι αλήθεια,
μαθαίνεις ποτέ;
Ίσως μα δεν συμβαίνει σε όλους.
Ένας κήπος έτσι κι αλλιώς είναι η ψυχή του καθενός μας, μόνο που η διαφορά έχει να κάνει με τα φυτά.
Εκεί ξεχωρίζει ο ένας από τον άλλο.
Στον δικό μου κήπο προσπαθώ να ανθίσουν παπαρούνες...σαν τα παιδικά μου χρόνια...με την ελπίδα να μείνει πάντα παιδική η ψυχή μου!!!
Ούτε κι εγω κοιμάμαι ακόμη ;)
Oι παπαρούνες μου θυμίζουν τους ανθρώπους!φυτρώνουν όλες μαζί, πού και πού ξεμακραίνουν, στέκονται δυνατές στον αέρα και ψηλώνουν,η ομορφιά τους είναι ασυναγώνιστη μα ο βλαστός τους είναι τόσο μα τόσο ευάλωτος που στο παραμικρό έρχονται και λυγίζουν!
Ο παραλληλισμός των υπέροχων φωτογραφιών με τις σχέσεις των ανθρώπων είναι τέλειος!
ο στόχος μάλλον δεν είναι να μην σκοντάψουμε, να μην πέσουμε ποτέ, αλλά να μπορούμε να σηκωθούμε και να συνεχίσουμε, φυτεύοντας για κάθε φορά ένα λουλούδι στον δικό μας εσωτερικό κήπο
καλημέρα
κάθε μέρα (να) αντέχουμε και λίγο περισσότερο.
κάθε στιγμή (να) ανακαλύπτουμε την δύναμή (μας).
κάθε ώρα (να) μαθαίνουνε την αληθινή αξία όλων.
καλημέρα σου!
Απλά υπέροχο! Μπράβο σου.. Φωτο, σκέψεις..αλληγορισμοί! Πάρα πολύ μου άρεσε το ποστ σου, καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Υπέροχες οι φωτό...Και το κείμενο, πολύ τρυφερό, και διδακτικό...Να έχεις μια όμορφη μέρα......
υπέροχες εικόνες και πραγματικά ώριμες σκέψεις
καλημέρα
μετά την ανάρτηση αυτή, σίγουρα θα είναι
ένα μεγάλο Δευτεριάτικο χαμόγελο !
Πολυ σωστα τα λεει η κυρια Ήλια μου :)
Και πολυ καλα εκανες και το μοιραστηκες μαζι μας γιατι ειναι μια πολυ ομορφη διατυπωση της ελευθεριας!
Η τελευταια φωτογραφια μου αρεσε πολυ, γενικα μου αρεσουν οι φαροι!
Οι υπολοιπες ειναι λιγο ανοιξιατικες κι εγω μυριζω και ονειρευομαι χριστουγεννα...μη μου το χαλας με παπαρουνες :):)
Πολλα φιλια για καλη εβδομαδα!!
Γεια σου ζεστέ μου άνθρωπε, (πώς έλεγε ο Βέγγος..καλέ μου άνθρωπε;) ε! έτσι )
Κράτα ένα χέρι, και
ακούμπα σε έναν ώμο, και
δώσε φιλιά, και
δέξου τις ήττες, και
κοίτα μπροστά με τη χάρη ενός παιδιού και όχι με τη θλίψη ενός ενήλικου και,
χτίσε τους δρόμους σου στο σήμερα, και
κάψου σε μια λιακάδα, και
φύτεψε τον δικό σου κήπο κρυφοκοιτάζοντας με λαχτάρα πίσω από το παράθυρο τα ξένα, αγαπημένα λουλούδια που περιμένεις να 'ρθουν, μα
.....
μην πιστέψεις πως αν τα κάνεις όλα αυτά θα είσαι αδύναμος και δεν θα έχεις αξία,
απλά.....
δεν θα είσαι και πολύ δυνατός....
ε και; ;)
Καλησπερούδιαααααααα :))
Πολλές φορές διαβάζοντας ένα κείμενο σαν αυτό έχουμε τη σιγουριά ότι ξέρουμε τι θα κάνουμε την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στην ίδια θέση. Την επόμενη φορά δε θα αναζητήσουμε κάποιον να γίνει το δεκανίκι μας ούτε θα λιγοψυχήσουμε με τις ήττες μας.. είναι σίγουρο ότι μπορούμε να αντέξουμε σαν το φάρο που χτυπιέται από τα κύματα ότι είμαστε πραγματικά δυνατοί. Το καταλαβαίνουμε και το πιστεύουμε βαθιά. Και όταν έρχεται το στραπάτσο.. τα ξεχνάμε όλα! Πώς θα μπορέσουμε την στιγμή της κρίσης να μιλήσουμε μέσα μας και να μας ακούσει ο χαμένος εαυτός μας;
Καλή βδομάδα εύχομαι και από αύριο καλό μήνα!
Το 'μετά από λίγο' με προβλημάτισε εμένα.
Γιατί είμαι 46 κι αυτές - τις σίγουρα όμορφες περιγραφές και προτροπές - ακόμα τις προσπαθώ και στην εφαρμογή δε μου βγαίνουν πάντα:)
Κι όμως, είναι απλά αυτονόητες αλήθειες που τις χάσαμε στο πέρασμα του χρόνου και προσπαθούμε να τις ξανακερδίζουμε.
Και θα τα καταφέρουμε στα πενήντα μας έτη ίσως ή άλλοι πιο τυχεροί νεώτεροι.
Τελικά εμείς τα παιδιά των κοινών θνητών, που όλη τη ζωή μας παλεύουμε για να ξανακερδίζουμε την αυτονόητη μα χαμένη μας παιδική αθωότητα και γαλήνη, έχουμε μάθει να αντιπαραβάλουμε την ευτυχία μας έναντι των βασάνων μας.
Σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού μας έχουμε κάποια τραγική περίοδο να ξεχνούμε και να τη ρίχνουμε στη λήθη.
Από και και πέρα λέμε πως απολαμβάνουμε τη διαδρομή κι αυτό γιατί δεν είναι στη φύση μας να παραιτούμαστε, κάποιο ισχυρό ένστικτο μας σπρώχνει πάντα μπρος.
Μα όλα αυτά απέχουν Ηλία μου και το γνωρίζεις πολύ καλά.
Απέχουν κατά πολύ από τις κρυμμένες δυνατότητες του κάθε ανθρώπου κι αυτές οι δυνατότητες θα μας βασανίζουν εσαεί, μέχρι να απελευθερωθούν στο έπακρο.
Καλή βδομάδα, υπέροχη ανάρτηση.
Όλα θαυμαστά!!!!!!!!!
Μα εγω περισσότερο από τα λόγια θαυμαζώ τις παπαρούνες.
Γιατί οι παπαρούνες είναι μια πραγματικότητα, μια δράση ζωής.
Έστω και εικονική! (εδώ)
Όμως ο πόνος των (μη εικονικών) ανθρώπων, είναι δυστυχώς μη εικονικός..
«Μετά από λίγο μαθαίνεις τη διαφορά, την λεπτή διαφορά, τού να κρατάς ένα χέρι από το να αλυσοδένεις μια ψυχή»
Καμμιά ψυχή δεν αλυσοδένεται...μόνο τον εαυτό μας αλυσοδένουμε καθε φορά που το πιστεύουμε για κάποιον άλλο.
«Και μαθαίνεις ότι αγάπη δεν σημαίνει να ακουμπάς στον άλλον και παρέα δεν σημαίνει ασφάλεια»
Μεγάλο θέμα η αγάπη.Δεν θα τολμούσα εύκολα να γράψω γι αυτήν.
Κι η ασφάλεια πάλι ...καμμιά σχέση με την παρέα...πως παραξηγούνται κάποιες εννοιες εξ αιτίας του εγωισμού μας!
«Και αρχίζεις να μαθαίνεις ότι τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις»
Αυτά πια κι αν ειναι...πόσο αφελής πρέπει ναναι κάποιος για να τα πιστεύει!
«Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια σου να κοιτάζουν ίσια μπροστά, με την χάρη ενός ενήλικα, όχι με την θλίψη ενός παιδιού»
Ε καλά τώρα !!!ενα μικρό παιδικό παραπονάκι ολους μας πιάνει ποτε ποτε...
«Και μαθαίνεις να χτίζεις όλους τους δρόμους σου στο σήμερα, επειδή το έδαφος της αυριανής μέρας είναι πολύ αβέβαιο για να κάνεις σχέδια, και οι μελλοντικοί καιροί έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να πέφτουν κάτω στη μέση της πτήσης»
Να ζούμε το τώρα ...να συμφωνώ μα ...ακόμη και τα παιδιά μας, πράξεις δικές μας ειναι που αποβλέπουν στο μέλλον ...αυτο ας μην το ξεχνάμε.
«Μετά από λίγο μαθαίνεις ότι ακόμα και η λιακάδα μπορεί να σε κάψει, αν καθίσεις πολύ ώρα κάτω από αυτήν»
Μαθαίνεις τελικά?Η απλά οταν καείς φυσάς και το γιαούρτι?
«Γι' αυτό φύτεψε τον δικό σου κήπο και διακόσμησε την δική σου ψυχή, αντί να περιμένεις να σου φέρει κάποιος άλλος λουλούδια»
Ειμαι σίγουρη οτι οποιος το κάνει αυτό η που μένει εντελώς μόνος η που αρχίζει να συναντά μόνο ιδιους μ ασυτόν ανθρώπους.Ξεσκαρτάρισμα εν ολίγοις.
«Και Mαθαίνεις Ότι Μπορείς Πράγματι Να Αντέξεις . . .
Ότι Είσαι Πραγματικά Δυνατός....
Και Ότι Έχεις Πραγματική Αξία»
ΜΜΜΜμμμ Ηλία μου στο τελευταίο διαφωνώ εντελώς.Εκτός κι αν δεν αντιλαμβανομαι την διατύπωση.
Γιατί το «Πραγματικά δυνατός» και η «πραγματική αξία» ειναι εντελώς απόλυτες εννοιες.Και εξωπραγματικές θα έλεγα.
Θα συμφωνούσα περισσότερο αν έλεγε οτι γινόμαστε λίγο περισσότερο εμπειροι και λίγο περισσότερο αξιοπρεπείς.
Αυτοί που θέλουμε να βλέπουμε κατάματα τον εαυτό μας εννοείται.
Πολλά πολλά φιλιά
και να μου εισαι πάντα γερός.
Τόσο όμορφο όσο και η μουσική που το συνοδεύει... τι κρίμα να μην φτάνουμε σε αυτό το συμπέρασμα όλοι μας...
@ Σταλαγματιά
Μαθαίνεις Αναστασία μου ...κι αν δεν μάθεις το μάθημα θα επαναληφθεί ....και ξανά και ξανά και ξανά ...υπάρχει άφθονος χρόνος :)
Ε πόσο θα αντέξεις να σπας τα μούτρα σου ? στο τέλος θα αρχίσεις να αναρωτιέσαι που κάνεις λάθος ...κι εκεί είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή , η συνειδητοποίηση του προβλήματος .
Νομίζω ότι στον δικό σου κήπο έχει μπόλικες ανθισμένες παπαρούνες ....αν τις σπείρεις ,κάποια στιγμή θα τις απολαύσεις :)
Ακόμη δεν κοιμάσαι ε ? μ αρέσει που ήσουν και άρρωστη !! τι την ήθελες εκείνη την ανάρτηση ? στάχτη στα μάτια ? :)
Καλό βράδυ και καλό μήνα κούκλα μου !!!
Φιλιά !!!
@ Kariatida62
Πάντα τις θαύμαζα τις παπαρούνες .... δείχνουν τόσο ευάλωτες όπως λες κι εσύ αλλά δεν είναι ...ξέρουν να λυγίζουν όταν χρειάζεται χωρίς να σπάνε .
"Που και που ξεμακραίνουν " , ναι ,έτσι είναι .... και μου αρέσουν πολύ οι μοναχικές παπαρούνες .... πάντα μένει η ματιά μου επάνω τους
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , καλώς ήρθες από το τετράδιο μου ...
Μια πολύ όμορφη νύχτα θα σου ευχηθώ και καλό μας μήνα !!!
@ logia
Ποιος δεν έχει πέσει Νέλλυ μου ? Και κάποια στιγμή οι περισσότεροι αργά ή γρήγορα σηκώνονται .... αυτό είναι το παιχνίδι ...οι πιο έμπειροι παικτες απλώς σηκώνονται με χαμόγελο ...ξέρουν πλέον να γελάνε με τον εαυτό τους και να διασκεδάζουν τα λάθη τους ....μάλλον αυτοί είναι που έχουν πολλά λουλούδια φυτεμένα στον εσωτερικό τους κήπο .
Καλό βράδυ και καλό μήνα θα σου ευχηθώ !!!
Φιλιά !!!
Θυμάμαι το ρητό του Ντοστογιέφσκι "Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο."
Και θυμάμαι επίσης τις συνομιλίες και τις συζητήσεις στα φοιτητικά μας χρόνια, που νομίζαμε ότι βγαίνοντας από τη εφηβεία, έχουμε αποκτήσει πια ωριμότητα (μη γελάς, την προσέχω τη λέξη :) ), έχουμε χτίσει τη μοναδική σωστή κοσμοθεωρία και με πάθος προκαλούσαμε συγκρούσεις στο ρητορικό πεδίο, πολλές φορές απλά έτσι, για να αποδείξουμε όχι τόσο τη δική μας την αλήθεια, όσο τα λάθη των υπολοίπων. Σε μια τέτοια συζήτηση είχα πάει και εγώ εναντίον του ρητού αυτού.
Ο χρόνος όμως είναι Μέγας Δάσκαλος... Και να με ένα πρωί στα 42 μου, ξυπνώντας πληγωμένη και κουρασμένη από την καθημερινότητα, κάπου ανάμεσα στο τρέξιμο και 2 γουλιές καφέ ανοίγω βιαστικά το παράθυρο προς το διαδικτυακό σου τον κόσμο και... μένω άναυδη. Νοιώθω μέσα μου πώς αρχίζει να χαμογελά ένας ήλιος, νοιώθω πώς η ψυχή μου ανοίγει φτερά.
Είναι η Ομορφιά... Η ομορφιά που έχεις σπείρει...
Και τώρα το πιστεύω, ναι... αυτή μπορεί να σώσει τον κόσμο.
Σ ευχαριστώ!
Καλημέρα.. και καλό μήνα!
Είναι δικιά μας τελικά όση ελευθερία χωρά στο πιο απαλό μας άγγιγμα και στα τσαλακωμένα φυλλαράκια μιας παπαρούνας.
Πόσο όμορφο post!
Εγραφα πριν λιγους μήνες:
I love you.
In a way I’ve never loved before.
I love you.
Doesn’t make you a less free person.
Don’t expect anything of you.
I just love and leave it there.
Be well
Be free
Be you
I LOVE YOU.
@ basnia
Και να μην προέτρεπε εκείνο το "να" Βασίλη μου , εμείς είμαστε αναγκασμένοι να παίξουμε σ αυτό το παιχνίδι με τους περίεργους κανόνες ... μια πορεία που δεν ξέρεις από που μπήκες κι από που θα βγεις ...εμείς εδώ θα είμαστε να λέμε τις εμπειρίες μας ...τώρα που το σκέφτομαι , δεν γινόμαστε κάθε μέρα και καλύτεροι ? :)
Καλό βράδυ φίλε μου !!!
@ Roadartist
Σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια ...δεν έκανα τίποτε περισσότερο από το να συνδυάσω την τέχνη άλλων :) .... πρέπει να αποφασίσω να γράψω δικά μου πριν αρχίσουν οι μηνύσεις :)
Καλό βράδυ !!! Καλό μήνα !!!
@ Artanis
Κι εμένα μου άρεσαν Artanis μου κι είπα λίγο να στολίσω το τετράδιο μου με τον κόπο άλλων :)
Καλό μήνα να έχουμε !!!
@ mermyblue
Ας κρατήσουμε το χαμόγελο όλο το μήνα κούκλα μου .... έχει και πολλές γιορτές αυτός ο μήνας και του ταιριάζουν τα χαμόγελα :)
Ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!
@ Dee Dee
Καλώς την Κατερίνα μου !!!
Τι κάνει το μικρότερο μέλος της οικογένειας ? σας αφήνει καθόλου να κοιμάστε ? :)
Από Αυγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι ένα πράγμα με τις μυρωδιές σας :) Να είσαι σίγουρη ότι καθώς περνάνε οι μέρες θα συντονιστώ κι εγώ με το γιορτινό πνεύμα Κατερίνα μου ... δεν νομίζω να ξεχαστω :)
Καλό μήνα κούκλα μου !!!
Φιλιά !!!
«Μετά από λίγο μαθαίνεις τη διαφορά, την λεπτή διαφορά, τού να κρατάς ένα χέρι από το να αλυσοδένεις μια ψυχή»
Πόση αλήθεια κρύβουν αυτες οι λέξεις..
"Γι' αυτό φύτεψε τον δικό σου κήπο και διακόσμησε την δική σου ψυχή, αντί να περιμένεις να σου φέρει κάποιος άλλος λουλούδι".
Toν έχω φτιάξει τον κήπο μου Ηλία, και θα σου προσφέρω μερικά λουλούδια απο αυτον κι ας μη τα περίμενες!
πολύ όμορφο κείμενο,πολύ όμορφες οι παπαρούνες..μα κι ο φάρος Ηλία μου..ιδιαίτερος!!
Πάντα αγαπούσα τους φάρους..
Να έχεις ένα πολύ όμορφο βράδυ!
Φιλιά
μπηκα και αγαλιασε η ψυχη μου.. απ ολα.. μου αρεσε.. αυτο ηθελα ακριβως τωρα...
καλο σου βραδυ Ηλια και νασε καλα.
μετά από λίγο ....δεν ξέρω αν έχω τη "χάρη του ενήλικα". Ξέρω σίγουρα πως έχω "το παράπονο του παιδιού", μόνο που το έχω κρύψει πολύ πολύ βαθιά μου, και μη κοιτάς που το δηλώνω εδώ. Εδώ μπορώ.
Καλό σου βράδυ krye μου
καλησπέρα,
...να ήθελα να πω κι εγώ κάτι... αλλά να ταξίδεψα με το τραγούδι και λέω στον εαυτό μου πόσο πολύ πιο όμορφο είναι το να μπορείς να ΑΚΟΥΣ από το να λες...μια και ήρθα όμως ας πω το κατιτις μου :)
Όμορφη και πολύ όμορφα δουλεμένη η ανάρτησή σου αλλά λέω τώρα, χωρίς να μου αρέσει να παίζω με λέξεις, μήπως θα ήταν σωστό αν αντί του ρήματος μαθαίνω βάλουμε το ανακαλύπτω;
Το λέω από την άποψη ότι η μάθηση ως επι το πλειστον είναι γνώση-εμπειρία που εισάγετε στη μνήμη, γαντζώνεται στο άρμα της σκέψης-χρόνος και γίνεται ένα βαρίδι που συνήθως μας δυσκολεύει να έχουμε μια διάφανη και καθαρή ματιά.
Θα πρότεινα να βάζαμε το ανακαλύπτω ...ξεσκεπάζω δηλ. και έτσι πιστεύω πως πλησιάζουμε περισσότερο στο κέντρο την καρδιά των όσων πολύ όμορφα λες ...δε ξέρω κι εγώ το ψάχνω και θα με ενδιέφερε η γνώμη σου μια και εσύ είσαι ο συγγραφέας και εγώ μπορεί να καταλαβαίνω άλλα.
πέρα όμως από τις λέξεις αυτό που πιστεύω έχει σημασία είναι να διαβάζουμε με την καρδιά μας ...ολοκληρωτικά!
α! το παράκανα στο γράφειν απόψε ...μπήκα στον κήπο σου και δε λέω να βγω!
να είσαι πάντα καλά, καλό βράδυ!
@ νν
Καλώς το κορίτσι του Ιονίου !!!
Τι όμορφα που είναι να διαβάζω αυτές τις προτροπές !!! .... όλες δικές μου ?
Σ ευχαριστώ !!! ..τις κρατάω ...
Δεν θα διαφωνήσω με καμμιά , η αλήθεια είναι ότι αγαπάω τις αδυναμίες μου όσο αγαπάω και τον Ηλία αφού είμαστε ένα και το αυτό :) ...πέρασαν πολλά χρόνια για να το πετύχω αυτό , τώρα θα το πουλήσω ?
Άλλωστε νομίζω πως ξέρουμε κι οι δυο πως άλλο είναι το " Μετά από λίγο μαθαίνεις .... " κι άλλο πράγμα να εφαρμόσεις αυτό που δηλώνεις ότι έμαθες ...
Το επόμενο βήμα στο ταξίδι της αναζήτησης θα είναι το κάψιμο στη λιακάδα :) ....τι λες ?
Να έχεις μια υπέροχη βραδιά θα σου ευχηθώ !!!
Φιλιά !!!
@ Margo
Άνθρωποι είμαστε Margo μου , άνθρωποι με αδυναμίες .... αλλάζουμε , αλλά αργά ....δεν έχεις νιώσει πως αρκετές φορές στη ζωή σου έχεις περάσει μια πύλη κι από εκείνο το σημείο και μετά , κάτι άλλαξε μέσα σου που δεν σηκώνει πισογύρισμα ?
Νομίζω ότι καθώς ωριμάζουμε και κατασταλάζουν πράγματα μέσα μας , τέτοιες αλλαγές είναι φυσικό επακόλουθο .... έχουμε περισσότερη ανοχή , δεν στεναχωριόμαστε τόσο με μικροπράγματα ,αγαπάμε περισσότερο τον εαυτό μας και μπορούμε να γελάμε με τις αδυναμίες του ... και δεν ειναι κακό να μας στηρίζει κάποιος αγαπημένος , κακό είναι κατά την γνώμη μου να τον χρησιμοποιούμε ως δεκανίκι και να γαντζωνόμαστε επάνω του , δίνοντας του συγκεκριμένο ρόλο για να παίξει .... πιστεύω ότι ένας άνθρωπος δυνατός που έχει ψάξει μέσα του , μπορεί να γίνει σπουδαίος σύντροφος ...να μπορείς να είσαι μόνος σου αλλά να επιλέγεις να μοιραστείς ...μέχρι να το καταφέρουμε ας βολοδέρνουμε ...δεν πειράζει , φτάνουν οι εξετάσεις που έχουμε δώσει :)
Καλό βράδυ κούκλα μου !!!
Φιλιά !!!
@ Κωνσταντίνος Κόλλιος
Κωνσταντίνε μου , χαίρομαι που με την ευκαιρία της ανάρτησης μου , στάθηκες και μου μετέφερες τούς τόσο όμορφους προβληματισμούς σου ...
Το "μετά από λίγο μαθαίνεις .... " (έγραφα και πιο πάνω σ ένα άλλο σχόλιο ) δεν σημαίνει απαραίτητα κι ότι έχεις περάσει σε εφαρμογή ... αν και η συνειδητοποίηση κάποιων πραγμάτων από μόνη της είναι ένα βήμα ..... κι αν ακόμη δεν τιθεται σε εφαρμογή , μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αξιολογήσει καταστάσεις που συμβαίνουν δίπλα και περνούσαν απαρατήρητες ..... είναι ένα "κερδισμένο προνόμιο" κατά την γνώμη μου , και τυχεροί όσοι το έχουν αποκτήσει .
Από την άλλη η ανθρώπινη φύση είναι φτιαγμένη για να έχει αδυναμίες και μάλιστα ο απόλυτος έλεγχος των συναισθημάτων φαντάζει τεχνητός κι απόκοσμος .... δεν θέλουμε να γίνουμε μηχανές , θέλουμε να νιώσουμε γαλήνη και πληρότητα ...θέλουμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας γιατί ξέρουμε ότι η αγάπη είναι το κλειδί και ξέρουμε επίσης ότι μόνο έτσι μπορούμε να φτιάξουμε όμορφο τον κόσμο μας .... ας είναι στο βάθος του μυαλού μας αυτό , μέχρι να το καταφέρουμε .
Πότε όμως ?
Σατόρι λένε οι ανατολίτες αυτό την "απελευθέρωση στο έπακρο " που λες κι εσύ τόσο όμορφα ....στιγμιαία αφύπνιση που μεταμορφώνει αυτόν που του συμβαίνει και ποτέ ξανά δεν είναι ο ίδιος ..... σαν να πλησιάζεις βήμα - βήμα την όχθη και ξαφνικά να πέφτεις μέσα στο ποτάμι και να σε τυλίγει η καινούρια αίσθηση .... αναγέννηση , που όμως αυτη προυποθέτει κι ένα θάνατο ...και σ αυτόν τον θάνατο νομίζω ότι είναι το κλειδί Κωνσταντίνε μου ....μπορείς να αφήσεις τα πάντα πίσω σου , να πεθάνεις , και μετά να ξαναγεννηθείς σε μια ζωή - παράταση - δώρο όπου η ευγνωμοσύνη θα είναι το κυρίαρχο συναίσθημα ? ...εκεί όπου τα μικροπράγματα δεν σε αγγίζουν πλέον και η πυξίδα σου είναι πάντα στραμμένη στο σημαντικό ...εκεί όπου δεν φοβάσαι τα ρίσκα και τις ρήξεις ? ...τι μπορεί να φοβηθεί ένας που έχει πεθάνει ήδη ?
Τώρα παρασύρθηκα εγώ κι άπλωσα σεντόνι :) ..και είναι και αργά ...ελπίζω να μην σε κούρασα ...χαίρομαι που τα λέμε φίλε μου ....δεν ειμαστε στάσιμοι , ποτέ μην το πιστέψεις αυτό .... εγώ και μόνο από τις αναρτήσεις σου , βλέπω αλλαγές επάνω σου :) ...καλές αλλαγές .
Να έχεις ένα πολύ όμορφο βράδυ θα σου ευχηθώ !!!
ενηλικίωση λοιπόν,ωριμότητα ,συνείδηση της θνητότητας,...., φάροι για όσους επιθυμούν να ταξιδεύουν!!
πολύ όμορφες φωτο
καλό βράδυ!!
ναι μαθαινεις...
ισως να μην ειναι μετα απο λιγο...
ισως σε αυτη τη ζωη να ειναι πολυ...μα μπρος στην αιωνιοτητα θα ειναι πραγματικα λιγο αν καταφερεις να μαθεις σε αυτο το περασμα...
ναι μαθαινεις...
κι υστερα χαμογελας...
πως αλλιως...;
αφου ηδη εμαθες...
σε φιλω νεραιδενια και με αγαπη γλυκιε μου!!!
@ fractal
Και ο άνθρωπος είναι μια δράση ζωής αγαπητό μου fractal .... και η έκφραση του φυσικά , όπως αποτυπώνεται σ ένα κείμενο .... νομίζω ότι ο πόνος "των άλλων"ούτε εικονικός δεν παραμένει .... μάθαμε να προσπερνάμε και μόνο όταν πονάμε οι ίδιοι βλέπουμε τον ( δικό μας ) πόνο ως πραγματικό ...
Μια πολύ όμορφη μέρα θα σου ευχηθώ !!!
@ faraona
Αναστασία μου καλή , ξέρεις κι εσύ καλά ότι δεν υπάρχει κείμενο που να μπορεί "να σταθεί" αν καθήσεις απέναντι του με επιχειρήματα ...ακομη και το "αγαπάτε αλλήλους" αν το διαβάσουμε και μετά προσθέσουμε από πίσω το "ναι μεν , αλλά" ,μπορούμε να συνεχίσουμε γράφοντας ένα ολόκληρο βιβλίο ..το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και με οποιοδήποτε στίχο ποίησης άσχετα αν συμφωνούμε μαζί του ή διαφωνούμε ... είναι πάρα πολλές οι οπτικές γωνίες από όπου μπορείς να κοιτάξεις τις λέξεις του άλλου και ίσως ίσως να μην τον καταλάβεις και ποτέ .
Έκανα αυτή την ανάρτηση γιατί ένιωσα ότι μπορεί να προσφέρει μια όμορφη αίσθηση και να γεννήσει κάποιες θετικές και ελπιδοφόρες σκέψεις στον τυχόν αναγνώστη ... αν με ρωτήσεις κι έμενα θα πω ότι κατά κάποιο τρόπο συμφωνώ και διαφωνώ με όλες .... και ξέρω ότι άλλο είναι "να μαθαίνεις " κι άλλο να το εφαρμόζεις ...μαθαίνεις από τις εμπειρίες και τα λάθη σου που ποτέ δεν είναι κοινά με του απέναντι ..... όμως πιστεύω ότι σε επίπεδο εφαρμογής όλοι αναζητούμε παλεύουμε για τα ίδια πράγματα .... αυτά που ζητάει η ψυχούλα μας ...μερικές φορές οι εμπειρίες και τα "μαθαίνεις" του άλλου μπορούν να λειτουργήσουν ως φάρος για να ξεδιαλύνουμε κάτι στη δική μας ζωή ... αυτός είναι και ο δικός μου σκοπός όταν δημοσιεύω τέτοιες αναρτήσεις ...κανένα κείμενο δεν το θεωρώ θεόσταλτο για να το θεωρήσω δογματικό κι αλάνθαστο ...πάντα υπολογίζω στα φίλτρα του αναγνώστη .
Να έχεις μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ κούκλα μου ....σ ευχαριστώ πολύ πολύ για την ευχή σου !!!
Φιλια !!!.
@ Οδοιπόρος
Φίλε μου χάρηκα τόσο με το περασμά σου .... τελικά δεν έριξες μαύρη πέτρα πίσω σου :)
Τα συμπεράσματα είναι κάθε φορά στιγμιαίων απολογισμών Οδοιπόρε μου .... και τα πάντα , πάντα ρει .... συνεχίζουμε , προσπαθώντας να απολαύσουμε και το ταξίδι μας ..
Μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ ...να περνάς κι αν βρεις πάλι διάθεση , να ανάψεις τα φώτα του δικού σου όμορφου σπιτικού ...με τους δικούς σου ρυθμούς που δεν θα σε κουράζουν και "για όσο"...εσύ ξέρεις .
Πιστεύω οτι καταλαβαίνεις το μη επικριτικό του υφους μου.
Απλά το κείμενο δίδει τόσο ομορφη αισθηση στην πρώτη ανάγνωση που πολυ εύκολα δημιουργει ευεξία στον αναγνωστη για να ξεχάσει την ουσία της ανάγνωσης που ειναι η ανάλυση με επιχειρήματα-υποκειμενικά πάντα επιχειρήματα μεν-αλλά αναγκαία για κάποιον που ψάχνεται.
Αλλιως λειτουργει εντελως ερωτικά ,απόλυτα ερωτικά με το κείμενο θα ελεγα και μετά ....τι?
Illusion?
Θα μου πεις γιατι οχι?
Εξαρτάται απ τις ανάγκες του καθ΄ενα μας οπως σωστά το λές.
Φαινεται οτι μάλλον οι δικές μου «πτήσεις » ειναι πιά πολυ κοντά στα γήινα και πολυ μακρυα απο τα εξωγήινα για να μπορώ ν απολαμβάνω μόνον με τις αισθήσεις χωρίς ν αναλύω.
Μπορει ομως απο την αλλη αυτό να μου δίνει αλλες πολύ πιο βαθειές διαστάσεις για τα πράγματα που στο δικό τους επίπεδο ειναι επίσης απολαυστικότατες.
Μπορει ομως κι οχι!
Ολα παίζονται αλλωστε...
Να μου εισαι καλά.
Εχεις τον τρόπο εσυ να «προκαλείς»
με τα ποστάκια σου και τις απαντήσεις σου ομορφες συζητήσεις.
Εισαι Νεφεληγερέτης!
Ναι! Όλες δικές σου οι προτροπές!
Ώστε βρε kryouli (βρε μανία να αλλάζει τα ονόματα!!!), Ηλία σε λένε;
Ορίστε βρε, μέχρι και το όνομά σου ζεστό είναι απ' τη φύση του! Φταίω εγώ μετά που σου αλλάζω το όνομα; :))
Όσο για την αναζήτηση, ναι, ναι, συνεχίζουμε κανονικά και πάμε λιακάδα!!
Μισό να πάω στο παράθυρο να ελέγξω τον καιρό.....
.......
.......
(ε μη βιάζεσαι κιόλας!)
...Κατά τον Μάη, καλά είναι; :)))
@ Albena
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ....
Από μία άποψη όλες αυτές οι διαφωνίες που αναφέρρις μπορούν να είναι δημιουργικές αφού έχουν τη δυνατότητα να γεννήσουν σκέψεις και να δει κάποιος συζητητής κι άλλες οπτικές γωνίες που δεν είχαν περάσει από το μυαλό του ...υποψιάζομαι όμως πως τις περισσότερες φορές αυτό που ισχύει είναι η μάχη για την επικράτηση της προσωπικής άποψης , χωρίς καν να ακούμε τον απέναντι και τα δικά του επιχειρήματα ...πολύ δύσκολα θα καταλήξει μια συζήτηση τέτοια με το "έχεις δίκιο " ..... αργότερα φυσικά μπορεί η μνήμη να επαναφέρει τα λόγια κάποιου για περαιτέρω αναλύσεις , όταν η ζωή μάς έχει κάνει πιο δεκτικούς στο συγκεκριμένο ζήτημα κι έχει αμβλύνει τις γωνίες ..... όταν δηλ μας έχει ωριμάσει :) ....τόσο ώστε να μην είμαστε πουθενά απόλυτοι ...είναι η εποχή που θα σταματήσουμε να διατυμπανίζουμε με τόσο σθένος τις αλήθειες μας .
Είναι και προσωπική μου άοψη ότι η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο ...τον άνθρωπο δηλαδή πρώτα και μετά τον κόσμο ολόκληρο .... το ζήτημα είναι ότι η ομορφιά πάντα υπήρχε και υπάρχει ...αυτό που χρειάζεται είναι να εκπαιδευτουν τα μάτια και οι άλλες μας αισθήσεις για να την αναγνωρίζουν γύρω μας .....κι ακόμη πιο πολύ να την σκορπίζουν με μικρές καθημερινές πράξεις ..... να την πολλαπλασιάζουν , καθρεφτίζοντας την .
Χάρηκα πολύ που διάβασα το σχόλιο σου Albena μου .... να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο θα σου ευχηθώ !!!
@ Μια φορά κι έναν τρελό
Καλώς ήρθες από το τετράδιο μου , κυρία μου ...
Είναι δική μας όση ελευθερία μπορεί να χωρέσει στο μυαλό μας ...το μόνο που δεν μπορεί να πάρει κάποιος από έναν άλλον είναι η ελευθερία να επιλέξει τη στάση του ...κι αυτό μπορεί να γεννήσει όλες τις ελευθερίες του κόσμου (πιστεύω )
Ένα πολύ όμορφο Σαββατοκύριακο θα σου ευχηθώ !!!
@ Kelly alamanou
Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες Κέλλυ μου .... αναρωτιέμαι μόνο ποιος μπορεί να αντέξει τόση ελευθερία ....
Για πολλούς αυτό ερμηνεύεται ώς έλλειψη ενδιαφέροντος ...άλλοι θα το χαρακτηρίσουν , μη ανθρώπινο ... είναι που η εξάρτηση και η αδυναμία είναι περισσότερο κοινωνικώς αποδεκτή και συνηθίσαμε να συντροφεύουν την "αγάπη" ...πόσο όμως πιο δυνατή φαντάζει μια αγάπη από επιλογή κι όχι από ανάγκη !!!
Καλό Σαββατοκύριακο θα σου ευχηθώ κούκλα μου !!! χαίρομαι να περνάς ...
@ margarita
Σ ευχαριστώ τόσο πολύ Μαργαρίτα μου για το υπέροχο δώρο που σκέφτηκες να μου αφήσεις .... είναι τόσο όμορφη η εικόνα !!! και την αίσθηση που μου δημιούργησε δεν θα προσπαθήσω να την αποτυπώσω με λόγια .... σ ευχαριστώ !!!
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που αισθάνονται την ανάγκη να καλλιεργήσουν τον κήπο τους ...για μένα είναι βέβαιο ότι αυτός ο κόπος ποτέ δεν πηγαίνει χαμένος ... αργά ή γρήγορα βλέπεις και νιώθεις τα αποτελέσματα και περνάς πύλες που δεν δέχονται πισογυρίσματα .
"Toν έχω φτιάξει τον κήπο μου Ηλία"... χάρηκα που το διάβασα αυτό .... ένιωσα την παρουσία μιας αθόρυβης δύναμης .. ίσως το πέρασμα μιας από τις πύλες που ανέφερα πριν .
Να έχεις μια υπέροχη βραδιά θα σου ευχηθώ κούκλα μου ..κι εγώ πάντα αγαπούσα τους φάρους ...και για την εικόνα αλλά και για τους συμβολισμούς που κρύβουν ...
Φιλιά !!!
@ Aliki
Χαίρομαι Αλίκη μου που το πέρασμά σου από εδώ , σου άφησε αυτή την αίσθηση .... ίσως είναι ο βασικότερος λόγος , που αποκτά νόημα όλη αυτή η διαδικασία του blogging ..
Ένα πολύ όμορφο βράδυ θα σου ευχηθώ !!!
@ Meggie
Όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας , Meggie μου .... και τι παιδί θα ήταν αν δεν είχε παράπονα ? .... κι έχω νιώσει πολλές φορές τη δύναμή του όταν το παράπονό του γίνεται ουρλιαχτό .
Χαίρομαι που εδώ το σπιτάκι μου , σου εμπνέει την απαραίτητη εμπιστοσύνη ώστε να μπορείς να το δηλώσεις κι εσύ .... είναι τόσο "βαριές" εκείνες οι μάσκες που όλοι μας αναγκαζόμαστε να φοράμε .
Καλό βράδυ κούκλα μου !!! είμαι σίγουρος ότι κατέχεις και τη χάρη του ενήλικα :)
Φιλιά !!!
@ dimitrisp
Χαίρομαι να το παρακάνεις στο γράφειν Δημήτρη μου .... μόνο που φοβάμαι ότι κατάλαβες λάθος και δεν είμαι εγώ ο συγγραφέας αλλά η κυρία Veronica Shoffstall ...εγώ αυτή τη φορά ως αντιγραφέας συνδυάζω ομορφιές και φτιάχνω αναρτήσεις χωρίς κόπο :)
Αν κατάλαβα καλά εννοείς πως η γνώση λειτουργεί ως τροχοπέδη στο άρμα της αναζήτησης ... είμαι κι εγώ εναντίον κάθε δογματισμού και πιστεύω ότι σ αυτή τη ζωή ποτέ δεν αποκτάς το δικαίωμα να δηλώσεις ότι γνωρίζεις .... ποτέ δεν θα έχουμε τα δεδομένα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σωστή κρίση .... εκτός από αυτά που δεν ξέρουμε υπάρχει κι εκείνη η περίεργη κατηγορία των "δε γνωρίζω ότι δε γνωρίζω " που ίσως ούτε να υποψιαστούμε δεν μπορούμε .
Προσωπικά μου αρέσουν τα ρήματα όταν βαδίζουν ( "μαθαίνεις" , "ανακαλύπτεις" κτλ ) και τα αντιπαθώ όταν φρενάρουν , κλείνουν παράθυρα και κατεβάζουν ρολά ( έμαθα , ξέρω , βρήκα ) :)
'Ενα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ φίλε μου !!!
Να σαι καλά !!!
Ήρθα, για να βρεθώ, σ' ένα πανέμορφο λιβάδι με κατακόκκινες παπαρούνες που εσύ διάλεξες, το πλαισίωσες με μουσική μου μιλάει στη καρδιά, όλο αυτό το συνόδεψε το τρυφερό κείμενο της V. Shoffstal, δεν την είχα ξαναδιαβάσει...Φεύγω, με μια γλυκιά αίσθηση, καλή σου νύχτα!
@ κόκκινη κίσσα
Στιγμές απολογισμού είναι πιστεύω κίσσα μου ...στιγμές που απλώς σταματάς το μυαλό σου κι εκεί στο καταστάλαγμα των εμπειριών κρυσταλλώνονται οι προσωπικές απόψεις ... φυσικά και αυτοί οι σταθμοί μπορούν να λειτουργήσουν ως φάροι για τους υπόλοιπους ταξιδιώτες .... οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι σχολείο και πορεία ταυτόχρονα .
Ένα πολύ όμορφο βράδυ θα σου ευχηθώ !!!
Χαίρομαι κάθε που περνάς ...
@ Nαϊδα
Μου έλειψες νεράιδα μου ... σε διαβάζω εκεί αλλά δεν ήθελα για μια ακόμη φορά να αφήσω απλές λέξεις σε τόσο σοβαρές καταστάσεις ... πολλές φορές τα λόγια δεν έχουν τίποτε άλλο να πουν ... χαίρομαι για όλο το team που διαβάζω ότι κινείται γύρω σου και δεν σ αφήνει να νιώσεις μόνη σου ..... εύχομαι να ξέρεις ότι και η δική μου σκέψη είναι κοντά σου .
Χάρηκα τόσο για το πέρασμα σου από εδώ ... που μέσα σ όλα που αντιμετωπίζεις , βρήκες χρόνο για να μου αφήσεις την αύρα σου .... χαίρομαι που η λέξη χαμόγελο δεν χάθηκε από το λεξιλόγιο σου .... πες τού μικρούλη Γιάννη ότι έχει υπέροχο ένστικτο κι έκανε θαυμάσια επιλογή :)
Ένα πολύ όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!
Να μην βγάζεις ποτέ από το μυαλό σου το ότι δεν καταγόμαστε από εδώ !!! να χαμογελάς !!! Να σε προσέχεις !!!
Φιλιά πολλά !!!
Μου άρεσε τόσο η μουσική όσο και η φωτογραφική επένδυση που διάλεξες.
Αυτήν την περίοδο είμαι παρατηρητής κι επειδή γέμισα ευαισθησίες, δεν θέλω να πω κάτι περισσότερο.
Να μου είσαι καλά ζεστέ μου!
Καλημερένια!
@ Faraona
Εγώ πάλι Αναστασία μου , πιστεύω ότι η αίσθηση είναι σημαντικότερη του "αναλύειν "γιατί απευθύνεται στον πυρήνα μας ... σε κείνα τα βάθη όπου δεν μπορούμε να πάμε εύκολα συνειδητά ... δεν ξέρω πόσο βαθιά μπορεί να πάει κάποιος αναλύοντας , ξέρω πολλούς που (κατά την γνώμη μου ) χάθηκαν σε νοητικούς λαβύρινθους κι όλο αυτό το βαφτίζουν αναζήτηση ..... νομίζω λοιπόν , ότι ο σκοπός της τέχνης δεν είναι να σου προκαλέσει σκέψεις αλλά να σου αδειάσει το μυαλό δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα κενό για να εγκατασταθεί η "άλλη αντίληψη των πραγμάτων " με τα πολλά συνώνυμα ....αυτό λένε και οι "δάσκαλοι" του Ζεν , αυτές οι αξιομνημόνευτες αισθήσεις βλέπω ότι είναι και η πολύτιμη συγκομιδή όλων μας όταν αναλογούμαστε το παρελθόν .
Από την άλλη οι δικές μου πτήσεις όσο περνάνε τα χρόνια πλησιάζουν σε εξωγήινους κόσμους ...εκεί νιώθω πιο άνετα και πιο κοντά στο σπίτι μου ... ίσως αυτό να είναι και το άλλοθι μου για την αποτυχία μου να σταθώ στα γήινα ..... σ αυτά τα τελευταία , ναι , είμαι νεφεληγερέτης αλλά τα σύννεφα που ξεσηκώνω προσπαθώ να σκοτεινιάζουν μόνο τον δικό μου κόσμο όταν μαζεύονται ... θα συνεχίσω να φτιάχνω ποστάκια μέχρι να αναπαντέχως βαρεθώ γιατί βλέπω ότι οι εν δυναμει όμορφες συζητήσεις σπανίως αποκτούν υπόσταση για να περάσουν στη χώρα του πραγματικού .
Ίσως όμως όπως λες κι εσύ όλα να είναι παιχνίδια του μυαλού και τίποτε άλλο ... όλα παίζονται :) κι εμείς μαζί με όλα :)
Καλό βράδυ κούκλα μου .... Φιλιά !!!
Θα είναι όμορφη η αναμονή των Χριστουγέννων σε κείνα τα μέρη !!!
@ νν
Ηλία με λένε κορίτσι του Ιονίου ...εσύ δεν θα συστηθείς ποτέ ? τι είναι αυτο το νν? )
Έχεις δίκιο για τη λιακάδα ..... θα πρέπει να βρούμε κάτι σε πιο χειμωνιάτικο .... αλλιώς θα χάσουμε δυο εποχές περπατήματος ( άλλο που δεν θέλεις ) :)
Ενα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ για σήμερα !!!
ΥΓ .. Τόσο μακριά είναι το παράθυρο ? σε έπαυλη μένεις ή κάθε δυο βήματα μπροστά κάνεις και ένα πίσω ? :)
@ Αιναφετς
Χαίρομαι Στεφανία μου για τη γλυκιά αίσθηση που αποκόμισες .... σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια !!!
Να έχεις μια υπέροχη βραδιά !!!
@ η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα
Καλώς ήρθες κοπέλα μου !!!
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ..... να σαι κι εσύ καλά και να σε προσέχεις !
Φιλιά κι ένα πολύ όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !
Καλησπέρα φίλε μου krye με τις ωραίες αναρτήσεις σου και την πανέμορφη μουσική σου που μας ταξιδεύει...
Πρέπει να είναι πολύ εγωιστής κάποιος άνθρωπος για να κάνει όλα αυτά που αναφέρει η Veronica Shoffstall και να μην μάθει. Βέβαια λίγο πολύ όλοι είμαστε εγωιστές από την φύση μας. Πρέπει την ώρα που γίνεται όλο αυτό με τον εσωτερικό μας κόσμο να έχεις επίγνωση την ίδια την στιγμή ότι το κάνεις και να προσπαθείς να το διορθώσεις/αποτρέψεις/αποφύγεις.
Το πρόβλημα είναι στον χρόνο που '' επιλέγει'' ο καθένας μας για να μάθει. Άλλοι δεν προλαβαίνουν, άλλοι προσπαθούν, και άλλοι (ελάχιστοι) το πετυχαίνουν.
Έχω ήδη φυτέψει τον δικό μου κήπο εδώ και πολλά χρόνια, και συνεχίζω να τον διατηρώ, να τον φρεσκάρω, και όταν βρίσκω τους ανθρώπους που πιστεύω πάντα κατά την γνώμη μου ότι το αξίζουν, τους προσφέρω όχι μόνο τα λουλούδια από τον κήπο μου, αλλά ολόκληρο τον κήπο.
Δεν ξέρω αν είμαι πραγματικά δυνατός και αν μπορώ να αντέξω, ξέρω όμως ότι έχω ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αξία όσο εγωιστικό και αν μπορεί να ακούγεται αυτό.
Φοβάμαι μήπως στο τέλος μείνουμε με την προσπάθεια...
Ξέχασα να καληνυχτίσω...
Καλό βράδυ σε όλους!!
@ trancemedia
Χαίρομαι φίλε μου για το πέρασμα .... μου αρέσουν οι άνθρωποι που δηλώνουν ότι μπορούν να προσφέρουν όλο τον κήπο που εχουν καλλιεργήσει αν νιώσουν την απαραίτητη εμπιστοσύνη που απαιτείται .... επίσης χαίρομαι να ακούω αυτό το "ξέρω όμως ότι έχω ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αξία" ... γιατί να είναι αυτή η δήλωση εγωιστική ? χωρίς τον αυτοσεβασμό στο σακίδιο σου πόσα βήματα μπορείς να κάνεις σ αυτό το ταξίδι που όλοι συζητάμε ?
Προσωπικά θα χώριζα τους ανθρώπους σε δυο κατηγορίες ...σ αυτούς που ψάχνονται , αναρωτιούνται και σκύβουν να ρίξουν ματιές μέσα τους , και στους άλλους που δεν τους χαρακτηρίζουν τετοιοι προβληματισμοί .... νομίζω ότι αυτοί οι δεύτεροι χάνουν πολλά χωρίς να θέλω να τους κατηγορήσω για τη στάση τους .
"Φοβάμαι μήπως στο τέλος μείνουμε με την προσπάθεια..."
Γνώμη μου είναι ότι σ αυτό το σχολείο που λέγεται ζωή , όλοι αποφοιτούν κάποια στιγμή με άριστα .... ο χρόνος δεν εχει σημασία αφού βρίσκεται μόνο στο ανθρώπινο μυαλό....αλλά και η προσπάθεια δεν εχει κι αυτή την γοητεία της ? δεν υπάρχουν όμορφα μέρη πριν τον τερματισμό ?
Καλό βράδυ θα σου ευχηθώ κι ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο που πλησιάζει !!!
Καλα τα λέει η κυριούλα,
διοτι αν δε σταθεις στα δικα σου πόδια μόνος σου σκουρα προβλέπονται τα πραγματα.
καλο ειναι να υπαρχουν και οι αλλοι-δε λεω.
η οικογενεια, οι φιλοι, το ταιρι.
αλλα αν δε μπορεις να σταθεις μονος σου...
αν θες να βασιζεσαι στους αλλους πρεπει και οι αλλοι καποια στιγμη να μπορουν να βασιστουν σε σενα...
καλο βραδακιιιι :)
Αμάν Ηλία, μ' έκανες και λύθηκα στα γέλια!! Πώς να με λένε βρε κρυούλι μου, Βουκεφάλα?!!! αχαχα Εύκολο είναι αλλά θα στο κρατήσω άλλο λίγο κρυφό,να δω τι συνειρμούς θα κάνεις!(μπααααααααααααα....μυστήρια που σε βρε αδερφάκι μου!) Έχεις αρχίσει να με μαθαίνεις και επικινδυνα! Πώς το 'ξερες βρε ότι κάνω ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω, και πώς ήξερες ακόμα ότι άλλο που δεν θέλω να χάσω και λίγο περπάτημα;;; Δηλαδή,δηλαδή κρυούλι μου, κακό είναι το ποδήλατο; 'Η για πιο ρομάντζο το άλογο; Ή για πιο πρακτικέ ο γάιδαρος;; Ώχουυυυυυυυ, και οι τεμπέληδες ψυχή έχουμε!!! ΟΥΦ!!!
Καλημερούδια :))))
Γεια σου αγόρι της Μακεδονίας χιχι
Η μυστήρια ξαναχτυπά!
Ε λοιπόν, σήμερα έχω πολύ όρεξη για πείραγμα και δεν κρατήθηκα να μην σου ξανάρθω!
Ελπίζω να μη μου θυμώσεις ε;
Με αγάπη
vv(η βρύση η βουνίσια!!!)
Αγκαλιάαααααα
@ Appelsinpiken
Συμφωνώ κι εγώ μαζί σου φυσικά ...κάποια στιγμή αργά η γρήγορα καταλαβαίνεις ότι όσοι και να βρίσκονται δίπλα σου αν θέλεις να αισθάνεσαι πραγματικά καλά , θα πρέπει να τα βρεις και να αγαπήσεις τον εαυτό σου ... η εξάρτηση από άλλους κάποια στιγμή θα φανερώσει τα αρνητικά της .
Μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ και καλή βδομάδα !!!
@ νν
Καλά είναι δυνατόν να σου θυμώσω κορίτσι του Ιονίου μετά από αυτή την "επίθεση " κεφιού και χαμόγελου ? :)) αν είναι δυνατόν !!!
Τελικά είναι δηλαδή αγγλικό το νν ? γιατί κάτι για όρη διάβασα κια κάτι για βρύσες ...εγώ έψαχνα στα δικά μας τα ταπεινά ελληνικά ...
Νανά , νινί , νουνού και μετά σκέφτηκα πως δήλωσες ότι είσαι και τεμπέλα ...οπότε είχα καταλήξει στο "Νίνα η νάνι" :)...τωρα όμως θα πρέπει να τα ξεχάσω όλα αυτά και φτου κι απ την αρχή ..
Ποδήλατο , άλογο ή γάιδαρος τελικά ? γιατί όσο ναναι τις έχουν τις διαφορές τους ...απ ότι καταλαβαίνω εσύ ακόμη και με ferrari θα πήγαινες για να γλυτώσεις το περππατημα :)
Μια υπέροχη βδομάδα θα σου ευχηθώ κυρία μυστήρια ...
Φιλιά !!!
Μπα σε καλό σου κρυούλι, μ' έκανες και γελάω μόνη μου και με κοιτάει ο κόσμος και μ' είχαν που μ' είχαν για δέσιμο, τώρα θα ψάχνουν να μου βρουν θέση!!!!
Ναι, ναι, πάρτ' το αλλιώς, ούτε νάνι ούτε νουνού, άκου νουνού, φαντάζεσαι; αχαχαχαχα τουλάχιστον να λεγες νουνου βλάχας!!! vv όπως λέμε βρέχει στη βροχογειτονιά!
Για το μέσο, μισό να σκεφτώ..γαϊδαράκο όχι καλύτερα, τι φταίει το ζωντανό να μείνει στον τόπο; Το άλογο ωραίο μου ακούγεται και το ποδήλατο επίσης...όσο για ferrari, απαπαπα, αυτά είναι για βιαστικούς ανθρώπους, όχι για τεμπέληδες! Εμείς βιαζόμαστε; Δεν βιαζόμαστε!!
Καλή βδομάδα και σε σένα κρυούλι μου :))
@ νν
Καλημέρα κορίτσι των δυτικών θαλασσών ... βαθιά όμορφα νερά και κρύα θυμάμαι εκεί στα μέρη σου .... 40 άτομα στην αμμουδιά και 1 ήρωας να κολυμπάει με όλους τους προβολείς επάνω του ... μόνο που δεν χειροκροτούσαν οι απ έξω :)
Δεν θα αντέξει ο γάιδαρος λες ? :) και θ αντέξουμε εμείς ? λίγο αισιόδοξη σε βρίσκω ... ο γάιδαρος λοιπόν δεν θα αντέξει , το άλογο δεν θα αντέξει εμάς οπότε μόνο το ποδήλατο μας μένει ...να έχει πετάλια ή να είναι απο κείνα που πάνε μόνα τους ? τι ρωτάω ε ? :)
Και ο καιρό είναι υπέροχος για ποδηλατάδα .... βρέχει συνεχώς και κάνει την πρώτη παγωνιά του χειμώνα ... στις αποσκευές και το εμβόλιο παρακαλώ :)
Βουτώ για βότσαλα ? :)
Έχεις έρθει στο νησί; Θα 'χες πάει στα δυτικά, από την πλευρά της Αδριατικής, εκεί είναι παγωμένα.
Το ποδήλατο κανονικό θα είναι βρε κρυούλι, αμάν, με παρεξήγησες! Αλλά στις ανηφοριές θα πρέπει να το αφήνουμε, εκεί μόνο με τα ποδαράκια μας. Μάζευε εσύ βοτσαλάκια (πού ξέρεις, μπορεί στο δρόμο να χρειαστεί να τα ρίξουμε σε κανένα κεφάλι!) και γω πετάγομαι μια στιγμή να φέρω λίγη ρίγανη, λένε ξορκίζει τα πνεύματα και φέρνει γαλήνη, ας έχουμε και από αυτή μαζί μας. Όσο για το εμβόλιο, δεν παίρνουμε καλύτερα αντί για αυτό κανένα ξυροκάρπιο; Για τη λιγούρα βρε παιδί μου! Γιατί νηστικός και εμβολιασμένος δε λέει, λέει;
..ωραία τα βοτσαλάκια που έφερες, προχωράμε;..
Καλησπέρα Ηλία,
Υπάρχουν, φαίνεται στιγμές που κάτι σκοτεινιάζει μέσα μας. Ξέρω την αιτία, αυτή η αιτία είχε σαν αποτέλεσμα, την μελαγχολία, έτσι συνεχίζεται η αλυσίδα, το αποτέλεσμα γίνεται αιτία...η μουσική, οι παπαρούνες...βάλσαμο. Σε φιλώ.
Πότε φτάνει το "μετά από λίγο"; Νομίζω ότι στον καθένα είναι διαφορετική η απόσταση του "τώρα" από το "μετά από λίγο". Το θέμα είναι να θέλουμε να το αγγίξουμε, να θέλουμε να μάθουμε, να θέλουμε να ΜΑΣ μάθουμε...!
Να εχεις ενα ομορφο ξημερωμα Ηλια μου!
@ νν
Φυσικά και έχω έρθει ....αν δεν ερχόμαστε που και που κι εμείς ,θα σας απαγάγουν οι Ιταλοί εκεί πάνω :) ...φαντάζομαι ότι κάθε καλοκαίρι θα συμβαίνει εισβολή από δαύτους ...
Για τα βότσαλα και τη ρίγανη το κανονίσαμε , για το ξυροκάρπι μην ανησυχείς , έχω κι εκεί μέσον :) ...τα καλύτερα στην περιοχή από τον φίλο μου τον Ανέστη ....
Προχωράμε , χορτάτοι και μη εμβολιασμένοι :)
Ενα υπέροχο βράδυ Κυριακής θα σου ευχηθώ κούκλα μου !!!
Φιλιά !!!
@ Άιναφετς
Στεφανία μου κι εγώ τελευταία είχα πολλές τέτοιες μέρες .... μακάρι πάντα η έκθεση μας στην ομορφιά να λειτουργεί ως το βάλσαμο που απαιτεί η στιγμή .
Σκέφτομαι πόσο δίκιο έχεις ,το αποτέλεσμα γίνεται αιτία και η αιτία με τη σειρά της παράγει τα δικά της αποτελέσματα .... μια αλυσίδα όπου συνεχεια καινούριοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας ...θέλω να πιστεύω ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο ..... πραγματικά η πίστη σε αυτό , μπορεί να αποτελέσει την καλύτερη παρηγοριά στα δύσκολα .
Μια υπέροχη νύχτα θα σου ευχηθώ κούκλα μου !!
Φιλιά !!!
@ Πρωτόπλαστη
Ξέρω ότι ξέρεις Εύα μου ότι πίσω απ όλα κρύβεται ένα μονοπάτι αυτογνωσίας .... γι αυτό χαίρομαι να σε διαβάζω .... γιατί πίσω από γεγονότα που σου συμβαίνουν έχεις εκείνη τη ματιά του παρατηρητή που βλέπει τις εσωτερικές αλλαγές που συμβαίνουν ...
Πότε ? ίσως κάθε στιγμή ....συνέχεια μαθαίνουμε καθώς περνάνε οι ώρες και οι μέρες ...ίσως το "τώρα" και το "μετά από λίγο " να συμπίπτουν από κάποιο σημείο συνειδητότητας και μετά .... τώρα μαθαίνουμε από το παρελθόν .... μετά από λίγο θα μάθουμε από το τώρα ...το σχολείο είναι 24 ώρου βάσεως :)
Καλό ξημέρωμα κούκλα μου !!!
Φιλιά !!!
Κρύε μου, χρόνια σου πολλά, καλά να περάσεις...Φιλιά...
Πόσο όμορφα λόγια και πόσο με άγγιξαν!!Σε ευχαριστώ πολύ!!!Καλές γιορτές και χαίρομαι πολύ που σε συναντώ!!!:)))καλημέρα!!!!
*και το τραγούδι θαύμα!!!!
Αγαπημένε, ευτυχισμένα Χριστούγεννα σου εύχομαι από καρδιάς!
Ηλιά μου,
Αφού στο blog μου, επικρατεί η υπομονή και την βαρέθηκα, ήρθα με χιουμοριστική διάθεση να σου ευχηθώ καλά να περάσεις αυτές τις "λεγόμενες" γιορτές!...
Μια κουκλίτσα, γιαγιά-blogger! ΑΦ!
νομιζω πως εγω δεν θα μαθω ποτε..
θα ειμαι παντα ενα παιδι που αρνειται να εξελιχτει σε εναν ολο σιγουρια ενηλικα..
ενα παιδι που δεν εχει σκυμενο με παραπονο το κεφαλι, μα που εχει μαθει να παλευει..
και που εχει ακομη την αφελεια να διατηρει το παθος του για ζωη.. και να περιμενει πως τα καλυτερα δεν εχουν ερθει ακομη..
καλα χριστουγεννα ηλια μου
παρα πολυ ωραιο ποστ!
Ομορφες οι διαπιστώσεις που έρχονται με τα χρόνια και τις αισθήσεις ζωντανές.
Κάποιοι μαθαίνουν πως η αγάπη είναι ελεύθερη και πως η ψυχή δεν βολεύεται ποτέ.
Κάποιοι άλλοι βολεύονται και σταματάνε να απορούν...
Κάποιοι τυχεροί βρίσκουν συνοδοιπόρους στο ταξίδι τους...
Κάποιοι άλλοι κοιτάζουν μόνο μπροστά και χάνουν την θέα δίπλα στον δρόμο...
Κάποιοι νιώθουν την αξία της στιγμής...
Κάποιοι άλλοι ζητούν υποσχέσεις παντοτινές...
Μα η ζωή ζει και αναπνέει στο τώρα κι ελπίζει κι ονειρεύεται στο αύριο...
Οι παπαρούνες αγαπημένες και το τραγούδι επίσης.
Παίρνω καθαρές ανάσες όσες φορές έρχομαι εδω.
Να είσαι καλά!
φιλιά
@ Artanis
Artanis μου σ ευχαριστώ και ανταποδίδω μέσα από την καρδιά μου .... να είσαι πάντα καλά ,γερή και δυνατή !!!
Φιλιά !!!
@ Miou - Popofotitsa
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κυρία Miou :)
Καλώς ήρθες απο το τετράδιο μου ..θα ευχηθώ και για σένα ότι επιθυμείς να σου χτυπήσει την πόρτα ...εσύ κοίτα μόνο να του ανοίξεις :)
Και για σήμερα μια υπέροχη βραδιά θα σου ευχηθώ !!!
@ Η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα
Σ ευχαριστώ για τις ευχές από καρδιάς αγαπημένη μου κοπέλα ... και για σένα ότι επιθυμείς μαζί με πολλά χαμόγελα !!!
Φιλιά !!!
@ Άιναφέτς
Η υπόμονή επικρατεί ? :) θα πάω να δω :)
Γιορτές , γιατί όχι κουκλίτσα ,γιαγιά Στεφανία ? :) αυτές είναι αυτό που είναι ...το μόνο που αλλάζει είναι η οπτική γωνία μας ....
Να σου ευχηθώ να περάσεις υπέροχα ... είμαι σίγουρος ότι την ξέρεις την συταγή γι αυτό :)
Χαίρομαι που περνάς και αφήνεις την όμορφη αύρα σου εδώ !!!
Φιλιά !!!!
@ ❤
Εγώ πάλι Στέλλα μου βλέπω μόνο μια πορεία όπου συνεχώς μαθαίνουμε ...θα κάνουμε μια στάση , θα βγάλουμε τα συμπεράσματα της στιγμής και μετά πάλι θα σηκωθούμε για να μάθουμε κι άλλο .... πως αλλιώς ?
Θα δηλώσω κι εγώ παιδί που αρνούμαι να εξελιχθώ σε "όλο σιγουριά ενήλικα" ... γνώρισες πολλούς από αυτούς ? αληθινούς όμως , όχι με μάσκα ...γιατί τέτοια φαντάζομαι ότι θα έγω κι εγώ στα συρτάρια μου .
Χαίρομαι που έχεις την εξυπνάδα να διατηρείς το πάθος για ζωή .... όσο για τα καλύτερα ,ίσως να τα είχαμε από πάντα αλλά να μας έλειπαν ( λείπουν ) τα μάτια που θα μας τα φανέρωναν ...
Σ ευχαριστώ που πέρασες κούκλα μου .... να είναι αυτές οι γιορτές από εκείνες τις τόσο όμορφες που θα θυμάσαι για πάντα !!!
Φιλιά !!!
@ Αλεξάνδρα
Όλοι μαθητές είμαστε Αλεξάνδρα μου , το ξέρεις ..... μαχόμαστε τόσο για την άποψή μας και μετά αυτή γκρεμίζεται από μόνη της .... κι άντε μετά σε καινούριους δρόμους με αναθεωρημένα πιστεύω .... πολλοί λένε ότι αυτή είναι η ομορφιά ....η ανακάλυψη καινούριων κόσμων μέσα μας , η εμπειρία που ποτίζει με νόημα την καθημερινότητα .... δυστυχώς όμως αυτή η ίωση δεν είναι κολλητική ...ο καθείς μόνος του θα αναλάβει την ευθύνη και την πορεία της ζωής του ...
Σ ευχαριστώ για τον πάντα καλό σου λόγο που αφήνεις εδώ .... ένας από τους λόγους που αυτή η σελίδα ζει κι αναπνέει , έστω και σε αργούς ρυθμούς ...
Φιλιά κούκλα μου .....να περάσεις υπέροχα όπου κι αν σε οδηγήσουν τα βήματά σου !!!
Έρχομαι και ξανάρχομαι για να ακούσω την υπέροχη μουσική...
Καλή Χρονιά συνοδοιπόρε,
Καλά Ταξίδια να 'χουμε όλοι....:)
Aυτη η "ομορφια" κραταει τοσο λιγο..και ειναι αυτο που με κανει να απελπιζομαι αλλα και να ελπιζω περιμενοντας καθε φορα την επομενη "ανοιξη"...
Ενα μεγαλο ευχαριστω!
Εγώ σ ευχαριστώ για το πέρασμά σου Φανή μου ..... νομίζω ότι για όλους μας έτσι είναι η πορεία , με στιγμές απελπισίας κι ελπίδας ...το μυστικό είναι το να θυμάσαι "στα δύσκολα" ότι υπάρχουν και οι άλλες στιγμές μπροστά σου .... αυτές για τις οποίες αξίζει να ζεις ..
Να έχεις μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ !!!
Δημοσίευση σχολίου